~♡~
Met z'n tassen volgepropt met schoolspullen, loopt Jeongguk over straat. Geen enkele emotie is op zijn gezicht geplakt aangezien de gedachtes maar volraakten in zijn hoofd.
Wanneer Jeongguk dacht dat nog een onvoldoende prima zou zijn, schrok hij wanneer hij naar de directeur moest gaan.
"Je moet je cijfers echt weer ophalen, knul," Jeongguk denkt terug aan die dag wanneer hij voor de hoofd van de school stond. "Ik begrijp dat je een leven buiten school hebt, maar als je nog door wilt gaan met je studie zou ik meer tijd voor school vrij maken."
Jeongguk zucht opnieuw als hij weer daaraan denkt. "Waarom ben ik ook zo slecht met het leven?"
En dan staat hij weer voor het vertrouwde café.
Hij zucht diep. Hij heeft jou en dat drankje nooit vergeten sinds die slok die hij nam. Het café stelde hem gerust bij de gedachte dus leek studeren in deze plek het beste voor hem.
De bellen ringen door het café wanneer hij de deuren opent, signalerend dat er een nieuwe klant binnengekomen is.
Zijn ogen scannen langs het kleine plaatstje, zoekend naar jou. Zijn hart zakt een beetje wanneer hij je nergens kan vinden.
Hij zucht en zet zijn pet rechter op z'n hoofd. Hij zal blijven leren.
Totdat die belletjes opnieuw ringden.
En jij verscheen.
~♡~
A/N: heeft iemand zin in xtra chapter Losing you? Haha, het staat klaar maar ik weet niet of ik moet uploaden
Guess thats all! Doei~