Jennica's POV
"Na stress lang siya, at hindi kinaya nang katawan niya yon." I heard someone said. Iminulat ko ang akong mga mata at hindi na ako magtataka kung nandito ko.
ito ang gusto ko, kasi dito ang madalas kong takbuhan pag hindi na kinaya
Unlike noon, galit na galit ako sa lugar na ito, pero ngayon I am embracing it because I am not scared whether its a good or bad thing, dahil wala nang mas sasama pa sa nararanasan ko, I'm on my peak.
"Jennica, are you on drugs or something?" salubong na tanong ni April.
"No." hindi ko alam kung narinig niya yon o ano.
"Look at you! You.. You look wasted! Alam kong broken ka at sige sabihin na nating tama ang gawin mong busy ang sarili mo pero hindi ko ikukunsinti ang mali mo."
nag iwas ako nang tingin "Hindi ko naman kasi gagawin yun, I'm not that kind of broken." sabi ko. Nakita kong nagalit siya
"So ano? Prank lang yon? Lahat kami na kasama mo nag panic!"
"No need to---"
"Osige sabihin na natin na hindi ka ganung klase nang tao, pero hindi namin alam kung anong tumatakbo sa utak mo!" galit niyang sinabi sa akin.
"And worst, may reporters sa labas! Iniisip nila na nababaliw ka na nang dahil sa pag ibig mo. Iniisip nila na you're drowning. Iniisip nila na bumababa ka nang deretso sa lupa." Galit parin siya habang nakaturo sa pinto.
"Ilang tao ba ang gusto mong magalit sayo? Ilang tao ba ang gusto mong tumalikod sayo? Jennica, wake up! Your fairytale has ended, and you're having a nightmare! Hindi na ito yung perpektong buhay, eto na yung reyalidad, kung gaano kalupit ang mundo. Jennica, Ito ang totoong kulay nang mundo, alam ko ang nararamdaman mo pero may ilalala pa yan kung hindi ka gigising sa kakaasa mo sa wala, you'll end up losing everything."
parang bumalik ako sa katinuan nang sinabi niyang mawawala sa akin ang lahat. Katugma iyon nang sinabi ni Trish, eto ba ang gusto ni Trish? Oo nga naman Jennica! You gave her, her satisfaction!
may kumatok at pumasok sa pinto, sa pag bukas nito dinig ko ang gulo sa labas at kita ko ang ilang flash sa.labas, baka ang headline bukas ay 'JennicaG is broken hearted! and tried to suicide'
nakita ko ang grupo na pumasok sa loob nang kwarto, yung kaninang tahimik ay may itatahimik pa pala, at ang malala I don't feel comfortable.
mahihiga na sana ulit ako at mag tatalukbong nang kumot nang mag salita sa Camille sa likod ko.
"So that's how you treat your visitor? Kami na nga ang nagmamalasakit ikaw pa ang may ganang mambastos?"
"Hey you! Watch your mouth o susungalngalin kita at kakaladkarin palabas! Mamili ka!" galit na untag ni April.
napatigil ako sa pag higa at na steady na parang bato.
"wala kang karapatang magalit, dahil unang una pagkakamali ni Jennica to, she chose to be like this."
napalingon ako sa kanya, sino ba kasing nagsabi na pumunta sila? Si Trish? syempre!
"Don't judge my choices if you don't know my reasons" seryoso kong sabi sa kanya.
natawa siya nang pilit "Reasons? BAKIT AYAW MONG SABIHIN YUNG RASON MO?" tanong niya nang pasigaw.
"Hey!" sigaw rin ni April "Wala akong paki kung mas marami kayo pero ipapaalala ko lang, hindi kayo welcome dito." sabi muli ni April.
"Kasi baka sa huli magsisi ka, at na una sila. Would it make a change on you kung may maiiba sa kwento ko?" tanong ko and she was petrified on her place. I knew her well, pero hindi ko alam na pati sa akin magiging ganun siya.
natahimik kami nang may pumasok sa loob nang kwarto ko. Si Jay, may dala siyang plastic at natigilan siya sa pag lalakad papunta sa kama ko nang makita niya ang mga bisita ko, Nagkatinginan sila ni Trish.
"Bakit kayo nanggugulo?" tanong ni Jay pero kay Trish lang siya nakatingin.
ngumiti si Trish, isang inosenteng ngiti, hah. best actress, no wonder.
"Jay, naisip ko lang na bisitahin siya you know kaibigan niya parin itong mga kaibigan ko at may pinagsamahan rin sila nang boyfriend ko sayang nga e hindi kumpleto"
'ko'? kanya? hah. hindi sila bagay na inaangkin.
"Iniisip ko lang na baka matuwa si Jennica---" nagulat kami nang ibagsak nang marahas ni Jay ang plastik na dala niya at kumalat ang prutas na laman nito, dahilan nang pagkatigil ni Trish sa pagsasalita.
itinuro niya ang pintuan.
"Labas." sabi niya nang seryoso habang nakatingin sa mga mata ni Trish "Lumabas na kayo. Hindi kayo ang kelangan niya. ang kelangan niya, sarili niya dahil hindi sa inyo umiikot ang buhay niya." seryosong sabi ni Jay at nakatingin parin kay Trish.
walang nakapagsalita ni isa sa kanila. At nun ko lang napansin na wala si Rainie, Tyler, Rein, at Cyla.
"The nerves." sabi ni April at umirap.
pinulot ni Jay ang mga dala niya at kumuha nang kutsilyo para talupan at hiwain ang mansanas.
ibinigay niya sa akin iyon pagkatapos
yung mga sumunod na araw ganun parin pero may bumibisita sa akin, sina Tyler, Rainie, Rein, at Cyla. ang sabi pa nila nung tinanong ko sila kung bakit sila dumadalaw sa akin.
"Sino ba ang kaibigan namin? Sino ba yung mas pinagkakatiwalaan namin? Sino ba yung taong hindi kami hinayaang mag isa? Ikaw yun at hindi sila."
Wala daw silang paniniwalaan hangga't walang lumalabas sa bibig ko.
ngayong araw yung last day ko sa ospital dahil bukas makakalabas na ako.
Nag painterview na rin ako ngayong araw.
"Miss Jennica, Is it true na nag tangka kang magpakamatay?"
"Stress is the reason why I am here, and I won't dare to kill myself just because of useless things." persons talaga at hindi thingsperilo ayokong mapasok nila nang tuluyan ang pribado kong buhay
"Totoo po bang broken hearted kayo?"
"Yes."
"Ano na pong plano niyo ngayong break na kayo nang long term ex boyfriend niyo?"
"Ganun parin, Live my life as if nothing happened"
"May balak po ba kayong makipag balikan?"
"May mga bagay ba hindi ko napipilit, hindi siya nag work out maybe it's time to rest, kaya nga ex hindi ba? short for Example, example nang pagkakamali nang isang tao."
nakangiti kong sinabi.
"May plano po ba kayong maglabas nang gowns sa inyong business?" napaisip akon
"Ah, yes, I will. Ang kauna unahang gown na ilalabas, intayin niyo itong ma display" sabi ko at ngumiti.
*~*
Matapos ang bakasyon, napagdesisyunan ko ring mag enroll sa second sem, hindi ko alam kung kelan babalik sina Camille o kung may balak pa ba silang Bumalik para ituloy yung course nila
nag punta kasi kami nang Palawan ni April, at nakaka refresh I was like a new born, dahil feeling ko nawala ang stress' ko though gumawa parin ako nang Plates na ipapasa.
naiba ang schedules ko at naging kaklase ko sina Trish, pero atleast kaklase ko si April, April is enough.
papasok ba ulit kami bukas.
wala namang nagpahaggard sa akin nung araw na yon, wala ring haters na bumagabag sa akin, of course hindi na ako ang prinsesa nang prince patrick nila, pero may mga haters na nakuha ko ang sympathy na mas tanggap daw nila ako kesa sa Trish na yon. Dedma na lang ako dahil Patrick don't deserve me, and I deserve something better.
nag shift si Jay nang HRM dahil yun naman daw talaga ang gusto niya, pero si Trish ang nagpabago nang gusto niya nun.
"Ano bang pinakain mo sa prinsipe namin para mapikot mo?" napatingin ako sa kung sino yung nagsasalita. And to my surprise it's Jeka!
"Jeka?"
"Ow. Hi Nerd! Long time no see. Matagal din akong na tengga sa pambubully." sabi niya at tumingin kay Trish na tinitignan ko.
"Nabalitaan ko kasing nag break ang unbreakable couple, at gusto ko sanang sulutin si Prince Patrick dahil hindi kita makakalaban pa, then malalamab ko eto pala dahilan nang pagkaka break niyo? Hindi lang kayo ha, pati barkada niyo. Masakit sa ego kasi nagawa niya yung hindi ko nagawa noon" at ngumisi siya at sinabunutan si Trish para tumingin sa kanya.
"Hindi pa tayo tapos." at iniwan niya na doon si Trish.
"Tara. Saan ang canteen?" Sinamahan ko na siya tutal dun din naman ang punta ko, I know were not in good terms pero parang magkasundo kami?
hindi ko kasabay si April kasi may lunch date sila ni Nate.
"Mag restroom lang ako." paalam ko at tumango lang siya habang umiinom nang milkshake at ngumiti sa akin. Seriously? madalas kong matanggap sa kanya noon ay irap at panlalait isama mo pa ang pambubully.
nadatnan ko doon si Trish na nag pupunas sa may lababo sa harap nang salamin.
naghugas ako nang kamay dahil yun ang pakay ko at pati na rin ang maghilamos.
pinagpag ko ang kamay ko at kumuha nang tissue
"Can't you feel it? hindi ka ba mag rereact? magagalit? nakukuha ko na lahat nang meron ka." sabi niya na parang nanunuya.
"Oo nga e, pati haters kinuha mo na, and they're giving me their sympathy thank you." at tatalikod na sana ako pero nagsalita nanaman siya.
"Aren't you jelous? Aren't you angry?" tanong niya.
"Bakit pa? kumbaga gusto mo kung ano lang ang meron ako kung pwede ka namang kumuha nang bagay na mas better pa don, you want to take my place aren't you? Ngayon tatanungin kita, Masaya bang maging ako?"
** End of Chapter Fourteen
Feeling ko may wrong spelling! Hahahaha.
last chapter: " no one Believes me, and trusts me right? Even YOU thought that I am going to kill myself" nasa huling chapter po iyan, sino yung 'YOU' na tinutukoy ni Jennica?
I-Cocomment niyo Below:
Answer (Sino si 'YOU' na tinutukoy):
Gusto kong gawin kay ____ (Character)(yung makatotohanan):
Gusto kong sabihin kay _____ (Character)
EXAMPLE:
Answer: tinutukoy sa YOU ay si Bruno.
Gusto kong sabihin kay Jeka: Welcome back!
Gusto kong gawin kay Rainie: Ihuhug.
MAMIMILI PO AKO.
Pag may nagcocomment, naiinsipre mag update, and that is TRUE :)
LIKE MY FACEBOOK PAGE ---> EXTERNAL LINK, BAGO PO YON DELETED NA PO YUNG SNB PAGE. I'll be posting when will be the updates, at maybe teasers for the next chapter. Thank you for your consideration
JOIN MY FACEBOOK GROUP: https://www.facebook.com/groups/475339855836668/
--FelicitousKey