Chapter 13: MUUUULLLLLLLLLLLLLTOOTTTTTTTTTOOOOOOOOOOOOO!!
RB’s POV:
Sabi nila sosorpresahin ka ng buhay sa oras na hindi mo inaasahan…
4 a.m ng maalimpungatan ako, bumangon ako sa kama ko at bumaba sa hagdan para kumuha ng maiinom sa ref. Alangan namang sa hagdan??
WHATEVER!!!
Hindi ko na binuksan yung mga ilaw. Iinom lang naman ako, hindi naman ako tatumbling o kung ano pa man.
Aakyat na sana ako pabalik sa kwarto ko… namin pala, kaso may naaninag akong parang nakaupo sa sofa namin. Biglang lumakas yung kabog ng dibdib ko.
MULTO!!!
MAY MULTOOOO!!!
MAY MULTOOOO SA BAHAY NAMIN!!!
MAY MULTOOOOOO SA BAHAY NAMIN AT NAKA-UPO SIYA SA SOFA NAMIN!!!
MAY MULTOOOOOOOOO!!!!
Lalo pang bumilis yung kabog ng dibdib ko nung nakita kong gumalaw yung multo. WAAAAHH!! MAMA!!!!!! BAKIT BA KASI??? AKO?? WALA AKONG GINAGAWANG MASAMA!!! UMINOM LANG AKO EHHH!! NAMAN OHHH!!! >.<
Lumakad papalapit sa’kin yung shadowy man. Tama. MAN! Isang matangkad na lalaki yung multo. ISANG MABANGONG MATANGKAD NA MULTONG LALAKI.
Aatras na sana ako kaso, bigla niya kong hinawakan sa kamay.
“WAAAAAAAAAAH!!!!!!!!” umiiyak na ko sa sobrang takot. “BITI----”
Bigla na lang tinakpan nung multo yung bibig ko. Hindi siya multo. MAGNANAKAW!!!! RAPISSST!!!
SERIAL KILLER!!! Waaaaaaaaaaaaah!!!
“Sshh!! You’ll wake everyone up.”
Taraaay! Englishero! Pero… teka!!!! Sandali lang… si….
Charles???
Nakatayo siya malapit sa’kin, yung kanang kamay niya nakatakip sa bibig ko yung isa naman nakapaikot sa bewang ko. BILIS MO AH! Hehehe.
RB!! Hindi yun yung issue dito!
Tinanggal ko yung pagkakatakip ng kamay niya sa bibig ko. “Anong ginagawa mo dito???”
“Lower your voice or everyone will wake-up.” Sabi niya sa’kin.
“Eh bakit ka nga nandito??” galit kong binulong.
“Para sunduin ka.” At mukhang nagtataka yung mga mata niya.
“SUNDUIN???? ANO SCHOOL BUS?? TSAKA ISA PA, SUMMER BREAK NA KAYA NAMIN.”
“Yeah.” Hindi pa din nawawala yung pagtataka sa mga mata niya. “Hindi ba sinabi ng mama mo?”
“RB?? Anong ingay--”
Bigla naman akong na-froze sa kinatatayuan ko. Si mama. Gising siya, at nakatayo siya sa hagdan.
“Mama. Hindi ko siya pinapasok ah. Nandito na lang siya bigla-bigla. Sa katunayan hindi ko nga alam kung sino nagpapasok sa kanya eh. WALA AK---”
“Ako nagpapasok sa kanya…” dinig kong sabi ng tatay ko habang lumalabas siya sa banyo. At amoy siyang alak. Nakooo po naman.
“Goodmorning po tita.” Bati ni Charles habang nakangiti. Anak naman talaga ng kagwapuhan oh.. “I’m just fetching RB.”
“Ay… oo nga pala.” Sabay hawak ng nanay ko sa ulo niya. “Nakalimutan ko.” Tapos parang napansin ng mama ko na nag-uusap kaming lahat sa dilim. Bumaba siya at binuksan yung ilaw sa sala at sa kusina.
“Aaarrrgghh!!” sabi ng tatay ko habang tinatakpan yung mga mata niya.
Sabay kaming napatingin kay papa. “O.A ah.” Sabi ko. Si Charles naman narinig kong tumawa ng bahagya. At nag-eenjoy ang mokong.
“Tumahimik ka nga. Magigising yung mga bata.” Sabi ni mama kay papa.
“Bakit niyo binuksan yung ilaw? Hindi ko nga pinabuksan kay… ano nga ulit pangalan mo hijo??” Lumapit siya kay Charles, sabay akbay.
Pwede po bang kainin na ko ng lupa ngayon?? Iluwa niyo na lang ako pabalik kapag ayos na ang lahat. Ako naman ang napahawak sa noo ko this time.
“Charles po.” Sabi niya habang nakangiti.
“Umakyat ka na at matulog.” Sabi ng nanay ko habang tinutulak paakyat ng hagdan si papa.
“Pero, di ko pa nakakakwentuhan yung boypren ng anak ko.” Tumingin siya sa’kin pagkasabi niya nun. Tinignan ko naman siya ng masama. “Heto na nga eh.” Sabi niya habang umaakyat at kumakamot sa ulo.
“Haaay.” Buntong hininga ko sabay salampak sa sofa.
Tumabi naman si Charles. Tapos naka-ikot na naman yung kamay niya sa bewang ko. GRABE! DAIG PA NINJA AHH!!
“At ikaw RB. Umakyat ka na din sa taas at maligo ka.”
O.O “Maligo?? 4am pa lang ma.”
Bigla namang sumingit si Charles sa usapan naming mag-nanay. “Okay nap o tita. Late na din po kasi kami eh.”
“LAAATTTEEE?? ALAS KWATRO NG UMAGA… LATEE?? NILOLOKO MO BA’KO??”
Pero di nila ko pinansin na dalawa. Parang ako yung multo ngayon.
“Ah ganun ba? Sige… Pero, hindi pa nakakapag-empake yang si RB.” Sabi ng mama ko kay Charles
O.O EMPAKEEE??? EEHH. PAKSHEET PALA EH. ANO BA PINAG-UUSAPAN NILA??
“Don’t worry tita. I got it covered.” Sagot naman nito ni mokong habang nakangiti ng nakakaloko.
“OH siya sige. Lumakad na kayong dalawa. Ingat sa pag-drive ha Charles.”
At sunod ko na lang na nalaman eh nasa labas na kami ng bahay at pasakay na ng sasakyan ni Charles.
“Ingat kayong dalawa ulit.”
Hindi ko alam kung anong nangyayari. “Binubugaw mo ba’ko mama??” tanong ko na parang paiyak na habang nakatayo ako sa tapat ng bukas na pinto ng passenger seat ng kotse ni Charles.
Tumawa ng konti si Charles na naman, siniko ko nga. Siraulong to. Pakiramdam ko nga binubugaw na ko ng sarili kong nanay, pinagtatawanan pa ko. “Bugaw ka diyan. Di ka papasang pokpok nak. Sige na. Umalis na kayo at malayo yata ang byahe niyo.”
“Mama naman eh!!!” sabi ko sabay dabog.
Lumapit siya sa’kin sabay yakap. “Hindi kita binubugaw. Alam ko lang na mae-enjoy mo ang trip niyo, kaya pumayag ako.” Tapos kumalas siya. Nakita ko naman yung motherly smile niya.
Oh siya sige na nga. May tiwala ako kay mama. DI SIYA BUGAW. AT HINDI DAW AKO POKPOK. Okay.
------------------------------
OTOR'S NOWT:
probably, ito na po ang pinakawalang kwentang update na mababasa niyo.
but hey.
we have our ups and downs.
right???
^_^
lolol.
**LESHE!! daming palusot ni otor.**
anyways high waist.
saan sila pupunta??
at anong mangyayari ngayon na RB knows that Charles is all that she wanted??
at anong mangyayari sa problema ni Charles, na hindi niyo pa alam pero ako alam ko na. *buahahahahahah!!!*
next is their trip somewhere.
AND what will happen there depends on you.
COMMENT VOTE LIKE
but most importantly comment.
kahit na sa tingin mo napakawalang kwenta ng comment mo.
it guides me where to take this story next.
SERIOUSLY.
*HINDI TO LAME UPDATE. platform to ng mga kasunod na chapters*
*hooooooo! palusot talaga!!!*
-eks.ow.eks.ow