Yazıyı gördükten sonra Aysun Abla'ya bakarak "Biz dün akşam ne yaptık ki bunu yazmışlar ?" diye sordum. Bana bakarak "Televizyon izlediğimizi yazmadılar heralde, Kaan meselesi ile ilgili kesin." dedi.
Biz onu göle atarken kimse yoktu etrafımızda bunu kim yazmış olabilir ki ? Fazla sesli düşünmüş olmalıyım ki Aysun Abla "Demek ki biri vardı ve her şeyi gördü." dedi.
Ben yazıyı yazanın kim olduğunu düşünürken Aysun Abla konaktan getirdiği getirdiği temizlik malzemeleri elime verdi. "Kimse görmeden hemen silelim!" dedi. Silmeye başlarken Banu Hanım'ın yanımıza yaklaştığını gördüm. Aysun Abla'yı uyarırken, bize seslendi.
"Siz elinizdekilerle ne yapıyorsunuz ?"
"Canımız sıkıldı, bahçeyi temizliyoruz." dedim.
"Delirmişsiniz siz, sabahın bu saatinde bahçe mi temizlenir ?" diyerek konağa geri döndü. Yazıyı iyice temizledikten sonra bizde konağa dönüp kahvaltı yaptık. Kahvaltı bittikten sonra Sinem ile okula doğru gittik. Bu aralar okulu aksattığımdan derslerden fazlasıyla geri kalmıştım. Zenginliğimin kalıcığına güvenmediğimden mecburen okula gitmek zorundaydım.
Kantine gittiğimde Burak, Tülin,Melis ve Efsun'u bir masada otururlarken gördüm. Görmezlikten gelip sınıfa doğru gittim. Kendimi çok yorgun hissediyordum.
.
.
.
Dersler bittiğinde daha da yorulmuştum. Eve doğru giderken Sinem'in yanıma doğru gelmemesi için dua ediyordum. Hareketleri çok sinir bozucuydu.
Eve vardığımda Necat Bey ve Banu Hanım'ı özenle hazırlanmış bir şekilde bahçede gördüm.
Necat Bey bana bakarak konuşmaya başladı.
"Kızım, önemli bir organizasyona gidiyoruz, ailemizin tam kadro orada olmasını istiyorum. Odana çıkıp en şık elbiselerinden birini giy."
"Dedecim çok yorgunum, bu günlük gelmesem olmaz mı ?"
"İtiraz istemiyorum!"
"Dede lütfen, hiç halim yok."
"Pekala, evde teksin o zaman. Sinem'de bizimle birlikte geliyor."
"Tamam dedecim." diyip konuşmayı bitirdim. Konağa girdiğimde Sinem'i kırmızı ve ışıl ışıl bir elbisenin içinde gördüm. Benden önce eve gelip çoktan hazırlanmış anlaşılan. Konaktaki görevliler de evine gittiğinden koskoca konakta tek kaldım.
Üstüme yorgan alıp televizyon izlemeye başladım. Televizyona dalmışken bir anda bir ses duydum. Cam kırılmasını andırıyordu. Evde benden başka birisinin olduğunu düşününce gerilmeye başladım.
"Kim var orada ?" diye bağırdım. Karşılık gelmeyince aynı cümleyi tekrarladım. Biraz daha bekledikten sonra yan odadan kar maskeli biri çıktı.
"S- sen kimsin ? Ne işin var burada ?" diye sordum.
Maskesi olduğundan yüzünü göremiyordum. Bana uzun süre baktıktan sonra yavaş yavaş yanıma doğru gelmeye başladı.
"Hayır hayır, yaklaşma sakın!"
O sırada maskesini çıkardı.
"Kaan! Ama biz seni göle..."
Cümlemin bitmesini beklemeden cebindeki silahı çıkarıp bana doğrulttu.
"Şu koskoca evde yalnız ikimiz varız. Bu sefer seni öldürmeme kimse engel olamaz." diyip şarjörü yeniledi.
Son duyduğum silah sesiyle yere yığıldım...
- Bölümü nasıl buldunuz ? -