Min pov- ကြၽန္ေတာ္ လဲက်သြားေတာ့ ထူေပးမလားေအာင့္ေမ့တယ္ မထူေပးတဲ့အျပင္ ကြၽန္ေတာ္
့ကိုသူကလဲတိုက္ေသး မ်က္ေမွာင္ၾကဳပ္p စိုက္ၾကည့္ေနသည့္ေကာင္ေလးတေယာက္ အဲ့ဒါနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္လည္း ဘယ္ရမလဲေဟာက္ေပးလိုက္တာေပါ့
Min - အား႐ွား နာလိုက္တာဗ်ာ broမွာမ်က္လံုးမပါဘူးလားဗ်ာ လမ္းေလ်ွာက္တာ လူျုကည့္မွေပါ့ဗ် #
ေဟာဗ်ာ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာက ကြၽန္ေတာ္ဒီေလာက္ေအာ္တာ ေတာင္ စိုက္pၾကည့္ေနတုန္း pမွ မတ္တပ္ထရပ္ကာ တစ္ခ်က္ၾကည့္p အခန္းအျပင္ဘက္ထြက္သြားေလရဲ႕ ဘယ္လိုလူႀကီးမွန္းလဲမသိဘူးဗ်ာ :-O :-O :-O
Pha pov- ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ ေက်ာင္းသားတေယာက္တိုက္မိpသူလဲက်သြားတယ္ ကြၽန္ေတာ္ ေတာင္းပန္ဖို႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ငနဲေလးက အထူခံခ်င္တယ္နဲ႔တူတယ္ ႏႈတ္ခမ္းတလွန္ပန္းတလွန္ နဲ႔ရန္ေတြ႔ေနတာ ကြၽန္ေတာ္လဲ အသည္းယားpစခ်င္တာနဲ႔ မ်က္ႏွာႀကီးဆူပုပ္ထားp သူ့က္ိုစိုက္ျကည့္ေနလိုက္တယ္ ခဏေနေတာ့ထ ထြက္လာလိုက္တယ္ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာေလးကေတာ့ ေဆြ႔ေဆြ႔ခုန္pက်န္ခဲ့မယ္ဆိုတာ လွည့္မျကည့္ဘဲနဲ႔ကြၽန္ေတာ္သိေနပါတယ္
Min- ဘယ္လိုလူလဲဟ ေတာင္းပန္လဲမသြားဘူး ဆဲြေတာင္မထူေပးသြားဘူး :-( :-( :-(
Yo- Hi Bro ကြၽန္ေတာ္ဆဲြထူေပးမယ္ေလလာ ေတာ္ေတာ္နာသြားသလား ေျဖးေျဖးထေနာ္
ဒါနဲ႔bro ကဒီအခန္းကပဲလား
Min- ဟုတ္ကဲ့ကြၽန္ေတာ္ ဒီအခန္းကပါပဲ Broကေရာဒီအခန္းကပဲလား
Yo- ဟုတ္ပ ကိုကဒီအခန္းကပဲ ကို႔နာမည္Yoပါ မင္းနာမည္ကေရာ
Min - ကြၽန္ေတာ္ကMin ပါ ဒါနဲ့broကကြၽန္ေတာ့္ထက္ႀကီးလို႔လားဗ်
Yo- ဟဲ ကိုက ၁၀တန္းတႏွစ္က်ထားတာေလ အာ့ေၾကာင့္ႀကီးမယ္ထင္လို႔ပါ
Min - ေအာ္ဟုတ္ကဲ့ ဒါဆိုP -Yo ကြၽန္ေတာ္တို႔သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သြားpေနာ္
Yo- ငါတို႔တူတူထိုင္ၾကမယ္ကြာလာ
Min -Ok kha P- Yo
Pha pov-
ကြၽန္ေတာ္စာသင္ခန္းရဲ႕အပါက္ဝနားကလြတ္တဲ့ခံုေလးမွာပဲထိုင္pစာသင္လိုက္ေတာ့တယ္ မဟုတ္ရင္အထဲထိုင္မိရင္ ဟိုငနဲေလးနဲ႔ေတြ႔မွာစိုးလို႔ပါ ကြၽန္ေတာ္သူ႔ရဲ႕အၾကည့္ေတြကိုရင္မဆိုင္ရဲဘူး သူနဲ႔ေတြ႔လိုက္ရတာ မိနစ္ပိုင္းေလးေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ရင္ေတြတဒုန္းဒုန္းခုန္ေနတာက်ြန္ေတာ္ပဲသိတယ္ ေန႔လည္ထမင္းစားခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ တေယာက္တည္းအနီးနားက ကန္တင္းမွာပဲ စားဖို့ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္ ထိုအခ်ိန္ Phျမည္လာလို႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ Mom ျဖစ္ေနတယ္
Pha's mom-ဟဲလို သားေလး ဘယ္လိုေနလဲအဆင္ေျပရဲ႕လား စာေတြေကာနားလည္ရဲ႕လား ညေနက်အေမလာႀကိဳမယ္ေနာ္ သားကိုေျပာစရာရိွလို႔
Pha- Ok mom
တိုတိုတုပ္တုပ္ေျပာpဖုန္းကိုခ်လိုက္သည္ ဒါမထူးဆန္းေတာ့ပါ အေမ့ဘက္ကစကားေတြဘယ္ေလာက္ေျပာေျပာ သူကအျမဲဟုတ္ကဲ့ ဆိုေသာစကားတလံုးသာျပန္ေျဖp အဆံုးသတ္တတ္သည္
Min - P 'Yo ေရ ကြၽန္ေတာ္တ္ု႔ိထမင္းသြားစားၾကရေအာင္ အနီးနားကကန္တင္းမွာေပါ့
Yo - ok lay သြားၾကတာေပါ့
Min pov - ကြၽန္ေတာ္တို႔ ကန္တင္းကိုဝင္လာေတာ့ သူတေယာက္တည္း ထိုင္ေနတာ ေတြ႔ရတယ္ phကိုေဘးခ်p မ်က္မွန္တပ္တာ စာအုပ္ဖတ္ေနတာေတြ႔ရတယ္
Min -ဘယ္ႏွယ့္ ဒီလူႀကီး ကန္တင္းလာpဘာမွမစားဘဲစာအုပ္ထိုင္ဖတ္ေနပါလိမ့္ စာဖတ္ခ်င္စာၾကည့္တိုက္သြားပါလား ဟြန္႔
Yo - ဘာလဲ Min မင္းတေယာက္တည္းပြစိပြစိ ဘာေတြေျပာ ေနတာလဲ
Min - ဟိုမ်က္ေစာင္းထိုးဝိုင္းက ဟိုလူႀကီးကိုေျပာတာပါ ၾကည့္လို႔ကိုမရဘူး ကန္တင္းလာpစာထိုင္ဖတ္ေနတယ္ ပံုစံက္ိုက ေအးတိေအးစက္နဲ႔ လူဆိုးႀကီး :-D :-D :-D
Yo pov- ကြၽန္ေတာ္Min ေျပာတဲ့ဝိုင္းကိုၾကည့္မိလိုက္ေတာ့ မနက္ကသူနဲ႔ဝင္တိုက္မိတဲ့သူပဲ သူ႔ပံုစံၾကည့္ရတာ ခပ္ေခေခ် ပံုစံပဲ ပိုက္ဆံရိွအသိုင္းအဝိုင္းက ျဖစ္ဟန္ရိွသည္ ကြၽန္ေတာ္ ၾကည့္ေနတုန္း သူကြၽန္ေတာ္တို႔ဝိုင္းဘက္လွည့္ၾကည့္လာသည္ ကြၽန္ေတာ့္ကိုသူစိုက္ၾကည့္ေနတာလား Minကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္း သူ႔ကိုၾကည့္ေနတာေတြ႔ရသည္ သူတို႔ကဘာေတြလဲ မ်က္လံုးခ်င္းထိုးစစ္ဆင္ေနတာလား ကြၽန္ေတာ္ နားမလည္ႏိုင္ေတာ့ပါ #
Yo- ေဟ့Min မ်က္လံုးႀကီးလဲ ကြၽတ္က်သြားဦးမယ္ဘာေတြအဲ့ေလာက္ၾကည့္ေနတာလဲ မင္းမွာထားတဲ့ တ႐ုတ္ထမင္းေၾကာ္ရp စားေတာ့p ရင္AMဝင္မွာ သြားရေအာင္ ျမန္ျမန္စား
Min - ဟုတ္ပါp စားpေနာ္ :-P :-P :-P
Min pov- P'Yo ေအာ္မွကြၽန္ေတာ္ မွင္သက္ေနရာမွ သတိရေတာ့သည္ သူ႔အၾကည့္စူးစူးၾကားကြၽန္ေတာ္ တခဏမ်ွမွင္သက္ခဲ့ရသည္ ဘာလားကြၽန္ေတာ္ရင္ေတြခုန္ေနပါလား မဟုတ္ေသးပါဘူးေလ ငါဗိုက္ဆာေနလို႔ေနမွာပါ
ပထမဆံုးေရးတာမို႔ အမွားပါရင္ ေတာင္းပန္ပါတယ္လို႔
voteေလးေတြလဲေပးခဲ့ပါေနာ္ အၾကံဥာဏ္ေလးေတြေပးခဲ့ရင္ပိုေကာင္းမွာေပါ့ေနာ္ တျခားficေလးေတြထပ္ေရးဖ္ို့ု႔လဲရိွပါတယ္အားေပးပါဦးေနာ္အ့ၾကံေပးခ်င္ရင္ Fb Accလာေတာင္းလို႔ရပါတယ္ေနာ္☺ ☺ ♥ ♥ ✌ ✌ ★ ♬ ヅ