Dedicated to you!
Dati siyang silent reader pero ngayon ay hindi na!
Naeechos ako sa comments niyo. Yippeee!
Salamat!
---TTT<3
CHAPTER 40 -
' JELO'S POV
Ugh. Ang sakit ng ulo ko. >.< Kakagising ko lang at dahil sa medyo madami akong nainom kagabi ay ang sakit sakit na naman ng ulo ko eh. Tss. Ewan ko nga kung ba't ganon, tuwing nakakainom ako, kinabukasan ang sakit. Napatingin ako sa right side ko, dahil nakatulog ako sa tabi ni Ysabel.
Ang ganda nyang matulog talaga eh.
"Goodmorning." - I kissed her on her forehead, at tumayo na ko (buti hindi sya nagising, kundi baka nasapak ako nito)
Napaisip tuloy ako? Bakit wala na sila Alice dito. Kami nalang naiwan ni Ysabel sa kwarto. o.O Nasan na yung mga yon? Lumabas na ko ng kwarto at nakita sila don, ready ng umalis.
"San kayo pupunta?"
"Uuwi na." - sagot ni Jasper saken
"Eh bakit hindi nyo kami ginising?" - pagtataka ko
"Masyado kang nag-enjoy matulog eh. HAHAHA!" - asar ni Andrew "Eh diba kagabi, nasa kabilang kama ka? Yung totoo Jelo? Nagt-teleport ka na ngayon? Hahaha"
"Gago!" - yun nalang ang sinagot ko at dumiretso ng kusina
"Uy Jelo aalis na kami. Pasabi nalang kay Ysabel." - sinilip ako ni Alice sa kusina
"Gisingin nyo nalang tapos isabay nyo" - kumagat ako sa tinapay
"Wag na. Ikaw na. Alam ko namang gusto mong ihatid yon eh. Haha." - sabat ni Jasper
Napangiti ako, kasi totoo "Magsama kayong mag-syota! Sige, ingat!" - yun nalang ang nasabi ko
"Bye." - nag-wave saken si Irene at lumabas na ng pinto
Patuloy akong kumain ng tinapay. Wala na kasi atang stock ng pagkain dito sa tambayan eh. HALA. Pano kakain nito si Ysabel? o.O Tinry kong tawagan yung care taker nitong tambayan namin sa si Manang Lucy.
[Hello?]
"Hello, manang. Punta nga kayo dito sa tambayan. Ngayon na."
[Oh, hijo? Anong problema?]
"Wala na po kasing stock ng pagkain eh. Papabili po sana ako."
[Tamang tama. Papunta kasi ako ng palengke ngayon. Kung gusto mo sumama ka saken.]
MANANG, SERYOSO KA BA DYAN?! AKO? PAPASAMAHIN MO SA PALENGKE. "Ah eh, manang."
[Sige, wala kayong kakainin dyan. Tinapay lang.]
SHE LEFT ME WITH NO CHOICE. A-AH MANANG! FIRST TIME KONG MAMAMALENGKE "Sige po. Dun nalang tayo magkita, manang."
[Sige. Bilisan mo. 6:30 na. Baka maubusan tayo ng mga sariwa.]
"Okay po. Bye."
Wala akong choice eh. Kesa naman walang kainin si Ysabel diba. At oo nga pala, naubos ko na rin yung tinapay kaya wala na talagang pagkain sa tambayan. Tubig nalang. HUNGER GAMES diba. Since 6:30 palang naman ng umaga eh dali dali na rin akong umalis. Hindi naman nagigising ng maaga yung si Ysabel, YUN PA.
**
In 10 mins. ay dumating na rin ako sa wet market, malapit lang naman tsaka dala ko yung sasakyan ko. Nakita ko na rin agad si Manang Lucy na inaantay ako sa mga mga nagtitinda ng bulaklak.
"Oh manang! Kanina pa kayo?" - nag-bless ako sa kanya
"Kadadating lang, hijo. Mamili na tayo."
"Ah eh sige ho."
Una, bumili kami ni Manang Lucy ng mga gulay. Andami ko ring nabili. Lahat ata ng nasa bahay kubo eh nabili ko na. HAHAHA, joke! ^^ Balak ko kasing ipagluto si Ysabel ng Sinigang na Baka eh. Kaya nagpatulong ako kay manang maghanap ng mga ilalagay na gulay don.
"Asan bayong mo?" - tanong nya saken kasi hirap na hirap na ako sa pagdadala ng mga plastic nung pinamili kong gulay
"Wala po. Kailangan ba non?"
"Malamang. Halika, bumili muna tayo." - nauna saking maglakad si Manang at dinala ako sa bilihan ng mga bayong at plastic. Bumili ako, pero yung katamtaman lang ang laki.
Patuloy kaming namili ni Manang. Last stop namin yung karnihan. And believe me, ayoko ng bumalik don sa tanang buhay ko. ANG BAHO, SHET! Tapos ang basa pa nung mga dinadaanan. Naaawa tuloy ako dun sa mga batang nagtitinda ng plastic dun sa karnihan. NAKAAPAK. Lilibre ko nga sila minsan ng foot spa. HAHAHA. :))
Dahil si Manang ang pumili nung baka ng isisinigang ko, natagalan pa kami. Alam nyo naman ang matatanda. Mabusisi. Habang ako todo-takip sa ilong kasi ang baho. :&
"Manang, dun muna ko." - bulong ko
"Sige. Tatawagin nalang kita."
Lumayo ako at dun nag-stay sa mga nagtitinda ng mga luya at kalamansi, Pero tungunu, abot pa rin yung amoy. Tanaw ko pa rin naman si manang, pero kahit pa!!! ANG BAHO TALAGA. Nakakasuka.
Nilabas ko yung cellphone ko sa bulsa ng shorts ko dahil nag-vibrate. Nagtext pala si Alyssa. AY, MAY GIRLFRIEND NGA PALA KO. NAKALIMUTAN KO. lol =))) Nagpaalam lang kasi uuwi sya ngayon sa parents nya. Mamayang gabi nalang daw sya babalik. OKAY.
Nagbusisi pa ko ng phone ko, kung ano ano lang kasi bored na ko.
"TABI DYAN. DADAAN." - sigaw ng isang lalaki
Hindi ko pinansin kasi akala ko hindi naman sa karnihan yung punta at nakatalikod ako.
"TABI TABI." - at hindi ko parin pinansin. Nakakatanga ha! Wala na ngang tatabihan, nagpapatabi pa. Okay lang kayo?
At laking gulat ko na may dumanggi saken.
"SHET!" - ang lakas ng pagkakasabi ko
Tinignan ko yung dalawang mama na may buhat na bagong katay na baboy ata yon. Pero hindi nila ko pinansin. Tang-inis! >.< Tinignan ko agad yung likod nung shirt ko. Naka-plain white lang kasi ako eh. At kapag minamalas nga naman... MAY DUGO NG BABOY YUNG LIKOD NG T-SHIRT KO. -_______- Pinabayaan ko nalang kasi wala na naman akong magagawa eh. Mamaya maya ay tinawag na rin ako ni Manang. SA WAKAS.
"Anong nangyari sa damit mo Jelo?" - tanong saken ni Manang habang hinahawakan yung likod ng tshirt ko
"Eh kasi manang. Nadanggi ako nung nagbubuhay nung mga karne. Nga pala manang. Nasa tambayan ba yung notebook nyo?"
Yung notebook na yon ay listahan ng mga recipe. Si Geoff kasi pinagluluto kami 'pag nasa tambayan. Nagpasulat sya kay manang ng iba-ibang recipe, at alam ko merong sinigang na baka don kasi napagluto na kami ni Geoff non.
"Oo. Andon yon. Hanapin mo sa kusina. Unang drawer."
"Thanks manang!"
Pagkatapos ng aming palengke experience ay umuwi na rin ako. Malapit ng mag-9am kaya kailangan kong bilisang magluto.
**
YES! Sinilip ko si Ysabel at ang himbing pa rin ng tulog nya. Diretso na agad ako sa kusina para magluto. Nahanap ko rin na yung recipe notebook ni manang. Madali lang naman kaya sinundan ko lang yung mga nakasulat don.
Hiwa dito, hiwa dyan, hiwa doon. Puro hiwa na ang ginawa ko. At dahil feeling masterchef ako sa paghihiwa ng sibuyas ay nahiwa na talaga ang daliri ko. Malayo naman sa bituka. Balat lang eh. Nilagyan ko ng band-aid at tinuloy magluto. Nagkanda-paso-paso pa ko sa kaldero. Bakit naman kasi ang init eh. Andami kong pasok sa kamay. Umabot pa nga hanggang sa may siko eh. GANON AKO KAGALING. GO JELO! ^____^ Readers, palakpak naman dyan!!! Hahahaha.
And to make it short, nagwagi naman ako sa pagluluto ko ng aking masterpiece - Jelo's SINIGANG NA BAKA. Yum yum yum!!! :D
Nag-prepare na rin ako ng mga plato, nagsaing na rin ako, nagtimpla ng juice at naghanda ngg dessert. Naggawa lang ako ng isang bowl ng fresh fruits na hiniwa-hiwa ko rin at nilagyan ng yelo. AKO NA PWEDENG HOUSEBAND!!! Syempre, kailangang i-practice 'to kapag kinasal na kami ni Ysabel. Hahahaha.
' YSABEL'S POV
It's almost 11am. Ang tagal ko palang natulog. At hindi biro 'tong headache ko ah. Aray naman! >< Lumingon ako sa left side. Sa pagkakatanda ko kasi eh dito natulog si Jelo. Hmmm. Ah baka lumipat ulit sa kama nya. Bumangon na ko at umupo sa bed. *sniff.sniff* ANG BANGO AH. AMOY ULAM. AT AMOY MASARAP!!!
Tumayo na ko at naglakad papuntang kusina. Amoy sa buong condo yung bango nung ulam. Gusto ko ng kumain. Hahaha. Pagdating ko sa kusina nakita ko si Jelo, nakain ng apple.
"Hi." - bati nya
"Um. Goodmorning." - sagot ko
"Hilamos ka na, then kain na tayo." - umupo na sya at napansin ko ang band-aid sa index finger nya
"Okay. Anong nangyari sayo?" - apparently, he knows what I'm talking about, yung daliri nyang may band-aid
"Ah, nahiwa kanina pagc-chop ko ng sibuyas. Haha." - he smiled
"Ikaw nagluto?" - turo ko dun sa sinigang
"Yes. Sinigang na Baka. Hilamos na! Nagugutom na ko. Napagod ako pamamalengke."
"Haha! You went to the market?" - natatawa talaga ko. Yun kasi yung place na ayaw talagang puntahan nitong si Jelo eh. Bahong-baho kasi sya don. HAHAHA.
"Hindi pa ba 'to proof na nagpunta kong palengke?" - tumayo sya at tumalikod. HAHAHA. May dugo ng baboy. HAHAHAHA. "Maghilamos ka na, bili!"
"HAHAHAHAHAHA!" - nagpunta na ko ng banyo para maghilamos. Si Jelo, may dugo ng baboy sa likod. HAHAHAHAHAHA. WAHAHAHAHAHA. AHAHAHAHAHAHAHAHA. BWAHAHAHAHAHA! HAHAHAHAHAHAHAHA. Andami kong tawa. Lagpas 100! =)))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))
Pagkahilamos ko ay umupo na rin ako.
"Oh." - nilagyan nya ko ng kanin sa plato ko, habang ako nagpipigil pa rin ng tawa "Wag mo kong tawanan. Kumain ka nalang."
"HAHAHAHA! Sorry! I can't help it." - ako na yung sumandok ng pinagmamalaki nyang sinigang. Nahiya naman kasi ako sa kanya.
Humigop ako ng sabaw. "Mmmm! Wow! Ang sarap. Tama lang yung asim."
"Ako pa." - kumuha na rin sya ng kanya
Naguluhan lang ako, kasi the last time I checked, hindi marunong magluto 'tong si Jelo. At ngayon, umaariba sa sinigang na baka. HAHAHA. Matanong nga. Wala naman sigurong masama. :)
"Um, matagal ka ng marunong magluto?"
"Hindi. Ngayon nga lang ako nagluto eh."
"Really? Eh bakit parang ang pro mo na? Haha."
"May recipe notebook eh. Haha. Tsaka I cook with love." - pagmamalaki nya. Naks, may pagmamahal. Kinilig naman ako ng konti. :">
Hindi ko pinutol yung usapan namin habang nakain. Tanong ako ng tanong.
"Diba sabi mo, sabi ng barkada naging tayo?" - lakas loob kong tanong
"Oh? What about it?" - nag-glance sya saken
"Wala naman. Kumakain ba tayo sa labas lagi non?"
Nag-smile sya "Oo, palagi sa labas kasi hindi ka rin marunong magluto."
"HAHAHA. How did you know that?" - napangiti ako. Shemay. The feeling! Nikikilig akoooooooo.
"Kasi nga tayo. Ah, I mean naging tayo." - na-sad sya nung sinabi nya yon
"Sa ganon. Haha. Tell me more about us." - hamon ko sa kanya
"Hmm. Eto para sakin yung mga memorable talaga ah. Well, lahat naman memorable, yung mga sasabihin ko ay yung sa tingin ko ay SOBRANG memorable saken. Seatmates tayo dati, sinayaw kita sa tabi ng fountain nung Acquaintance, nag-duet tayo nung Talents' Night, pinagtanggol kita dahil binu-bully ka ni Krissy sa school, we kissed under the mistletoe, inaya mo ko sa National Bookstore para magbasa ng libro, tinuruan kitang mag-basketball, at mag-drive." - tumingin sya saken
"Tinuruan mo mong mag-drive?"
"Oo."
"Eh bakit naaksidente ako?" - tanong ko
Imbis na sagutin nya yung tanong ko ay tinitigan nya lang ako. Yung mga mata nya, punong puno ng kalungkutan. I didn't mean to! Yung ngiti nya, napalitan. Tumayo na sya at sinimulang ligpitin yung mga plato.
"Nag-prepare ka na. Hahatid na kita. Ako na dito." - sabi nya saken
"Hmm. Okay." pupunta na sana ko ng kwarto pero hindi ko sya matiis, tinanong ko sya "Are you okay? May nasabi ba ko?"
Lumapit sya saken. "Wala ah." ngumiti nya ng pilit "Sige na, mag-ayos ka na." - inayos nya yung buhok ko
Hay. Antanga naman Ysabel oh! Bakit mo naman tinanong pa. Hindi nalang ako nagpahalatang apektado, at pumunta ng kwarto. Inayos ko na ang sarili ko dahil uuwi na rin naman ako.
Before lunch ay naihatid na rin ako ni Jelo sa condo. Hindi na sya bumaba ng sasakyan nya eh. Kailangan na rin daw nyang umuwi. Baka andon na kasi yung sanggano nyang gf. HAHAHA. Joke lang. :))))
-------------------------------------------------
***KINABUKASAN
' JELO'S POV
It's Sunday morning, at hindi pa rin umuuwi si Alyssa. Nagkasakit daw kasi yung kapatid nya at sinugod sa ospital. Sabi ko nga pupuntahan ko sila, ayaw naman. OKAY. Haha.
*tok.tok*
Ang aga aga may bisita ako. Sino naman kaya 'to? o.O Tumayo ako sa kama at binuksan ang pinto.
"HI GOODMORNING!" - Andrew
"Ginagawa nyo dito?" - tanong ko. Buong barkada kasi andito eh. Yung mga boys lang.
"Dinadalaw ka, bawal? Hahaha." - Jasper "Baka gusto mo kaming papasukin?"
Wala na kong nagawa at pinapasok ko ang mga mokong na 'to. HAHAHA. "Wag kang mag-alala, may dala kaming pagkain." - sabi ni Kiel
"HAHA. Talaga?" - ako
"Oo. YUNG SINIGANG NA NILUTO MO KAHAPON. HAHAHAHAHA!" - tawa ng tawa si Kiel
-________- <- ako. oo nga pala. May naiwang sinigang don, nilagay ko sa ref, hindi kasi naubos
"Nagpunta ka don?" - tanong ko kay Kiel
"HAHAHAHA. Oo. Tapos pagbukas ko ng ref may sinigang. HAHAHAHA." - ang saya nya diba
"Ah." - sagot ko
"'Di namen alam na may talent ka pala." - asar ni Geoff "Ginamit mo pa talaga yung recipe notebook."
"Hahaha. Eh gusto ko kasing ipagluto si Ysabel."
"Seryoso kang ikaw talaga nagluto nan?" - matawa tawa si Rob
"Oo nga! Tsk. Ewan ko sa inyo." - pumunta ako ng banyo para maghilamos
Kumain na kami ng breakfast. Syempre ang ulam eh yung sinigang ko. Hahaha. Dun lang kami buong umaga. Kwentuhan lang kami. Syempre, pinagk-kwentuhan namen si Ysabel.
....
"Hindi talaga ko mapakapaniwala na nagka-amnesia si Ysabel." - himutok ko
"Sus, arte lang yon. Galit eh." - sabi ni Andrew
"Sa tingin mo?"
"Oo."
"*sigh* Ewan ko. Ang gulo."
"Peram gitara!" - kinuha ni Jiyo gitara ko at nagsimulang kumanta
(PLAY THE VIDEO ON THE SIDE... pakinggan nyo lang pala. hahaha)
Hindi ko pala nasabi sa inyo. Nasabi na ba sa inyo ng authors? HAHAHA. Si Jiyo at ako lang ang maayos ang boses sameng barkada. Si Kiel, pumapangatlo lang. Pasayawin nyo nalang yung iba. Hahahaha. ^^
I'm at a payphone trying to call home
All of my change I spent on you
Where have the times gone
Baby it's all wrong, where are the plans we made for two?
Yeah, I, I know it's hard to remember
The people we used to be
It's even harder to picture
That you're not here next to me
You say it's too late to make it
But is it too late to try?
And in our time that you wasted
All of our bridges burned down
I've wasted my nights
You turned out the lights
Now I'm paralyzed
Still stuck in that time when we called it love
But even the sun sets in paradise
I'm at a payphone trying to call home
All of my change I spent on you
Where have the times gone
Baby it's all wrong, where are the plans we made for two?
If happy ever after did exist
I would still be holding you like this
All those fairytales are full of sh*t
One more fcking love song I'll be sick
You turned your back on tomorrow
Cause you forgot yesterday
I gave you my love to borrow
But just gave it away
You can't expect me to be fine
I don't expect you to care
I know I've said it before
But all of our bridges burned down
I've wasted my nights
You turned out the lights
Now I'm paralyzed
Still stuck in that time when we called it love
But even the sun sets in paradise
I'm at a payphone trying to call home
All of my change I spent on you
Where have the times gone
Baby it's all wrong, where are the plans we made for two?
If happy ever after did exist
I would still be holding you like this
All those fairytales are full of sh*t
One more fcking love song I'll be sick
Now I'm at a payphone...
Kami: *palakpakan*
Jiyo: *bow.bow.bow*
(A/N: Ang galing nya kumanta noh? Laglag lahat. HAHAHA.)
"Tol. Nahawa ka na kay Yanx!" - asar ni Andrew
"HAHAHA. Oo nga. Gumagaling ka na lalo." - Kiel
Ngiti lang ako. Napapaisip kasi ako eh. (Pansinin nyo yung mga naka-bold na lyrics nung kanta). Yan ang mga naiisip ko ngayon.
Hay Ysabel. Sana nga biro-biro lang ang amnesia mo. Pero bakit? Ibig sabihin, ganon ka kagalit saken at pinili mo kong kalimutan? t.t
JELO. FIGURE THIS OUT.
' YSABEL'S POV
Hmm. Wala kayang lakad ang barkada ngayon? Sayang, hindi ko na nakikita si Jelo. Tssss. Buong maghapon lang tuloy ako dito sa condo. -___- Yung bestfriend ko naman may educational trip. Sa Bicol, ayun. Kaninang umaga lang umalis. Wala tuloy akong ka-bonding. Meeeee is sooooooo bored.
*phone ringing*
Calling: 09*********
Aba, sino 'to? o.O
"Hello?"
[Tingin ka sa labas. Sa bintana mo.] - hindi ako nagkakamali. Si Mr. Yuson 'to. Ano namang meron sa labas? Sa bintana? Yung window kasi ng unit ko, high way 'pag tumingin ka. Nasa dulo kasi ng floor etong unit ko eh.
"Ha? Bakit?"
[Basta tumingin ka na. Baka hindi mo maabutan.]
Tumayo na ko sa sofa at tumingin sa labas. Kung makautos naman kasi 'tong si Jelo eh. At WOW.
Eto ko oh... (._.) ---> (-.-) ---> (O_____O) ---> (^________________________^)
May malaking malaking malaking malaking baby pink na balloon na korteng puso at ang nakalagay: YOU'RE MY IDEA OF PERFECT, CHEEKY
KINILIG NAMAN AKO DON. KILIG HARD!!! SHEMAY. SHEMAY. I CAN'T HELP BUT SMILE!!! :) :) :) Tumingin ako sa baba, at oo. Alam nyo na. Andon sya. Nag-smile sya at nag-wave saken. :""""> Gusto ko nga sanang kuhanin yung balloon, kaso hindi ko abot. Malaglag pa ko sa high way. HAHAHA. Pero high na high ako ngayon. NIKIKILIG AKOWWWWWW NG SOBRA SOBRA!
...at nakalimutan ko nga palang kausap ko pa sya sa cellphone. HAHA.
"Andyan ka pa?"
[Yup. Nagustuhan mo?]
Ysabel. Wag mong kalimutang may amnesia ka ah. "So cheeky pala ang tawag mo saken?"
[Hehe. Oo. Tapos ako si Monkey.]
"Ganon. HAHA. You wanna go out?" TAMA YAN! Wag ng magpatumpik-tumpik pa Ysabel. Grab lang ng grab ng opportunity. >:)))
[Sige. San mo gustong pumunta?]
"You decide. Bihis lang ako, then I'll meet you at the lobby, okay?"
[Okay. See you in a bit. Bye.]
"Bye."
At daig ko pa si roadrunner. Kung sya ang bilis tumakbo, ako ang bilis kong kumilos. Hahaha. Naka-3/4's akong polo na blue, and white shorts. Tapos doll shoes lang. That simple. Binagayan ko rin yung suot nya, naka-Vneck kasi syang cream na may stripes na blue eh. Para medyo terno kami. HAHA. Talande! :))) I grabbed my purse tapos bumaba na ko.
"Hi." - nakita ko sya na nakaupo sa lobby nung building
"Hi." - tumayo na sya then he smiled "Wow, medyo terno pa tayo ah."
"Haha. Oo nga eh. Let's go?" - yaya ko
"Tara! San tayo?"
"Ikaw, saan mo gusto?"
"Sa puso mo." - BUMABANAT MR. YUSON?! TAMA NA, KINIKILIG NA KO NG SOBRA. BAKA HIMATAYIN AKO DITO. HAHAHAHA.
"Alam ko na."
"Saan?" - imbis na sagutin yung tanong ko eh hinila nya yung kamay ko papunta sa kotse nya "Oy, san nga?"
"Basta."
...to be continued ;)