Alam mo yung feeling ng ang relasyon mo sa pinakamamahal mong tao ay isang sikreto na kayo at ang mga malalapit na tao lang sainyo ang nakakaalam?
Sa una, it feels special for the reason na kayo lang ang nakakaalam na mahal niyo ang isa’t-isa, walang nangingielam at umeepal.
Pero masakit isipin na hindi niyo magawang maipagsigawan sa lahat kung gaano niyo kamahal ang isa’t-isa,
Na hindi mo maipagmalaking ikaw ang mahal niya at siya ang mahal mo,
Na palihim kayong nag-uusap at nagkikita bilang mag-boyfriend and girlfriend at palihim kung mag-date,
Na hindi niyo magawang ipakita sa lahat yung pagmamahalan ninyo,
Na isiping hindi kayo kailanman matatanggap ng mundo na kayo ang nagmamahalan,
Na sa mata lamang ng Diyos ang pagmamahalan ninyo ay tama.
Sa isang pangako at sumpang binitawan na,
“Ako’y saiyo at Ika’y akin lamang.”
Ang pinanghahawakan at nagbibigay pag-asang darating ang panahon na pwede mong ipagsigawan at ipagmalaking pagmamay-ari niyo ang puso ng isa’t-isa.