Κατεβηκε απο την αγκαλια του ομως δεν ειχε απομακρυνει τα χερια της απο πανω του...
Ουτε αυτος τα δικα του...
Τοτε ο Nathan...ειδε πως δεν ημουν καλα...
Και με τραβηξε προσ το μερος του...
Τον αγκαλιασα σφιχτα...Και το ιδιο εκανε και αυτος...
Με την ακρη του ματιου μου ειδα πως μιλαγαν...Και αυτος εδειχνε να ειναι ετοιμος να κλαψει...Οπως και αυτη το ιδιο...
❌❌❌BRODY'S POV❌❌❌
Την κοιταξα βαθια στα ματια και το ιδιο εκανε και αυτη...
"Αλλαξες"
Μου ειπε καπως βουρκωμενη και χαμογελασα πονεμενα...
"Α...αλλαξες πολυ"
Μου ειπε και το βλεμα μου εγινε ακομα πιο πονεμενο...
Δεν μπορουσα να πιστεψω οτι ηταν εδω...Ηταν εδω επειτα απο σχεδον 3 χρονια...
"Δεν αλλαξα...Μεγαλωσα"
Της ειπα και με κοιταξε πονεμενα...
"Το ξερω"
Μου ειπε και επειτα απο λιγο ψιθυρισε κατι που δεν περιμενα...
"Μου ελλειψες"
Ειπε και την κοιταξα πονεμενα...Ομως παραλληλα εκπληκτος...
"Εσυ εφυγες..."
Της ειπα κοιταζοντας την βαθια στα υπεροχα ματια της...
"Ο πατερας μου με πηρε με το ετσι θελω Brody..."
Μου ειπε κοιταζοντας με πονεμενα στα ματια...
"Δεν εχει περασει μερα που δεν σε σκεφτηκα εστω μια φορα"
Μου ειπε πονεμενα...
"Γιατι εφυγες?"
Την ρωτησα και η φωνη μου εκρυβε ενα παραπονο μεσα της...
Νομιζω οτι κατασταφηκα οταν εφυγε...Ηταν η πιο σκοτεινη περιοδος που περασα ποτε μου...Μετα απο τον θανατο της μανας μου...
"Ποτε δεν ηθελα να φυγω Brody...Απλα...Ο πατερας μου...Ειχε βει δουλεια στο εξωτερικο...Δεν ηθελα να παω...Ηθελα να ειμαστε μαζι..."
Μου ειπε...Και μπορουσα να διακρινω την ειλικρινεια στη φωνη της...
"Η..ηταν σκληρο...Α...Απλα δεν ηθελα να με θυμασαι..."
Ειπε και την κοιταξα πονεμενα..
"Θυμαμαι ξεκαθαρα πως αφου σε επαιρνα και σου εστρλνα τοσα μηνυματα...Εσυ μου απαντησες μετα απο δυο ολοκληρες εβδομαδες...Πως ειμαι απλα ενα αγορακι με ονειρα και μεγαλη φαντασια...Πως Ποτε ΚΑΜΙΑ δεν προκειται να γυρισει να με κοιταξει σοβαρα...Πως ειμαι απλα ενα μαλακισμενο αχρηστο μξκρο παιδακι που ημουν ενα λαθος στη ζωη σου....Και-
Τοτε με διεκοψε...
"ΞΕΡΩ τι εγραφε το μηνυμα Brody...Ηταν Ολα ψεμματα...Δεν εννοουσα τιποτα απο ολα αυτα...Ουτε καν το εγραψα εγω...Μια φιλη που γνωρισα εκει το εγραψε...Νομιζες πως επειτα απο τοσο καιρο...Θα σε αφηνα?..Ειδικα με αυτον τον τροπο..."
Με ρωτησε και το βλεμα μου εγινε ψυχρο...
"Δεν ξερω"
Ειπα και αυτη με κοιταξε πονεμενα...
"Ετσι και αλλιως εχουν αλλαξει πολλα απο τοτε"
Ειπα και με κοιταξε παραξενεμενη...
"Τι εννο-
Με ρωτησε ομως την διεκοψα...
"Πλεον εχω χρηματα και δεν ειμαι αναγκασμενος να κλαιγομαι στον πατερουλη μου...Πλεον δεν δινω δεκαρα για κανεναν...."
Ειπα με ενα ψυχρο βλεμα...Ποτε της δεν με ειχε ξαναδει ετσι...
"Και τελος...Πλεον εχω καποιους που με στηριζουν σαν οικογενεια μου..."
Ειπα και αυτη γουρλωσε τα ματια της...
"Πες μου οτι....
Εθπε σοκαρισμενη και εγνεψα θετικα...
Τοτε διχως να το περιμενω με χαστουκισε δυνατα...
Την κοιταξα σοκαρισμενος...
"ΓΑΜΩΤΟ ΠΟΣΟ ΗΛΙΘΙΟΣ ΕΙΣΑΙ...ΓΑΜΩΤΟ ΜΟΥ"
Ειπε και τα ματια της αρχισαν να βουρκωνουν...
Πηγα να φωναξω ομως τοτε με διεκοψε...
"ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΠΑΙΖΕΙΣ αντρας ο πολλα βαρυς σε εμενα Brody...."
Φωναξε εξαγριωμενη...
"ΔΕΝ ΠΕΡΝΑΝΕ ΣΕ ΕΜΕΝΑ ΑΥΤΑ ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ ΜΕ ΤΗΝ ΦΙΛΗ σου απο εκει που εχει ριξει πλερεζες..."
Ειπε κοιταζοντας με εξαγριωμενη ενω εννοουσε την Αρια...
"Σου ειπα...ΣΟΥ ΕΙΠΑ να μην μπλεχτεις....Σε παρακαλεσα...Και σε κρατησα μακρια απο εκει για τοσο καιρο...Γιατι πηγες και εκανες κατι τετοιο γαμωτο?"
Ρωτησε και ενα δακρυ κυλησε απο τα ματια της...
"Τι στον ΠΟΥΤΣΟ ΕΝΝΟΕΙΣ?"
Φωναξα και με κοιταξε πονεμενα...
"ΕΝΝΟΩ πως για οσο ημασταν μαζι...Παντα μου ελεγες πως θες να μπεις στον κοσμο μου...Ποτε ΔΕΝ ηθελα να γινει αυτο...ΜΟΝΟΣ σου το εκανες...Και σε καμια περιπτωση δεν ηθελα να μπλεχτεις σε αυτη την συμμορια του κωλου"
Μου ειπε και αλλο ενα δακρυ κτλησε απο τα ματια της...
Την κοιταξα σαν να μην καταλαβαινω...
"Τι σκατα λες γαμωτο?...Γιατι κλαις?..."
Ρωτησα νευριασμενος διχως να καταλαβαινω...
"Κλαιω επειδη μπορει να μην ειμαστε ακομα μαζι...Ομως ημουν ΕΓΩ που σε γνωρισα οπως ησουν...Το μικρο αγορακι που ειχες ερωτευτει την πουτανα του σχολειου...ΕΓΩ σε γνωρισα...Και αλλαξες...Εξαιτιας μου..."
Ειπε και φανηκε πως αρχισε να κλαιει...
"Ηθελα να στο πω τοσα γαμημενα χρονια..."
Ειπε και αρχισε να κλαιει...Διχως να καταλαβαινω τι στον πουταο γινεται...
Την τραβηξα απο το χερι προς τα εξω και βγηκαμε απο το σπιτι για λιγο βγαινοντας στον κηπο...
Εβαλα τα χερια μου πνιγοντας τον θυμο μου στα μαγουλα της απαλα και της σκουπισα τα δακρυα...
"Μιλησε μου ηρεμα Hazel"
Της ειπα γλυκα και αυτη εβγαλε εναν μικρο λυγμο...
"Απλα τοσα χρονια...Οσο καιρο ειμαι μακρια...Σκεφτομαι π..ποσο αλλαξες μαζι μου...Και νιωθω σκατα για αυτο...Επειδη ησουν ο πρωτος ανθρωπος που με καταλαβες..."
Μου ειπε κλαιγοντας και την κοιταξα πονεμενα...
"Και εσυ..."
Της ειπα και με κοιταξε στα ματια κλαμμενη...
"Δεν ηθελα ποτε να σε χασω...."
Μου ειπε σοβαρη και εγω ξεροκαταπια...
"Οταν με αναγκασαν να φυγω...Ενιωσα χειροτερα απο τοτε που πεθανε η δικη μου μανα"
Μου ειπε και γουρλωσα εκπληκτος τα ματια μου...
"Σημαινες τα παντα για εμενα Brody καποτε...Σε αγαπουσα...Οπως και εσυ εμενα...Ακομα και αν δεν προκειται να παραδεχτεις τωρα...Πως το εκανες"
Μου ειπε και την κοιταζα σοκαρισμενος στα ματια...Τι σκατα ειχε παθει?
"Hazel γαμωτο ηρεμισε....Τι εχεις παθει?...Εχεις παρει κατι?...Εχεις ΠΙΕΙ κατι?...ΓΑΜΩΤΟ πες μου...ΑΝΗΣΥΧΩ..."
Φωναξα εξαγριωμενος και τοτε ξεσπασε σε κλαμματα και με αγκαλιασε σφιχτα...
"Απλα μου ειχες λειψει τοσο γαμημενα πολυ...Και...Δεν πιστευω πως εισαι εδω"
Μου ειπε και η φωνη της αρχισε να επανερχεται στα κανονικα της επιπεδα...
Επειτα απομακρυνθηκε αποτομα απο πανω μου..Και το βλεμα της εγινε ξαφνικα σκληρο παλι...Μεσα σε κλασματα δευτερων...
Σκουπισε τα δακρυα της γρηγορα και με κοιταξε ψυχρα στα ματια...
"Καλα...Ας αφησουμε τα μελο και τις παπαριες τωρα γιατι ξενερωσα..."
Ειπε και την κοιταξα στα ματια...Και εγω ετσι ειμαι?...Και εγω ετσι κανω σωστα?
Η διαθεση μου γαμιεται...
Πουστη...το κεφαλι μου ποναει τοσο γαμημενα πολυ...
"Και τι θες να κανουμε δλδ?"
Την ρωτησα και με κοιταξε πονηρα...
"Ξερεις..Υπαρχουν τοσα πραγματα που θα μπορουσαμε να κανουμε εγω και εσυ...Και πιστεψε με θα ηταν φανταστικα...Που ουτε καν τα εχεις σκεφτει"
Μου ειπε προκλητικα και κολλησε το σωμα της πανω στο δικο μου...Ενω ενα δαχτυλο της επαιζε με το στερνο μου...
Ενιωσα κατι να ξυπναει εκει κατω...Μοναχα με αυτο το προκλητικο βλεμα της...
"Και πιστεψε με...Πλεον...Εχεις μαθει...Εχω μαθει...Θα ηταν απλα υπεροχα..."
Μου ειπε και κοιτουσε σαν φαντασμενη το στερνο μου...
Επειτα...
Με κοιταξε στα ματια...
"Τι θα μπορουσαμε να κανουμε δηλαδη?"
Την ρωτησα και ξεροκαταπια...
Με κοιταξε στα ματια προκλητικα...
Πλησιασε το προσωπο της με αργες κινησεις στο δικο μου κανοντας ελαφρος μυτες...Μιας και η γκομενα ηταν ψηλη...Και ας μην θελω να το παραδεχτω...
Τα χερια της στους κοιλιακους μου για να εχει στηριξη καθως εκανε μυτες...Και βαριανασανα με το που το τοποθετησε τα χερια της λιγο πανω απο τη ζωνη μου...
Τα χειλια της ακριβως απεναντι απο τα δικα μου...
Βαριανασαινε διχως να λεει τιποτα για λιγο...Και απλα με κοιτουσε στα ματια...
Καθως ομως η καυτη ανασα της προσγειωνοταν στο προσωπο μου...Κατι που με εκανε να νιωθω τοσο...Αδυναμος να το πω?
Ενιωθα σαν να ημουν γκομενα...
Βασικα...Σαν να μην ειχα ξαναγνωρισει καποια...
Σαν να ηταν η πρωτη μου φορα που γινονταν ολα αυτα...
Παντα ενιωθα πως αυτη ηξερε...Και εγω δεν ηξερα αρκετα...
Η πρωτη μου φορα...Μην ξεχναμε μαζι της ηταν...
Παντα ενιωθα πως μαθαινω μαζι της...Γινομαι καλυτερος στα παντα...Και ενιωθα πως εχω επιτελους καποιον που μπορω να βασιζομαι...
Ανατριχιασα καθως η καυτη ανασα της προσγειωνοταν στο προσωπο μου...
"Θα μπορουσαμε να κανουμε τοσα πραγματα Brody...Που αν στα πω αυτη τη στιγμη...Δεν νομιζω ο φιλαρακος σου εκει κατω να το διαχειριστει..."
Μου ειπε και γουρλωσα τα ματια μου...
"Ολα αυτα ομως...Θα παραμεινουν δυστυχως στην φαντασια μας...ακομα και αν θα ηταν...κατι που δεν ειχες ξαναζησει"
Μου ειπε και την κοιταξα ξεπνοα...
Την κοιταξα στα ματια...
"Γιατι?"
Την ρωτησα σαν παραπονεμενο παιδι...
Και εβαλε τις παλαμες τις απαλα στα μαγουλα μου...
"Γιατι Brody...Εμεις οι δυο...Οταν ειμαστε μαζι....Αλληλοκαταστρεφομαστε"
Μου ειπε με την σεξι φωνη της...Ενω μια δοση πονου κυριαρχουσε...
"Και επειδη σε εχω δει πως την κοιτας...Αυτο το κοριτσακι..."
Μου ειπε και γουρλωσα εκπληκτος τα ματια μου...
Αυτη χαχανισε....
"Σε ξερω τοσα χρονια ρε Brody...Μπορω να εε καταλαβω απο χιλιομετρα μακρια...Μοναχα με ενα βλεμα σου"
Μου ειπε γελωντας και την κοιταξα πονεμενα στα ματια...
"Δεν ειναι κατι που περιμενα ποτε απο εσενα η αληθεια ειναι...Και απλα θα σου πω κατι σαν συμβουλη"
Μου ειπε γλυκα ενω η φωνη της χαμηλωσε τονο...Και οι αντιχειρες τις χαιδεψαν απαλα τα μαγουλα μου...
"Μην την καταστρεψεις...Οπως εκανα καποτε εγω σε εσενα"
Μου ειπε κοιταζοντας με πονεμενα...
"Δεν με κατεστρεψες ποτε..."
Της ειπα σαν να προβλεπω οτι θα φυγει...Και ΔΕΝ ηθελα να φυγει...
"Το εκανα Brody...Και ακομα το κανω"
Μου ειπε πονεμενα...
Πηγε να φυγει ομως την τραβηξα κοντα μου...
"Επιλογη μου ηταν να κανω οτι εκανα...Επειδη σε αγαπουσα..."
Της ειπα ειλικρινα και αυτη γουρλωσε τα ματια της...
"Ησουν τα παντα μου καποτε...Και απο τοτε...Επαψα να νιωθω οτι μαλακιες ενιωθα..."
Ειπα καπως ψυχρα...Και αυτη με κοιταξε πονεμενα...
"Το λες και μονος σου πως σε κατεστρεψα Brody...Και το θεμα μου δεν ειναι αυτο τωρα...Οσο το να σου πω αυτο..."
"Ανθρωπους σαν αυτη...Ειτε θα τις καταστρεψουν ατομα σαν και εμας...Ειτε θα σε κανει να νιωσεις τοσο ασχημα με τον εαυτο σου..Επειδη την βλεπεις πως ειναι εκλεκτισμενη...Ειναι απο καλη οικογενεια...Δεν ειναι σαν εμας"
Μου ειπε και την κοιταξα πονεμενα...
"Και ελπιζω να γινει το πρωτο...Και να δω καποια αλλη να πεφτει παρα εσενα να κλαις"
Μου ειπε και μου χαιδεψε απαλα το προσωπο...
Με κοιταξε στα ματια εντονα...Και μου ειπε ετοιμη να κλαψει...
"Δεν ξερεις ποσο γαμημενα πολυ θελω να σε φιλησω αυτη τη στιγμη"
Μου ειπε και την κοιταξα λυσασμενος...
"Δεν ξερεις ποσο γαμημενα πολυ θελω να σου δειξω ποσο εχω αλλαξει απο τη στιγμη που εφυγες...Και να δεις οως δεν ειμαι πλεον εκεινο το παιδακι...αυτη τη στιγμη"
Ειπα και με κοιταζε επιμονα στα ματια...
"Δεν ξερεις ποσο πολυ συγκρατουμε στο να σκισω αυτη τη μπλουζα..."
Της ειπα και φανηκε να αναστατωνεται με την ιδεα...
Ομως επειτα σαν να συνηλθε...
"Δεν γινεται Brody...Απλα...Δεν γινεται"
Μου ειπε πονεμενα και την κοιταξα εξισου πονεμενα...
"Αν γυρισουμε και οι δυο σε αυτο...*Μου ειπε και ακουμπισε απαλα το χερι μου*....Θα καταστραφουμε ακομα περισσοτερο..."
Μου ειπε πονεμενα...
"Ημασταν τοξικοι o ενας στον αλλο Βrody"
Μου ειπε και την κοιταξα στα ματια...
Τοτε μια ανατριχιαστικη σιωπη επικρατησε...
Και επειτα απο μερικα λεπτα...
"Σε αγαπαω..."
Μου ειπε ειλικρινα και την κοιταξα βαθια μεσα στα ματια της...
Δεν μπορουσα να το πω...
Δεν εχω πει αυτη τη λεξη ποτε...Σε καποια αλλη...Εκτος απο τη μαμα μου...
Και τοτε...Οταν οντως ενιωθα πως την αγαπουσα...Την Hazel...Απαντουσα απλα με ενα και εγω...
Ομως πλεον δεν ειμαι ικανος ουτε καν για αυτο...
Την κοιταξα δειλα...Σαν να φοβαμαι...
Και επειτα...Χαμηλωσα το βλεμα μου σαν παιδακι...
Χαμογελασε και μου σηκωσε το προσωπο τοποθετωντας τα μικρα χερια της στα μαγουλα μου...
"Δεν ειναι αναγκη να το πεις...Σε ξερω...Και ξερω πως καποτε το εκανες και εσυ οντως"
Μου ειπε κοιταζοντας με στα ματια...
Πλησιασε το προσωπο της στο δικο μου...
"Ποτε δεν σε αποχαιρετησα"
Μου ειπε και πλησιασε τα χειλια μας μεταξυ τους....
"Και ουτε θελω να το κανεις"
Της ειπα ξαφνιασμενος...
Της επιασα φοβισμενος καπως το χερι...
Και την κοιταξα στα ματια εντονα...
"Μην φυγεις...Μη με ξαναφησεις..."
Της ειπα και με κοιταξε πονεμενα...
"Μεινε εστω σαν γνωστη...Μεινε σαν φιλη...Μην φυγεις ομως"
Της ειπα φοβισμενος να την ξαναχασω αλλη μια φορα...
"Δεν γινεται Brody..."
Mου ειπε και αφου με κοιταξε πονεμενα...
Μου χαιδεψε απαλα το χερι...Και πηγε να φυγει γυρνωντας την πλατη της σε εμενα...
Πηρα μια βαθια ανασα...
"Σε παρακαλω"
Της ειπα και ενιωσα τα ματια μου να καινε...
Γυρισε προς τα εμενα...
Ξανα...
Και με πλησιασε...
Την κοιταξα με τα βουρκωμενα ματια μου...
"Μονο εσυ σημαινεις κατι..."
Της ειπα και ενα δακρυ κυλησε απο τα ματια μου...
Δακρυα που εχουν κυλησει μοναχα για τη μανα μου...Και αυτη...Μολις εφυγε...Μολις με αφησε...
"Αντιo Brody"
Μου ειπε και πλησιασε το προσωπο μου με τι δικο της...
Ενα ακομα δακρυ κυλησε απο τα ματια μου...
Ο πονοκεφαλος δεν ειχε παψει να υπαρχει...Και ενιωθα τοσο σκατα...
Σκουπισε απαλα τα δακρυα απο τα μαγουλα μου...
"Μην κλαις γαμωτο μου"
Μου ειπε...Και επειτα την ρωτησα πονεμενα..
"Ποτε φευγεις?"
Την ρωτησα και επειτα με κοιταξε πονεμενα..
"Σημερα αργα το βραδυ...Στην ουσια ξημερωματα...Ακριβως μετα απο το παρτι"
Μου ειπε και την κοιταξα στα ματια...
Με τη σιωπη να κυριαρχει στην αυλη...
Πλησιασε αργα το πεοσωπο της στο δικο μου...Τα χειλια μου τρεμοπαιζαν...
Μου ειχε λειψει τοσο πολυ...
Περιμενα ανυπομονος να ερθει...
Ωσπου ξαφνικα στο μυαλο μου σαν να μου εσκασε μια ειδοποιηση οπως γινεται στο κινητο...Και διακοπτει τις πιο γαματες σκηνες...
Σκεφτηκα τα γαλαζια ματις της...
Και οταν την ειδα να κλαιει...
Μια....
Δυο...
Τρεις...Και ακομα περισσοτερες φορες...Για εμενα...
Για οτι εχω πει μεσα στον θυμο μου...
Δεν με ξερει...Δεν ξερει ομως οτι ειμαι κακος για αλλους...
Δεν κανω καλο στιυς ανθρωπους...
Και αυτη δεν ξερει πως τα περισσοτερα πραγματα που λεω...
Δεν τα εννοω...
Απλα...τα λεω μεσα στον θυμο μου...
Η μονη που το ξερει αυτο...Ειναι η Hazel...
Ομως για καποιον λογο...
Με το που την σκεφτηκα...
Την φανταστηκα...
Η εικονα της ηρθε στο μυαλο μου...
Εκανα πισω...
Η Hazel με κοιταξε παραξενεμενη...
Το κατω χειλος μου τρεμοπαιζε...
"Τι εγινε?"
Με ρωτησε και ξεροκαταπια...
"Δ...δεν ξερω"
Ειπα τραυλιζοντας και περασα εκπληκτος το χερι μου αναμεσα απο τα μαλλια μου...
Περιμενα να την ξαναφιλησω...
Να νιωσω τα χειλη της πανω στα δικα μου....
Να την ξανακουσω να αναστεναζει...Εδω και χρονια...
Πολλες φορες...εκλεινα τα ματια μου και προσπαθουσα να την φανταστω καθως πηδουσα κατι πουτανες...
Ομως καμια δεν ηταν σαν αυτην...
Και τωρα...Τωρα τι στον πουτσο εγινε?
ΗΤΑΝ και Ειναι η μονη που αγαπησα...
Η μονη που ερψτευτηκα και δεν το λεω ντροπιασμενος...
Καθε φορε που με αγγιζε...Ανατριχιαζα...
"Μην με κοιτας ετσι...Δ..δεν ξερω τι εγινε...Δ...δεν ξες ποσο γαμημενα πολυ το θελω...Α....αλλα απλα δ..δεν μπορω"
Ειπα σοκαρισμενος και μπηκα αγανακτισμενος μεσα στο σπιτι...
[...]
"Θαρρος ή Αληθεια?"
Ρωτησαν την Hazel καθως βρισκομασταν σε εναν κυκλο...
Το κεφαλι μου παει να σπασει...
Η aria...Ειναι λιωμα...Νομιζω...
Εγω...Απλα καθομουν στο μπαρ και δεν εκανα τιποτα ωσπου κατι πουτανες ηρθαν και αρχισαν να με πριζοτν να παιξω αυτη τη μαλακια...Απο τοτε που εφυγα απο τον κηπο...Δεν ειχα μιλησει με κανεναν...Και καμια...
"Χμ...Αληθεια"
Ειπε και η Αρια την κοιταζε με μισο ματι...
"Ξενερωτη"
Ειπαν ολοι γιουχαρωντας...Και αυτη χαχανισε σαν παιδακι...
"Λοιπον...Ποτε εχασες την παρθενια σου?...Μαλακια ερωτηση...αλλα ειμαι λιωμα κοπελια για να σκεφτω καμια ερωτηση της προκοπης...Αν ελεγες θαρρος θα ειχα σκεφτει κατι καλο"
Ειπε κοιταζοντας την πονηρα...ομως παραλληλα φαινοταν λιωμα ο τυπος..
Αυτη γελασε...
Ανασηκωσε τους ωμους της...
Και απαντησε...Ειλικρινα...
"Στα 12"
Ειπε και ολοι γουρλωσαν τα ματια τους...
Ακουστηκε ενα γελακι...
Και γυρισαν ολοι να δουν την Αρια να εχει μουλαρωσει και να κοιταει εκνευρισμενη την Hazel...
Δεν ηταν μεθυσμενη...
"Υπαρχει καποιο προβλημα κοριτσακι?"
Την ρωτησε με υφος εξαγριωμενη η Hazel...
H Aria την κοιταξε ειρωνικα...
"Εγω δεν εχω απολυτως κανενα προβλημα...Αλλος το εχει το προβλημα που καταστρεφεται τοσα χρονια για πουτανες σαν και του λογου σου...Που ενω αλλα φυσιολογικα ατομα στα 12 τους εμπαιναν συο γυμνασιο και αρχισαν να μαθαινουν τι σκατα συμβαινει με αυτο το θεμα...εσυ πηδιοσουν..."
Ειπε ειρωνικα και γουρλωσα τα ματια μου εκπληκτος απο τον τροπο που μιλησε...
Ο Nathan που καθοταν διπλα της εκανε το ιδιο πραγμα...
Δεν μπορουσε να πιστεψει στα αυτια του...
Φαινοταν τοσο κακια...Και παραλληλα πως πονουσε τοσο πολυ...Λες και ηταν ετοιμη απλα να πεσει να κλαψει...
Η Hazel γελασε ειρωνικα...
"Και εγω λυπαμαι ατομα που πραγματικα αξιζουν ατομα που θα τους στηριξουν...Ομως αντιθετα...εχουν ενα σκατοκακομαθημενο σαν εσενα που ουτε καν ξερεις να βριζεις και μου το παιζεις κακο κοριτσι πισω απο το σκουρο κραγιον της μαμακας σου...Μωρε τραβα σπιτακι σου λεω εγω επειδη εχεις οριο μεχρι τις 11.30...Και πρεπει να κανουμε παντα οτι λεει ο μπαμπακας μας ετσι?"
Ρωρησε γελωντας ειρωνικα...
"Και στην περιπτωση σου εννοω τον κανονικο σου μπαμπακα...Γιατι αποκλειεται καποιος να αναβε με εσενα για αυτο το παιχνιδακι"
Ειπε με εναν τοσο ειρωνικο τροπο...
Η Αρια εδειξε να εξαγριωνεται..
"Και για ΠΕΣ μας...Πως ηταν?...Ενιωθες καλα μολις ειπες σε ολες πως πηδηχτηκες πρωτη απο ολη την ταξη?...Ενιωσες καθολου δημοφιλης?"
Ρωτησε ειρωνικα...
Και τοτε κοιταξα την Hazel...
"Σταματα"
Ειπε η Hazel αγριεμενη μεσα απο τα δοντια της...
"Μα πες μας...Πως ε-
Τοτε φωναξε...
"ΣΚΑΣΕ"
Φωναξε εξαγριωμενη στην αρια και αυτη γελασε...
"Ναι εχεις δικιο..Καλυτερα να μην μπουμε σε ανατριχιαστικες λεπτομερειες...Βασικα-
Τοτε ειδα πως τα ματια της Hazel γυαλισαν...Και κοκκινισαν ελαφρως...
Κοιταξα εξαγριωμενος την Αρια...
"ΣΟΥ ΕΙΠΕ ΝΑ ΣΚΑΣΕΙΣ"
Την διεκοψα και αυτη εμεινε σοκαρισμενη...
"Οταν σου λενε να το Βουλωσεις κοριτσακι μου...ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΟΓΟΣ..."
Φωναξα εξαγριωμενος και τοτε η Hazel μου επιασε το χερι...
"Δεν χρειαζομαι υπερασπιση Brody...Το κοριτσακι ειναι αξια της μοιρας της..."
Ειπε αηδιασμενη κοιταζοντας την αρια...
Την κοιταξα και εγω απογοητευμενος...
"Το μονο που πηγαινα σε εσενα ηταν πως δεν ησουν σαν ολες τις αλλες τις καριολες...Που κραζουν τον οποιονδηποτε..."
Ειπα και την κοιταξα αηδιασμενος...
"Δεν με εχεις και ιδιαιτερη αναγκη...Τραβα στην παρεα σου ξανα...Πλεον θα σε δεχτουν οπως εχεις καταντησει"
Ειπα αηδιασμενος...
Τοτε η Hazel κοιταξε την Αρια γελωντας...
"ΔΕΝ το εκανα οικειωθελως...Με βιασαμ κοριτσακι μου...Και δεν με νοιαζει οποιος το ακουσει εδω περα...Λες και θα ξαναδω κανενος την ξεπλημενη μουρη απο ολους τους πουστηδες εδω μεσα..."
Ειπε αηδιασμενη και σηκωθηκε εξαγριωμενη απο τον κυκλο...
Πηγε να φυγει και της κρατησα το χερι για να ερθω και εγω...
"ΟΧΙ τωρα Brody...Σε παρακαλω"
Ειπε αποτομα και εφυγε ενω αναψε ενα τσιγαρο καθως πηγαινε στον κηπο..
Ολοι ςιχαν μεινει και μας παρακλουθουσαν λες και δεν ηταν στο δωματιο...
Εκαναν τις παπιες με λιγα λογια..
Κοιταξα απογοητευμενος την Αρια...
Και της ειπα σιγανα...
"Το περιμενα απο αλλες αυτο...Ομως οχι και απο εσενα γατακι"
Της ειπα απογοητευμενος και σηκωθηκα απο τον κυκλο ενω πηγα προς τον κηπο...
Η Hazel...Καπνιζε και την πλησιασα...
Της επιασα τον ωμο και τιναχτηκε...
"Φυγε Brody"
Μου ειπε και πεταξε το τσιγαρο κατω σβηνωντας το πατωντας το...
"Εισαι καλα?"
Την ρωτησα και δεν γυρισε να με κοιταξει...
"Μια χαρα ειμαι...απλα θυμηθηκα τον ξεπλημενο τον παπαρα και σπαστικα...Ξερεις ηδη πως δεν ειμαι ατομο που θα παραμεινω σε τετοιες μαλακιες...Εξαλλου αυτο δεν ηταν τιποτα...Σε ολα οσα εχω περασει...Μακαρι να ηταν ολα ετσι"
Ειπε εξαγριωμενη και αναψε αλλο ενα τσιγαρο...
Γυρισε να με κοιταξε και μου ειπε εξαγριωμενη...
"Ευχομαι ειλικρινα οτι χειροτερο για αυτη τη καριολα...Να εισαι μαζι της...Και ευχομαι οχι μονο να καταστραφει...Αλλα να ΝΙΩΣΕΙ πως ειναι να εισαι στη θεση μου..."
Φωναξε εξαγριωμενη και τα ματια της βουρκωσαν...
"Φυγε σε παρακαλω Brody τωρα...θελω να μεινω μονη"
Ειπε και την κοιταξα πονεμενα...
"Δεν εκανα κατι..."
Της ειπα και μου χαμογελασε πονεμενα...
"Το ξερω πως δεν εκανες κατι...Ποτε δεν μου εκανες κατι...Εισαι υπεροχos Brody..Οτι μαλακιες και ας λενε ολοι...Μην τους ακους...Απλα...Εχω λιγο αναγκη να μεινω μονη"
Μου ειπε και την κοιτσξα διστακτικα...
"Θα εισαι σιγουρα καλα?"
Την ρωτησα και εγνεψε θετικα χαμογελαστη...
"Αν με χρειαστεις ειμαι εδω ενταξει?"
Την ρωτησα και εγνεψε θετικα χαμογελωντας πονεμενα...
"Το ξερω"
Ειπε και εφυγα πονεμενα απο εκει....
Μπηκα ξανα στο σπιτι...
Κσι ενιωθα το κεφαλι μου ετοιμο κα σπασει...Εδω και μερες ποναω γαματα ρε πουστη μου...Και τα ντεπον ειναι παπαριες..
Ανεηκα ξεφυσωντας τις σκαλες και προσπερασα ανεκφραστος την Αρια..
Ανεβηκα στον πανω οροφο...
Και μπηκα σε ενα δωματιο που δεν γαμιοταν κοσμος....
Μπηκα μεσα...
Και ξαπλωσα για λιγο στο κρεβατι πιανονρας το κεφαλι μου....
Τι στον πουτσο συμβαινει γαμωτο μου?..Πως αλλαξαν οι ρολοι...
[...]
Περασε περιπου καμια ωρα...Μαλλον...Καπου εκει...
Ωσπου ακουσα κατι σαν βουητο απο κατω...
Και σηκωθηκ παραξενεμενος απο το κρεβατι..
Ενω αρχισα να κατεβαινω αργα τις σκαλες...
Ζαλιζομουν...
❌❌❌ARIA'S POV❌❌❌
Εδω και μιαμιση ωρα κλαιγομουν στον Nathan...
"ΠΩΣ στο καλο ειπα κατι τετοιο εγω Nathan?...Ε..εγω φοβαμαι να βρισω ΜΥΓΑΑ και εβρισα ατομο..."
Ελεγα εχωντας πλανταξει στο κλαμα σε μια γωνιουλα..
Ολοι επαιζαν καραοκε....
Βλακειες...
Εγω εκλαιγα τον πονο μου και ο Nathan με ειχε αγκαλια παραγορωντας με εδω και ωρα...
"Σςςς...Μην ανησυχεις μικρη...Ολα καλα ειναι...Απλα ζηλεψες...Ολοι το εχουν κανει...Δεν εγινε και κατι επειδη εβρισες καποια..."
Μου ειπε χαμογελωντας...
"Ελα...Παραδεξου το...Σου αρεσε...Και αν δεν ειχε επεμβει ο μαλακας θα εριχνες και χαστουκια...Και κλοτσιες...Και αγκονιες...Ανετα..."
Ειπε με περιεργη φωνη και ηθελα να γελασω...Ομως δεν το επετρεψα στον εαυτο μου...
"Αφου θες να γελασεις σκατο...Και κεφαλοκλειδωμα ηθελες να της κανεις....Ετσι...ετσι...ετσι...Φαντασου να εχεις το κεφαλι της και να το κοπανας χωρις ελεος στον τοιχο ενω εκεινη φωναζεθ και εσυ γελας...Ενω φωναζεις σαν υστερικη..."ΕΜΕΝΑ ΘΕΛΕΙ βρωμοκαριολα..."."
Ειπε για να με κανει να γελασω...Και καταφερε να κερδισει ενα πνιχτο γελακι...
Αυτος χαμογελασε....
Και οταν πηγε να μου πει κατι...Ακουστηκε δυναρα μια μελωδια αγνωστη προς εμενα...
Δεν το ειχα ξανακουσει αυτο το τραγουδι...
Αρχισαν να μαζευονται οι παρεες προς τα εκει πιυ ειχαν στησει το καραοκε...
Και ξαφνικα ακουστηκε μια πολυ καλη φωνη...Βασικα υπεροχη φωνη...
Να τραγουδαει ενα αγνωστο τεαγουδι...
Πλησιασαμε και εγω με τον Nathan...
Και κοιταξαμε προς τα εκει...
Σπρωξαμε μερικα ατομα...
Και καταφερα να δω...Πως αυτη η "υπεροχη"..Χμ...Καλα...Υπεροχη του κωλου φωνη...Ανηκε στην...Πως το ειπαμε το ονοματακι της?...Στην Hazel...
Τραγουδαγε...
Και ειχε την απολυτη προσοχη απο ολους...
Καθως μολις αρχισε να τραγουδαει...
Με ειχε καρφωσει με το βλεμα της...Και με κοιτουσε ειρωνικα..
Dear girl, whoever you are
It's me, the one from the start
He's yours, don't care at all
He'll break you, I'll watch you fall
Τραγουδαγε και με κοιτουσε με νοημα...
You're great, but I am too
This isn't shade, I'm with someone new
You didn't win, we went separate ways
But one time, I was his everything
Και τοτε ηταν που εκανε μια μικρη παυση...
Και με κοιταξε ειρωνικα...
Everything he says to you, he said to me first, first [x2]
Everything he's done to you
Everything he feels with you
Everything he has with you
He had with me
first, first [x4]
Τα ματια της ειχαν καρφωσει τα δικα μου...Ολη την ωρα...Και ενα ειρωνικο χαμογελο ειχε χαραχτει στο προσωπο της...
Everything he's done to you
Everything he feels with you
Everything he has with you
He had with me, first
Time's gone and so is he
I'm not the one with jealousy
I'm great I'm doing fine
Happier than I've been in my life
Τοτε ειδα πως ο Brody ειχε κατεβει απο τον πανω οροφο...
Τοση ωρα εκει ηταν..?
Αναρωτιομουν...
Αυτη συνεχισε...
Και ο Brody την κοιταξε χαμογελαστος...Λες και δεν πιστευε πως τραγουδαει...
These are things you need to know
So you can stop your little show
First love, first fling
What you have, don't change our thing
Τραγουδισε...Και τοτε ηταν που το βλεμα της μετατραπηκε σε νικητηριο...
Everything he says to you, he said to me first, first [x2]
Ο Brody την κοιτουσε με προσηλωση...Οπως ολοι μας...
Κατευθυνθηκε προς τον μπουφε και πηγε να παρει κατι να φαει...Ομως το βλεμα του ηταν ακομα κολλημενο πανω της...
Δεν φαινοταν τοσο καλα...
Το βλεμα του...Η εκφραση τιυ...Ηταν πονεμενη...
Everything he's done to you
Everything he feels with you
Everything he has with you
He had with me
first, first [x4]
Everything he's done to you
Everything he feels with you
Everything he-
Και τοτε διχως κανεις να το περιμενει...
Ακουστηκαν ποτηρια να σπανε...
Και πραγματα να πεφτουν κατω...
Αυτη σταματησε να τραγουδαει...Και ολοι κοιταξαμε τρομαγμενοι πισω...
Ο Brody δεν ηταν πουθενα...Δεν τον εβλεπα...
Τοτε η Hazel...
Που βρισκοταν λιγο πιο ψηλα απο ολους...
Πηδηξε απο τη σκηνη τρεχοντας και φωναξε εκπληκτη και αγχωμενη...
"BRODY"
Φωναξε και ετρεξε προς τα καπου...
Ολοι ειχαν αρχισει να μαζευονται καπου...Και ετρεξα προς τα εκει...
Και τοτε ηταν που γουρλωσα τα ματια μου και ειχα μεινει σοκαρισμενη...
Η Hazel...Ηταν στο πατωμα...Και ετρεχαν δακρυα απο τα ματια της...
Ο Brody ηταν λυποθιμος στο πατωμα και το κεφαλι του βρισκοταν στα ποδια της...
Τα χερια της χαιδευαν τα μαλλια του...
"BRODY....BRODY ΞΥΠΝΑ ΓΑΜΩΤΟ"
Φωναξε διχως να μπορει να το διαχειριστει...
Εγω ειχα σοκαριστει...
"ΠΑΡΤΕ ΕΝΑ ΚΩΛΟΑΣΘΕΝΟΦΟΡΟ ΠΟΥ ΚΑΘΕΣΤΕ ΚΑΙ ΚΟΙΤΑΤΕ ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΝΑ ΣΑΣ ΟΛΟΙΙ"
Φωναξε και τα δακρυα της επεφταν στο προσωπο του Brody...
Ενιωθα πως δεν μπορουσα να αναπνευσω για λιγα λεπτα...
Ο nathan ηρθε διπλα μου και με ταρακουνισε...
"ARIA ΓΑΜΩΤΟ ΜΟΥ..."
Φωναξε...
Με φωναζε εδω και ωρα...
Ενιωθα πως ολα θολωναν...
Τι ειχε συμβει...?
"N..n...nathan...Δ...δε...δεν ειμαι κ...κ..καλα"
Ειπα διχως να μπορω να παρω ανασα...
Κοιταξε τον Brody...Και επειτα ξανα εμενα..
"Ηρεμισε...Θα πανε ολα καλα"
Μου ειπε και τοτε τον κοιταξα σαν να ειμαι τρελη...
"ΓΑΜΩΤΙ ΜΟΥ ΤΙ ΣΚΑΡΑ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ...?"
Φωναξα σαν να εχω παθει κριση πανικου...
"ΣΤΑΜΑΤΑ...και ηρεμισε γαμωτο...ΘΑ παθεις τιποτα"
Φωναξε και εγω βαριανασαινα...
"ΠΩΣ ΝΑ ΗΡΕΜΙΣΩ ΜΕ ΟΛΑ ΟΣΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΓΑΜΩΤΟ ΜΟΥ NATHAN...ΠΩΣ?"
Φωναξα...Και αυτος δεν μου εδωσε σημασια...
Πηγε με γρηγορε στιγμες στον Brody...
Και γονατισε κοντα του...
"Φυγε"
Ειπε αποτομα στην Hazel...
"ΤΙ ΣΚΑΤΑ ΛΕΣ?...ΑΠΟΚΕΛΕΙΕΤΑΙ...ΠΟΙΟΣ ΣΤΟΝ ΠΟΥΤΣΟ ΕΙΣΑΙ ?"
Φωναξε σαν υστερικη...
Τοτε o Nathan φωναξε εξαγριωμενος...
"ΒΓΑΛΕ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ ΑΠΟ ΠΑΝΓ ΤΟΥ ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΕΥΧΗ ΜΟΤ ΣΟΥ ΕΙΠΑ"
Φωναξε και αυτη δεν εκανε τιποτα...
"ΔΕΝ ΘΑ ΜΟΥ ΛΕΣ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΩ ΠΑΛΙΟΚΑΡΙΟΛ-
Τοτε της πεταξε τα χερια απο πανω του...Και διχως να το περιμενω...Σηκωσε τον Brody μσ καπως λιγη δυσκολια απο το πατωμα και τον εβαλε στον ωμο του...
Αρχισε να περπαταει γρηγορα προς την εξωπορτα...
"Π...που πας?"
Ειπα και αυτος με αγριοκοιταξε...
"ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ...ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΑ ΓΑΜΩΤΟ?"
Φωναξε εξαγριωμενος και βγηκε με γρηγορα βηματα απο το σπιτι και αφου εφτασε στο αμαξι του...Εβαλε τον Brody στα πισω καθισματα...
Πηγε να μπει στην θεση τιυ οδηγου...
Ομως τοτε ακουστηκαν γρηγοεα βηματα...
"ΔΕΝ θα τον πατε ΠΟΥΘΕΝΑ αν δεν ειμαι εγω μαζι"
Φωναξε και την κοιταξα εξαγριωμενη..
"ΠΟΙΑ νομιζεις πως εισαι τελος παντων?"
Φωναξα...Και αυτη με κοιταξε ειρωνικα...
"ΚΑΠΟΙΑ ΠΟΥ ΝΟΙΑΖΕΤΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ..ΚΑΙ ΟΧΙ ΚΑΠΟΙΑ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΦΑΕΙ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΤΟΥ"
Φωναξε εξαγριωμενη...
Πηγα να απαντησω ομως τοτε ο Nathan ουρλιαξε εξαγριωμενος..
"ΜΠΕΙΤΕ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ απλα στο αμαξι...και τελειωνετε...ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΑΝΑΛΥΣΟΥΜΕ ΕΔΩ ΠΕΡΑ"
Φωναξε και οι δθο μας τρεξαμε στο πισω καθισμα...
"ΜΙΑ ΠΙΣΩ...ΑRIA ΠΗΓΑΙΝΕ ΠΙΣΩ ΜΑΖΙ ΤΟΥ...ΚΑΙ ΕΣΥ ΕΛΑ ΜΠΡΟΣΤΑ...ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΩΝΕΤΕ ΠΙΑ"
Φωναξε και γνεψαμε και οι δυο καπως φοβισμενες απο το ποσο νευριασμενος φαινοραν...
Καθισα στα πισω καθισματα...Μαζι τιυ...Και εβαλα το κεφαλι του απαλα πανω στα ποδια μου...
Δακρυα κυλουσαν απο τα ματια μου..
"Ολα θα πανε καλα..."
Ειοα ψιθυριστα και του χαιδευα απαλα τα μαλλια...
"Σε αγαπαω γαμωτο"
Ψιθυρισα και ενα δακρυ προσγειωθηκε στο προσωπο του...
Ενω παραλληλα ο Nathan ειχε αρχισει να οδηγει εξαιρετικα γρηγορα προς το νοσοκομειο...
"ΤΡΕΧΑ πιο Γρηγορα ΠΑΛΙΟΗΛΙΘΙΕ ΜΑΛΑΚΑ...ΦΛΩΡΕ...ΝΑ ΟΔΗΓΗΣΩ ΕΓΩ ΓΑΜΩΤΟ ΜΟΥ?"
Φωναξε αγχωμενη ομως ο Nathan δεν της εδινε σημασια...Και απλα συνεχισε να τρεχει στον αυτοκινητοδρομο οσο πιο γρηγορα μπορουσε..
Ολα θα πανε καλα...Ολα θα πανε καλα...
ΑΑΑ...
ΤΙ ΣΚΑΤΑ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ?
Γεια σαςςς
Ελπιζω να σας αρεσε το κεφαλαιο..
Τα λεμε στο επομενο...
Φιλακιααα...
Σας αγαπαω πολυυυ❤💗❤💗❤💗