Sizin için ugraştım ve birr bölüm daha yazdımm..;))
@es_liaison bu bölümü çok istedi.Bu bölümü ona ithaf ediyorum.
Herkese iyi okumalar...
#HARRY
En kötü yanı ise , sabah uyandıgında dün gece onu unutmaya çalıştıgını hatırlamaktır.
Görünüşe göre bunu becerememiştim. Aklımdan silmeye çalışmak niye bu kadar zor.
Şuan şu kapıdan içeri girseydi sanırım herşeyi bir kenara bırakıp ona sıkıca sarılacaktım.
Ben burada benimle olmanı istiyorum.
Hayal ettigim gibi.
Yoruldum artık.Onu özlemekten.Ama yapamazdım. Affetmek niye bu kadar zordu?
Bir yerlerde var oldugunu bilmek yetiyor sanırım.
Kalbimin kırıldıgını hatırlıyorum.
Seni sevmekten vazgeçtigimi hatırlıyorum.
Dışarı çıktıgımı hatırlıyorum.
Senden nefret ettigimi haykırdıgımı hatırlıyorum.
Ama her nasılsa içten seni hayla seviyorum.
***
-"Günaydın " dedi Gabriel aynı zamanda esnerken.
-"Günaydın" diye cevapladım.
-"Rahat uyuyabildin mi?"
-"Son zamanların en rahat uykusuydu." diyerek ona gülümsedim.
Yatakta sırtını yatak başlıgına vererek oturdu.
-"Harry?Sana bir şey diyecegim"
-"Seni dinliyorum" bende yataktan sırtımı dikleştirdim.
-"Dün gece....ıhm.. seni biri aradı."
-"Kim oldugunu gördünmü?" sakin bir tavırla.
-"Hayır gece çaldı ben uykulu uykulu kim olduna bakamadan direk açtım.Bir erkekti arayan"
Bir anda şaşırdım.Erkek mi?.Bu Louis olabilir miydi? Beni arayan o muydu?
-"Bir şey söyledi mi?"diye sordum kalbimim atışları hızlanırken.
-"Harry dedi.Ve bende senin uyudugunu söyledim.Ve sonra telefonu yüzüme kapattı."
Ondan başka biri aklıma gelmiyordu.Beni arayan zaten bir Gemma vardı ve o da degildi.
-"Ahh peki şey benim gitmem gerekiyor." diyip yataktan fırladıgım gibi üstümü giyinmeye başladım.
-"Tamam.Yarın çalışıyoruz degil mi?"
-"Tabi tabii" diye onu hızlıca cevapladım.
Neden bu kadar heyecanlanmıştım bilmiyorum.
O telefonu açan ben olsaydım neler olurdu acaba.Onunla konuşur muydum? Dayanamayıp aglar mıydım?
Telefonumu aldım.Evden tam çıkarken durdum ve gidip Gabriel'e sarıldım.Şaşırmıştı.
-"Teşekkürler" diyip evden çıktım.
Sokakta gördügüm ilk taksiyi çevirdim.
Telefonumu çıkardım.Arama kayıtlarına girdim.Gelen aramalara bastıgımda onun ismini görmemle şaşkınlıkla gözlerim açıldı.
Louis beni cidden aramıştı.Peki bana ne diyecekti? Ne konuşacaktı? Onu geri aramalı mıydım?
Tüm bu cevapsız sorular ile eve girdim.
***
#LOUIS
Çalan telefonumla ile gözlerimi araladım.Tanrım.Balkonda mı uyumuştum?Her yerim agrıdan ölüyordu.
Arayana baktıgımda Danny yazısını gördüm.Oflayarak
-"Ne var Danny?" dedim.
-"Günaydın Tomlinson.Bugün izin gününün bittigini sana hatırlatmalı mıyım?"
Siktir.Dogru ya bugün izin günüm bitmişti.
-"Ve sana iyi bir haberim var"
-"Cidden mi senden gelen iyi haberler bende alerji yapıyor"
-"Çok komiksin Tomlinson.Biliyorsun hayranların senin için üzgün ve endişeli.Ve bende bu yüzden sana bir İngiltere turu hazırladım.2 hafta boyunca bir kaç şehirde konser vereceksin."
-"Hmm.Bu şimdiye kadar söylediğin en mantıklı fikir.Tamam kabul ediyorum ama yanımda birini daha getirecegim."
-"Ne istiyorsan onu yap"
-"Tamam peki bana bugün izin ver.Yarın tur için orada olacagım."
-"Anlaştık.Yarın görüşürüz." diyip telefonu kapattı.
Arkama yaslanıp gözlerimi kapattım.Bu iyi olacaktı benim için ama bunu daha iyi yapmak için son bir şeye ihtiyacım vardı.Çok fazla ihtiyacım olan bir şeye.
Dün gece olanlar aklıma gelince yüzümü buruşturdum.O erkeğin kim oldugu ve Harry'nin yanında oluşu beni deli ediyordu.
Bir hata yapmıştım.Ve bu hatayı düzeltecek olanda bendim.Artık ağlamak istemiyorum.Ya da aglatmak.
Savaşacaktım.Benim olan için.Harry için.
Ve artık harekete geçmek gerekiyordu.
Aşkım için savaşacaktım.
"Aylar sonra ilk defa gözlerim bir işe yarayacak seni görerek" -Franz Kafka
ŞİMDİ SİZE İYİ HABERLERİM VAR.AMA O İYİ HABERLER BİR SONRA Kİ BÖLÜMDE O YÜZDEN BEKLEMEK ZORUNDASINIZ.
BEGENMİŞSİNİZDİR UMARIM.
VOTE VE ÖZELLİKLE YORUMLARINIZI MERAK EDİYORUM.