Shana POV.
Si Lance pala ang nagsabi sakanya ng lahat kung pano ko binuhay yung anak ko ng mag isa kaya sya ganito
Kaya sya humingi ng tawad sakin
Gusto ko man syang patawarin pero bakit ayaw nitong puso ko
Gusto man sabihing ok lang yon tristan kasi nakaraan na yon pero hindi ko magawa
Diko namalayan tumutulo na yung luha ko
Akala ko ba ubos na at pagod na tong mga mata ko pero eto umiiyak nanaman ako
Hanggang kilan ko ba mararamdaman yung sakit na to.
Yung sakit na nararamdaman ko ngayon na yung anak ko lang ang makakatanggal ng sakit NATO sa puso ko
Pero nasan sya natutulog at hindi alam kong kilan magigising yung anak ko na nagiging lakas ko para lumaban pero pano pako lalaban kong nasa ganito akong sitwasyon.
Humarap ako kay tristan.
Gusto ko man na patawarin ka pero hindi ko magawa dahil sobrang akong nasaktan sa lahat ng mga sinabi mo tungkol sakin sa lahat ng pangungutya mo sakin tristan.
Oo alam ko na dapat na ikaw yung mas galit satin na dapat ikaw yung hindi humihingi ng tawad ngayon at ako dapat yon.
Pero ilang ulit nakong humingi ng tawad sayo tristan pero hindi mo tinanggap yun at sa bawat araw na humihingi ako sayo ng kapatwaran puro masasakit na salita lang ang natatanggap ko mula sayo
Umiiyak na din to katulad ko at nakatingin lang sakin
Tinuro ko yung puso ko.
Tristan durog na durog na kasi to 'sob' sobrang nasasaktan na to 'sob dahil yung anak ko 'sob' coma ngayon 'sob' yung anak ko na nag bibigay ng lakas 'sob' nasa hospital ngayon at lumalaban 'sob'.
Tama ka 'sob' kasalanan ko to 'sob' kasi pabaya akong INA 'sob' pero sana naman 'sob' hindi mo sakin 'sob' pinaramdam na hindi ako 'sob' nasasaktan sa mga nangyayari 'sob' kasi sobrang nasasaktan ako.
At pagod na pagod nako 'sob' kaya sana maintindihan mo ko tristan Kong 'sob' hindi pa ko handang 'sob' makausap ka.