~♡~
Die avond zat Jeongguk te huilen in zijn kleine éénpersoonsbed. De dekens waren van het bed gevallen en zijn kussen waren doorweekt door de hoeveelheid tranen.
Jeongguk had pijn in zijn hart, aan zijn hoofd en lichaam. Hijzelf weet niet wat er met hem mis was maar hij wist wel dat hij je nodig had.
Hij voelde iets voor je, maar wat weet hij niet. Het kan niet verliefdheid zijn... Daarvoor miste iets tussen hen... Een band, iets wat ze samenbrengt.
Als Jeongguk al voor de zoveelste keer omdraait in zijn bed, likt hij zijn lippen. Hij verlangde naar de jouwe en wenste voor een laatste kus. Hij raakte verslaafd aan die smaak...
En die smaak deed hem precies denken aan zijn lievelings drankje. Die Caramel Macchiato die jij elke week voor hem bereidde...
Als ik je lippen zou moeten omschrijven, zou ik het een Caramel Macchiato noemen.