Callie's PoV
"Yun nga mismo....Best, Bunso may aaminin na ako sa inyo....."~Ako
(hingang-malalim....)
"Anu yun Best?"~Best
"Yan mismo nararamdaman ko ngayon"~Ako
"Ang tanong Ate... Para kay Kent ba?"~Bunso
(_ _)<----Ako
"Kelan mo pa nalaman or naramdaman yan?"~Best
"Since niligtas niya ko nun"~Ako
"Noon?"~Bunso
"Yah.. Yung kay Ross ba?"~Best
"Ahh.. I get it now! Niligtas ka not once but twice! Meaning noon tsaka yung kanina?"~Bunso
"Tumpak! So Best! Ikaw na INLOVE!"~Best
"Teka, e diba close din kayo ni Aaron? Tsaka Bhe pa nga diba?"~Bunso
"Si Aaron? Si Aaron, parang savior ko siya, mabait siya...."~Ako
"Pero hanggang kaibigan lang? Ganun yun diba?"~Jiro galing sa likod namin
(O.O)<---Ako
"Kanina ka pa?!"~Ako
"Uhm hindi naman"~Jiro
"May narinig ka ba?!"~Ako
"Meron"~Jiro
"Mula saan?!"~Ako
"Mula sa inlove ka"~Jiro
~KYAAAAH!!!
(>__________<)
Patay ako!
"Don't panic...."~Jiro
"Anung don't panic?! Naman kasi bakit ka nakikinig ng usapan!!"~Ako
"Matagal ko ng alam"~Jiro
"Eh?"~Ako
"Paano mo nalaman, ngayon ko lang sinabi eeeh!"~Ako
"Ewan? Instincts siguro"~Jiro
"Ang weird mo rin ano!"~Ako
"Haha! Ayus lang... At least ngayon alam ko na yung totoo"~Jiro
"Tsk! Alam ko naman wala akong mapapala kaya kalimutan niyo na lang yung sinabi ko"~Ako
"Hayy, mga babae talaga minsan martyr"~Jiro
"Ano? Talagang nilahat mo naman niyan!"~Best
"Haha! Ewan ko? Uso naman ngayon yung babae ang gumagawa ng move diba?"~Jiro
"Oo! Sa iba oo! Sa bokabularyo ko? Hindi noh! Tsaka mawawala din siguro 'to pag-alais ko"~Ako
"Aalis ka na nga?"~Jiro
"Akala ko alam mo na din yun!"~Ako
"Haha alam ko na nga.. Naninigurado lang... Kelan? Hahatid ka namin"~Jiro
"Haha! Wag na! Kakahiya naman!"~Ako
"Haha! Hahatid ka na namin! Patay kami kay Capt. kung sakali eh!"~Jiro
"Ano kamo?!"~Ako
"Haha! Wala sige balik na ko dun!"~Jiro
"Hoy! Jiro! Ano kamo?!"~habol ko
"Haha! O Best, kalma na... Dito lang"~Best
"Hayy... Ate ang luwag ng feeling ko"~Bunso
"Huh? Bakit?"~Best
"Parang kasi yung dating alanganin at hindi natin maintindihan na bagay nasagot na, parang ang saya lang kasi si Ate alam na niya yung nararamdaman niya... Ang downward nga lang is.. si person"~Bunso
"Yah.. Wag mo na ituloy"~Best
"Ok... Naintindihan niyo naman na ko eh"~Bunso
"Ayus lang... Kayo naman! Hindi ko rin naman malalaman 'to kung di dahil sa inyo eh!!! GROUP HUG!!!"~Ako
"GROUP HUG!!!"~Kami
"Haha! O sige na tama na drama"~Best
"Ate gusto niyo pray tayo?"~Bunso
"Yah.. Good idea"~Best
(tapos nag pray na kami syempre lumapit kami dun sa prang shrine na nakalagay dun sa garden)
My Prayer: (sa isip ko 'to ha)
Dear Papa God.. I know na hindi po ako yung tipo ng tao na karapat-humingi sa inyo ng mga bagay na ganito pero sana po please save him... You know na po kung sino si Him right? Hayy, hindi man po malinaw sa akin lahat ng nangyare sa akin nun pero ayus lang po... Kasi ngayon po pakiramdam ko nakapag simula na ko ng bagong memories kasama ang mga taong malalapit sa buhay ko at mahalaga sa akin... So please po, wag niyo po sila papabayaan... Love you po... Maraming salamat po....
(.oo)....(.oo)....(>.<)
^Best ^Ako (nakapikit ako)
^Bunso
"Anu yang mga titig niyo ha?"~Ako
"Ang serious mo kasi Ate parang dinadamdam mo masyado"~Bunso
"Haha! Ganun ba? Wala yun tara balik na tayo sa loob"~Ako
"O sige"~Best
~sa loob na ulit ng hospital~
(naupo kami sa bandang waiting area)
~after about 30 minutes~
may lumabas na Doctor
"Uhm, sino parents nung pasyente?"~Doc
"Wala po dito Doc pero kami po mga kaibigan"~Denver
"Nasaan ang parents?"~Doc
"Wala po dito Doc.. Anything wrong po? Kami na po magsasabi sa parents"~Denver
"Ok basically his right arm is sprained and the left one is broken.. Wala naman ng ibang damagae dahil kahit papaano hindi siya natamaan ewan ko kung paano nangyari yun but we're shocked to be honest na nagising na siya.. We thought he would stay unconscious for longer but after namin tingnan ang right and left arm niya wala ng ibang nadamage sa biktima... In few days or so he'll be fine"~Doc
"So it's a good thing po right?"~Denver
"Yes.. Pwede niyo na siya tingan sa loob"~Doc
"Thank you po Doc! Salamat"~Denver
(tapos kumaripas na lahat sa loob!)
si Kapre...
Nakabalot yung left arm niya ng white na parang hardened tissue...
Tapos yung right parang may ice pack...
Tapos ayun parang cool na cool lang!
"O Capt.! Bakit hindi ka napuruhan!"~Arvin
"Sira ulo! Sabi sa'yo masamang damo eh!"~Mico
"Tss!"~Kapre
"Grabe ka Capt.! Napakaba mo mundo!"~Arvin
"Haha! Oo! Pati yung tinuturin mong mundo!"~Jiro
"Haha! Kuha ko yun!"~Best
~Eh?
Alien language!!!
(>___________<)
"Tss! Oi Freak! Ba't nandito ka?"~Kapre
"Ah! Ganun?! Ganda ng bati mo ah! Buti nga dinadalaw eeh!"~Ako
"Uhm..*ehem* *ehem* Iwan muna namin kayo"~Best
"Bakit?! Teka!!"~Arvin
"Halika sinabi eeh!"~Best tapos kinaladkad halos si Arvin papalabas
~so kami na lang ni Kapre sa loob
Nakatayo ako sa gilid ng kama niya...
Biglang nabalot ng katahimikan!!
Kinikilabutan ako!!
(>____<)
"Freak"~Kapre
"Oh?"~Ako
"Teka! Bago ka... Ako muna"~Ako tapos gawa ng parang stop sign
"................................."~Kapre
(O.o)?? <---Kapre
"About sa kanina"~Ako
"...................................."~Kapre
"Sorry kung galit ka... Pagalitan mo ko! Sorry din sa nangyare sa'yo hindi ko sinasadya sorry talaga!"~Ako
"................................."~Kapre
"Nasaktan ka na pala hindi ka nag sasabi! Nakakainis ka akala mo kung sinu ka na kaya lahat ng pain! Lahat pinapasan mo! Hindi ka nagsasabi! Nakakainis ka!"~Ako tapos medyo naiinis na naluluha
*********************************END of POV************************************
Kent's PoV
"Sorry kung galit ka... Pagalitan mo ko! Sorry din sa nangyare sa'yo hindi ko sinasadya sorry talaga!"~Freak
"................................."~Ako
"Nasaktan ka na pala hindi ka nag sasabi! Nakakainis ka akala mo kung sinu ka na kaya lahat ng pain! Lahat pinapasan mo! Hindi ka nagsasabi! Nakakainis ka!"~Freak na parang nagpipigil ng inis na naluluha
~Hindi ko maintindihan emosyon niya
Nag so sorry ba 'to o nanunumbat?
(O.O)<----Freak
~niyakap ko siya gamit yung sprained right arm ko
Bahala na yung sakit!
"O Freak? Tapos ka na?"~Ako
"................................"~Freak
~nakatayo lang dun habang yakap ko siya
and to mention na tulala pa rin siya
"Ako naman? O wala ka dapat ipag-sorry.. Ako nga ang tanga... Ako na torpe... Ako na manhid... Sabihin mo na lahat sa akin... Mali ako, alam ko... Pero hindi ko napapakawalan 'tong pagkakataon na 'to...."~Ako
"................................"~Freak
~Tss! Kent ano sasabihin mo ba?!
Takte ayaw bumukas ng bibig ko!
"*hingang-malalim*"~Ako papabukas pa lang yung bibig ko ng....
"Kapre..... Mahal Kita"~Freak sa'kin habang nakayakap siya
(O.O)<----Ako
San nanggaling yun?!
Sinabi ko na ba o kay Freak talaga galing yun?!\
SH*T BRIX!!
".............................."~Ako
"Hindi pala... Mahal na mahal kita! *hikbi*"~Freak
(O.O)!!!??<-----Ako
"*hikbi*"~Freak
~Yumakap din si Freak sa akin..
Ni-rest niya yung head niya sa shoulders ko
Tapos naririnig ko siyang humikbi....
"*hikbi*Hindi mo kailangan maramdaman yung nararamdaman ko... Hindi kita pinipilit *hikbi*... Hindi ko alam kung tama ba *hikbi* na ako yung nagsasabi *hikbi* pero mahirap ng itago *hikbi*"~Freak
~Freak... Hindi mo ba nararamdaman?
Sabi ng puso ko! Pakinggan mo!
"...................................."~Ako
"Kapre *hikbi* Tama pala si Jiro *hikbi*"~Freak
".............................."~Ako
"Sabi niya *hikbi* Babae lang ang martyr, totoo nga ata *hikbi*"~Freak
"Tss!"~Ako
"Kapre.... Sorry *hikbi*"~Freak
"Wag ka mag-sorry naiintindihan ko"~Ako tapos bibitaw na sa pagkakayakap
~Humigpit yung yakap ni Freak
Yung parang nakahawak na siya sa damit ko
"Sorry kasi ako may kasalanan *hikbi* kaya ka ganyan... Sorry kung *hikbi* nililito kita sa sinabi ko... Sorry kung naiinis ka sa'kin ngayon *hikbi*"~Freak
"Hindi mo kailangan umiyak para sa'kin.."~Ako yan lang ang nasasabi ko..
"Wait kasi *hikbi* Makinig kang mabuti isang beses ko lang sasabihin 'to *hikbi*"~Freak
"..........................................."~Ako
"Kapre..... Pagaling ka, pagbalik ko..... Pwede ko ba malaman yung sagot mo? *hikbi*"~Freak
"............................................."~Ako
"*hikbi* Alagaan mo sarili mo! Promise! *hikbi*... Ayos lang kahit ano man yun *hikbi* tanggap ko"~Freak tapos bumitaw na siya sa pagkakayakap tapos nagpunas ng luha
~tapos pumasok na sila ulit....
Hindi man lang ako nakapag salita!
Nagpaalam na sila umalis...
Wala na kong nasabi!
Gabi na rin...
AAAAH!!!
Pinapunta na lang nila sila 'Ya dito para magbantay sa akin
Tss..
Natapos ng ganun ang araw ko....
Kelan ba siya aalis?
At....
Kelan ba siya babalik?
Isang buwan?
Isang taon?
Isang dekada?
Sige!
Hihintayin ko 'yang sagot na yan!
Gaano man katagal
Teka?
Ako yung sasagot diba?!
Takte Kent! Lalake ka ba?!
Karapat-dapat ka ba?! Lagi ka na lang nagpapaiyak!
Wala kang kwenta!
*******************************END of POV********************************
Pips!
vote share comment recommend become a fan :P