"Olua bebeğim!"
"İhtiyar burada ne işin var?"
"Tatlım seni kurtarmaya gelene kimin haber verdiğini unutma!"
"Sen mi haber verdin?"
"Elbette hayatını kurtardığım için bana borçlusun."
"Teşekkür ederim."
"Diğerleri nerede?"
"Kadınları bilirsin güzellik merkezine gittiler."
"Bilirim bilirim bende onlardanım!"
"Öykü!!"
"AAAaaa"
"Dilaa!"
Sarıldık.Çok özlemişim dilamı.
"Kızım çok özledim ya! Şu öykü denen adaşın olan şıllık o gece partide ortadan kayboldu.Aradık ama onu hiçbir yerde bulamadık.Bu moruk gelip haber vermeseydi işin bitmişti tatlım."
"Moruk mu!!" Yaşlı adam dila'ya tüm öfkesini kustu. "Ben moruk değilim haddini bil ve bana saygılı ol."
Tüm bunları duymayan semih yanımıza gelirken habersizce yaşlı adama "Naber moruk" dedi.
Moruk yani ihtiyar adam "Moruk senin babandır." dedi.
Canım sıkılmıştı.
"Tamam sohbetinize doyum olmaz ama ben gidiyorum."
Dila "Öykü bekle! Haberin yok mu?"
"Neyden?"
"2 hafta sonra ali'nin doğum günü!"
Odama gittiğimde kara kara düşündüm.Ne yapsam diye?
El emeği göz nuru birşey yapmalıyım.
Akkıma birden annemin benim için yaptığı nakış geldi.
Onu hep sandığımda saklardım,sandığım evimizin en ıssız yerindeydi ve nakış'ın üzerinde benim ismimin baş harfi yazıyor.Annem kendi elleriyle yazmış!
Şimdi kim bilir nerede?
Evde olduğuna göre hala o ıssız yerde bulunan sandığın içinde olmalıydı.
Elime oyalı bir mendil aldım.Annem saklamamı istemişti bundan dolayı sakladım ama şimdi bunu ali'ye hediye etmek istitorum.
Üzerine kendi emeğim ile yaptığım a harfini nakşederek!
2 haftalık emeğimin sonunda nakış'ı bitirmiştim.
Bu nakış benden ali'ye hatıra kalacaktı.
Karar vermiştim,üvey babamı öldürecek ve buradan uzaklara gidecektim yani bu gece partide ali'yi kez göreceğim.
Bir öğrenci deniz hoca'nın beni beklediğini söyledi.
Sanırım onunla konuşma zamanı geldi.
Yerimden kalkarak ağır adımlarla odadan çıktım.
Deniz hoca beni yatakhanesinde bekliyordu.
Kapıyı çaldım o "Gel" deyince içeri girdim.
"Beni çağırtmışsınız hocam?"
"Resmiyete gerek yok öykü.İçeri gel."
"Bence gerek var hatta başından beri öyle olmalıydı bence biz hoca ve öğrenci sınırını çoktan aştık!!"
"Sen bu durumdan rahatsız mısın?"
Evet anlamında başımı salladım.
"Bak herşeyin farkındayım.Ali'yi sevdiğini biliyorum ama bilmeni isterim ki bende seni seviyorum."
Ne ara gelip yanaklarımı avuçladı hiç farkedemedim.
"Öykü lütfen itiraz etme.Artık dayanamıyorum." diyerek yaklaştı ve dudaklarıma milimler kala "Ben gidiyorum!" dedim.
Deniz "Nereye bırakmam seni!" Kolumu sertçe sıktı.
Başım yana dönüktü,ona döndüm. "Buraya sana teşekkür etmeye geldim deniz.Teşekkür ederim demek sana ihtiyar haber verdi."
"Ecem'i yani sana tuzak kuran sahte öykü'yü hiçbir yerde bulamadık o bizi de kandırdı.Sanırım baş şef mithat bey onu özel tutmuş amacı sadece seni sıkıştırmakmış!"
"Ne olursa olsun kötüler kazanamaz ve bu da kanıtı.Ben üvey babamı öldürmeye karar verdim.Hayatta kalırsam eğer uzaklara gitmeyi düşünüyorum ama başarısız olursam bil ki ölmüşüm demektir."
Deniz'in gözleri mi sulanmış yoksa bana mı öyle geldi.
Hala kollarımı sertçe tutarken birden beni sarstı "Ne olur yapma sensiz geçen şu 1 haftada değerini çok iyi anladım öykü! Bir daha dayanamam ben sensiz yapamam!!" dedi ağlamaklı sesiyle.
Kolumu ondan kurtardım çok güçsüzdü birden yere yığıldı.
Yanından geçerken fısıltı halinde "Elveda deniz..." dedim.
......
.......
Partideyken#
Millet iyi eğleniyordu.
Ben ise parti'nin bahçesinde bir kuytuya çekilmiş ali'yi bekliyordum.Bşr çocuğa 1 lira para verip ali'yi çağırmasını istemiştim.
Şimdi dila'dan ali'yi çağırmasını istesem iki saattir hesap sorardı.
"Neden ki?"
Sen neden çağırmıyorsun?"
" Neden partide eğlenmiyorsun?" deyip duracaktı.
Bu seferde ondan kurtulamazdım!!
Ali geldi.
"Beklettin."
" beklettim seni" dedi.
"Biliyorum bana hala kızgınsın."
"Bak öykü.Açıklama yapmak zorunda değilsin eğer deniz'i seviyorsan ona gidebilirsin."
Tam arkasını dönmüş gidiyordu ki
"Buradan gidiyorum ali! Vedalaşmaya geldim."
"Onunla mı?"
"Ne!! Ali ben seni seviyorum."
Bana döndü.Yüzünde içimi acıtan alay dolu nir sırıtma vardı.
"Bak işte buna inanmam! Aşk sadakat ister; böyle kolayca bırakıp gittiğine göre demek ki yeterince sevmiyorsun!"
"Mecburum!!"
"Git öykü.Zaten deniz'in yanında olarak bütün güvenimi kırdın.İstediğine,istediğin yere git."
Sinirle bir adım attı.
Ancak o gitmeden "Bekle" diyerek onu durdurdum.
Nakış'ı eline verdim ve cesaret edip onu dudaklarından öptüm.
Dudaklarından aldığım tattan demin naneli sakız çiğnemiş olduğunu anladım,nefesi çok güzel kokuyordu.
Geri çekildiğimde afallamıştı, yüzüme baktı."İyiki doğdun sevdiğim," dedim gözlerim sulanmıştı.
Hayır burnum akamaz,burada olmaz.
"Burnun akıyor" dedi.Hınzırca gülümsüyordu.
"Biliyorum elveda" diyerek yavaş yavaş onun görüş alanından çıktım.SON.