"Τι στο καλό είναι τα Μπογκαρτ??"
"Δεν εχω την παραμικρή ιδέα φίλε.."
"Αλμπους δεν βοηθάς καθόλου! Μάλλον πρέπει να σταματήσω να κάνω παρέα μαζί σου και να πιάσω για φίλη την Ροουζ."
"Μωρέ ότι θες να πιάσεις κάτι στη Ροουζ το ξέρουμε ολοι απλά δεν νομίζω πως αυτό είναι φιλιά. "
Του είπε και του έκλεισε το μάτι.
Ο Σκορπιός ξεφυσηξε.
" Είσαι πραγματικά άθλιος Αλμπους! Τώρα σήκω και βοήθησε με να βρούμε τι είναι να αναθεματισμενα Μπογκαρτ!"
Και αυτό έκανε. Τις επόμενες ώρες τις πέρασαν κλεισμένοι στην βιβλιοθήκη ξεφυλλιζοντας τα βιβλία δίχως όμως κανένα αποτέλεσμα.
"Νομίζω πως πρέπει να ρωτήσω την Ροουζ αν θέλω να μάθω.. "
" Μπράβο φίλε.. Δικαιολογία έψαχνες την βρήκες. "
Η γωνία των χειλιών του Σκορπιου σηκώθηκε ελαφρά σχηματιζοντας ένα χαμόγελο. Ναι αυτό ακριβώς είχε κάνει.
Διέσχιζε τους διαδρόμους του Γκριφιντορ προσπαθώντας να μην δίνει σημασία στα αδιάκριτα βλέμματα που είχαν κολλήσει πάνω του. Είχε φτάσει στον κοιτώνα των κοριτσιών. Έφερε στο μυαλό του τον κανονισμό που του απαγόρευε να βρίσκεται εκεί. Ήταν όμως ζήτημα ζωής και θανάτου, σκέφτηκε. Ω μα ποιον κοροιδευε στο μυαλό του έπαιζε ξανά και ξανά η σκηνή με την Ροουζ στην βιβλιοθήκη. Πρώτα του κάνει σκηνή για το φιλί του με την Λούση και μετά τον βοηθάει.
Έφτασε έξω από την πόρτα της και την χτύπησε δύο φορές.
"Παρακαλωω"
Ακούστηκε μία ναζιαρικη φωνή που σίγουρα δεν ήταν της Ροουζ.
Ο Σκορπιός μπήκε διστακτικά μέσα και κοίταξε τα δύο κορίτσια που βρισκόταν στο δωμάτιο. Η Ροουζ πετάχτηκε από το κρεβάτι σαν να την είχε χτυπήσει ηλεκτρικό ρεύμα.
"Τι κανεις εσύ εδω Μαλφοι???"
"Καλά είμαι Ουεσλι."
Της απάντησε σηκώνοντας το ενα του φρύδι.
"Με ειρωνεύεσαι??"
Ο εκνευρισμός στη φωνή της ήταν εμφανής. Η Καση έφυγε από το δωμάτιο διακριτικά.
"Λιγάκι."
"Τι θες?"
"Την βοήθεια σου"
"Και γιατί να σε βοηθήσω Μαλφοι? "
" Γιατί είμαστε στο ίδιο σχολείο και επίσης και οι δύο θέλουμε το Χογκουαρτς να πάρει το κύπελλο. Είτε σου αρέσει είτε όχι είμαι ο εκπρόσωπος του μα από ότι φαίνεται δεν είσαι αρκετά ικανή να με βοηθήσεις. "
Ο Σκορπιός γύρισε προς την πόρτα να φύγει μα η Ροουζ τον τράβηξε από το μπράτσο και τον κοίταξε στα μάτια.
" Ποια είπες ότι δεν είναι αρκετά ικανή Μαλφοι? "
Ο Σκορπιός έκανε ενα βήμα μπροστά και μείωσε την απόσταση μεταξύ τους.
" Εσύ. "
Της απάντησε χωρίς να χάσει καθόλου την οπτικη επαφή με τα μάτια της.
Η Ροουζ έκανε ενα βήμα πίσω στηριζοντας το σώμα της στο παράθυρο.
" Τόλμα να το πεις ξανά Μαλφοι."
Τον προκάλεσε.
Ο Σκορπιός έκλεισε ξανά την μεταξύ τους απόσταση. Το σώμα του ακουμπούσε ελαφρά με το δικό της δίχως όμως να την πιέζει. Έσκυψε το κεφάλι του ελαφρά ώστε να βρίσκεται ακριβώς μπροστά από το δικό της.
Τα βλέμματα τους είχαν γίνει ένα ενώ η Ροουζ είχε αρχίσει να νιώθει την ανάσα του στο δέρμα της. Ο Σκορπιός ακούμπησε το χέρι του στο παράθυρο πάνω από τον ώμο της και εγυρε ακόμη περισσότερο προς το μέρος της.
"Πιστεύω πως δεν είσαι αρκετά ικανή μάγισσα για να με βοηθήσεις Ροουζ Ουεσλι- Γκρειντζερ."
Της είπε χαμηλόφωνα.
Ο λαιμός της είχε στεγνώσει. Ήθελε να τον χαστουκισει. Να τον σπρώξει από πάνω της και να μπορέσει επιτέλους να πάρει αέρα. Ένιωθε το οξυγόνο όλο και λιγότερο στην ατμόσφαιρα. Ηταν όμορφος, ω ναι δυστυχώς ήταν. Όμορφος και απίστευτα εκνευριστικος.
Τον πατακολουθουσε αμίλητη ενω τα δόντια του γλίστρησαν ελαφρά πανω από τα χείλη του. Ναι ήθελε να τον χτυπήσει. Ήξερε το παιχνίδι που έπαιζε και δεν της άρεσε καθόλου. Ω μα ποιον κοροιδευε!
Το χέρι της πέρασε γύρω από τον λαιμό του και τον τράβηξε προς το μέρος της. Εκείνος δεν έχασε χρόνο. Το χέρι του πέρασε γύρω από την μέση της κάνοντας την ελαφριά επαφή που είχαν ως εκείνη την στιγμή όσο το δυνατό πιο έντονη γινοταν. Τα χείλη του πίεσαν τα δικά της. Το σώμα της είχε κολλήσει στο παράθυρο. Ενώ τα χείλη τους. Έπαιζαν μεταξύ τους τα δάχτυλα της πέρασαν μέσα από τα μαλλιά του. Το φιλί τους βαθυνε. Ένιωσε την έλλειψη οξυγόνου να καίει τον λαιμό της.
Ο Σκορπιός τραβήχτηκε από πάνω της και την κοίταξε. Δεν έκανε κίνηση να την φιλήσει ξανά. Ένιωσε μια μικρή απογοήτευση, δεν της έφτανε αυτό.
Έφτιαξε λίγο την γραβάτα.
"Ευχαριστώ για την βοήθεια."
Τον άκουσε να λέει της έκλεισε το μάτι και βγήκε από το δωμάτιο.
Ναι ναι είπα αύριο και πέρασε μια εβδομάδα..
Ντροπή μου 😋
Συγγνωμηηηη ήρθα στο χωριό μου και ξεχάστηκα εντελώς!!!
Και μιας και αποφάσισα να γράψω αφιέρωσα όλο το κεφάλαιο σε ενα φιλί 😂
Μάλλον επηρεάστηκα από τον Άγιο Βαλεντίνο, που για εσάς ήταν χθες για εμένα σήμερα, (τον οποίο δεν γιορτασα κιόλας 😂)
Εσείς γιορτασατε??
Αν αποηοητευτηκατε από το κεφάλαιο λυπαμαιιιι 😕
Στο επόμενο θα έχουμε περισσότερες εξελίξεις στην πλοκή, το υπόσχομαι!
Επίσης θέλω την γνώμη σας, προτιμάτε να εξελίσσεται γρήγορα η πλοκή με το κύπελλο και τα σχετικά ή να υπάρχουν και κεφάλαια σαν και αυτά μόνο με Σκοροουζ??
Πείτε μου μην με γράψετε! 😊
Επίσης πείτε μου πως σας φάνηκε το κεφάλαιο..
Άσχετο. Όταν μπήκε ο Σκορπιός στο δωμάτιο ηθελα τόσο να γράψω να πει "Can I Slitherin?" αλλά κρατήθηκα 😂
Ερώτηση: ποια ηταν η πιο ντροπιαστική στιγμή στη ζωή σας?
Εμένα όταν Τρίτη γυμνασίου όπως σχολασαμε απο το σχολείο έπεσα μέσα σε ένα χαντάκι μπροστά σε όλους τους υπόλοιπους 😂
Επίσης όταν στην τρίτη λυκείου η κοπέλα που μου έκανε φροντιστήριο με έπιασε με σκονάκι στο τεστ που μου είχε βάλει στα λατινικά 😂
Και μία πιο ερωτικοτετοιο που ντρέπομαι 😂
Αυταααα
Θα γράψω όσο το δυνατό πιο σύντομο! Θα κάνω το αδύνατο δυνατό για αύριο ή μεθαύριο!
Κάτι τελευταίο! Το κεφάλαιο αυτό είναι για την user94485484 που μου αφιέρωσε το τελευταίο της κεφάλαιο στο βιβλίο που γράφει "η αγάπη ενός θανατοφαγου". Είναι η πρώτη φορά που μου αφιερώνουν κάτι εδώ και συγκινήθηκα! Τσεκάρετε το αν θέλετε είναι μία ιστορία αφιερωμένη στον Λουσιους Μαλφοι και στην Ναρκισσα Μπλακ.
Είμαι πολύ χαρούμενη για όσες γνώρισα εδώ και ευχαριστώ πολύ που μου στέλνετε γιατί εγω είμαι ενα βαθύτατα ντροπαλό άτομο για να στείλω ❤️
Πατήστε το ⭐ αν σας αρεσεεε και θα τα πούμε πολύ συντομαα 😊😊