"Kyungsoo ေရ... မင္းနဲ႔ ေတြ႔ခ်င္လို႔တဲ့.. "
ဆိုင္ပိုင္႐ွင္ရဲ႕ စကားေၾကာင့္ အလုပ္လုပ္လက္စကို ခဏထားကာ
သြားလိုက္သည္။
"Hyung... "
"Omm JongIn ဘာကိစၥလဲ..."
"Hyung ကို သတိရလို႔..."
ခဏမ်ွ ၿငိမ္သက္သြားၿပီးေနာကိ JongIn ကပဲ
စကားစလိုက္သည္။
"Hyung ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ ျပန္မလိုက္ခ်င္ဘူးလားဟင္..."
"ငါ..."
"Hyung ရယ္ ျပန္လိုက္ခဲ့ပါေနာိ....ကြၽန္ေတာ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္"
"ငါ အခ်ိန္လို တယ္ JongIn..."
"Hyung...တစ္ပတ္ေတာင္ ႐ွိၿပီေလ...hyung အခ်ိန္ယူတာ
တစ္ပတ္ျပည့္ၿပီေလ..."
"Sry JongIn.. မလိုက္ႏိုူ္င္ေသးဘူး.."
"ျပန္စဥ္းစားေပးေနာ္ Hyung...ကြၽန္ေတာ္သြားၿပီေနာ္.."
တိုးလ် ေသာ အသံျဖင့္ ေက်ာခိုင္းသြားေသာ JongIn ကို
ၾကည့္ၿပီး KyungSoo ဝမ္းနည္းမိသည္။
"Miyan JongIn yrrr
Hyung ယံုၾကည္ခ်က္မ႐ွိလို႔ပါ..."
~~~~~~~~~~~~
Ring ring ring....
"Nae Do KyungSoo mi tha.."
"ဗ်ာ....အ...အခု...ဘယ္...ေဆးရံု..မွာလဲ.ဟင္.."
JongIn accident ျဖစ္လို႔ တဲ့...
ဘာမွ မျဖစ္ပါေစနဲ႔....
Taxi ငွါးၿပီး ေဆးရံုကို အျမန္လာခဲ့လိုက္သည္။
"Jorgi ဟိုေလ ခုနက accident ျဖစ္တဲ့ လူနာကို
ဘယ္နားမွာ ထားတာလဲဟင္...."
ေနရာကို သိတာနဲ႔ KyungSoo ထိုေနရာသို႔ အျမန္သြားလိုက္သည္။
"JongIn yrrr..."
JongIn ကို ျမင္တာနဲ႔ တန္းဖက္လိုက္ၿပီး ငို ပစ္လိုက္သည္။
"Hyung... wae မငိုပါနဲ႔ Hyung ရဲ႕ကြၽန္ေတာိ ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး.."
Kyungsoo
JongIn ေျပာတာကို နားမေထာင္ႏိုင္ပဲ ငိုသာ ငိုေနသည္။
"JongIn yrr ဘယ္နား ထိသြားေသးလဲ..ဟင္..
ေခါင္းေရာ ထိသြားေသးလား..."
"Hyung ရယ္ ကြၽန္ေတာိ ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး..
လက္အဆစ္ေလး လြဲသြားရံုပဲ..."
"ငါ ဘယ္ေလာက္ေတာငိ စိတ္ပူခဲ့ရလဲ သိလားဟမ္."
"Hyung ရယ္ မငိုပါနဲ႔ ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ အဆင္ေျပပါတယ္.."
"ေဆးရံုေရာ ဆင္းလို႔ရၿပီလား..."
"Omm ရၿပီတဲ့.."
"ဒါဆို အိမ္ျပန္မယ္...ထ.Hyung လိုက္ပို႔ေပးမယ္.."
~~~~~~
အိမ္ေရာက္တာနဲ႔ kyungsoo အိမ္အႏံွ့ကိူ ပတ္ၾကည့္မိသည္။
သူထြက္သြားၿပီးကတည္းက သန္႔႐ွင္းေရး မလုပ္ထားတာ သိသာလွသည္။
"Hyung ထိုင္ေလ...အိမ္ကေတာ့ ႐ႈပ္ေနမယ္..Hyung
မ႐ွိေတာ့.."
"ဆန္ျပဳတ္ျပဳတ္ထားတယ္...JongIn စားဖို႔ အဆင္သင့္ျပင္ထားတယ္ တစ္ခုခုဆို ဖုန္းဆက္လိုက္..hyung သြားေတာ့မယ္.."
"Hyung "ဆို႔ပီး သူ႔ခါးကို ရစ္ပတ္လာတဲ့ လက္တစ္စံုေၾကာင့္.
KyungSoo ရပ္တန္႔သြားသည္။
"ဒီမွာ ေနလို႔ မရဘူး လားဟင္...ကြၽန္ေတာ္ မေနတတိဘူး Hyung ရယ္..ကြၽန္ေတာ္..အရင္လို ျပန္ေနခ်င္တယ္.."
"ငါသြားေတာ့မယ္.."
"Hyung.."ဆို႔ၿပီး ႐ုတ္တရက္ ဒူးေထာက္လိုက္တာေၾကာင့္.Jyungsoo ဘာလုပ္ရမွန္း မသိေပ။
"ဒါ ဘာလုပ္တာလဲ JongIn.."
"Hyung ဒီမွာ ေနမယ္လို႔ မေျပာမခ်င္း ကြၽန္ေတာ္ မထဘူး..
Hyung ခြင့္မလႊတ္ဘူးဆ္ုလည္း ရတယ္ ...
တစ္ခုပဲ ဒီမွာ လာေနေပးပါေနာ္...".
JongIn ဒူးေထာက္ကာ ဆိုတဲ့ စကားေၾကာင့္ KyungSoo
ေတြေဝမိသည္။
"ထေတာ့.."
"မထဘူး.."
"ထေတာ့ ငါလာေနမယိ..ရၿပီမလား.."
"တကယ္... တကယ္ေနာ္ Hyung. "
"Omm အခုေတာ့ ဆိုင္ကို သြားဦးမယ္
အဝတ္အစားလည္း သြားယူရမွာမို႔လို႔..."
"Nae Hyung...Saranghae yow.."
~~~~~~~~~
KyungSoo သြားတာနဲ႔ JongIn သူ႔အခန္းထဲ ျပန္ဝင္ကာ
အိပ္ရာေပၚလွဲလိုက္သည္။
လက္ကစည္းထားေသာ ပတ္တီးကို ျဖည္ခ်လိုက္သည္။.သူ တကာ္.အဆစ္လြဲတာ မဟုတ္ေပ
"Hyung...ဒီကိစၥေတြ ၿပီးသြားရင္ hyung ဆီ ကြၽန္ေတာ္ ျပန္လာခ်င္တယ္... hyung ကို ဂ႐ုမစို္က္တဲ့... Hyung ကို လ်စ္လ်ဴ႐ွဳခဲ့တဲ့ JongIn မဟုတ္ပဲနဲ႔
Hyung ခံစားခဲ့ရတာေတြကို ျပန္ၿပီး ေပးဆပ္ခ်င္တဲ့ JongIn
အျဖစ္နဲ႔ ျပန္လာခ်င္တယိ Hyung..
ဒါေပမယ့္ ဒါ...မျဖစ္ႏိုင္ဘူးမလား...ဒီကိစၥေတြကို Hyung
သိသြားရင္...ကြၽန္ေတာ့္ကို ခြင့္လႊတ္ႏိုင္ေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး...
Hyung သိရဲ႕လား... Hyung ကြၽန္ေတာ့္ေၾကာင့္
ထပ္ၿပီး နာက်င္ရဦးမယ္ဆိုတာ...
Miyan Hyung... "
မ်က္လံုးမ်ားကို မွိတ္ကာ ခပ္တိုးတုးိ ေျပာၿပီး အိပ္စက္လိုက္သည္။
~~~~~~~~~
"Hyung !!!!!"
အိမ္ထဲ မေရာက္ေသးဘူး..သူ႔ကို အတင္းဆြဲဖက္ထားတဲ့
jongIn ေၾကာင့္ KyungSoo ျပံဳးမိသည္။
ူ့သူ႔အတြက္ေတာ့ ဒါဟာ ေပ်ာ္စရာ တစ္ခုေပ။
"Hyung..."
"Wae JongIn.."
"Arnyi Hyung ေရာက္လာတာ ေပ်ာ္လို႔.."
..Kyungsoo ရဲ႕.တစ္ျခားဖက္ကို လွည့္ၿပီး မ်က္ရည္သုတ္ကာ
ေျပာလိုက္သည္။
"Miyan..hyung.."
"ဆန္ျပဳတိ ေသာက္ၿပီးၿပီလား.."
"Arnyi Hyung ကို ေစာင့္ေနတာ..
Hyung ခြံေကြၽးတာ စားခ်ငိလို႔.."
KyungSoo သူ႔အဝတ္အစားေတြကို ေနရာ ျပန္ခ်ၿပီးတာနဲ႔.
ဆန္ျပဳတ္ပန္းကနိ ကို ယူၿပီး JongIn အခန္းဆီသို႔ လာလိုကိသညိ။
"Jongin yrr."
"Nae Hyung."
"ဆန္ျပဳတိ လာတိုက္တာ မေသာက္ရေသးဘူးဆိုလို႔..."
"Hyung is the best..."
"လက္က အမ်ားႀကီး နာေနေသးလား..."
"Arnyi Hyung... နည္းနည္းေလးပဲ နာတာ..."
JongIn ရဲ႕ လက္ကို ကိုင္ၿပီး မ်က္ရည္ဝဲေနတဲ့ KyungSoo
ကိူၾကည့္ၿပီး JongIn လည္း ဝမ္းနည္းမိသည္။
"Miyan Hyung..."
"ဘာကိုလဲ.."
"အရာရာ အားလံူးအတြက္..ေတာင္းပန္ပါတယ္.."
"Omm Hyung လည္း ေမ့လိုက္ၿပီဆ္ုေတာ့ စိတ္ထဲမထားနဲ႔ေတာ့...ေရာ့...ဒါေလး ကုန္ေအာင္စား..."
JongIn ကို ဆန္ျပဳတ္ တိုက္ၿပီးတာနဲ႔
KyungSoo သူ႔ အခန္းထဲ ျပန္လာကာ ေျခလက္ေတြ
သန္႔စင္ၿပီး အိပ္ရာ ဝင္လိုက္သည္။
ေအးစိမ့္စိမ့္ ခံစားရတာေၾကာင့္ KyungSoo အိ္ပ္ရာကေန ႏိုးလာသည္။
႐ုတ္တရက္ ရင္ဘက္က ေအာင့္ကနဲ႔ ျဖစ္လာတာေၾကာင့္
လက္ကေလးနဲ႔ အသာဖိၿပီး ေဆးေသာက္လိုက္သည္။
ရာသီဥတုက
ဒီေန႔မွ ေအးေနသည္။
သူ႔စိတ္ထဲ သတိရမိတာက JongIn..
လက္က ဒဏ္ရာ ရထားတာ ဆိုေတာ့ ေအးတဲ့ ဒဏ္ေၾကာင့္
ကိုက္ခဲ ေနမလားဆိုတဲ့ အေတြးနဲ႔ အိပ္ရာကေန ထကာ
JongIn ဆီသို႔ လာခဲ့လိုက္သည္။
အခန္းထဲ ေရာက္ေတာ့ ကုတင္ေပၚမွာ အိပ္ေမာက်ေနေသာ
JongIn ကို ေစာင္ျခံဳေပးလိုက္ၿပီး...ဆံပင္ေလးကို
သပ္ေပးကာ နွိုးသြားမွာစုိးလို့ အခန္းတံခါးေလးကို အသာေလးပိတ္ထားခဲ့လိုက္သည္။
KyungSoo မသိလိုက္သည္က
အိပ္ရာေပၚက ေကာင္ေလးရဲ႕ စီးက်လာတဲ့ မ်က္ရည္မ်ားကိုပင္။
~~~~~~~~~~~~
မနက္မုုိးလင္း ကတည္းက ထၿပီး Jonginစားဖို႔ အတြက္
ျပင္ဆင္ေနေသာ KyungSoo
"Hyung.."
"ႏိုးလာၿပီလား.."
"Nae hyung..အခု ဘာလုပ္ေနတာလဲ.."
"JongIn စားဖို႔ အတြက္ ျပင္ေနတာ
ခဏပဲ ေစာင့္ ဟင္းရည္ က်က္ခါနီးေနၿပီ.."
Apron ေလးဝတ္ကာ သူစားဖို႔အတြက္ ျပင္ေနေသာ.
KyungSoo ကိုၾကည့္ၿပီး JongIn မ်က္ရည္က်မိျပန္သည္။
Kyungsoo လည္း သူခါးေပၚကို က်လာတဲ့ လက္ေတြေၾကာင့္
ေနရခက္ေပမယ့္ မ႐ုန္းမိ။
"Hyung ကို ခ်စ္တယ္.."..
ထိုစကားေၾကာင့္
KyyngSoo ရင္ေတြ အဆမတန္ ခုန္လာသည္။
သို႔ေသာ္ စိတ္ကို ျပန္ထိန္းၿပီး
"Hyung လည္း ခ်စ္ပါတယ္ JongIn ရဲ႕..."
"Hyung ကို အကို တစ္ေယာက္ လို ခ်စ္တာ မဟုတ္ဘူး.
ခ်စ္သူလို ခ်စ္တာ..."
JongIn ရဲ႕ စကားအဆံုး KyungSoo ခနၶာကုိယ္ ေက်ာက္႐ုပ္လိုျဖစ္သြားသည္။
ခ်စ္တယ္တဲ့လား...အကို တစ္ေယာက္လို မဟုတ္ပဲ... ခ်စ္သူလိုတဲ့လား...
ေနာက္ဆံုးေတာ့... JongIn သူ႔ကုိ ျပန္ခ်စ္ၿပီေပါ့...
သူေမ်ွာ္လင့္ေတာင့္တခဲ့တဲ့ အခ်ိန္တစ္ခုကို ရၿပီေပါ့...
ဒီအေျခအေနကို လိုခ်င္ခဲ့ေပမယ့္ အခုလို မထင္ထားတဲ့
အခ်ိန္မွာ ေျပာလိုက္တာေၾကာင့္
KyungSoo ေပ်ာ္လြန္းသျဖင့္ ငိုမိသည္။
"Hyung စိတ္ဆိုး သြားလားဟင္...ကြၽန္ေတာ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္.hyung... မျဖစ္ႏိုင္မွန္းသိေပမယ့္..ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ကို.ကြၽန္ေတာ္ မထိန္းႏိုင္လို႔ပါ.."
"Hyung စကားေလးေတာ့ ျပန္ေျပာပါ Hyung ရယ္.."
KyungSoo မည္သည့္စကားမွ မဆိုႏိုင္ေတာ့ပဲ
JongIn ဘက္ကို လွည့္ၿပီး
သူ႔ခါးကို ဖက္ကာ ငိုလိုက္သည္။
"Wae Hyung မငိူပါနဲ႔..."
ထိုစကား ေျပာျပီးတာနဲ့
JongIn လည္း အလိုက္သင့္ေလး ျပန္ဖက္ကာ
စိတ္ထဲ ေရရြတ္လိုက္သည္။
"Miyan hyung ကြၽန္ေတာ့မွာ ဒီစကားက လြဲရင္ ေျပာစရာ
စကားမ႐ွိေတာ့လို႔ပါ...
ထပ္ေတာင္းပန္တယ္ေနာ္ Hyung... hyung ႏွလံုးသားကို
နင္းေျခမွ ကြၽန္ေတာ့ အစီအစဥ္ ေအာင္ျမင္မွာမို႔လို႔ပါ...
ခဏေလးပါပဲ ...hyung ရဲ႕ ႏွလံုးသားကို နာက်င္စြာနဲ႔ပဲ
နင္းေျခရေတာ့မွာမုိ႔လို႔ အဆင္ေျပေအာင္ ေန ထားပါ Hyung.."
KyungSoo ဆံပင္ေပၚ မ်က္ရည္တစ္ေပါက္ က်သြားတာကို
သူ မသိလိုက္ေခ်။
TBC<<<<<<<>>>>>>>>
Dika is Forever❤❤❤
Kaisoo is more than real❤❤❤
Merry Christmas ပါ ⛄⛄❄❄❄⛄
ေပ်ာ္ရႊင္စရာ ေကာင္းတဲ္ အခ်ိန္ေလး ပိုင္ဆိုင္ၾကပါေစ ❤❤❤❤❤
"Kyungsoo ရေ... မင်းနဲ့ တွေ့ချင်လို့တဲ့.. "
ဆိုင်ပိုင်ရှင်ရဲ့ စကားကြောင့် အလုပ်လုပ်လက်စကို ခဏထားကာ
သွားလိုက်သည်။
"Hyung... "
"Omm JongIn ဘာကိစ္စလဲ..."
"Hyung ကို သတိရလို့..."
ခဏမျှ ငြိမ်သက်သွားပြီးနောကိ JongIn ကပဲ
စကားစလိုက်သည်။
"Hyung ကျွန်တော်နဲ့ ပြန်မလိုက်ချင်ဘူးလားဟင်..."
"ငါ..."
"Hyung ရယ် ပြန်လိုက်ခဲ့ပါနောိ....ကျွန်တော် တောင်းပန်ပါတယ်"
"ငါ အချိန်လို တယ် JongIn..."
"Hyung...တစ်ပတ်တောင် ရှိပြီလေ...hyung အချိန်ယူတာ
တစ်ပတ်ပြည့်ပြီလေ..."
"Sry JongIn.. မလိုက်နိုူ်င်သေးဘူး.."
"ပြန်စဉ်းစားပေးနော် Hyung...ကျွန်တော်သွားပြီနော်.."
တိုးလျ သော အသံဖြင့် ကျောခိုင်းသွားသော JongIn ကို
ကြည့်ပြီး KyungSoo ဝမ်းနည်းမိသည်။
"Miyan JongIn yrrr
Hyung ယုံကြည်ချက်မရှိလို့ပါ..."
~~~~~~~~~~~~
Ring ring ring....
"Nae Do KyungSoo mi tha.."
"ဗျာ....အ...အခု...ဘယ်...ဆေးရုံ..မှာလဲ.ဟင်.."
JongIn accident ဖြစ်လို့ တဲ့...
ဘာမှ မဖြစ်ပါစေနဲ့....
Taxi ငှါးပြီး ဆေးရုံကို အမြန်လာခဲ့လိုက်သည်။
"Jorgi ဟိုလေ ခုနက accident ဖြစ်တဲ့ လူနာကို
ဘယ်နားမှာ ထားတာလဲဟင်...."
နေရာကို သိတာနဲ့ KyungSoo ထိုနေရာသို့ အမြန်သွားလိုက်သည်။
"JongIn yrrr..."
JongIn ကို မြင်တာနဲ့ တန်းဖက်လိုက်ပြီး ငို ပစ်လိုက်သည်။
"Hyung... wae မငိုပါနဲ့ Hyung ရဲ့ကျွန်တောိ ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး.."
Kyungsoo
JongIn ပြောတာကို နားမထောင်နိုင်ပဲ ငိုသာ ငိုနေသည်။
"JongIn yrr ဘယ်နား ထိသွားသေးလဲ..ဟင်..
ခေါင်းရော ထိသွားသေးလား..."
"Hyung ရယ် ကျွန်တောိ ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး..
လက်အဆစ်လေး လွဲသွားရုံပဲ..."
"ငါ ဘယ်လောက်တောငိ စိတ်ပူခဲ့ရလဲ သိလားဟမ်."
"Hyung ရယ် မငိုပါနဲ့ တော့ ကျွန်တော် အဆင်ပြေပါတယ်.."
"ဆေးရုံရော ဆင်းလို့ရပြီလား..."
"Omm ရပြီတဲ့.."
"ဒါဆို အိမ်ပြန်မယ်...ထ.Hyung လိုက်ပို့ပေးမယ်.."
~~~~~~
အိမ်ရောက်တာနဲ့ kyungsoo အိမ်အနံှ့ကိူ ပတ်ကြည့်မိသည်။
သူထွက်သွားပြီးကတည်းက သန့်ရှင်းရေး မလုပ်ထားတာ သိသာလှသည်။
"Hyung ထိုင်လေ...အိမ်ကတော့ ရှုပ်နေမယ်..Hyung
မရှိတော့.."
"ဆန်ပြုတ်ပြုတ်ထားတယ်...JongIn စားဖို့ အဆင်သင့်ပြင်ထားတယ် တစ်ခုခုဆို ဖုန်းဆက်လိုက်..hyung သွားတော့မယ်.."
"Hyung "ဆို့ပီး သူ့ခါးကို ရစ်ပတ်လာတဲ့ လက်တစ်စုံကြောင့်.
KyungSoo ရပ်တန့်သွားသည်။
"ဒီမှာ နေလို့ မရဘူး လားဟင်...ကျွန်တော် မနေတတိဘူး Hyung ရယ်..ကျွန်တော်..အရင်လို ပြန်နေချင်တယ်.."
"ငါသွားတော့မယ်.."
"Hyung.."ဆို့ပြီး ရုတ်တရက် ဒူးထောက်လိုက်တာကြောင့်.Jyungsoo ဘာလုပ်ရမှန်း မသိပေ။
"ဒါ ဘာလုပ်တာလဲ JongIn.."
"Hyung ဒီမှာ နေမယ်လို့ မပြောမချင်း ကျွန်တော် မထဘူး..
Hyung ခွင့်မလွှတ်ဘူးဆ်ုလည်း ရတယ် ...
တစ်ခုပဲ ဒီမှာ လာနေပေးပါနော်...".
JongIn ဒူးထောက်ကာ ဆိုတဲ့ စကားကြောင့် KyungSoo
တွေဝေမိသည်။
"ထတော့.."
"မထဘူး.."
"ထတော့ ငါလာနေမယိ..ရပြီမလား.."
"တကယ်... တကယ်နော် Hyung. "
"Omm အခုတော့ ဆိုင်ကို သွားဦးမယ်
အဝတ်အစားလည်း သွားယူရမှာမို့လို့..."
"Nae Hyung...Saranghae yow.."
~~~~~~~~~
KyungSoo သွားတာနဲ့ JongIn သူ့အခန်းထဲ ပြန်ဝင်ကာ
အိပ်ရာပေါ်လှဲလိုက်သည်။
လက်ကစည်းထားသော ပတ်တီးကို ဖြည်ချလိုက်သည်။.သူ တကာ်.အဆစ်လွဲတာ မဟုတ်ပေ
"Hyung...ဒီကိစ္စတွေ ပြီးသွားရင် hyung ဆီ ကျွန်တော် ပြန်လာချင်တယ်... hyung ကို ဂရုမစိုက်တဲ့... Hyung ကို လျစ်လျူရှုခဲ့တဲ့ JongIn မဟုတ်ပဲနဲ့
Hyung ခံစားခဲ့ရတာတွေကို ပြန်ပြီး ပေးဆပ်ချင်တဲ့ JongIn
အဖြစ်နဲ့ ပြန်လာချင်တယိ Hyung..
ဒါပေမယ့် ဒါ...မဖြစ်နိုင်ဘူးမလား...ဒီကိစ္စတွေကို Hyung
သိသွားရင်...ကျွန်တော့်ကို ခွင့်လွှတ်နိုင်တော့မှာ မဟုတ်ပါဘူး...
Hyung သိရဲ့လား... Hyung ကျွန်တော့်ကြောင့်
ထပ်ပြီး နာကျင်ရဦးမယ်ဆိုတာ...
Miyan Hyung... "
မျက်လုံးများကို မှိတ်ကာ ခပ်တိုးတုးိ ပြောပြီး အိပ်စက်လိုက်သည်။
~~~~~~~~~
"Hyung !!!!!"
အိမ်ထဲ မရောက်သေးဘူး..သူ့ကို အတင်းဆွဲဖက်ထားတဲ့
jongIn ကြောင့် KyungSoo ပြုံးမိသည်။
ူ့သူ့အတွက်တော့ ဒါဟာ ပျော်စရာ တစ်ခုပေ။
"Hyung..."
"Wae JongIn.."
"Arnyi Hyung ရောက်လာတာ ပျော်လို့.."
..Kyungsoo ရဲ့.တစ်ခြားဖက်ကို လှည့်ပြီး မျက်ရည်သုတ်ကာ
ပြောလိုက်သည်။
"Miyan..hyung.."
"ဆန်ပြုတိ သောက်ပြီးပြီလား.."
"Arnyi Hyung ကို စောင့်နေတာ..
Hyung ခွံကျွေးတာ စားချငိလို့.."
KyungSoo သူ့အဝတ်အစားတွေကို နေရာ ပြန်ချပြီးတာနဲ့.
ဆန်ပြုတ်ပန်းကနိ ကို ယူပြီး JongIn အခန်းဆီသို့ လာလိုကိသညိ။
"Jongin yrr."
"Nae Hyung."
"ဆန်ပြုတိ လာတိုက်တာ မသောက်ရသေးဘူးဆိုလို့..."
"Hyung is the best..."
"လက်က အများကြီး နာနေသေးလား..."
"Arnyi Hyung... နည်းနည်းလေးပဲ နာတာ..."
JongIn ရဲ့ လက်ကို ကိုင်ပြီး မျက်ရည်ဝဲနေတဲ့ KyungSoo
ကိူကြည့်ပြီး JongIn လည်း ဝမ်းနည်းမိသည်။
"Miyan Hyung..."
"ဘာကိုလဲ.."
"အရာရာ အားလူံးအတွက်..တောင်းပန်ပါတယ်.."
"Omm Hyung လည်း မေ့လိုက်ပြီဆ်ုတော့ စိတ်ထဲမထားနဲ့တော့...ရော့...ဒါလေး ကုန်အောင်စား..."
JongIn ကို ဆန်ပြုတ် တိုက်ပြီးတာနဲ့
KyungSoo သူ့ အခန်းထဲ ပြန်လာကာ ခြေလက်တွေ
သန့်စင်ပြီး အိပ်ရာ ဝင်လိုက်သည်။
အေးစိမ့်စိမ့် ခံစားရတာကြောင့် KyungSoo အိပ်ရာကနေ နိုးလာသည်။
ရုတ်တရက် ရင်ဘက်က အောင့်ကနဲ့ ဖြစ်လာတာကြောင့်
လက်ကလေးနဲ့ အသာဖိပြီး ဆေးသောက်လိုက်သည်။
ရာသီဥတုက
ဒီနေ့မှ အေးနေသည်။
သူ့စိတ်ထဲ သတိရမိတာက JongIn..
လက်က ဒဏ်ရာ ရထားတာ ဆိုတော့ အေးတဲ့ ဒဏ်ကြောင့်
ကိုက်ခဲ နေမလားဆိုတဲ့ အတွေးနဲ့ အိပ်ရာကနေ ထကာ
JongIn ဆီသို့ လာခဲ့လိုက်သည်။
အခန်းထဲ ရောက်တော့ ကုတင်ပေါ်မှာ အိပ်မောကျနေသော
JongIn ကို စောင်ခြုံပေးလိုက်ပြီး...ဆံပင်လေးကို
သပ်ပေးကာ နှိုးသွားမှာစိုးလို့ အခန်းတံခါးလေးကို အသာလေးပိတ်ထားခဲ့လိုက်သည်။
KyungSoo မသိလိုက်သည်က
အိပ်ရာပေါ်က ကောင်လေးရဲ့ စီးကျလာတဲ့ မျက်ရည်များကိုပင်။
~~~~~~~~~~~~
မနက်မိုးလင်း ကတည်းက ထပြီး Jonginစားဖို့ အတွက်
ပြင်ဆင်နေသော KyungSoo
"Hyung.."
"နိုးလာပြီလား.."
"Nae hyung..အခု ဘာလုပ်နေတာလဲ.."
"JongIn စားဖို့ အတွက် ပြင်နေတာ
ခဏပဲ စောင့် ဟင်းရည် ကျက်ခါနီးနေပြီ.."
Apron လေးဝတ်ကာ သူစားဖို့အတွက် ပြင်နေသော.
KyungSoo ကိုကြည့်ပြီး JongIn မျက်ရည်ကျမိပြန်သည်။
Kyungsoo လည်း သူခါးပေါ်ကို ကျလာတဲ့ လက်တွေကြောင့်
နေရခက်ပေမယ့် မရုန်းမိ။
"Hyung ကို ချစ်တယ်.."..
ထိုစကားကြောင့်
KyyngSoo ရင်တွေ အဆမတန် ခုန်လာသည်။
သို့သော် စိတ်ကို ပြန်ထိန်းပြီး
"Hyung လည်း ချစ်ပါတယ် JongIn ရဲ့..."
"Hyung ကို အကို တစ်ယောက် လို ချစ်တာ မဟုတ်ဘူး.
ချစ်သူလို ချစ်တာ..."
JongIn ရဲ့ စကားအဆုံး KyungSoo ခန္ဓာကိုယ် ကျောက်ရုပ်လိုဖြစ်သွားသည်။
ချစ်တယ်တဲ့လား...အကို တစ်ယောက်လို မဟုတ်ပဲ... ချစ်သူလိုတဲ့လား...
နောက်ဆုံးတော့... JongIn သူ့ကို ပြန်ချစ်ပြီပေါ့...
သူမျှော်လင့်တောင့်တခဲ့တဲ့ အချိန်တစ်ခုကို ရပြီပေါ့...
ဒီအခြေအနေကို လိုချင်ခဲ့ပေမယ့် အခုလို မထင်ထားတဲ့
အချိန်မှာ ပြောလိုက်တာကြောင့်
KyungSoo ပျော်လွန်းသဖြင့် ငိုမိသည်။
"Hyung စိတ်ဆိုး သွားလားဟင်...ကျွန်တော် တောင်းပန်ပါတယ်.hyung... မဖြစ်နိုင်မှန်းသိပေမယ့်..ကျွန်တော့်စိတ်ကို.ကျွန်တော် မထိန်းနိုင်လို့ပါ.."
"Hyung စကားလေးတော့ ပြန်ပြောပါ Hyung ရယ်.."
KyungSoo မည်သည့်စကားမှ မဆိုနိုင်တော့ပဲ
JongIn ဘက်ကို လှည့်ပြီး
သူ့ခါးကို ဖက်ကာ ငိုလိုက်သည်။
"Wae Hyung မငိူပါနဲ့..."
ထိုစကား ပြောပြီးတာနဲ့
JongIn လည်း အလိုက်သင့်လေး ပြန်ဖက်ကာ
စိတ်ထဲ ရေရွတ်လိုက်သည်။
"Miyan hyung ကျွန်တော့မှာ ဒီစကားက လွဲရင် ပြောစရာ
စကားမရှိတော့လို့ပါ...
ထပ်တောင်းပန်တယ်နော် Hyung... hyung နှလုံးသားကို
နင်းခြေမှ ကျွန်တော့ အစီအစဉ် အောင်မြင်မှာမို့လို့ပါ...
ခဏလေးပါပဲ ...hyung ရဲ့ နှလုံးသားကို နာကျင်စွာနဲ့ပဲ
နင်းခြေရတော့မှာမို့လို့ အဆင်ပြေအောင် နေ ထားပါ Hyung.."
KyungSoo ဆံပင်ပေါ် မျက်ရည်တစ်ပေါက် ကျသွားတာကို
သူ မသိလိုက်ချေ။
TBC<<<<<<<>>>>>>>>
Dika is Forever❤❤❤
Kaisoo is more than real❤❤❤
Merry Christmas ပါ ⛄⛄❄❄❄⛄
ပျော်ရွှင်စရာ ကောင်းတဲ် အချိန်လေး ပိုင်ဆိုင်ကြပါစေ ❤❤❤❤❤