Ilang minuto ang lumipas simula nang umalis ang lalakng nakamaskara, leaving Rhian unconscious and Glaiza struggling from the effect of the concoction the man had injected her with. Patuloy ang pag-init ng kanyang katawan. Isang uri ng pag-init that can only be quenched sexually. Her body may want something but her mind is still intact. Hindi siya maaaring padaig sa ninanais ng kanyang katawan. Puso at isip ang dapat manaig.
She twist and turn, squirming on the floor she's sitting on. She can feel her bosom hardened and her private part moistened. Sweat dripping down from her forehead that reached her lips tasting its saltiness.
"Lab...lab..." Rhian awoke at agad na siya ang hinanap.
"Rhi..an," hirap mang magsalita ay pinilit niyang banggitin ang pangalan ng babaeng pinakamamahal.
"Lablab, what did he do to you?!" pagaalala nitong tanong when she forced her head up upang silipin ang kasintahan. Kitang kita niya ang paghihirap nito mula sa expression ng mukha nito.
"O...okay lang a...ko. Ikaw?"
"I feel so gross. Its disgusting!"
"Makakatakas tayo rito. Just...just relax," she kept on moving.
As her body kept on shifting, she felt a poke under her shirt. Her eyes glistened at the sight of the weapon her father had given her. Its like a breath of fresh air nang makita niya ito, giving her even the slightest of hope of freedom.
She continued moving to the point ignoring Rhian's call. The only reply she had done was shooing her to keep quiet.
Her back and sides are aching as she continues to bend her body to have the blade to atleast clicked off from its fixed position but nothing happened. Libido tries to surface na laong nagpahirap sa dalaga.
"Rhi...an...call my...name...please," utal nitong pakiusap.
"Lablab, whats going on?"
"Just call me,"
"Lablab... Lablab," paulit ulit nitong pagtawag.
Glaiza has to request that favor upang hindi mawala ang kanyang katinuan. Rhian's voice pins her sanity. Keeps her calm and composed despite of what she's going through dahil wala siyang ibang gustong makasama kundi si Rhian. She is the only person whose hands she wants to feel on her body.
Muli niyang sinubok ang pagbaluktot ng kanyang katawan and this time bending it even more, enduring the pain and the cracking of her joints.
A slicing sound came and it was like an angels trumpet in Glaiza's ears. Hingal siyang napangiti. That sound means na umangat ang maliit na punyal mula sa pagkakalock nito sa kanyang lalagyan.
"Lablab, okay ka lang ba? Ano bang nangyayari sa'yo?"
"Sandali na lang. Makakawala na tayo,"
She continued bending her body. Sa mahirap niyang posisyon na nakaupo sa sahig, she bounced up and down with her neck bowing down to see if the dagger had succeeded.
Unti-unti namang umaangat ang punyal. Sinubukang maidikit ang dila nito sa hawakan upang malaman kung makakayang abutin ng kanyang mga labi. Her tongue tasted the taste of the metal handle. She bounced once more at muli itong umangat. Iniyukong maiigi ang kanyang ulo na halos ikasakit ng kanyang leeg hanggang sa maabot niya ang punyal, biting it with her lips until she was able to bite the handle and pull it our of its sheath.
Bilugan ang mga mata ni Rhian ng makita kung ano ang hinila ni Glaiza mula sa ilalim ng kanyang damit. Naalala niya ang kutsilyong iyon na ibinigay ng ama ng kanyang kasintahan.
Glaiza spit the weapon on the floor at inikot ang katawan hanggang sa mabangga ng kanyang nakataling kamay ang matulis nitong dulo. She wriggled her fingers na ikinatusok ng nito and it bled. Her face wrinkled due to the prick pero hindi niya ito ininda. Inisip nitong the pain maight help divert the effect of the liquid the masked man had injected her but she was wrong. The pain only worsen the eroticism she's feeling, and as her fingers trying to turn the dagger to reach the handle, the blade sliced through her skin. Tiniis niya ng sakit kasabay ng init ng katawan dahil iisang tao lang ang gusto niyang makasalo sa init na iyon, at walang iba kundi ng babaeng nakatali ang kamay sa headboard ng kama sa di kalayuan.
Finally fate is on her side when the handle reached her fingers at kahit gaano man kasakit, pinilit niyang maabot ng kanyang kamay ang punyal. Grabbing the handle, she turn in upside down feeling the tip to insert between her skin and the rope. Nang maramdaman niyang nasa pwesto na ito, she motioned her hand up and down to have the blade slice through the her bondage. Unti-unting nahihiwa ang tali kasabay na nahihiwa rin ang kanyang balat ng kabilang talim. Ramdam niya ang init ng pagdaloy ng dugo sa kanyang balat at ng pagdulas ng kanyang kamay sa pagkakahawak niya sa handle ng punyal.
Sa pagluwag ng lubid, alam ni Glaiza na makakawala na ang kanyang kamay. Binitawan niya ang punyal at sinubukang pinitin ang lubid ng kanyang lakas. Mahapdi sa kanyang sugat ang magaspang na texture ng lubid na lalong dumidiin sa kanyang sugat habang hinihila niya ang kanyang kamay mula sa posteng pinagkakatalian niya. Pakiramdam niya lalong lumalalim ang sugat na gawa ng punyal na kanyang ginamit.
She arms stretched sideways like an eagle spreading its wings nang nagawa niyang putuling ang lubid. Her chest is puffing while feeling victorious dahil nagawa niyang palayaan ang sarili, but she stopped short dahil hindi dito natatapos ang dapat niyang gawin. Agad siyang tumayo, dinampot ang punyal at agad tinakbo ang kama kung saan naman nakagapos ang kasintahan.
"Lablab, pakawalan mo ako. Diting-diti ako sa sarili ko," mahina hiling nito pero maririnig din ang panginginig ng kanyang boses.
Glaiza looked around sa kung ano ang maaaring gamitin upang mabuksan ang hand cuff pero walang kahit ano bukod sa siang kahoy na silya at kumot na nasa kama. She tried pulling the cuff but it didn't budge, only it made noise kaya't itinigil niya ito agad dahil baka may makarinig sa labas. She looked around, walking around the room pero wala talaga siyang maaaring magamit. Looking up she saw a square door patungong kisame. Pulling the chair, pumatong ito and pushed it. The cover moved.
"Glaiza, san ka pupunta? Don't tell me iiwan mo ako dito," protesta ni Rhian.
"Stay still. Hindi kita iiwanan and pretend unconcious. Trust me," the she hopped, grabbing the edge of the whole and pulled herself up climbing to the ceiling and cover the whole.
Rhian heard the doorknob turn kaya't agad sinunod ang kasintahan.
"P!@#$ (bad words)!" dinig ni Rhian ang boses ng isang lalaki matapos ang tunog ng pagbubukas ng pinto na agad ding pabagsak na nagsara.
It didn't take long nang muli itong bumukas. Mabuti na lang at hindi dumilat si Rhian.
"Hoy, gumising ka! GISING!!" the man in robotic voice spoke tapping her face hard.
Sa maliit na espasyo ng cover, Glaiza was peeking at kitang-kita niya kung paano sampal-sampalin ng lalaking nakamaskara ang kanyang kasintahan. Naghalo ang init ng katawan at ang init ng kanyang galit pero hindi siya maaaring kumilos na maaaring makagawa ng kaluskos at mahuli pa siya kung saan kumukubli.
"Nasaan ang malandi mong girlfriend?!" pagalit na tanong ng lalaking nakamaskara, nakatayo sa likod nito ang dalawang lalaking malalaki ang katawan.
"A...anong nasaan?" She lift her head and looked at the spot where Glaiza was tied earlier. "Nasaan si Glaiza? What have you done to her?!" patay malisya nitong pagbalik ng tanong. She know where Glaiza is at kahit hindi niya alam ang plano ng kasintahan, kailangan niyang sakyan ang nasa isip nito. She has to play the part. She's a celebrity after all.
"Wag mong sabihin na hindi mo alam and don't play dumb. Aktress ka pero hindi mo ako pamamaniwala sa arte mong yan. Alam kong hindi ka makakayang iwan ng mal#$% (bad words) mong girlfriend!"
"She is nothing like that! Bawiin mo ang sinabi mo!"
"Oh yes she is. I injected her a pure viagra that, at this moment, running through her veins. Nag-iinit ang kanyang katawan and the only thing that can quenched her sexual thirst is this," he points on his bulging pants.
"BABOY!!! HAYOP KA!!! HAYOP!!!"
Pigil na pigil si Glaiza sa kanyang pinagtataguan. She is itching, not because of the effect but with the fury of seeing the woman she loves being mentally tortured by that evil incarnate man. Ano ba talaga ang gusto nito sa kanila? Bakit ginaganito ni Ronnie Henares ang sariling pamangkin?
"Paghindi mo sinabi sa akin kung nasaan siya, I'm gonna put this in your mouth!"
"Tanga ka ba?! Ginising mo nga lang ako hindi ba? Tama ka, hindi ako iiwan ng girlfriend ko at malamang sa mga oras na ito malayo na ang nararating niya at maghahanap ng tulong para mahuli ka nang demonyo ka!"
Napag-isip-isip ang lalaking nakamaskara. Mukhang wala talagang alam ang dalaga dahil wala itong malay nang dumating sila sa silid. Kailangang mahabol nila si Glaiza bago pa nito marating ang pinakamalapit na pulisya dahil ang kinaroroonan nila ay di nalalayo sa bahay bakasyunan ng mga Howell.
Lumabas ang tatlong lalaki pero inutos ng kanilang amo na maiwan ang isa upang magbantay sa loob ng kwarto. Glaiza listened at pinakiramdaman ang ibaba ng kisame, maging ang labas, at nang makasiguro, gumawa ng siya ng ingay upang palapitin ang bantay sa ilalim ng kanyang pinagtataguan. Hindi naman siya nabigo sa kanyang inaasahan. The guy walked under the cover habang nakikinig sa kung anong ingay sa kisama. When he was directly below, Glaiza kicked the cover hard dropping her whole body sa lalaki at buong lakas ng pinatamaan ang ulo nito ng paulit-ulit na suntok hanggang sa dumugo ang ilong nito at nawalan ng malay. Huffing, Glaiza stood up. Kinapkapan ang lalaki ngunit wala sa kanya ang susi ng posas pero nakuhaan niya ito ng baril at isang extra magazine.
Bago tinungo ang kasintahan, sumilip muna ito sa labas ng pinto. Walang tao o bantay. Umikot ito patungo kay Rhian at itinutok ang baril sa posas, pinaputukan ito at naputol ang chain.
"Lablab, I feel so gross," reklamo nito habang iniinda ang sakit ng kanyang pulso kung saan may mapulang marka ng posas.
Glaiza took the white blanket at pinunasan ang binti nito kung saan tumalsik ang likidong pinandidirihan ng katipan. When the liquid was completely wiped, agad na hinila ni Glaiza ang kasintahan palabas ng kwarto.
"Teka, si Tito Ronnie kailangan nating hanapin," she pulled Glaiza to stop.
"Rhian, ang tito mo ang kalaban natin. Siya ang may pakana ng lahat nang ito,"
"No, nagkakamali ka. Binugbog pa nga nila si tito. He's in this house somewhere,"
"Maniwala ka sa akin. Siya pa nga ang nag-guide sa akin sa hidden quarter sa walk-in closet ng kwarto nila ni Mildred. And by the way, he killed her dahil isang SAF agent si Mildred,"
"No! That can't be true! Siya ang nag-alaga sa akin eversince my mom died. He put me under his wings. Bakit niya gagawin ito sa akin?"
"Because he wanted you all to himself. Siya rin ang pumatay sa kapatid mo. Kay Maxene. He admitted it. Pinatay niya ang kapatid mo because she rejected him at yan din ang balak niyang gawin sa'yo,"
The world stopped revolving under Rhian's feet upon hearing what Glaiza had said. Ang tiyuhin niya, si Tito Ronnie na naging pangalawang ama na niya ang pumatay sa kanyang ate halos isang dekada na ang nakakaraan. Ibinilin pa siya ng kanyang ina sa tito niya when she was struggling for her life. Years bago nila mulign nakita at nakasama ang kanyang tiyuhin. Out of nowhere, he just came one day at napanood lang umano niya sa balita ang kalagayan ng ina ni Maxene Howell kaya't nagpakita ito sa kanila sa hospital.
"Pero Tito Ronnie was with me nung wala ka pa. Duguan siya at bugbog sarado. We almost escaped pero nahuli kami,"
"Paano kayo nakatakas?"
"I don't know pero when he woke me up, the guy in the mask was lying on the floor unconscious kaya kami nakatakbo,"
"Have you seen them both together?"
"Yes, once pero they took tito away. Kaya't I'm sure hindi si Tito Ronnie yung lalaking nakamaskara,"
"Can't we solve this puzzle later? Kailangan na nating makaalis. Baka pabalik na sila once they realized na hindi naman talaga ako nakatakas. This is our only chance. Humanap muna tayo ng tulong then babalikan natin ang tito mo, if he is really not the man in the mask,"
"But..." pero hindi na nakasagot pa si Rhian dahil agad na siyang hinila ng kasintahan. Sa isipan niya, patuloy parin ang pagproseso ng lahat ng sinabi ni Glaiza at kung tiyuhin nga ba niya talaga ang lalaking nakamaskara.
Dahan-dahan nilang binagtas ang daan pababa ng pangalawang palapag. Wala silang naririnig na kumosyon dahil sa inakalang nakatakas si Glaiza. They succeeded descending the stairs and next to subdue is escaping. Ngunit bago pa sila nakalapit sa pinto, narinig nila ang lagaslas ng mga yapak sa mga tuyong dahol kaya't muling hinila patakbo ni Glaiza si Rhian palayo ng pinto patungo sa isang pinto. Dahan-dahan nila itong isinara.
"Ummfff!!! Ummmfff!!" isang pagungol ang kanilang narinig dahilan upang kapwa sila mapalingon sa kanilang likuran.
----------
First of all,about the last chapter of this story that seems to be too gross or hard for other readers. May nilagay naman po akong MTRCB warning (hehehehe) at need po ito sa story since this is a bit of a psycho, suspense (or not) at action story. Hindi ko naman po pinipilit na basahin nio ito. You have the freedom to stop reading this or remove it from your library or even unfollow me. Like I said po, I am not after popularity or number of readers I have. Writing stories are my outlet for my over active mind and imagination, and diversion for my depression and anxiety. So I'm not gonna say sorry.
Second, kung may patuloy na nagbabasa pa rin nitong story and sticking to it, maraming salamat po.
Minsan naiisip kong huwag na lang itong ituloy tutal hindi naman ako kabawasan sa authors ng wattpad, at ang ibang RaStro authors ay mas magaling pa sa akin. I am not a perfect writer nor a perfect person. May pagkaselfish din ako (sino bang hindi). I don't know much about so many things at kadalasan kailangan ko pang magresearch ng mga infos na kailangan ko sa story ko. I've never been to places and I am as dumb as a potato lying on a couch. But my favorite author Yuriko Hime is my inspiration. She is right about things in her inserts sa mga chapters nia at sa mga IG posts niya. Kaya't as ayaw nio't hindi I will continue writing, may magbasa man o wala because writing is what makes me happy and contented. Just keep in mind that my stories are SPG.
Kau na po bahala kung gusto nio pang mag-vote or comment.
That's all folks and thank you very much.