'"konuşmak bir mana ise susmak binbir mana . Herkes konuşmasına konuşur lakin yürekli olana"
Mehmet Akif Ersoy...
Sabah namaza uyandığımda hepsi uyuyorlardı -acaba bir gün bensiz de uyanabilecekler mi?- .
Kalkıp elimi yüzümü yıkadım . Sonra da kızları uyandırdım. Abdestimi alıp namazımı eda ettim .
Kızlar kahvaltıya bende yatağa geçtim ve kısa uykumun tadını çıkarmaya çalıştım . Ama sadece çalıştım .
Çünkü Deren sağolsun uykuma devam etmeme izin vermedi. Kâh çekmece, kâh kapı sesi derken uyukum kaçtı.
Benide uyandırmayı başardılar . Çıkacakları zaman başladı Beril yok yemeğini ye , evden dikkatli çık , karşıdan karşıya geçerken iyice bak vs.
Sonra hepsini yolcu ettim . Bende bu boşluktan yararlanıp Kur'an okumaya karar verdim.
Abdestimi tazeledim ve aldım elime o kutsal kitabı. Huzurdu kesinlikle . Biraz da anlamını okuduktan sonra saate baktım . Öğlen 12 'ydi.
Banyoya geçip bi duş aldım ve çıktım. Dolabın başına geçtim ve karıştırmaya başladım.
Gri diz kapağımın altında biten , kısa yırtmaçları olan bir tunik çıkardım. Altına siyah pantolon ve siyah bir şal . Hepsini üzerime geçirdim .
" Tamamım ben ya " dedim. Çantamı aldım ve çıktım . Tabiki kırmızı converselerimi giydim . Spor ayakkabı seviyorum doğrusu , güzel ve rahatlar.
Durağa geçtim. Otobüsün gelmesiyle kartımı okutup ilerledim. İlerlemez olaydım .
O Safa hoca değil mi ? Ya zaten baya rezil olmadım mı ben dün ?
Zaten en sonda oturuyor . 'Takma o kadar ' dedi iç sesim. Vallahi ilk defa içim dışıma uydu.
Önlerde boş yer olduğunu gördüm . Bu bir kaç gündür gördüğüm en güzel şey 'oleyyy' diye de içimden bı güzel sevindim . Geçip oturdum .
Aklıma bizimkiler - ailem- geldi . Acaba ne yapıyorlar .
En çok da yiğenlerimi özledim . Bir kız iki erkek yiğenim var ama hepsinin yeri bir başka eşek sıpalarının.
Düşüncelerimden ayrılıp Tam önümde, kapının önünde durmuş bir çare sesini duyurmaya çalışan teyzeye şöyle bir baktım. Tonton teyze " yavrum biriniz şuna basıverin yav " dedi isyan edercesine.
Oturduğum cam kenarından kalktım . Teyzenin yanına gitmeye yeltendim . Tam geçip yanına gideceğim sırada biriyle çarpıştım .
' Ya hayır, nolur düşündüğüm kişi olmasın ' diye içimden bı güzel duamı ettim .
Gözlerimi yavaş yavaş açtım ve yere baktım 'oh be ' dedim içimden . Birkaç kitap vardı .
Ne kitap mı? Yapma yaa.
Çarptığım kişiye bi de bakayım dedim ve sakince kafamı kaldırdım.
Yeniden 'oh be ' dedim içimden . Bi kıza çarpmışım.
Kızdan özür diledikten sonra teyzeye yardım ettim ve onu yerime oturttum.
Geriye kalan yolculuğuma ayakta devam ettim. Safa hoca dışarıya bakmaktan beni hiç görmemişti. Yani inşallah görmemiştir.
Okula gelmeden iki durak önce indim . Çünkü Safa hocayla aynı yerde inmek istemiyorum.
Dün rezil olduğum yetmemiş gibi bir de bugün rezil oldum.
O değil ben bu adamın dersine nasıl giricem . Neyse ki ilk ders onun değil . Sesimi çaktırmam diye düşündüm ve okula yürüdüm.
***
"Ders bitmiştir." Dedi Safa hoca . Demesiyle toparlanmaya başladım . Aff burası ne ara bu kadar dağılmış.
Vallahi ben yapmadım . İki ders önce Deren buradaydı. Hep onun suçu gıcık evde birini bile yapmaz daha doğrusu yapamaz. Beril'in kızacağını bilir.
Telefonumun titremesiyle elimdekileri masaya bıraktım . Cebimdeki telefonu çıkarıp arayana baktım.
Dikenli Gül arıyor...( Hale)
Açıp kulağıma götürdüm " efendim canım" dedim
" Kız sen neredesin?" Dedi.
"Okuldayım çıkmaya çalışıyorum" dedim . Bir yandanda toparlanmaya devam ederek.
" Neyse akşam olacak birazdan , hava kararır dikkatli gel . Hatta atla taksiye gel . Saat 7 vallahi ." dedi . Gerçekten o kadar oldu mu ya?
" Ya kızım abartma gelirim ben metroyla " dedim.
" Ne abartması ya sen yanımdakileri bilmiyosun galiba . Neyse çabuk gel yoksa derini yüzerler bak!"
" Tamam tamam . Hadi ben çıkıyorum şimdi, görüşürüz." Dedim.
"Hadi Allah'a emanet " dedi ve telefonu kapadı. Bende telefonumu cebime atıp çantamı taktım ve sınıftan ayrıldım.
Okulun çıkışına doğru ilerlerken Buğra ' yı gördüm . Deren 'i bekliyor desem ,Deren çıkalı çok oldu . Hadi hayırlısı bir selam vereyim bari ayıp olur.
Yanına vardım ." Selamün aleyküm Buğra " dedim.
" Aleyküm selam İkra . Nasılsın ?" Dedi.
" Elhamdülillah iyiyim. Sen?"dedim.
O da " çok şükür iyiyim ." Dedi. Merakıma yenik düştüm ve sordum.
" Şey... Buğra kimi bekliyosun acaba ?" Dedim.
" Burda bir arkadaşım var onu bekliyorum . Bende kalıyor dünden beri evinde bir tadilat var da . Aaaa... O da geldi." Dedi benim arkamı işaret etti .
Dönüp baktığımda Safa hocayı karşımda buldum. Bütün gün dersinde çık çıkarmamıştım sırf bir şey der diye. Sonra gitti ve Buğra ' yla tokalaştı.
Buğra " Naber kardeşim " dedi.
" İyidir. Sen? " Diye karşılık verdi Safa hoca.
Buğra "iyilik kardeşim" dedi ve sonra bana döndü . Allah'ım ben burda hala ne arıyorum acaba ?
" Bu arada bu İkra . Deren ' in ev arkadaşı " dedi Buğra beni göstererek .
Daha sonra Safa hocaya döndü ve " bu benim küçüklük arkadaşım . Beraber büyüdük ." Dedi. Ne ? Bunlar şimdi arkadaşlar mı?
Safa hoca " ben tanıyorum zaten sakarı " dedi. Ya ben yine rezil oluyorum galiba .
" Eee... Şey ben gitsem iyi olur hava karardı zaten " dedim konuyu kapamak için.
Buğra " Şey İkra yanlış anlamazsan seni biz bırakalım . Havada kararmış şimdi iti var kopuğu var . Hem benim evde size yakın seni bırakıp eve geçeriz." Dedi.
' Aslında haklı . Hava karardı ama iki erkekle aynı arabaya binemem ki . Hem mahalle karıları laf taşır , yalan yanlış şeyleri anneme yetiştirir . Tabi benim annemde hemen inanır. Sonra bana kızar . Yani olan bana olur gel de anneme anlat şimdi . En iyisi şurdan düzgünce eve gitmek .' diye içimde tartıştıktan sonra " teşekkür ederim Buğra . Ama ben en iyisi tek gitsem daha iyi " dedim.
Safa hoca " korkma seni yemeyiz ." Dedi . Bilmiş bilmiş. Açıklamadan gitmek istemiyordum . Gıcıklık olsun .
" Yok hocam ben kendim gitsem daha iyi . Şimdi laf olur söz olur. Yinede teşekkür ederim." Dedim ve ekledim " hayırlı akşamlar size " dedim.
Buğra ' da 'sanada ' demekle yetindi. Safa hocada bir şey demeyince arkamı dönüp yürümeye başladım.
Safa 'dan
İkra yanımızdan ayrıldı. Ona hiç bir şey demedim , çünkü bu benim onu bu günkü son görüşüm değildi.
" Hadi gidelim Safa" dedi Buğra.
" Buğra benim bir işim var sen eve geç ben gelirim." Dedim. Tek kaşını havaya kaldırdı.
" Yolu biliyorsun deme?" Dedi. Muzipce gülümsedim bu dediğine .
" Oğlum ben büyüdüm farkındaysan . Küçük değilim artık . Algıladın deme yoksa bi daha anlatayım mı?" Dedim.
O da gülümsedi ve onay verince yanından ayrıldım . Durağa doğru yol aldım . Tabiki İkra ' nın eve tek gitmesine izin vermeyecektim. Metroya İkra ve arkasından birkaç kişinin ardından bende bindim.
Bunu keyfimden yapmıyordum . Bu annemin vasiyetiydi.
Onu 3 yıl önce kanserden kaybettim.
Doktorum , ama elimden hiç bir şey gelmedi . Vasiyetinde merhametli , dürüst ve zorda kalana yardım eden bir insan olmamı istemişti.
'Gerekirse ekmeğini taştan çıkar ama haram lokma yeme!' derdi hep .
Ben de o melek gibi kadına layık bir evlat olmaya çalıştım .
Şimdi tek umudum teyzemdi . O da kanserdi ama onu kaybetmeyecektim.
Teyzem annemin ikiziydi . Çok benziyorlardı , tıpkı annem gibi kokuyordu.
Teyzem hiç evlenmedi o yüzden çocuğunda yok .
Ben de tek çocuğum . Ben ona evlat o da bana anne oldu bu üç senede.
Babam var ama annem ölünce kendini çok dağıttı . En son ne zaman gördüm hatırlamıyorum.
Evlendi. O kadına uyuzum. Bir elime geçse öldüresim var . Yılışık bı tip .
Neyse ben işime dönüyüm. İkra ortalarda dikilir vaziyette elindeki telefonuyla oynuyordu.
Bende onu görebileceğim bir yere geçtim . Kendimi belli ettirmeyecek şekilde.
Şöyle ona bir baktım da saf gibi . Pek bir şeyden haberi olmayan inatçı bı keçi gibi.
Ama kimse ona bu kadar inat olmamayı öğretmememiş. Ama ben öğreticem . Şimdilik işim bu değil mi?
'stop' düğmesine bastı .
Bu mahalle olmalı. Burası Buğra' nın evine yakınmış burdan oraya geçmem zor olmayacak. Zaten Buğra demişti yakın biz bırakalım diye.
İkra indi ardından birkaç kişi daha indi. Bende en son çıktım.
Aramızda beş altı adım vardı. Baya korkmuş görünüyordu. Hava karardı ğı için olasa gerek .
Bir sağa bir sola baktı bomboş sokağa kimsenin olmadığını görünce koşmaya başladı .
Bu kız deli falan mı acaba . Tanıdığım hiç kimseye benzemiyor.
Hızla koştu ve evin önünde durup zile bastı.
Bende bir köşeye çekilip binaya girmesini bekledim. İçeri girince bende Buğra ' nın evine geçtim.
İkra' dan
Karanlıktan korkuyorum. Bı de mahallenin bir kaç ışığı bozulmuş olacak ki çok ürktüm.
Şöyle bir göz gezdirdim etrafa kimsenin olmadığını görünce koşmaya başladım. Ne yapıyım yani öyle yavaş yavaş gidersem başıma bı şey gelecek.
Kapıya vardım . Zile bastım . Çünkü anahtarımı unutmuşum. Hale açtı ve yüzüme rahatlamış bı şekilde baktı, içeri geçtim .
Ayakkabılarımı çıkarırken Beril geldin . Başımda dikilip iki elinide beline koyup beni bekledi .
Ayakkabılarımı çıkarıp ona döndüm . Baya sinirli gözüküyordu.
"Kızım sen deli misin? Bütün gün bi şey yemeden gezilir mi? " Dedi.
Haklıydı ama canım bir şey istemiyor. Bana bir çay, kahve yetiyor vallahi.
İçerden adım seslerini duydum .' Ya nolur durun benim bir suçum yok' diye isyan etti iç sesim . Gelen tabiki Deren ' di .
" Saate bir bak istersen ! Senin bu uyuşukluğun yüzünden başına bir şey gelecek haaa! Kaçta çıktın kaçta geliyosun eve ? Bi gün annene bu olanları anlatacağım yav, yeter canım aaaa..." Dedi .
İşte şimdi kaçma zamanı. İkisinin arasından tabana kuvvet koşarak salona doğru uçtum resmen .
Odanın oraya vardığımda bana yaklaştıklarını fark ettim dahada hızlandım . Odaya girip kapıyı kilitledim .
Büyük bir oh çektim .
Hemen ardından kapıya yumruk ve tekme sesleri duyuldu.
Hale " kızım ölüm fermanını imzaladın , bak bu sefer ben de onlardanım ."
" Ya sen nasıl arkadaşsın . Biraz yanımda dursan ölürsün deme?"
Beril" sen bittin elbet çıkıcan o odadan o zaman görürsün !" Dedi ben bittim yav.
Deren " kızım çık , ben sana neler neler yapıcam !" Dedi.
" O zaman bekleyip durun " dedim ve sesli bir şekilde kahkaha attım. Vallahi ben çıkarsam bunlar bana işkence eder.
Akşamı kılmamıştım . Abdest almam lazım ama banyo odanın dışında . Eğer bir gün evim olursa banyosu odanın içinde olsun yav bu ne böyle?
" Tamam tamam hadi beni şimdilik affedin. Bak akşamı da kılmadım. Lütfennn" dedim.
"...." Bunlardan niye çıt çıkmıyordu acaba yine ne karıştırıyorlar.
Neyse kapıyı açıyım. Artık gerisi kader kısmet.
Yavaşça açtım bir sağa baktım . Kimse yok . Tam sola çevirdim ki Hale ve Deren elleri belinde .
" Şimdi ne işkence edelim ?" Dedi Deren Hale ' ye bakıp .
O da 'bilmem' dedi.
" Bakın kızlar ben herşeyi açıklayabilirim." Dedim .
Ama beni duymamış gibi yapıp devam ettiler .
"Aaa ben buldum !" Dedi kalleş Hale. Bu kız işkence ustası eğer bu bulduysa kötü bir şeydir .
Deren ' in kulağına bir şeyler söyledi .
Deren de " hadi " dedi.
İki koluma girdiler ve beni sürüklemeye başladılar .
" Ya kızlar nolur bı şey yapmayın ben masumum nolurrrr..." Dedim. Ama dinleyen kim . Tabiki kimse .
Beni banyoya götürünce dondum kaldım .
Benim buraya geleceğimi nereden biliyorlar acaba? Ben söyledim ya abdest alıcam diye . Yaa benim güzel arkadaşlarım.
Sonra beni şofbenin altına getirip suyu açtılar . Kabinin kapasını kapadılar bir on dakika aklıma suyu kapatmak gelmedi . Artık nasıl donduysam . Sonra kapıyı da açtıklarında hemen çıktım.
Bu nasıl bir acımasızlık yaa. Vicdansızlar. Üzerimi değiştirdim ve hemen namazımı kıldım . Onlarda kapıyı açtıkları andan beri kayıplardı.
Namazdan sonra kafamı kuruladım. Beril geldi ve yemeğin hazır olduğunu söyledi .
Canımın istemediğini söyledim . O da gitti . Bu gün uyumak istiyorum . Çünkü baya yoruldum yani.
Biraz test çözdüm . Deren gelmedi çünkü ben sinirli olduğum zaman yanıma yaklaşılmadığını bilirler.
Beril bı kere daha geldi ama bu sefer elinde bir tepsiyle.
" Beril yemeyicem dedim . Neden zorluyosun ?" Dedim .
" Sofraya küsülmez ama " dedi . Elindeki tepsiyi çalışma masasına bırakıp yanıma geldi . Elimdeki kitabı aldı ve komidinin üzerine koydu. Bende doğruldum .
Ellerimi tuttu ve gözlerime bakarak " seni çok merak ettik canım , kaç kere aradık acmayınca da telaşlandık biraz. Yani bizde haklıyız." Dedi.
Üzgün olduğu gözlerinden belli oluyordu . Bende bı şey demedim.
" Bilerek yapmadığını biliyorum . " Diye devam etti. Yine bir şey demedim.
" Konuş yoksa kafayı yiycem bak" dedi . İnatçı olduğumu bildiğinden söylemişti.
" Yemek yemiycem . Uyumak istiyorum sadece ." Dedim.
" Hayır yiyiceksin !"dedi. Masaya gitti , tepsiyi alıp geldi .
Eski yerini aldı. Ve başladı zorla yedirmeye .
Tabi bende isyan etmedim . Çünkü bu nimetleri arayıpta bulamayanlar vardı.
Beril yemeğimi yedirince çıktı . Tepsiyi bırakıp geri geldi.
Üzerimi örttü ve Deren ' in yatağına geçti. Beren uyudu ama ben uyuyamdim .
Oysa uykum da vardı.
Aaa ben yatsıyı kılmadım ki. Hemen abdest aldım namazımı kıldım .
Yeniden yatağıma geçtim . Evet bu sefer uyudum.
***
Sabah uyandığımda grip olmuş nefes alamıyordum . Hayır ya bu çok kötü . Şimdi bütün gün hapşuuu hapşuuuu dinle dur.
Kızları uyandırdım . Namazımı kıldım . Sonrada kahvaltı edip Beril ile çıktık bu gün bari biraz güzel geçse ya.
Okula vardığımızda erken geldiğimizi fark ettik . Beril sınıfına ben de sınıfıma geçtim . Kimse yoktu . Bende amfide beğendiğim orta yerlerden bir yere oturdum .
Telefonumdan bir kaç türkü karıştırdım ve bir tane açtım ( Mihriban 😊😊)
Türkü bitti bende kapatıp telefonu bir kenara koydum.
Bir anda ışıklar söndü. Ya hayır . Hemen telefonuma sarılıp dua etmeye başladım kapı açıldı ama ses gelmedi.
" Ştt ... " Yutkunup devam ettim . " Sen kimsin ?açsana ışığı ."
"..." Ses yok . Telefonumdan feneri açtım kimse yok gibi gözüküyor . Sıradan kalkıp aşağı doğru indim .
Karşımdaki gördüğüm şeyle çığlık atıp telefonu elimden düşürmem bir oldu.....
•Bolum sonu
• Yorum ve voltelerinizi bekliyorum .
• Bir gün geciktiği için özür dilerim .
• yalnışlıklarım için özür dilerim . Hayırlı geceler 😊😊😊