ÖLÜM..
☆☆☆1 Hafta Sonra☆☆☆
(Bildirim Tamamen Onun Olduğum'dan Mesajın var )
-Hadi Pi Ya Nuo çok güzel olur annem çağırdı hem
-Du Zu Fon bebeğimizi ne yapıcaz peki annen daha ilişkimizi bilmiyor
-Ee basit o gülüştügün bakıcıyı çağır baksın oğlumuza
-Gülüştüğüm mü heyyy ne gülüşmesi gülmüş olabilirim ama arkadaşız
-Sanırım o öyle düşünmüyor ağzının içine düşücekti nerdeyse
-Kıskanman beni şımartı tamam arayım o müsayitse gelirim akşam yemeğe😘😍
-Tamam sevğilim😘🤗😍😍😚
(5 dakika sonra)
-Tamam halettim müsayitmiş...😊
-Hey neden bu kadar geç kaldın ne konuştunuz onla
-Hiç tahmin etmezdim bu kadar kıskanç olucağını
-Olurum tabi benimsin sen kimse yaklaşamaz eleşemez
-Teknik olarak sen olmasan bile ben o kadına bakmam
-Ne demek ben olmasam ne diyorsun bak hiii cıss öyle şeyler deme... Hemde bananee sen sadeceeee banaaaaa bakarsınnn SEN BENİMSİNNNNN ÇÜNKÜ
-Hey sakin chan ağliyor gitmem gerek
-Zu Fon chan bu aralar hiç iyi degil sürekli ağlıyor bağırıyor falan bir yerleri falanmı acıyor acaba hastaneyemi gitsek
-İstersen hemen gelirim gideriz aşkım ama toplantım var acil mi
-Hayır degil aşkım iyi toplantılar iyi şanslae 😍😚😚😚 bol bol öpücükler
........
"Youren birşey olursa ara hemen burdayım tamamı"
"Tamam hadi yakışıklı babaya bay bay de "
"Baybay biriciğim yaa ben senden ayrılmak istemiyorum böyle sürekli öpüp koklamak istiyorum"
"Pi Ya Nuo söz vermişsin git hadi" bebeği ona verdim evden çıktım.
*****
"Bayan Du tekrar döktürmüşsünüz şey görüşmeyeli ne kadar oldu"
"10 gün falan çok değil tatile gidip duran benim"
"Evet efendim nasıl geçti tatil"
"Eğlenceliydi"
*Yeh Youren ARIYOR....*
"Bu telefona bakmam gerek üzgünüm" telefonla birlikte odadan dışarıya çıktım neden o telefon çaldığında kalbim çok hızlı atı bir şeyden mi korkuyordum ama neden?
-Efendim sorun mu var Youren
-Sanırım ateşi çıktı ve duyduğun gibide susmuyor
-Tamam hemen geliyoruz
"Acil bir şeyler mi var oğlum"
"Evet feng abla acele etmem gerek üzğünüm bu gecenin burda bitmesi üzünden"
"Önemli değil hadi gidin"
Arabanın anahtarlarını Du Zu Fon'dan aldım gazdan ayağımı çekmedim tek dönerken cektim.
"Du Zu Fon hemen ara dışarı çıksınlar"
Kapının önünde bekliyorlardı hemen içeri girdiler oğlumu kucağıma aldım sürekli bir şey yok bebeği geçicek diyip duruyordum korkuyordum ona bir şey olursa diye bir annenin en çaresiz olduğu zaman bu zamanmış demek ki hastaneye giderken kustu hastaneye geldiğimizde doktorlar müdahale eti biz oda dışarda bekliyorduk ağlamakmı yok ağlamıyordum sadece minik bir hastalık benim oğlum o hastalığı yener saatlerce bekle dikten sonra doktor geldi..
"Tahmin etiğiniz gibi bi durum gençlik hastalıpı yüzünden"
"Ne tahmini biz bir şey tahmin etmedik ne gençlik hastalığı" ikimizde şaşkınca baktık doktora
"Bilmiyormusunuz"
"Neyi bilmiyoruz doktor bey söylermisiniz"
"Oğlunuz bu hastalıkla 2 aylıken hastanede karşılaşmış tıp geçmişine baktık bu hastalık annenin yaşlı olmasından yada kanserli bir ebebeyinin onu emzirmesinden başlayarak bir sürü seyi var ama bu hastalık tayvanda 10.000.000.000 kişide bir gözkür bebeğinizin doğduktan 10 ay sonra ölümtarihi koyulmuş ve 9 ayda o onu kurtarıcak hiç bir şey yok efendim üzğünüm"
"Ne ne diyordun sen ne saçmalıyorsun BENİM OĞLUM ÖLMEZ O ÇOK KÜÇÜK LAN ÖLEMEZ O BEN ÖLÜRÜM O ÖLMESİN" ölemez o o benim oğlum güçlüdür o annesine çekmiştir biricik bebeğim beni bırakmaz
"Bebeğimiz henüz ölmedi o hala nefes alıyor"
"Ama ölücek ve bu bu o ölemez ölmemeli lan onsuz olmaz" yoğun bakım ünitesine gittik o minicik bedeniyle o makineye nasıl bağlı olabilir ki Du Zu Fon sarılsada hala iğrenç hissediyordum... O sırada kalp atış sesi yerine o düz çizgiyi duydum sani o o an silah sesi duyulmuş gibi hissetim mermi beynine isabet etmişti ne kadar iğrenç değilmi ne kadar kötü bir durum bunlar hepsi gerçekmi rüya falan olamazmi benim oğlumun kalbimi durmuştu o minicik kalbi atmalıydı hiç değilse benim için dayan bebeğim
"Ne ne oluryor Du Zu Fon yardim et bir şey yap lütfen...Yardım et o ölmesin o benim tenimde uyucak beni severek uyuya kalıcak o ölmicek o ölmez ya ölemez onu öldüremezler o hasta olmaz o çok kusursuz o sadece iyilik abidesi o kusursuzluk YA O ÖLMEZZ O OLMAZ YARDIM EDİN " İçerde müdehale ediyorlardi ama ama o iyileşmezse o zaman allah kahretsin cama tüm gücümle yumruk atım hiç birşey olmadı ama o yumruktan sonra bebeğimin yeniden atan kalp atışlarını duymamla Du Zu Fon'a baktım
"O iyi sakın ol" gülümsedi ama içten bir şey degilde avutmak amaçlı bişiydi ama iyi o sonuçta annesinin kuzu daha iyi olucaktı o benim minik mucizem o beni bırakmaz
"O hep böyle mi olucak iyi ne zaman olucak o artık iyileşsin bir şeyler yap ne olur benim elimden hiç ama hiç bir şey gelmiyor sen belki bir şey yaparsın he yaparmısın"
"Ben onun babasıyım tabi ki yapıcam çoktan başladım bile o yüzden sakin ol gerekirse en iyi tıp Profosörleri getiririm ama gine bebeğimiz iyileşir" kafamı salladım ama bu sefer gerçekten samimi bir gülüş atı bende sakiniydim ona canımdan çok güveniyorum oğlumuz o iyileşicek....
O günün sabahında Du Zu Fon onlarca doktor yağdı hastaneye ama içlerinden birisi onun hastalık sebebebini buldu onun minicik beyninde minik 3 santimlik tümör varmış anne karnında başlamış gelişmeye o ameliyat edilmesi gerekmiş bu ameliyatı her gün yaptığını ve bebegime hiç bir şey olmayacağını söyledi hatta ameliyatan 2 hafta sonra yada daha erken çıka bilirmiş hiç bir şekilde değişim olmuyacakmış o doktorun hastanesine tahliye eti sonra ameliyat saatinde tüm her kez ordaydı ben benmi nasıldın ben gözlerimden akan yaşları hissizleşmişken bir ses duydum...
"OĞLUM" diye kafamı çevirdiğimde bana doğruyaklaşan faişeyi gördüm bana nasıl oğlum derdi o koşarak yanıma geldi gözlerimdeki yaşları sildim bana iyice yaklaştığında ona tüm öfkenle bir tokat atım yere düştü
"Abi... Hihh... annem"
"Du Zi Han Zu Ruiyi GÖTÜR!
"Hayır gitmiyorum"
"Eğer gitmesen birdaha yüzüne bile bakmam" o an gözlerininiçine baktım kafasını salladı ve gitti eğer olayları ben anlatmadan duysa o beni gittiler sonra ayağa kalkıp bağırdı boğazından tutup duvara yasladım boğazını sıkmaya başladım Du Zu Fon elini omzuma koydu bırak artık der gibi bıraktım
"Sen şu anda çok zor nefes alıyorsun yaa ben o nefesi bile alamıyorum sen beni bıraktın babamı hata o senin yüzünden öldü senn Zu Rui'yi faişe kardeşine bıraktın o ona neler yapmak istedi biliyormusun ben izin vermedim şimdik 5 hafta önce bir bebek bırakılıyor ve o bebek benim diyorsun orospu annemin bebeği.... Lanet faişe biliyordun deme ona bağlanıcağımı" dik dik bakıp güldü
"Hayır sürtüklüğünün işe yarayacagını biliyordum... O benim oğlum seninmiş gibi davranmayı kes" gözünün ucuyla Du Zu Fon'a baktı o kadar öfkeliydim ki ona hiç bitmiyordu
"Ben hiç bir zaman senin gibi olmadım olmam olamamda ailede ki en iyi sürtük sensin bize gerek yok OO BENİM OĞLUM SENİNGİBİ BİR KADIN ONU HAK ETMİYOR NE YAPARSAN YAP ONU BENDEN ALAMAZSIN GEREKİRSE TÜM DÜNYAYI ÖNÜME KOY AMA GİNEDEE O BİZİM OĞLUMUZ..... ŞİMDİK DEFOLLLL GİT BUNLARIN HEPSİ ARTIK SON BİTTİ SEN KOCANIN KATİLİSİN!!DEFOLLL BURDAN GİT!!" Elimle çıkışı gösterdim birşey demeden hızla gitti ben yere oturdum o kadar sinirliydim ki elerim titriyordu o kadar sinirliydim ki gözüm yanıma oturan Du Zu Fon'u bile görmüyordu.O benim oğlum onun değil ona bir kimlik çıkartıcak kadar bile değer vermedi...O geçen düşünceler ,dakikalarda ameliyat hane kapısı açıldı.
"Ameliyat başarılı geçti... Hata çok başarılıydı tümör göründüğünden küçüktü bu süreçi hızlandırıcaktır." ayağa kalkmış sevinç ben ise orda mutluluktan kitlenmiş gözlerimden süzülen yaşlarla onları izliyordum resmen Du Zu Fon sarıldım ayrılıp gülümsedi o içimi eriten gülümsemesiyle
"Tüm korkularımız bitti art-artık senin göz yaşlarında elimden bir şey gelmeden durmucam bitti sevdiğim bittii.." o bitti derken bazı şeyler yeniden başlıyordu bunu hissediyordum ama hiç bir şey ailemden önemli değildi.
Her şeyden önce sakladıkları mı en çok bilmesi gereken kişiye söylemem gerek ama nasıl yapicam Zu Rui beni afetde bilicekmi..?
Bölüm Sonu