Warning: SPG ALERT! Please be guided young people. Hindi ako makakapag private ng Chapter gamit ang Cp kaya kung inosente kapa. Scroll down. Wag matigas ang ulo.😘
Chloe Alexandria
He switched off the tv and dvd, then he lifted her behind wrapping her legs to his hips carrying her to his room. Maingat siya nitong binaba sa kama. Pinagdikit nito ang kanilang noo.
" I love you Lovey, sabihin mo lang if you're not yet ready for this." she held his nape and kissed his lips. Nakuha naman nito ang mais niyang iparating.
He kissed her while removing her blouse. Tinulungan niya naman itong alisin ang suot na t-shirt without breaking the kiss. He's now on top of her showering her with kisses, he licked and sucked her lower lip for her to moaned.
She kissed him back craving putting both arms on his nape. Nalalasahan pa niya ang wine na ininom nila kanina. Their tongue played.
Ipikit niya ang mga mata dahil sa pagragasa ng kakaibang sensasyon sa katawan. She couldn't find the words to stop him, she wanted this with him not with anyone else. She loves this man.
She let Z unhook her bra. Her breathing hitched when he nibbled her peak while kneading the other.
" Ahh, Love.." She moaned and arched her back giving him more contact with her skin. He kissed her again on the lips down to her neck, collarbone back to her lips.
In a quick and soft move naalis nito ang cotton shorts niya kasama ng undies niya.
" Damn Lovey, you're wet." She bit her lips hard when she felt his hands stroking her down there while giving her kisses. He's gentle and slow and she's getting frustrated. Wala yatang bahagi ng katawan niya ang pinalagpas nitong hindi mahalikan.
" Love' please." he kissed her again. Naramdaman niya ang saglit nitong paglayo dahilan para mapamulat siya. Z is now naked standing in front of her, she felt her cheeks redden when her eyes went to her maleness hard and proud.
" Sorry Lovey but I can't stop now." bumama ito sa kanya, he spread her legs guiding himself to her entrance.
" Ahhh! " impit niya, mahigpit siyang napakapit sa braso nito ng maramdaman ang sakit ng pagpasok nito sa kanya. Maging ito ay nataranta.
Realization hit them both there's no way na may nangyari sa kanila ni Ethan. " I'm sorry Lovey, I'm sorry." tinignan niya ito sa mata sabay hawak sa bewang nito, encouraging him to go on.
" Are you sure about this Lovey?" wala sa sariling napatango siya. Hinawakan nito ang hips niya bago nagsimulang gumalaw sa ibabaw niya adjusting himself and when he felt she's comfortable enough he pushed in and out, hard then slow., mahigpit siyang napakapit sa balikat nito as he move fast.
Hindi niya alam kung kailan nawala ang sakit pero masaya siyang ito ang kasama niya para maranasan iyon the only man she loves.
Napangiti siya ng mukha ng lalaking mahal ang unang nakita. Umaga na. She dream of this scene ang gumising sa umaga na katabi ito, then she will enjoy the view, ang matangos nitong ilong, ang mahahabang nitong pilik mata, ang mapupulang labi na may kung ilang beses niyang nahalikan lalo na kagabi.
She's more than delighted knowing na ito lang ang unang lalaki sa buhay niya at alam niyang masaya din ito. She felt sore but happy, they made love not once or twice but thrice at wala siyang pinagsisisihan, she loves him so much.
She strokes his hair, she finds him really attractive lalo na kapag nagsusungit ito. Napansin niya ang bahagyang pag ngiti nito.
" Tsk! You're awake!" inis na hinampas niya ito.
" Goodmorning sunshine, I love it when you blushed." lalo lang nag init ang mukha niya. " I'm sorry for hurting you, masakit pa ba? Isa pa ulit?" nanlaki ang mata niya sa sinabi nito.
" Tigilan mo ako Mondejo! Baka gusto mong malaglag sa kamang to!" he's such a tease at naiinis siya.
" Aww! Ang sungit naman ng Lovey ko." hinila niya ako palapit sa kanya. " Thank you Lovey, I'm glad you're mine, mine alone." saka niya ako hinalikan sa pisngi. He's possessiveness is giving her chills.
" Wala ng dahilan ang Daddy mo para pilitin kang pakasal kay Valdez, ako na ang dapat niyang pilitin para pakasalan ka after what happened lastnight." he chuckled.
Nagsalubong ang kilay niya, ano daw pilitin? " Ah ganon! Magpapapilit ka pa talaga kung sakali." pilit siyang kumakawala sa yakap nito. Hawak niya ang kumot hanggang dibdib dahil iyon lang ang nagtatago ng kahubdan niya.
He held her face. " Silly, kung gusto mo ay magpakasal na tayo ngayong araw na to, but you deserve the best wedding Lovey. I want the world to know that I'm marrying you. That you Chloe Alexandria Rosales is going to be Mrs. Zaide Travis Mondejo." niyakap niya siya nito ng mahigpit. " I love you so much."
Napahikbi siya. Ngayon palang ay nakokonsensya na siya. Mahal na mahal siya nito kagaya ng mahal na mahal niya rin ito.
" I love you too Love, huwag mong kakalimutang mahal na mahal kita." pinahid nito ang mga luha niya.
Siya na mismo ang humalik dito. Binuhos niya ang lahat ng pagmamahal sa halik na yon. Habol niya ang hininga ng bumitaw siya dito.
" Nako Lovey, dapat talaga pakasalan mo na'ko, kagabi kapa gigil sakin eh." natatawa nitong biro sa kanya. Saka siya hinalikan sa pisngi.
" Mauna kana maligo Love. Baka inaantay na tayo ni Manang Josie, mag aalas onse na." birthday ng asawa nito at invited sila.
" Sabay na kaya tayo?" alam niya ang nasa isip nito.
" Tseh! mukha mo. Dali na kasi, tapos mauna kana doon, aantayin ko pa si Olivia." napasimangot ito.
" Tsk! Epal talaga si Olive oil kahit kailan. Hindi na ba tayo magbebreakfast?"
" Love naman marinig ka niya, mag aaway na naman kayo. Sige na kasi, kakain kapa eh kainan din ang pupuntahan natin but I'll make us coffee inumin pagkatapos mo maligo."
Tumayo nga ito bigla ng hindi manlang tinatakpan ang katawan.
" Mondejo!" tili niya.
" What? Lovey naman para namang hindi mo nakita lahat lahat sakin kagabi." sabay kindat nito. Letsugas talaga.
Binato niya to ng unan, nagsuot naman agad ito ng boxer at lumabas bitbit ang tuwalya.
Binalot niya ang sarili ng kumot saka hinagilap ang mga damit at sinuot. Nagtungo siya ng kusina at nagtimpla ng coffee ramdam niya ang pananakit ng pagkakababae pero wala siyang pinagsisisihan, bumalik siya sa ginagamit na kwarto bitbit ang kape. Maya maya pa ay tinawag siya nito para sabihing tapos na ito maligo.
" Lovey, sunod nalang kayo ni Olive oil? Una na ako?" alam niyang nasa labas lang ito ng kwarto niya.
Kinagat niya ang labi, saka pinasigla ang boses. " Oo Love, sunod nalang kami. Yong coffee mo nasa lamesa." sagot niya.
" Nainom ko na po. I love you Lovey ko." Ang kulit niya talaga.
" I love you too Love." iyon lang at narinig niyang nagbukas at nagsara ang pintuan nila. " I love you so much kaya sana mapatawad mo ako."
Nagmadali siyang naligo at nagbihis, alam niyang nag aantay na ang sasakyang pinakiusap niya kay Olivia. Bitbit ang bag na nilagyan niya ng ilang gamit ay lumabas siya at pinuntahan ang lugar na pinagusapan nila.
Tanaw niya ito at nag aantay na nga sa kanya.
" Sigurado ka na ba dito Chloe? Baka magalit yon sayo kapag nalaman niyang bumalik ka sa inyo ng hindi siya kasama. " malungkot na tumango siya kay Olivia.
" Para din naman ito sa kanya, lalo lang magagalit si Dad kapag nagkita pa sila. Ikaw na ang bahala sa kanya, kakailanganin niya ng kaibigan Olivia." niyakap niya ito. Tama nga siya na mabait ito.
" Mag iingat ka." may iniabot ito sa kantang envelope. "Andyan ang ticket na gagamitin mo pagdating mo ng airport ng Dumaguete. Kailangan bago mag 4:30 nandoon kana. Ihahatid ka ni Kuya Jem sa kaibigan kung may private helicopter na maghahatid sayo papunta don, may mga makakasabay kang tourista. Ingat Chloe." nilingon niya ang beach house, ang lugar kung saan malaya siyang naging masaya sa piling ng nobyo. Masakit para sa kanya ang lisanin ang lugar na iyon lalo na Ang iwan ang taong mahal niya.
Mag aalaskwatro ng makarating sila ng Airport, may kasabay nga siyang torista. May resort din pala ang kaibigan ni Olivia at may private helicopter ito para sa mga guest na ayaw ng mahabang byahe papuntang paliparan.
Marahil ay alam na ni Z na umalis siya. Nag usal siya ng dasal na sana pagdating ng panahon ay mapatawad siya nito. Isipin palang niya na galit ito sa kanya ay dinudurog na ang puso niya.
Madilim na ng makarating siya ng bahay nila. Delayed ang flight nila mula Dumaguete. Mabuti nalang at maraming taxi sa airport ng Cebu. Ang Mommy niya ang sumalubong sa kanya.
" Anak, masaya akong nakauwi ka ng ligtas." niyakap siya nito. Namiss niya ito. Ang Mommy niya ang nagpapalakas ng loob niya.
" Mabuti at naalala mo pang umuwi. Natatakot ka bang makulong ang lalaking tumangay sayo? " alam niyang galit ang Daddy niya pero hindi siya handa sa mga masasakit na salitang maririnig niya dito.
" Xander please kadarating lang ng anak mo." niyakap niya ang Mommy niya. Mabuti nalang at nagkaroon siya ng inang gaya nito.
" Anlakas ng loob mong suwayin ako Chloe Alexandria, pagkatapos ng lahat ng ginawa ko para sayo, ito ang igaganti mo samin? Sakin na ama mo?" he's really mad but she had enough.
Kumalas siya sa pagkakayakap sa ina at hinarap naman ang ama.
" Bakit Dad? Naging masama ba akong anak? Masama ba na sundin ko kung anong nasa puso ko? Masama ba na piliin kong makasama ang taong mahal ko. Higit kanino man dapat naiintindihan mo ako dahil minsan mo ring ipinaglaban ang meron kayo ni Mommy." nagulat ang ama niya sa pagsagot niya pero hindi siya papayag na hindi mailabas ang naipong sama ng loob dito.
" Ako ang hindi mo naiintindihan Chloe." umiling siya, nagsimula narin magtubig ang mata niya.
" I perfectly understand Dad, sinabi na sakin ni Mom, mas mahalaga sayo ang pangakong binitawan mo sa bestfriend mo kaysa sa kaligayahan ng sariling anak mo. Hindi ba dapat pamilya ang mas mahalaga, ang uunahin dahil yan ang turo mo, anak mo ako Dad, ako yong batang pinalaki mong mag isa nong iniwan tayo ni Mama Choleen bago paman dumating si Mommy Trisha sa buhay natin, you always said you will protect me at walang makakapanakit sakin pero anong nangyari?" pinahid niya ang mga luha.
Hindi niya matanggap na mas pinahahalagahan nito ang matalik na kaibigan kaysa sa kanya. Na mas inuuna nito ang kapakanan nila. Kailan pa naging mas mahalaga ang kaibigan kaysa sa sariling pamilya?
" Kapakanan mo lang din ang iniisip ko at kung ano ang mas makakabuti sayo." pinaninindigan padin nito ang desisyon.
" Nakakabuti? Tingin mo Dad mabuti ang lagay ko? Miserable ako, wala akong pinag iba kay Mama noon, iniwan ko din ang taong mahal ko. Pero wag kang mag alala Dad, gagawin ko na ang gusto mo, tutuparin ko ang pinangako mo kay Tito Nathaniel, magpapakasal ako kay Ethan dahil mahal ko kayo at gusto kong patunayan sa inyo na ako parin ang anak na pinalaki n'yo, na hindi ako ang nagbago kundi kayo. Pero kapalit nito ay huwag n'yong ng guguluhin si Z at ito na ang huling beses na magdedesisyon kayo para sa'kin. " pumasok na siya ng kwarto niya at hinayaang bumuhos ang mga luha.
" Ate.." luhaan din ang mukha ng kapatid, marahil narinig nito ang usapan nila. " Ate bakit ka pa bumalik? Nakaalis kana, malaya kana."
" Alam mong hindi titigil si Dad' Isha at mahahanap niya rin kami. Ayokong makulong ang Kuya Z mo ng dahil sa'kin, masisira ang pangalan niya at posibleng madamay ang kompanya nila." umiling ang kapatid niya.
" Magagawan naman yon ni Kuya Z ng paraan Ate. I hate Dad." bigla nitong sabi na ikinabahala niya.
" Isabelle hindi mo kailangan madamay dito, kayo nila Xhan, nasan nga pala ang kakambal mo at si bunso?" ayokong maging sila ay magalit kay Dad.
" Wala sila, pinasundo sila ni Mommy kay Lolo Mauro hindi ako sumama. I wanted to tell Lolo and Lola about this, sigurado akong magagalit sila kay Dad sa ginagawa niya sayo."
" Stay out of this from now on Isabelle, promise me. Ayokong madamay kapa pati narin sila Lolo, magkakagulo lang lalo, alam mo namang malapit si Lolo Mauro sa Lolo ni Z."
" Pero Ate.." hinawakan niya ang kamay ng kapatid.
" Nagpapasalamat ako sa tulong mo, sinabi sakin ni Z ang ginawa mo pero sana last na yon Isabelle, ayokong pamahamak ka at pati ikaw ay pag initan ni Dad, wag kana magalala kay Ate." pinilit niyang ngumiti dito.
" I love you Ate, lagi mong tatandaan na kakampi mo ako." yumakap ito sa kanya.
The next day ay maaga silang umalis kasama ang Mommy at Daddy niya. Wala na siyang pagtutol ano man ang ipagawa sa kanya ng ama.
Hindi na siya nagtaka na naroon din si Ethan at ang mga magulang nito sa pinuntahan nila.
" Chloe, I'm glad you're safe." si Ethan. Hindi pa niya ito nakakausap tungkol sa ginawang pagsisinungaling at hindi siya magtataka kung maging ang dalawa pa niyang matalik na kaibigan ay kasabwat nito sa kasinungalingan.
Sa isang iglap ay nakasal siya kay Ethan. Ang kaibigang judge ng Daddy nila ang nagkasal sa kanila. Pagkatapos nilang pumirma ng marriage contract ay sa airport na sila dumiretso, kasama ang mga magulang ni Ethan ay lalabas sila ng bansa.
" Anak lagi mo akong tatawagan." mahigpit siyang niyakap ng Mommy niya. " Ethan ikaw na ang bahala sa anak ko." tumango naman ito kay Mommy.
Hindi ko magawang tumingin kay Dad. Sila lang ang nagpaalamanan, tanging kay Mommy lang ako yumakap.
" Tawagan mo ang Mama mo pagdating mo ng States para mapuntahan ka niya." bilin pa ng Mommy niya. " Mamimiss kita anak."
Hindi siya sumagot dito dahil baka bumuhos lang ang emosyong pilit niyang pinipigil.
Pumatak ang luha niya ng umangat ang eroplano kung saan sila nakasakay, malalayo na siya sa lalaking mahal niya at maging sa pamilya. Pinisil ni Ethan ang kamay niya.
" I'm sorry Chloe." bakas sa mukha nito ang pagsisisi.
" Hindi ako masamang tao Ethan, alam mo yan, kung sana ay kinausap mo ako ng maayos at sinabi mo sakin ang totoo baka hindi nangyari ang mga nangyari." naging mahalaga din naman ito sa kanya. " Pati ang pagkakaibigan namin nila Elle at Sab ay nilagay mo sa alanganin."
" I'm so sorry. Sana mapatawad mo ako kung selfish ako pero pangako, gagawin ko ang lahat para kahit papano ay maging masaya ka."
Niyakap niya ito. Hindi siya masamang tao at isa pa bestfriend niya si Ethan, kung naging honest lang siguro ito sa kanya hindi na sila nahirapan pa.
" Huwag kang mag alala Ethan, mananatili ako sa tabi mo hangga't kailangan mo ako bilang asawa mo."
Itutuloy....
Hi guys 😅✌..wala daw kasi talagang poreber.. Anong masasabi n'yo?😅😅😅😘
Skycharm24