? Pov
!:Πειτε μου..
Ειπε το ξανθό αγορι με τα πράσινα ματια..
?:Δεν έχουμε πολυ χρονο... Ακου προσεκτικά... Εισαι το τελευταίο ατομο στη συμμορία... Ο αρχηγός πέθανε οποτε βάζεις σε εφαρμογή το σχεδιο...
Βήματα ακούγονταν..
?:Θα με πιάσουν... Μην μας απογοητεύεις... Σκότωσε αυτή τη κοπέλα... Τελευταία ευκαιρία.... Φυγε τώρα!
Εγνεψε και πήδηξε απο το παραθυρο, λιγο πριν οι αστυνομικοί μπουκάρουν στο δωμάτιο...
θα τα καταφέρει...
Αλεξα Pov
Σημερα έγινε η κηδεία του Μίλτου...
Καθόμαστε στο καναπε του σπιτιού του Αρη ολη η παρεα...
Είμαστε ολη σε άθλια κατάσταση...
Ηταν ο καλύτερος μου φιλος, σε έκανε να γελούσες συνέχεια... Γιατί να φυγει τοσο αδικα.
Η ωρα είναι 8 το βράδυ αλλα κανεις δεν λεει να φυγει...
Ακομα και η σκύλα ειναι εδω και παρηγορεί...
Γιωργος:Ελα βρε αγάπη μου... Μην κλαις αλλο...
Αλεξα:Δεν μπ-..μπορω ρε Γιώργο... Τον αγαπούσα...
Γιώργος:Ολοι τον αγαπούσαμε ματια μου...
Ειναι καλοκαίρι και αντι να διασκεδάζουμε, ενα ατομο φεύγει τοσο αδικα...
Μετα απο ολα αυτα, αυτο ειναι η χαριστική βολή...
Με διέλυσε ολοκληρωτικά.
Κοίταξα γυρω μου.
Τα υπόλοιπα αγορια καθόταν διπλα στον Αρη... Ο ίδιος είχε κλείσει με τις παλάμες του το πρόσωπο του και ηταν σκυμμένος.
Τα κορίτσια ηταν στην ακρη και έκλαιγαν βουβά.
Και εγώ... Ημουν στην αγκαλιά του Γιώργου ο οποιος ηταν και αυτος σκατα.
Απ την αλλη η σκυλα προς εκπληξη μου εκλαψε και αυτή...
Δεν αντέχω άλλο εδώ μεσα... Νιωθω πως ο χωρος με πνίγει...
Αλεξα:Φεύγω...
Σηκώθηκα όρθια... Με κοίταξαν στιγμιαία...
Εφυγα απο το σπιτι και αρχισα να περπατάω προς το κλαμπ...
Ευτυχως εχω βάλει αδιάβροχο μακιγιαζ γιατι... Αστο καλυτερα...
Υστερα απο δεκα λεπτα μπήκα στο κλαμπ και κάθησα στα σκαμπό που υπάρχουν στη μπάρα.
Αλεξα:Μια βότκα διπλή...
Ειπα στον μπάρμαν.
Εγνεψε λυπημένα... Λογικο αφού με ειδε σε τετοια κατάσταση.
Μου την εδωσε και την ηπια μονορούφι.
Το υγρό μου έκαψε τον οισοφάγο και μου άφησε μια γλυκόπικρη γεύση αλλα μου αρέσει.
Του έκανα νοημα να το ξανα γεμίσει και εκτέλεσε τις εντολές.
Ηθελα να πιω...
Να απαλύνω τον πονο..
Μα σταματήσω να σκέφτομαι και για τον Μίλτο και τον Αρη και για όλους...
Χέστηκα για ολα... Ειδικά σήμερα.
Ο μπάρμαν μου εδωσε το ποτήρι και το ηπια μονορούφι...
Του ξανα εκανα νόημα...
Ξεφυσηξε και εφυγε να μου ξανα γεμίσει το ποτήρι.
Ενιωσα κάποιον να κάθεται δίπλα μου.
Γύρισα το κεφάλι και αντίκρισα ενα αγορι με ξανθά μαλλια και πράσινα μάτια.
"Γεια... "
Μου είπε και εκεινη τη στιγμή ο μπάρμαν εφερε το ποτο μου.
"Τι κανείς...? "
Αλεξα:Κοιτα φιλε... Αν ηρθες για καμάκι ειμαι σκατα ψυχολογικά..
Ειπα και κατέβασα μονοκοπανια το ποτο μου..
Ηταν βαρυ και αρχισα να ψιλοζαλιζομαι όμως δεν με ένοιαζε.
"Τι έγινε? "
Τον κοίταξα και τα πράσινα ματια του γυάλιζαν στο λιγοστό φως που υπήρχε.
Αλεξα:Πρχθες πέθανε ο κολλητός μου και σήμερα ηταν η κηδια..
Ειπα και με τη θύμηση του γεγονότος αρχισα να κλαίω.
"Μπορω? "
Αλεξα:Φυσικα...
Είπα και με αγκάλιασε...
{…}
Ειχα πιει καπου στα 7,8,9..12 ποτήρια..
Πφφφ ειμαι πολυ κουρασμένη για να σκεφτώ..
Ο κ. Ανώνυμος άπλωσε το χερι και πήρε το ποτήρι μακρια μου.
Αλεξα:Ευυυ! Θελω κι αλλο...
Γκρινιαξα..
"Αποκλείεται..! Είσαι λιώμα και ωρα ειναι μονο 11!"
Επεσα πανω του και τον αγκάλιασα...
Α:Και τι πειράζει?
"Παμε σπίτι! Ελπιζω να μην σε πειράζει που θα πάμε στο δικο μου! "
Είπε και χαχανισα..
Α:Α μπα... Οχι..
Φώναξα τον μπάρμαν και πλήρωσα.
Με έπιασε απο τη μέση για να με κρατήσει... Πραγματικά δεν μπορούσα να περπατήσω.
Βγήκαμε απο το μπαρ...
Αναπνευσα καθαρο οξυγόνο... Ειχα πονοκέφαλο...
Προσπάθησα να περπατήσω αλλα ένιωθα τοσο βαριά τα ποδια μου.
Ξεφυσηξε και με πηρε αγκαλιά σε στυλ νυφης.
Με εβαλε στο αυτοκίνητο και μπηκε και αυτός...
Το τελευταίο πράγμα που θυμάμαι είναι να με κοιτάει ...
Θα το έκοβα εδώ αλλα θα συνεχίσω... Παρτε το ως πρωτοχρονιάτικο δωρο.
{…}
Δεν μπορούσα να ανοιξω τα μάτια μου ούτε να κουνηθώ...
Ενιωθα το σώμα μου τοσο βαρύ.
Εβαλα τα δυνατά μου και άνοιξα τα μάτια...
Οι πρωινές ακτίνες του ήλιου με τύφλωσαν και μισο έκλεισα τα ματια μου.
Εβαλα τα χέρια στο κεφαλι..
Είχα τρομερο πονοκέφαλο.
Επεξεργαστικα το χωρο γυρω μου και είδα πως δεν ειναι αυτο το δωμάτιο μου.
Τι έγινε χθες?
Δεν θυμάμαι Χριστό!
Σηκώθηκα απο το κρεβάτι και δεν ένιωθα τα πόδια μου.
Βγήκα απο το δωμάτιο και περπάτησα κατα μήκος του διαδρόμου.
Ανοιξα μια τυχαία πορτα και κατα τυχη ηταν το μπάνιο.
Κοιταχτήκα στο καθρέφτη και τρόμαξα...
Επιασα την καρδια μου.
Αι στο διολο πρωινιάτικα.
Αρχισα πιάνοντας τα μαλλιά μου ενα κότσο.
Στη συνέχεια πλυθηκα για να φύγει ολο το κατεστραμενο μακιγιάζ...
Σκουπιστηκα με μια πετσέτα και ένιωθα πολυ καλύτερα.
Φορούσα ακομα το μαυρο φορεμα απο χθες.
Πηρα μια λυπημένη εκφραση και βγήκα από το μπανιο.
Κατέβηκα τα σκαλιά.
Ενα αγορι με ξανθά μαλλια καθόταν στον καναπε.
Ηταν πλάτη οποτε δεν τον εβλεπα.
Πηγα και κάθησα στον καναπε απεναντι του.
Τα ματια του ταξίδεψαν πάνω μου.
"Καλημερα"
Ειπε χαμογελαστός.
Αλεξα:Εμ.. Καλημέρα... Δεν θυμάμαι τίποτα απο εχθες αλλα θελω να σε ευχαριστήσω...
"Αμ.. Δεν κανει τιποτα. "
Τον παρατήρησα καλυτερα.
Ειχε πράσινα ματια, και δυο piercings... Ενα στο αυτι και ενα στο κατω χείλος αριστερά.
Αλεξα:Εμ.. Δεν εχουμε καν γνωριστεί...
Αλεξα:Με λενε Αλεξα!
Ειπα χαμογελώντας.
Ο:Με λενε Οδυσσέα.
Είπε και τοτε το γελιο μου κοπηκε μαχαίρι.
Ολες οι πληροφορίες και η χθεσινή βραδια ηρθε στο μυαλο μου και ένιωθα το κεφαλι μου ακομα πιο βαρύ .
Ο γνωστός Οδυσσέας?
Χευυυ
Τι κάνετε? Ελπιζω να ειστε καλα.. 💜
Λοιπον θα σας τα πω τωρα γιατι αυριο μπορει να μην ανεβασω κεφάλαιο... ☺
Λοιπον! Θελω να σας ευχηθώ καλη χρονια με υγεια και με αγάπη...και να ειναι τυχερό το 2018💜💜💜
Να κάνετε καινούργια αρχη και να αφήσετε το παρελθόν πισω... 😚😚
Δεν ειμαι και πολύ καλη στα λογια αλλα θα σας πως κατι ευχηθώ κατι τελευταίο. 💓
Μακάρι αυτος που σας αρεσει να του αρέσετε και αυτουνού 😏
Αλλιωςςς..... 😠
Πιτόγυρα να πιανει και μπάμιες να γίνονται.. 😈😂😂
Και μην δω να στεναχωρησει κανεις τα κορίτσια μου... 💘💘
Αντε... Χρόνια πολλα και πάλι...💕
💘Σας αγαπώ 💘