Sa mga may Twitter jan please follow nyo ako @darkrainuez, salamat!
Comment kayo ng marami ha! Hahahaha enjoy the chapter =)
Chapter 4
Stephen’s POV
*RINGGGGGGGGGGGGGGG*
*RINGGGGGGGGGGGGGGG*
*RINGGGGGGGGGGGGGGG*
Haist, ano ba naman to, ang aga aga naman tumawag nito, pagkadilat ko eh kinapa ko agad yung celphone ko na nasa tabi ng kama ko ang when I looked at it, si Mom yung tumatawag
I then pressed the answer button
“Hello? Ma?”
“Stephen! You need to go home right now!” sabi ni Mom na para pang tensyonado
Kinabahan na ako, I really do, hindi naman sila tatawag ng ganitong oras diba kung wala namang masamang nangyare
“MOM? You crying? Pero paano yung wh---“ hindi na nya ako pinatapos
“Your Dad! He is confined in the ICU, may taning na ang buhay nya, he had a heart attack again at malubha ang atake ngayon” sabi ni Mom while crying
I Knew it, I knew it, pero paano? Yung Whiz? Si TheresE? Yung Monthsary gift ko sa kanya? Papaano?
“Stephen! Unahin mo muna ang Dad mo, if you still wanted to see him alive then you come here while there is still time” sabi ni Mom
Should I go home? Dapat ko ba unahin si Dad? Si Therese? Di ba muna ako magpapaalam sa kanya? Maybe I need to see my dad first, maybe Therese will understand it. She’s an understanding lady at maiintidihan nya kung bakit ko sya iiwan.
“ALRIGHT MOM! I’LL PACK SOME CLOTHES AND YES! I WILL RETURN THERE RIGHT AWAY!” sabi ko
Therese, sorry, sayang monthsary pa naman natin ngayon.,
And I just saw my self stading in front of their room, hoping na may Therese na lumabas ng alas Dos ng Umaga.
Bye Therese, I’ll be back soon! :(
-
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
“HOY! ANONG PINAGSASABI MONG GOODBYE THERESE JAN? BANGON NA! DIBA SABI MO MAG PAPAGISING KA NG ALAS SAIS?” gising sa akin ni Jade
(O___O) AKO
“Pare! Totoo ba? Nananaginip ba ako? O totoo na to?” tanong ko kay Jade
“Baliw, nanaginip ka lang, baliw talaga to, may pa “GOODBYE, GOODBYE THERESE” ka pa, eh ano ba yung napanaginipan mo? Sabi ni jade
Sinabihan ko sya sa kung ano yung naging panaginip ko, waaaaa ang sama nun, kala ko totoo na yung panaginip ko, mas masama pa sa bangungot yun eh, yung umalis na hindi kasama si Therese naku, hindi ko alam ang gagawin ko kung sakali.
Kaya naman dahil dun, parang nagkaroon tuloy ako ng brilliant idea para sa Monthsary namin ni Therese, waaaa ang sama ng panaginip ko sa espesyal na araw naming dalawa, hehehe idadagdag ko nalang yun sa sorpresa ko para sa kanya.
“Oh sige pare, ako ang bahala, hahaha” sabi ni Jade na sinabihan ko sa kung ano ang plano
“Basta Jade kailangang wag kang magpapahalata ha, dapat malinis ang trabaho mo! Tapos ikaw na bahala kumausap kina Princess at sa iba about dun sa plano natin” sabi ko naman
So nung nag alas syete na eh umalis na ako sa hotel namin at nagpunta sa lugar kung saan ko gugulatin si Therese.
Pray nyo na maging successful yung plano guys, hahahaha
End of POV
Therese’s POV
“Oy Therese? Are you fine? Baka may importante lang na inuwi si Stephen kaya ganun, cheer up okay?” sabi ni Princess
“Naku, okay lang naman ako Princess eh, kayo talaga, pero teka? Sino yung papalit kay Stephen ngayon?” tanong ko sa kanila
Hayyy, hindi parin ako makapaniwala na umuwi nga si Stephen, kakainis naman eh, hindi ko alam ang dahilan kung bakit sya umuwi, susuntukin ko talaga yun pag nakita ko yun, di man lang nagpaalam sa akin, pero baka nag importanteng importante siguro yun para umuwi sya agad, naku namannnn
“Ayun sa rules, yung 1st runner up yung pwedeng pumalit if in case wala ang Winner, pero since wala naman yung 1st runner up dito kasi nga naman diba, biglaan yung pag uwi, eh si Jade lang yung pwedeng pumalit kay Chua” sabi ni Sam
“Ahhhh, okay lang naman pala eh, hahahaha makakapagpatuloy parin tayo sa Whiz” sabi ko
Pagkatapos nang medjo mahaba habang kwentuhan at tawanan namin eh nag desisyon kaming bumaba ng hotel lobby at kumain dun ng breakfast sa isang restaurant sa loob at infainess ang sarap ng mga pagkain nila dun.
“Therese, matamlay ka yata ngayon, hahahha wag kang mag alala babalik din naman si Chua eh!” biro ni Czarina
“Naku, hindi naman ahh, halata ba?” tanong ko
“OO, HALATANG HALATA” sabay nilang sabi
(>____<) Sorry naman, di lang maiwasan, mawawala din naman siguro to mamaya diba?
“Hehehehe, pasensya na” sabi ko
“Hayy buti nalang talaga at wala munang Whiz ngayon, makaka gala pa tayo buong araw! Hahaha sa yung susunod nating pupuntahan natin later guys?” tanong ni Gail
Oo nga pala nakalimutan kong wala pala munang contest ngayon, binigyan kami ng 1day break para makapag prepare dun sa Quiz Bowl, nyaaaaa nakaka pressure tuloy.
“Let’s Check the London Eye mamayang gabi guys, ang ganda ganda dun promise” sabi ni Princess
London Eye? Ano ba yun?
At mukhang napansin ni Princess yung ANOBAYUNGLONDONEYE look ko eh agad naman nyang pinakita sa amin yung London Eye daw na sinasabi nya gamit yung maganda nyang celphone
“Obviously it’s a ferris wheel Threrese, the highest ferris wheel sa mundo noon pero di na ngayon, pero mataas parin, ang ganda ganda dito promise”
Mukhang maganda nga ( refer to the picture on the side para makita kung ano ang London Eye ) Ang ganda ng ferris wheel nato.
“Punta tayo jan mamaya pero bago yan! Mag shopping muna tayo okay? Hahaha” sabi ni SAM
Ayan na naman sila, shopping, yaman talaga ng mga ito.
So hindi na kami nag aksaya ng oras at nag bihis na kami para makapagliwaliw sa London, waaaaaaa ang lamig lamig ng klima dito promise kaya suut namin yung mga makapal naing jackets, grrrrrrrrrrrr ang lamig
Nag shopping kami, kumain ng iba’t ibang pagkain sa London, grabe nakakpagod pero ang saya saya lalo pat nakakita kami ng mga Pilipino dito, ang dami! As in.
Ang haba ng nilakad namin pero worth it naman, hahaha ang saya at ang sarap.
Dahil gabi narin dito sa London eh naisipan na naming magpunta sa London Eye daw, grabe ako para akong bata, na eexcite ako sa pupuntahan namin, sayang wala nga lang si Stephen.
“Bring us to London Eye please” sabi ni Princess sa driver nya
O sosyal diba, si Princess pinadalhan talaga sya ng driver ng dad nya.
Hind naman sya kalayuan mga 20 minutes lang yung byahe namin at kahit malayo pa kami ay kitang kita ko na yung kumikinang na London Eye, grabe ang gandaaaaaaaaaaaaa sobra!
Pagka baba namin,
“Tara na, dali ang ganda oh” sabi ko
“Di halatang excited tong si Therese” sabi naman ni Princess
“Ang ganda kasi eh” sabi ko
Buti nalang at may bumili na ng ticket para sa amin, ang daming tao nga dito eh so ibig sabihin talaga sikat ito, iba’t ibang lahi yung nandito sa London Eye, at habang tinitignan kong umiikot yung London Eye, waaaaaaaaa parang naging mas excited ako.
“Sino kasama ko sa pagsakay?” tanong ko
“Kaming dalawa ni Sam nalang” sabi ni Angel
“Sige tayo naaa guys, excited na ako” sabi ko
Nag grupo grupo kami sa pag sakay ng ferris wheel at pumula pa kami bago ka kami nakasakay, waaa exciting talaga toh at nung kami na yung sasakay eh nauna akong pumasok at nung tinignan ko sila Sam at Angel
(o___o) waaaaaaaaaaa
“Anong ngiti ba yan? Wag mong sabihing di kayo papasok? Waaaaa pasok na kayo dali, ayoko ng mag isa, ang daya” sabi ko sa kanila
“Hindi na, nakakasuka pag sumakay ng Ferris Wheel eh, babooo, enjoy ka jan sa loob Therese! Hahaha hindi ka naman nag iisa e may kasama ka sa loob” sabi nya sabay nguso sa sinasabi nya
(o____o)
Di na ako maka react kasi sinarhan na nung taga bantay yung cage namin
(o___o) sino ba kasi itong mamang nasa loob? (Y_____________Y)
Naman eh, bakit ba nila ako iniwan dito na nagiisa? Ang daya naman nila Sam
(>/////<) ewan ko kung ma eenjoy ko ba tong view ng mag isa, eh parang hindi ko na feel eh, wala akong napagsasabihan ng mga hinanakit ko tungkol sa ferris wheel, ang ganda pa naman dito.
Nung tinignan ko yung mukha eh di ko makita, eh kasi naka balot din ng pan lamig na mask yung mukha nya so hindi ko alam kung babae o lalaki ba itong kasama ko.
“ahem” ubo ko
Naiinip na nga ako eh, mga 20 minutes pa naman kaming iikot, waaaaaaaaa bahala na nga, naka isang ikot na kami at tignan mo tong mga loko hindi sila sumakay lahat at ako lang yung sumakay, ang daya ng mga ito, nakangisi pa yung mga loko
At yung kasama ko, naku walang kaimik imik, tao ba to? O bato?
At nung malapit na kaming umikot papunta ulit sa taas, biglang
*blackout*
(o__o) waaaaaaaaaaaaa, biglang tumigil yung ferris wheel at yung ilaw sa loob ng ferris cage eh namatay din,
*strrrrrrrrrreeeeeeeeeeechhhh*
(T_____T) wala akong makita kondi kadiliman, na fe feel ko pa yung hangin na nag sway sway sa cage namin.
(T______T) excuse me sa kasama ko, wala ka bang paki?
“Excuse me but is it fine? It will work later right? Makaka baba, I mean, we can still get down right?” nanginginig kong sabi
Patay na talaga to, hindi man lang sya umimik
“HEY DUDE, YOU SPEAK NAMAN OH! ARE YOU DEAF?” sabi ko eh nakakainis na eh ayaw man lang magparamdam, baka kung sinong masamang tao pa to.
Maya maya nagulat nalang ako nang
*strum*
it's her hair and her eyes today
that just simply take me away
.
Yan kantang yan, diba? Diba? Pero paano?
.
and the feeling that i'm falling further in love
makes me shiver but in a good way
all the times i have sat and stared
as she thoughtfully thumbs through her hair
and she purses her lips, bats her eyes as she plays,
with me sitting there slack-jawed and nothing to say
coz i love her with all that i am
and my voice shakes along with my hands
coz she’s all that I see and she’s all that I need
and i'm out of my league once again
yeah she’s all that I see and she’s all that I need
and i'm out of my league once again
Hindi ko alam pero parang gusto ko nang umiyak ngayon, yung kanta, yung boses, yung aura, alam ko, alam ko kung sino sya.
Pagkatapos nyang kumanta eh agad na bumalik yung ilaw sa ferris wheel at nakita ko na nga kung sino yung asungot na hindi man lang nagpakilala sa loob ng ferris wheel
(Y___Y) pero naiiyak ako, ewan, parang masaya lang ako na nakita sya ulit, ang saya sa pakiramdam
“REMEMBER THAT VERY FIRST SONG THE KINANTA KO PARA SAYO?” sabi ni Stephen John Chua sabay kuha ng isang magandang kumpol ng bulaklak sa likod nya
“FLOWERS FOR YOU, HAPPY MONTHSARY!” sabi nya
“Hahaha, ang corny nung ginawa ko diba? Hahahaha pero galing sa puso ko lahat yun” sabi pa nya ulit
Hindi ko na maramdaman yung lamig dahil sa kanya, kahit nakalambitin parin kami sa itaas ngayon.
Hindi na ako nakapagpigil at lumapit sa kanya, hindi nya lang alam kung gaano nya ako pinasaya ngayong araw na to.
“HAPPY MONTHSARY! SALAMAT AT MAHAL NA MAHAL KITA, I AM REALLY HAPPY, KAHIT NAMAN WALANG GANITO OKAY LANG, KASI IKAW LANG, SAPAT NA” sabi ko sabay
*chup*
Dampi ng Halik sa pisngi nya
Ang saya ng araw na to, salamat sa surpresa mo.
End of POV
End of Chapter
Waaaaaaaaaa, sinong kinilig? Itaas ang paa! Nyahahaha,
Dapat marming COMMENTS guys ha, para masaya! SALAMAT KAAYO