U cova me nje dhimbje koke dhe shikoj qe isha ne dhomen e tij,kisha dhimbje dhe papritur shikoj gjak me pas vura re doren time qe ishte care.
E ngrita lart dhe e pash qesha.
-Nuk po qan?-degjova zerin e tij.
-Jo aspak.-thashe dhe u cova.
Vura re qe fustani qe kisha mbreme ishte ne krevat e vesha dhe ashtu zbathur po behesha gati te ikja por me ndaloj ai.
-Jo kaq shpejt-tha.
-Kam pune-fola dhe mu kujtua skena djeshme.
-Nuk mbaj pergjegjesi per vrasjen.-shtova.
-Qepe gojen dhe me degjo.-tha ai.
Qendronte ulur duke pire puro dhe bente si i bukur.Qesha leht.
-Do shkosh larte dhe do pastrosh.-epo lart ai i referohej shokve te tij.
-Mire.-thashe serioze.
Ai u ngrit ne kemb dhe u afrua shum afer meje.
-Seriozisht.-tha.
-Po-thashe dhe ula koken dhe vura re qe dhe dora tij ishte care po njesoj me timen.
Isha shum kurioze dhe e mora e pashe.
-Mos me prek .-bertiti ai dhe me shtyhu.
-Mire...psikopat-bertita.
Dhe ne ato momente ai mori doren time dhe e shtrengoj fort, ajo e car akoma nuk ishte sheruar dhe ai Po e hapte me shume...me dhimbte shum por nuk do qaja jo.
-Jepi sa te duash nuk me dhemb.-fola duke rrotulluar syte.
-Ik lart ate beje.-tha dhe e leshoi.
➿➿➿➿➿➿➿➿➿➿➿➿➿➿
Prita qe dera te hapej dhe hyra puff ca tersi.Po shikoja gjithe andej krijesa te shumtuara.Ca idioti eshte thashe me vete dhe vazhdova te punoja.
Shkoi gati nje ore dhe u miqesova pak a shum,sidomos ato kavjet qe i kam qejf.
Po shikoja ne nje korridor ndodhej dicka jeshile shum e madhe dhe u afrova.Ishte nje shok I tij dmth I ngjante te ziut, ishalla s me del ai perpara.
Hapa pak perden dhe ai mu versul por xhami nuk e lejoj...nuk kisha frike se kuptoja pse kisha kaq guxim.
Ai ishte ter plage dhe pasi mbylli gojen u mblodh, ishte I tmerrshem ne pamje.
-Ai eshte egersira.-tha dikush dhe u tremba.
-Me falni un nuk desha.-thashe dhe ktheva koken pashe nje burr qe nuk e kishte njeren dore.
-Kete veper ma beri ky.-u referua per ate cfare kam.
-Vertete.-thashe.
-Un jam kujdestari...ti duhet te jesh Andra.-tha ai.
➿➿➿➿➿➿➿➿➿➿➿➿➿➿
Kalova dhe disa ore ne pranin e atyre miqve dhe me pas me duhej te hyja aty tek ajo dhoma e madhe.
Hyra avash dhe shikoj qe ai i ziu kishte hypur ne nje fron, me erdhi per te qeshur por ndenja serioze ne ato momente ai hapi syte.
Levizi dhe doli ne qender, me shikonte ketodhe krijesa sikur jane njerezore.
Po ecja tek krahu i majt nderkohe dhe ai me shoqeronte,un spo ndjeja aspak frike.
U ktheva nga ana tjeter dhe ai aty mbrapa meje... sa mire qe ekziston xhami.
-Zoteri.-u ul kopshtari kujdestari ca ishte.
-E pershendete zoterine?-me pyeti.
-Jo.-ktheva ftoht.
-Jepiii.-bertiti ai.
-Zonje...Zoteri.-thashe e ulur dhe vura re qe krijesa qeshi... zot Un jam cmendur.
-Ai qeshi-thashe serioze.
-Po eshte zoteria jone.-tha ai dhe u largua.
-Ai jeshili.-thashe dhe ne ato momente degjova nje uleritje nga I ziu dhe u afrua shum afer dhe me pa me nje inat...filloj ti binte xhamit me kok dhe alarmi u ndez dyert u mbyllen dhe un u alarmova.
Ne ato momente shoh qe zonja bardh po e ndalonte.Shkova shum prane nuk kisha frike...kam kaluar shum e shum gjera s me tremg vdekja.
Po e shikoja ne sy dhe ai mua,ne ato momente dikush me shtyhu.
-Baba je mire?-ishte vogelushi atij.
Alarmi pushoi , ndersa gjeha zez u qetesua.
Ai u kthye nga mua dhe me bertiti, un po qendroja ulur.
-Cfare dreqin bere.-bertiti ai.
-Asgje.-thashe dhe ai me gjuajti.
-Kerkoj falje.-tha dhe me kapi nga floket duke me terhequr.
Me perplasi para xhamit dhe fytyra ime ishte njesh me baban e tij.
-Me fal.-thashe dhe ndjeva qe po dilte gjak nga goja.
-Cfare I the.-me pyeti ai.
-Fola me ate zoterin thash ai jeshili.-the ndjeva qe babi tij perplasi xhamin.
-Cfare the tiii.-bertiti ai dhe me kapi me shum nga floket.
-Me vrave...kafshe.-bertita.
Vura re qe ato 2 krijesat po na shikonin te cuditura.
-K*rv e vogel ta tregoj un.-tha ne te uleritur.
-Debil po thoja jeshili per ilacin e xhamave.-e ktheva situaten.
-Kastro.-bertiti ai.
-Po zoteri-erdhi menjehere ai burri.
-Ka ilac je-aq foli ai.
-Po por ne nuk e perdorim ketu.-tha ai duke u dridhur.
-Ku dreqin e dija un.-bertita
Dhe ai u be gati te me gjuante por un vura duart ne fytyre.
Por ai s me gjuajti.
-Ik Kastro.-tha ai dhe po shikonte te atin.
-Po ba kjo eshte ajo vajza.-foli me ze te ulet.
-Shko babi te kerkon.-tha ai dhe me kapi doren dhe vura re qe po i dridhej.
-Mire .-thashe leht.
U bera te cohesha, vu re qe po me mereshin mend.
Ai me kapi nga beli dhe nuk po me shikonte ne sy.
-Cfare do vdes, sa qejf.-thashe dhe dola jashte per te hyre ne krahun tjeter.
Un skisha frike cfare dreqin po vdisja nga frika.
Dera e xhamit u hap dhe u futa.Ky vend mbante ere te mire dhe ishte super luks...vec per krijesa pa shiko.
Hyra pa pike problemi dhe qendrova ne qender.
E bardha u step ne nje cep... kurse I ziu me vinte rrotull ishte shum i madh dhe i gjat dhe ndjellte vec frike.
U afrua shum afer dhe avash avash po me shtrengonte...ndjeja frike dhe vendosa ta mposht friken.
-Nuk kam frike nga ty.-fola.
-Psee.-degjova nje si ze jehone nderkoh qe gjarpri nenqeshte.
Ne ato momente syte mu hapen si poca... o zot kjo eshte enderr.
-Zoteri mos e ndeshkoni...se shikoni djalin se si po qendron.-tha e bardha qe mos gaboj ishte si ze femeror o zot po imagjinoj.
Ktheva syte tek Aversi dhe bertita.
-Faleminderit per gjithcka.-dhe mbylla syte ndjeva qe po shtrengohesha.
Po me merrej fryma, e ndjeja qe po vdisja.
Ndjeva qe ne moment u leshova dhe rashe ne toke.Ktheva syte dhe pashe qe Aversi ishte ne toke po I dilte gjak nga hunda.
Vura re qe zoteria po perplasej rreth xhamit.
-Avers.-fola dhe shikimi i gjarprinjeve erdhi tek un.
-Me lere te dal.-i bertita te ziut.
Vura re qe dhe atij po i dilte gjak... cfare dreqin.
-Shko.-tha ftoht dhe u ngrita me zorr per te hapur deren.
Vrapova deri tek dera tjeter dhe hyra.
-Avers cohu cohu-bertita.
Ai hapi syt dhe e vendosa koken tek preri im, nuk Po qaja nuk ishte koha mos ndoshta ai jooo.
-Mos harro...un te dua-tha ai me ze te ulet.
-Me fale qe te vrava...me fal qe vdiqe prej meje.-shtoi ai.
-Avers cfare thua cohu un jam gjalle.-bertita dhe i gjujati tek faqet.
-Te dua...-tha dhe mbylli syte.
-Joooo cohu cohu un tu te dua te dua cohuuu.Te lutem do te rri larg vetem mos ik mos ik.-bertita dhe ula koken afer tij dhe i shtrengova doren.
-Ti e ke fajin ti e vraveeee.-i ulerita asaj kafshes.
Po e shikoja ai nuk Po cohej bertita per te kerkuar ndihme.Cfare dreqin po ndodh.
E mbeshteta koken tek kraharori tij dhe nisa te qaje pooo pooo po qaja per te.
-Te lutem mos mos...eja cohu eja mos u tall...nese vdes do vdes dhe un te lutem Gjarper cohu mos me lere vetem.Un te dua tyy te dua shum shum, ti nuk ke bere gabime qe kerko fjale un e di qe pas cdo gjeje qendron nje arsye.Cohuuuu gomar-bertisja por pa kuptim.
➿➿➿➿➿➿➿➿➿➿➿➿➿➿
Ndjeva floket qe po me leviznin, u ngrita dhe shoh qe ai kishte hapur syte.
-Ti ti.-thashe dhe i fshiva gjakun.
-Un mendova mos...-dhe e perqafova.
Ai u ngrit dhe po qendronte serioz...
-Baba me fal.-tha dhe u cua per te shkuar tek ai qe qendronte shtrir.
-Avers.-thashe dhe e kapa.
-Me lere Andra tani me lere.-tha dhe ju moren mend.
-Te lutem .-I thashe dhe ai u mbeshtet.
Me kapi koken dhe e afroj prane vetes.
-Bere gabim qe shpreve ndjenjat...sidomos ketu.-me tha.
-Mund te kishe fol me ze te ulet.-tha serioz.
-Un ty nuk te dua thjesht u talla pak.-qeshi e me shtyhu.
Po qendroja si mumje dhe thjesht Po ndihesha budalle.
E dija qe ai po genjente e dija...ai ishte keq gjaku i dilte cfare tallje ishte kjo.Epo te betohem qe un do e zbuloj cfaree dreqin fshihet pas kesaj.
Te betohem dhe sikur te vdes do zbuloj cdo sekret.