Anne's PoV
Takot na atakot na ako... hindi ko alam kung ano gagawin, hindi ko naman mapigilan ang aking mga luha. Yakap yakap ko si Vince nang bigla nyang pag palitin ang amin pwesto... doon ko lang na realise ang pag putok ng mga baril.
"okay ka lang ba?" nag aalalang tanong nya.
"what wrong with you? adik ka ba? oh sabik lang sa bala? Hindi ka si Superman!!" tanging nasabi ko.
"I may not be Super but I'm manly enough to catch a bullet for you..." sabi nya habang pinapahid ang mga luha ko.
"Am sorry if I hurt you, I just want you to know that I love you very much.. I hope you forgive me" sabi ko.
umiiyak si Vince, Sorry?? totoo ba to? mahal nya pa ako?? hindi to namalayan umiiyak parin pala ako habang nakatitig sa kanya.
"Ano ka ba *sniff* para ka namang ng papaalam...*sniff* halika na dadalhin *sniff* na kita sa hospit-"natigilan ako.
umiling lamang siya at matamis na ngumiti. Nakgtataka kong tinignan si Vince... bakit ganito? panaginip ba to?
"Do you love him? Do you love Gian?" nabigla ako sa kanyang tanong
tinatanong nya kung mahal ko si Gian?? hmm.. oo .... Mahal ko si Gian, kaya ng makabawi na ako sa tanong nya tumungo lamang ako..
"I hope you two could be happy together, alam kong mas mapapasaya ka nya kesa sa akin, hindi ka nya sasaktan tulad ng ginawa ko." sinserong sabi nya.
"tama na nga!! ano ba yang pinag sa sab-" napatahimik ako.
He kiss me, at first I didn't respon but suddenly i feelt like moving. i know somehow that I still love him but I don't want to hurt him. .he look at me straight in to the eyes and wispered ....
nan dangsin-i agileul salang ..
My tears start to fall again when I saw him laying on the ground. I don't know what to do ... bumalik na lang ang aking katinuan ng maramdaman kong may yumuyugyug sa akin. napatingin ako kung sino yun...
"GIAN!!" tanging nasabi ko.
"are you ok? hey pls answer me..." nagmamakaawang sabi nya.
"Yes I'm okay, but Vince.... he's shoot!" sabi ko sa kanya.
"He'll be alright... tara na!!" sabi nya at inalalayan nya ako.
Nakita ko naman na buhat buhat na ni Ralph at nang isang tauhan nila si Vince, nang makalabas na akmi sa building sumakay kami sa isang van.. si Gian ang nag dradrive asa likod naman si vince at Ralph. Ilang minuto lang dumating na kami sa LR Medical, agad agad namnag hiniga si Vince sa hospital bed.
"Miss, duguan po kayo... " sabi ni ate nurse.
"No I'm okay..." sabi ko
"pero ma'am i check ko po muna kung may sugat kayo.." Nurse.
"I SAID I'M OKAY!!" sinigawan ko si ate nurse.
Hinawakan ako ni Gian sa balikat ko para pakalmahin. Putek.. itonanaman yung peste kong luha.. ayaw paring tumigil..
"ANNE!!" narinig ko na may tumawag sa akin. paglingon ko sina KB pala, bakas na bakas sa itsura nya nang pag aalala.
"what happen? are you alright?" tanong ni Airah.
"yes ... but Vince..." sabi ko..
"He'll be fine.." sabi ni shenna.
napalingon kami sa kanya, naka nurses uniform sya..
"oh? bakit ganyan get up mo?" tanong ni Jem
"malamang nurse ako. at dito ako nag tatarbaho." sabi ni shenna.
"talaga, pls pwede ka bang sumama sa operating room..." sabi ko sa kanya.
"ok" tanging sabi nya at pumunta na sa OR.
ilang oras din kami dito sa labas ng OR. ang tagal naman... mag 4 na oras na syang asa loob. tsk... grabe.
"guys... si He-lei tumatawag..." sabi ni KB
"Sagutin mo... " sabi ni Airah
"Hala.. ikaw na lang" binigay ni Kb kay airah.
"ako? ayaw ko pang mabinge" sabay balik kay Kb
"hala oh Jem ikaw na lang..." sabi ni KB
"Hal-o?" sabi ni Jem
"....." Lei
"A-ah eh tulog?" jem
"....." Lei
"hindi ah kasi ano, busy..."Jem
"...." Lei
"LR..." Jem
"...." lei
"Si Anne kasi..." Jem
"...."
"osige wait" sabi ni jem at may pinindot sa Cp ni Kb
"Hoy!! naririnig nyo ba ako? ano ginagawa nyo dyan sa LR? Buhay pa ba kayo? anak ng patola ko!!!" sabi ni Lei. ni loudspeaker pala ni jem.
"Oo ok lang kami, wag ka nag mag alala..." KB.
"wag mag alala? teka ano bang ginagawa nyo dyan?" Lei
"Si Vince kasi" sabi ni Mary nag sitinginan naman sila sa akin.
"oh anong nangyari?" tanong nya
ayun nakatingin padin sila sa akin, waring nag tatanong kung sasabihin ko ang nangyari kay Vince.
"He's in the OR right now, something happen a while ago" kalmadong sabi ni Gian.
"Ok who is this?" lei
"Gian to" sabi nya.
"hmmm.. uwi ako dyan bukas, hin-" hindi ko na pinatapos ang sasabihin nya
"hindi wag na ok lang kami dito..." sabi ko.
"tsk.. I'll go home and that's final" sabi nya at bag busy tone nalang
* Kring kring*
may tumatawag naman kay Gian. nag excuse muna sya. ilang minuto din sila nag usap sakto naman pag labas ni ni Doc doon din bumalik si Gian.
"sino kasama ng pasyente" tanong ni doc.
"Kami po doc" sabi ni Ralph.
"He's stable now... but still unconscious, under observation sya for 24 to 48 hrs." sabi ni doc
"po? bakit? po doc?" tanong ko.
"madami kasing nawalang dugo sa kanya, Buti na nga lang at hindi natamaan ang mga vital organs nya. pinapalipat ko na sya sa recovery room. maiwan ko muna kayo." paalam ni doc sa amin.
thank God at ligtas na sya, pero hindi padin ako mapapanatag hangang hindi sya nagigising.
nailipat na sa private room si Vince, nag prisinta akong mag babantay sa kanya. nag siuwian na din yung iba. sabi nila babalik na lang sila bukas...
"Vince ... ano ba yan tagal mo naman matulog, mag 9 hour na... Gumising ka na mag didinner na kaya.." pag kausap ko sa kanya.
Ako na mukang tanga kausapin ang tulog. kanina lang dumating si Sky dito, nabalitaan nya yung nangyari.Pina-cancelled nya yung Flight nya para bukas, kahit gusto nyang sundan si Pao mas minabuti nyang mag stay... kapatid na din kasi ang turing nya kay Vince.
Nakausap din namin si Rabbi at ang ate nya, sabi nilababalik na daw sila agad dito sa Pinas.
----
Dreamland ....
"Hoy!! Nerd ..." tawag sa akin ng isang lalake.
"ako ba kausap mo?" palingalinga sa paligid.
"tsk. bakit may nakikita ka ba na di ko nakikita?? haisst .. Bakit ka mag isa?" sabi nung lalake at umupo sa tabi ko.
asa may school ground ako, hilig ko kasing tumambay dito habang nag babasa. Lagi din akong mag isa, feeling ko kasi Outcast ako dito. Half Filipino half Korean ako, dito kasi sa US nakabase ang tarbaho ni dadi.
Madalas akong na bubully, dahil daw kakaiba ako manamit at mas gusto ko pang kasama nag mga libro. walabg gusto maging kaibigan ko, kaya ngayon nag tataka ako kung bakit ako kinakausap nitong lalakeng to.
"what? di mo ba sasagutin tanong ko?" sabi nung lalake.
"what question?" nag tatakang tanong ko.
"I ask you why are you alone? don't you have friends?" tanong nya.
"No...I don't have... I prefer to be alone" sabi ko sa kanya.
"It's not fun to be alone, don't you know that?" sabi nya.
"Tsk. why do you care" pag tataray ko.
"haisst!! bahala ka ako na nga nag mamagandang loob kaibiganin ka ayaw mo at-" pinigilan ko yung sinasabi nya.
"ano? you want to be my friend?" sabi ko sa kanya.
"yah... ayaw mo ba?" sabi ko sa kanya.
Bigla ako nakaramdam ng kakaiba... bakit parang biglang sumakit ang aking tyan? tapos uminit bigla? grabe ...
"hin-hindi naman .. ok-ay lang sa akin" nahihiyang sabi ko.
pag tingin ko sa kanya, nahuli ko syang nakatitig sa akin... bigla ko na lang binalik ang atensyon ko sa librong hawak ko. Bumilis naman ang tibok ng puso ko....
"Great!! by the way I'm Vince... Jan Vince Tan... and you are?" sabi nya sabay lahad ng kamay.
"Patricia... Anne Patricia Gamulo" inabot ko naman ang aking kamay at nakipag shake hands.
"nice name... Patricia, but I prefe to call you Anne is that okay with you?" tanong ni Vince sa akin.
"Anne? bakit naman?" tatakang tanong ki.
"ANNE nag patibok ng puso ko..." he just smile sweetly.
oh My!! my Heart just skipped a beat... bakit ganun.. biglana lang akong....Kinilig?
Days had passed.. hindi na ako laging mag isa, lagi kong kasama si Vince, ang saya lang sa pakiramdam ng may kaibigan. Pinakilala nya sa akin yung kakambal nya si Rabbi. mag kaibang magkaiba sila.... Si Rabbi masunget at laging cold samantalng siya happy go lucky..
Few months later he confessed tha he love me and willing to court me... I wast suck... is he determine? days past.. weeks.. months.. he still not fail to make me smile, so I decided to answer him on the day of our home coming ball. I know that I was to young to have a relationship, but I know that I can handel it.
until 2 years after .... I saw him with another girl, I confronted him about that... I did not let him explain to the point that he told me that we're over.. It was so painful, i felt like my heart is being removed from my chest. so I decided to Return back to Philippines to study...
3 years, ganyan katagal bago ko ma realize na nakamove on na ako.. not until I saw his brother, the ef lang ng malaman kong sa CEU din siya nag aaral.. doon nag dagsaan yung sakit na dinulot nya...
hangang sa makilala ko si Gian, sya ang mag pabalik ng aking mga ngiti, ang saya ng buhay...
Nagising ako nang may luha sa aking mga mata, panaginip lang pala.. ano bayan nagiging hobby ko na ata ang pag iyak. tumayo ako at pumasok sa CR para mag hilamos...
pagbalik ko nadatnan ko nakaupo sa gilid si Rabbi.. napatingin naman ako sa wall clock .. 1 am na pala. napalingon naman sya sa pwesto ko.
"oh Hi.." nahihiyang bati ko.
"hi" walang emosyon na sabi nya.
"ahmm rabz, I'm sorry kung di dahil sa akin sana wala sya dito" paghingi ko ng paumanhin
umiling sya at ngumiti. hala bipola...
"Don't be.. alam ko naman na he's willing to risk his own life for you. Ito na lang siguro naisip nyang paraan para sumaya kao" nakangiting sabi nya.
Medjo hindi ko na gets... anong kinalaman nito sa kasiyahan ko? tinignan ko sya ng parang nag tatanon, nakuha naman nya kaya muli syang nagsalita.
"you don't get it don't you? mahal ka nya.. kaya willing syang paubaya ka na kay Gian, dahi alam nya sa sarili nya na si Gian lang ang mag papasaya sayo ng higit pa sa pag papasya nya. Look at him, Somehow my brother had moved on." makahulugang sabi nya.
ibubuka ko na sana ang aking bibig ng wala akong mahagip na tinig. bigla naman nagbukas yung pinto at niluwal si Gian. may daladala siyang pagkaen.
"Anne? what happen? why are you crying" nag aalalalang tanong nya.
"I'm Fine.." sabay nginitian ko sya.
"are you sure?" sabi nya. kaya tumungo na lang ako.
nang makasigurado naman siyang ayos ako. nilapag naman nya yung mga bitbit nya sa table. lumapit ako sa gawi ni rabbi sa may sofa at maupo.
" he loves you, you love him... be happy Anne, JV will be alright. Makita ka lang nyang masaya magiging masaya nadin sya..." sabi nya sa akin bago sya tumayo at lumapit kay Gian.
"Thank you Vince..." bulong ko habang nakatingin sa kanya.
--
Vince's PoV
Nagising ako sa isang unfamiliar place, puti lang yung paligid nang subukan kong gumalaw bigla naman kumirot ang aking katawan.
nang makita ko yung parang maliit na tubo na nakadikit sa aking kamay doon konlang na realize na asa hospital pala ako.
Pinilit kong umupo ng biglang magbukas ang Pinto, si Rabbi pala.. pero teka! diba asa Singapore aya para sundan ai Lei, nang makapasok sya bigla naman may pumasok na isang babae si Anne. napalingon sya sa akin at bigla na lng tumakbo.
"Hey.. don't move.. Rabz call the doctor now!!" sabi ni anne.
Lumabas naman si Rabz, maya maya dumating na sya kasama ang isang doctor at nurse.
"Hijo, how do you feel? ok ka lang ba? do you want water?" tanong sa akin pag tapos nya akong i check up.
"opo sana." sabi ko. agad naman akong binigyan ni Anne ng tubig.
"Doc okay na po ba sya?" tanong ni Rabz
"Yes he is.. pero kailangan nya pa din mag pahinga ng mga 2-3 araw bago sya ma discharge. so pano maiwan ko muna kayo, at ikaw pahinga ka na muna." sabi ni Doc.
"opo. thank you po" sabi ko sa kanya.
pag kalabas ni Doc binalot naman ng katahimikan ang buong silid.
" ah tol, ano ginagawa mo dito ?" pag babasag ko sa katahimikan.
"malamang binabantayan ko!" sabi nya
"I mean bakit na pa balik ka dito sa Pinas?" sabi ko.
"Tumawag si Ralph, sinabi nya na asa hospital ka kay kumuha ako ng ticket pabalik dito" sabi nya
"What about Lei...?" tanong ko.
"She return here to.. pati si Pao babalik maybe tomorrow. Don't worry babalik lang din sila abroad nag alala lang sila sayo" sagot nya.
hay.. malas sa lovelife.. suwerte sa kaibigan.. ako na talaga. nabalot nanaman ng katahimikan. bigla namang nag ring ang phone ni Rabz kaya nag paalam lumabas. ok Awkward...
"ah Anne, kamusta ka na?" ok awkward. halatang naguluhan sya sa tanong ko. bakit may mali ba sa tanong ko.
"ayos lang ako pero teka? dapat ikaw yung tinatanong ko nyan, kasi kaw pasyente at hindi ako" sabi nya. ah oo nga naman.
"sabi ko nga hahaha" sabi ko.
"hahaha ok ka lang ba? gusto mo.patawag ko si doc? mukang naalog utak mo ee" natatawang sabi nya.
bakit ganun? parang may nagbago? parang ang gaan sa pakiramdam? parang walang nangyari.. balik Normal.lang.
"ang weird no?" sabi ko.
"ng ano?" tanong nya.
"nito.. natin.. nagtatawanan na tayo dati halos patayin mo na ako" sabi ko
"oo nga pero ayus na yun, kalimutan na
natin ang lahat ng mapapanget na ala-ala. let's start fresh" masiglang sabi nya.
" tama ka. you know I'm happy now" sabi ko.
"huh? bakit naman!" nag tatakang tanong nya.
"kasi wala ng mabigat sa kalooban ko... I think I can move on now..." sabi ko, na kinagulat nya.
"yah.. I hope so" pag sangayun nya.
"hey, don't worry about me. kaya ko sarili ko at tangap ko na ... sya mahal mo." sabi ko sa kanya.
oo tama tangap ko na. masaya na ako.at masaya sya. Life is short so dapat maging masaya na lang.
"thank you" sabi nya.
"hahaha para saan?" tanong ko.
"sa lahat, at sorry din sa lahat. sana maging masaya ka din" maluha luha nyang sabi.
"sus! iyakin si pachuchai.. hahaha sabi ng wag na akong intindihin .. ok lang ako. basta pag sinaktan ka ni Gian sabihin mo lang at papatikimin ko ng malupet na upper cut." sabi ko sa kanya at kinatawa nya.
"haha oh sige sabi mo yan ha!" sabi nya
"so pano friends?" sabi ko sa kanya at nilahad ang aking kamy.
" hmm Oo naman friends" sabay abot ng kamay at nag shake hands.
*boogs*
biglang nag bukas ang pinto at pumasok sina Ralph, sky at Gian, sumunod din si Rabbi. naks completo ang barkada.
"Vinccccceee" Ralph
"Pare!" Sky
"Dude" Gian
bati nila sa akin. isa isa ko silang niyakap yung manly hug syempre.. napansin kong may dala palang guitara si Ralph makapag jamming nga muna para di boring.
" Hoy Ralph, ilabas mo.na yang guitara at mag jamming tayo" sabi ko na ikinagulat nila.
"Pre? sure ka?" tanong ni Sky.
"oo naman. oh akin na yan ako na mag guitara" pag pripeisinta ko.
"ui teka Vince di pwede baka mabinat ka" aalalang sbi ni Ralph
"oo nga" sabay na sabi ni Anne at Gian.
"haha oh sige na... ikaw na lang tumugtog..." sabi ko sa kanya
"okay so anong kanta?" tanong nya.
"Sunday morning" sabi ko.
nag start na syang mag strum ng Guitara
"Sunday morning rain is falling
Steal some covers share some skin
Clouds are shrouding us in moments unforgettable
You twist to fit the mold that Iam in
But things just get so crazy living life gets hard to do
And Iwould gladly hit the road get up and go if I knew
That someday it would lead me back to you
That someday it would lead me back to you
Hindi man man naging happy ending ang love story namin pero alam kong kahit papano napasaya ko sya.
That may be all Ineed In darkness she is all
I see Come and rest your bones with me
Driving slow on Sunday morning And
I never want to leave
Tama kahit tpos na ang lahat sa atin.. lumayo man ako sayo pero di kita iiwan.
Fingers trace your every outline
Paint a picture with my hands
Back and forth we sway like branches in a storm
Change the weather still together when it ends
Malay mo hindi ngayon yung right time para sa atin, basta masaya ka.. masaya na din ako.
That may be all Ineed In darkness she is all
I see Come and rest your bones with me
Driving slow on Sunday morning And
I never want to leave
But things just get so crazy living life gets hard to do
Sunday morning rain is falling and I'm calling out to you
Singing someday it'll bring me back to you
Find a way to bring myself back home to you
ang tangi hiling ko lang sa susunod na buhay ko. ikaw na ang aking kapiling.
May not know
That may be all Ineed In darkness she is all
I see Come and rest your bones with me
Driving slow on Sunday morning
And
I never want to leave...
A/N: hello kala nyo siguro patay na si Vince no? hahaha hindi pa.. pero teka di ko kinaya ang drama kay move on move on na din pag may time :))
Thank you silent readers, love you all. vote vote lang po.. comment na din... advanxe thank you.. -JustineR-