Naalimpungatan ako nang gising at agad napatingin sa relo. Ten na pala ng umaga. Tumayo na ako napagpasyahang maghilamos.
Pagbaba ko parang may narinig akong nagbubulungan sa may kusina kaya dumiretso na ko roon.
"Nandito pa po pala kayo." Nagkatinginan naman ang mga ito at agad ngumiti sa akin. Nakakatakot silang tingnan.
"Margo come here! Usap tayo dear. Kamusta ang first night niyo ni Kurt?" makahulugang tanong ni tita. Ano bang iniisip ng mga 'to?
"Po?"
"You know everyone happened to have that first night to share with their husband." Nagkakaroon na ako ng hint kung anong tinutukoy nila. Napabuntunghininga na lamang ako at iniba ang tanong.
"Ano pa po bang ginagawa niyo dito?"
"Just checking if we need to consult an OB for you Margo. Alam mo na." I looked at mom having that weird expression on my face.
OB?
Why do I need to consult an OB? Oh goodness they must be kidding me.
"There's nothing happened between us." Hindi ako makapaniwalang gusto na nilang magkaupo. I'm just seventeen, and I can't even imagine myself being pregnant at a young age.
"Oh I see." My mom looked at Kurt's mom.
Mga matandang malisyoso ang bata ko pa para sa responsibilidad. I never have imagine myself carrying Kurt's child. Kung gusto niyang magkababy edi siya magsex siya mag-isa and spare my life from it.
"Just leave Margo at peace hon. She's too young to carry the burden of being a mother." Tumingin ako kay daddy at ngumiti.
"I know. We were just asking." My mom looked at my dad. Para silang bata na nagtatampo yung isa.
"Baka balak niyo na pong umuwi?" Nagbabakasakali akong mapapalayas ko na sila.
"But we love talking with you daughter-in-law." Ayoko ng topic ng usapan namin so please, no. Para akong iniinterogate.
"You may now leave. I don't want to be rude but you are disturbing our time as newly wed, parents." Biglang salita ni kurt na kumuha ng tubig sa ref.
"Oh that's why. So maybe we need to let them be. Fine then have some private time together." Tita grinned devilishly at us. Why don't they just drop that topic? "And by the way Margo you can call us Mom and Daddy staring from now." Pinilit ko namang ngumiti at tumango sa sinabi nito.
Nang lumabas na sila.
Nagkatinginan kami ni Kurt and we experienced that word awkwardness after. Sinong hindi matapos kaming igisa ng tanong kung magkakaapo na ba ang mga tanders.
"Listen," pamumukaw ko ng katahimikan naming dalawa. I walk towards the kitchen kung nasaan siya malapit. "I will never consider myself having a baby with you, Kurt."
Tumango-tango naman ito sabay tingin sa dibdib ko. "Yeah I will pity the baby if that will happen. You don't have the breast to give his/her milk anyway." At ngumisi ang hayop!
Walanghiya noong nakaraan niya pa pinagtitripan yung dibdib ko!
"Ang kapal ng kalyo mo sa mukha Kurt! Pangit!" naiinis kong turan.
"You know that's a lie Margo." Kakasimula pa lang ng araw naming magkasama nabwibwisit na ako. Paano pa kayo pagmas matagal baka namatay na ako sa kunsumisyon.
"Bwisit!" At iniwan ko siya sa kusina mag-isa.
Nagjack en poy kami kanina para malaman kung saan kami pupunta. Nanalo siya kaya siya ang masusunod.
Napili niya ang The Louvre dito sa Paris. Isa ito sa sikat na atraksyon sa bansa.
Isa siyang museum kung saan maraming turista ang mga pumupunta dahil nandito ang sikat na painting ni Michaelangelo na walang kilay.
"I don't know na may attachment ka pala sa art akala ko puro babae lang ang trip mo sa buhay mo." Napatingin naman siya sa akin at ngumiti ng nakakaloko
"I find sensible things more entertaining than going to the amusement parks." I rolled my eyes heavenwards. Ako ang nagpropose ng amusement park pero natalo nga ako kaya heto kami.
"I find it boring, really."
"Hindi na ako nagtataka. Perks of being in the lowest section?" Kinurot ko naman siya sa tagiliran. Ang yabang! Ang yabang niya porke't nasa pinakamataas na section siya.
Porke't siya pinakamatalino doon. Oo, ayaw ko mang aminin pero siya talaga. Akala ko hangin at kalibugan lang ang laman ng utak niya mali pala ako.
"Di ikaw nang running for valedictorian."
"Eh ikaw ano balikdictorian?" Nabuhay ang pagiging sadista ko at sinuntok siya sa braso. Gusto nga sana siyang karatehin sa intestine pero naawa naman ako sa kaniya.
Asar!
"Bahala ka na sa buhay mo!" sabay labas ng museum at pumara ng taxi.
"Juste me laisser tomber dans disneyland monsieur." (just drop me at disneyland mister)
O' wag kayong mamangha na marunong ako ng salita nila. We lived in France for three years kaya ganoon pero dahil sa lumago ang business namin sa Pilipinas ay doon na kami tuluyang nanirahan.
"Bien." (okay) at yun dinala na ko ng driver sa gusto kong puntahan.
At sa wakas nakarating na rin ako! Bahala na si Kurt mamasyal mag-isa. Malandi naman siya kaya may makakasama siyang iba. Basta ako mag-eenjoy na lang.
Nagbayad na ko. "Maintenir le changement." (keep the change) Dumiretso ako ng entrance at bumili ng ticket at pasok na sa loob
This is the paradise I am talking about. Ang daming rides!
"Excusez-moi Mademoiselle belle." (excuse me ms. beautiful) napatingin naman ako sa lalaking nsa likod ko na pala.
Psh.
"Bat ka nandito?"
"Iyo?" Pang-aasar niya kaya inirapan ko na lang.
"Eh ikaw iyo rin? Hindi 'di ba kaya pwede kitang palayasin." Hindi naman ito nagpatinag at inakbayan pa ako na pinilit ko namang tangalin. Germs my gosh!
"Tara doon tayo!" Napatingin naman ako sa tinuro nito and instantly I smiled widely. Hinayaan ko na lang siyang hilain ako papunta roon.
They assist us on fastening our seat belts. Oh yes we are going to ride the roller coaster. It gave me so much excitement and at the same time chills. Si Kurt naman hindi ko mabakasan ng kahit anong ekspresyon sa mukha.
The ride started and I screamed from the top of my lungs. Napapataas pa ako ng dalawa kong kamay sa ere. This is the craziest ride!
Hindi ko na halos pinansin si Kurt at inenjoy na lamang ang makabaliktad sikmurang ride. Nang natapos na gusto ko sanang ulitin. Nakangiti akong tumingin kay Kurt na ngayon ay putlang-putla.
Don't tell me...
"Hoy! Hoy buhay ka pa ba?" Niyugyog ko pa siya ng ilang beses bago natauhan. "Oh em gee! Kurt you look epic!" At tawa ako nang tawa.
He looked at me with piercing eyes na ipinagkibit balikat ko at pinipigilan muling tumawa.
"I just don't feel fine, that's why." At sa tingin niya sasakyan ko 'yon? Hindi uy!
"Ahhhh...okay." Sumimangot naman ito. Tiningnan ko lang ito na tipong nang-aasar.
That Kurt I saw a while ago will always be remembered. Pagnanalungkot ako pwede ko yung alalahanin at matatawa na lang ako bigla. I should have taken some pictures.
Palabas na kami dahil sumama na talaga ang pakiramdamn niya ng may humarang sa amin.
"Kurt est que vous?" (Kurt is that you?) sabi ng isang blonde long haired na babae na parang model ang tangkad at sobrang puti. Mas maganda naman ako ng 'di hamak sa espasol na 'yan.
"Qui êtes-vous?" (who are you?) nagtatakang tanong ni Kurt.
"Je suis Mikaela, souvenez-vous?" (I'm Mikaela, remember?) Nako girl sa daming babae ni Kurt hindi ka na matatandaan niyan.
Dyusmiyo umiinternational ang kalibugang taglay ni Kurt.
Binigyan ko naman ng blankong ekspresyon si Kurt at tiningnan muli yung babae.
"Una na ako." Hindi ko na ito hinintay sumagot pa at humakbang na ako papalayo.
"Désolé mais je ne manquez pas vraiment vous vous souvenez. Si vous voulez bien m'excuser ma femme est en attente pour moi." (Sorry Ms. but I don't remember you. I have to leave my wife is angry with me now.)
Ako galit? Hindi ako galit. Nagpupuyos lang sa galit! Ilan pa ba ang mahadera niyang mga babae?
But hearing him say that I'm his wife made my stomach somewhat crazy. Parang may kumikiliti roon.
"Hey retardent laisse aller." Nang tuluyan niya akong maabutan.
What?!
Inunahan ko ngang maglakad bwisit sya.
"Hey stop!" Ulol!
"Pangit!" Pero ang tibay ng apog at naabutan ako.
"Tara na nga mahal kong asawa." then he hugged me from the back. Hindi ko alam kung mandidiri ako o kikilabutan sa klase nang pagkakasabi niya non.
And that's how we ended our day.
++++++++
Note: Yung ibang lengwahe dito ay ginoogle translate ko lang kaya 'wag kayong mamangha! XD Kung nakaabot na kayo dito at napansin niyo ang maraming typos, sorry na. Nirerevise ko muna kasi saka na yung typo. Mabilis lang kasi 'yon.