~♡~
"Wow..." Jeongguk keek je met geschokte ogen aan. "Wie was die persoon?"
"Dat wist ik toen ook niet... Totdat ik de volgende dag werd opgehaald."
Na die vreemde ontmoeting, ben je weer terug naar het adoptie huis gelopen. Je gedachtes zaten letterlijk vol van die lange man. Je zou niet weten wat je over hem zou moeten denken.
Niemand had door dat je ontsnapt was en je glipte stilletjes naar je kamer. Je kon niet slapen, je bleef de hele nacht wakker.
Maar de zon kwam opdagen, net zoals die jongen.
"Je. Gaat. Wat?" Vol met ongeloof keek je dezelfde jongen aan. Je kan nog steeds zijn aanraking van gisteren herinneren.
"Ik ga je adopteren."
Je was op dat moment in een apart kamertje met hem.
"E-echt waar?"
"Alleen onder één voorwaarde natuurlijk." De man stond op van zijn stoel en checkte of de deur op slot zat. Vervolgens maakte hij zich een weg naar jou toe.
"Als je mijn vriendin wordt."