kendimi geceye vurduğum bir zamanda,
yürek sızlatan yağmurlar yağıyordu gözlerimde.
ben ne zaman senden geçsem,sen usulca sokulup yanıma hatırlatıyordun kendini.
kim kopardı bizi bizden diye soruyorduk şiirlerde,fakat yanıtını bulamıyorduk.
ben kendimi tüketirken yalan sevdalarda,
sen uzak kıtalarda,uzak şehirlerde şarkısını dinliyordun hasretin.
aşamıyordum aramıza ördüğün duvarları,
herşeyimiz hasretken birbirine biz ayrı kalıyorduk birbirimizden kilometrelerce uzakta.
bir çocuk gibi seviniyordum telefonumu her çaldırdığında,
tüm duvarlara rağmen yüreğim gelişini bekliyordu,
inatla vazgeçemeyeceğimi haykırıyordum gecelere,
gittiğin günün üzerinden aylar geçmişti,ama ben hala aynı acıyı taşıyordum.
ve her gün yeniden başlıyordum sigara içmeye..
aylar boyuna her gün yazdığım ayrılık güncesinin her sayfasında gözyaşı vardı,
her sayfasında sen,biz ve kanatları kırılmış bir güvercin vardı...
yaşanmamış hatıralarımız vardı,
sadece ikimizin bildiği harflerle şifreli mektuplar yazıyordum sana.
içinde mutluluktan eser kalmadı seni seven yüreğime bir umut ver diyordum..
o günlerde umut senden benden bir parçaydı ama,yabancıydı bize..
sadece yokluğunu düşünmek bile hayatın tüm renklerini siliyordu gözlerimden..
sen nereye baksan orda ben vardım da,
sen,sen nerelerdeydin sevgilim?
seni bana getirmeyen her günün sonunda hayallerim batıyordu güneş gibi.
ellerimde çiğdemler soluyordu,
göğsüne düşen bir damla gözyaşı oluyordum,
senden uzakta döktüğüm yaşlar saplanıyordu göğsüme hançer gibi.
yeter artık yeter artık diyordun,
sevdiğim,sevdiğim unutur muyum sanıyorsun?
bindiğim otobüsün ardından boynu bükük giden hayallerine bakıyormuşcasına kırgın bakışlarını...
unutur muyum sen bir başkasından bahsederken,
elimdeki çay bardağının kırılışını,kanları unutur muyum sanıyorsun?
ve gittiğin gün içtiğim ilk sigaranın başımı nasıl döndürdüğünü anlatabilir miyim sana?
unutabilir miyim sevdiğim?,unutabilir miyim?
aylar geçti ben bu aşkı unutmadım,sensizliği de unutmadım..
yaşanmamış yıllar yokluğun kadar acıttı canımı,yüreğimi acıttı..
şimdi ben unutulmaz ,vazgeçilmez dediğim seni bıraktım,
bir yalnızlık uçurumunun başında..
istersen bırak kendini o boşluğa yada dönüp hızlı adımlarla yürü bana gelen yollarda..
dün olduğu gibi bugünde kapım açık sana..
hem evimin hem de yüreğimin kapısı sonsuza kadar açık sana....