--
Matapos ang pag uusap tungkol sa break up nina Rafael at Krisa,umuwi na si Rafael.
Halos sasabog ang ulo niya sa nakikita ngayon. May nakahigang lalaki sa pagkakaalam niya na ang lalaking ayaw niyang umaligid kay Bea ito.
And fuck! Katabi pa nitong natutulog si Bea.Sa inis, kinuyog niya si Bea dahilan para maalimpungatan ang dalaga.
"Rafael.. "
"Oo ako nga buti naman at alam mo."sarcastic na sabi nito.
Biglang tumayo si Bea at yumuko pa ito. "Ah.. Ang nakikita mo ay.. "
"Ay ano? Diba i told you, don't bring him to our house or cut your communication to him! "galit na sigaw nito kaya lalong napayuko si Bea sa sinabi ng binata.
Sa totoo lang, nasaktan nga siya sa sinabi ni Rafael. Pero wala naman siyang karapatang mag- complain.Siya itong hindi sumunod sa kaisa - isahang rule nito.
"Sorry Rafael. Hindi ko naman talaga siya pinapunta dito. Siya ang pumunta ng kusa at humiga diyan sa sofa at... i guess lasing siya kay inasikaso ko siya. "
"Inasikaso? Yun lang? "he ask.
Tumango tango si Bea. Nagulat pa siya sa mga sumunod na nangyari. Rafael kiss her torridly.. At dinala nalang siya sa kuwarto nila. Hindi niya alam gagawin niya. Basta ang alam niya, ay hindi niya talaga inaasahan.
WALA SILANG kibo matapos ang pangyayaring iyon.Hinigpitan ni Bea ang kumot na tanging nakatakip sa katawan niya.
Tumayos si Rafael at sinuot ang damit nito.
"Umalis na nga pala kanina si Rencee. "sabi nito habang sinasara ang butones ng polo nito.
Tumango lang si Bea. Ng makalabas ng kuwarto si Rafael, hindi maiwasang hindi tumulo ang luha ni Bea. Sa totoo lang, pinapangarap niyang first ano niya ang yung taong the one na para sa kaniya... Pero... Yung taong malabong magkagusto sa kanya ay yun ang napaglahanan niya ng ganoon.
Tulala lamang siyang nakatitig sa kisame.
Hangga sa pumasok uli sa kuwarto si Rafael na may dalang tray ng soup at gatas.
"Kumain ka muna or better mag bihis ka muna. "sabi nito kaya tumango lamang si Bea at kinuha ang nilahad na damit ni Rafael sa kanya.
Matapos siyang magbihis ay agad na siyang bumalik sa kuwarto ni Rafael.
"Kumain ka muna para maka - gain ka ng lakas. I am sorry for what happen earlier. "paninimula nito ng masubo na niya ang soup.
"A-ayos Lang. "utal na sabi niya. Isa pa at naiilang siya dahil sinusubuan siya ng binata.
"A-ako.. nalang... "sabi niya at pilit kinuha ang bowl pero ayaw nitong ibigay.
"Bilang asawa, ako na ang nagpapakain saiyo. "kahit naiilang ay hindi na siya nag- choosy pa.
"Hi-hindi ba---magagalit si Krisa saiyo? "pilit na tanong niya.
Rafael smiled sweetly. "Hindi yon. "
"Bakit? "
"Hindi naman niya alam na may asawa ako diba? At saka naman ay...She didn't know what happen to ours. "
"Pero girlfriend mo siya! Hindi mo siya dapat... niloloko. "naiilang na sabi pa ni Bea. Mula sa gilid ng kanyang mga mata, nakita niya si Rafael na tumayo at binitawan ang kutsara at bowl sa beside table at lumabas na ng kuwarto.
"Rafael! "tawag niya at sinundan ang binata. Sa may veranda niya ito nadatnan.
"Sorry sa nasabi ko. "pahingi niya ng paumanhin.
"You don't have any right to tell me that. Wala na kami ni Krisa kaya okay na iyon. Saka diba, gawain na nang mag asawa iyon? "
Kahit hindi nakikita ni Bea ang pisngi niya alam niyang namula iyon.
"Mauna na ako. "
"Wait. Stay here."hinablot ni Rafael ang braso ni Bea at mahigpit niya itong yinakap.
Bea felt comfortable with Rafael arms. Parang ayaw na niyang bumitaw sa mga sandaling iyon. Sana hindi na matapos.