Αυτό το κωλογαμημένο ξυπνητήρι, θα το πετάξω από το παράθυρο κάποια στιγμή και δεν θα φταίω εγώ.
Έκλεισα το ρημαδιασμένο ξυπνητήρι και σηκώθηκα από το πουπουλένιο στρωματάκι του ζεστού κρεβατιού μου.
Μπήκα στο μπάνιο και μετά από ένα γρήγορο ντουζ, βγήκα έξω.
Άνοιξα την πόρτα της ντουλάπας μου και χώθηκα μέσα στο μικρό δωμάτιο.
Μετά από αρκετό ψάξιμο, βρήκα επιτέλους τι θα βάλω.
Έβαλα τη μάσκαρα, το eyeliner και το λιπ γκλος μου. Πήρα και τη μαύρη τσάντα μου, άρπαξα και το σκέιτ από το πάτωμα και κατέβηκα τις σκάλες.
Πώς το πάθες;
Επ, Μαρίκα; Ξύπνησες βλέπω!
Φυσικά. Τι περίμενες, ότι θα 'σαι αφήσω μόνη και αβοήθητη;
Πολύ που χέστηκα πως θα με αφήσεις. Τώρα πάνε ξανά για νάνι. Γιατί δεν σε βλέπω καλά.
Ωω γλυκιά μου, όχι τόσο γρήγορα!
Καλά, κάνε ότι θέλεις. Δεν ασχολούμαι μαζί σου.
Αν κατάλαβες μιλάς σε μια φωνή στο κεφάλι σου. Η οποία είναι εσύ.
Μαρίκα μην μου το χτυπάς. Τώρα άσε μας, γιατί έχουμε και σχολείο.
Μαξ- Γη καλεί Ίλια. Ίλια ακούει;
Ίλια- Ναι, τι έλεγες;
Μαξ- Που χαζεύεις;
Ίλια- Αν σου πω ότι μίλαγα με μια φωνή στο κεφάλι μου, την οποία την έβγαλα Μαρίκα, θα με πιστέψεις;
Μαξ- Όχι. Ίλια λες πολλές ασυναρτησίες, μήπως έχεις πυρετό;
Ίλια- Όχι. Πάμε κάτω!
Είπα και συνέχισα να κατεβαίνω τα σκαλιά μαζί με τον Μαξ.
Όταν έφτασα στο σαλόνι. Μια μυρωδιά τρύπησε τη μύτη μου.
Μμμμμμ, τηγανίτες!!
Ίλια- ΤΗΓΑΝΙΤΕΣ!!!!!!!
Έτρεξα προς το τραπέζι και έκατσα γρήγορα.
Πήρα 2 τηγανίτες και έβαλα πάνω σοκολάτα και μπανάνα
Άρχισα να κόβω κομμάτια και τα έβαζα στο στόμα μου.
Μετά από 5 λεπτά είχα ήδη τελειώσει. Σκουπίστηκα, γιατί είμαι σίγουρη ότι πασαλείφτηκα με σοκολάτα.
Μάζεψα το πιάτο μου και το πήγα στην κουζίνα. Ξανά πήγα στο σαλόνι και κάθησα στον καναπέ. Χάζεψα λίγο στο κινητό μου, μέχρι που μου ήρθε ένα μήνυμα.
Άγνωστος:
Μπορεί μέχρι τώρα να γλυτώνατε και εσείς και ο πατέρας σας, αλλά τώρα νικητές θα βγούμε εμείς.
Παναγιά μου! Όχι, πάλι τα ίδια.
Ίλια- Μπαμπά, χωρίς να θέλω να σας τρομάξω, μου έστειλαν μήνυμα.
Μπαμπάς- Ποιοί σου έστειλαν μήνυμα Ίλια;
Ίλια- Ποιοί ακριβώς δεν ξέρω, αλλά ακούστε τι λέει.
《Μπορεί μέχρι τώρα να γλυτώνατε, και εσείς και ο πατέρας σας, αλλά τώρα νικητές θα βγούμε εμείς.》
Μπαμπάς- Εντάξει, μην πανικοβαλόμαστε. Θα αρχίσετε να παίρνετε τα όπλα σας όπου πάτε και θα σας ακολουθούν μπράβοι. Ένας μπράβος για τον καθένα.
Ίλια- Πάω να φέρω τα όπλα, απο το γραφείο σου.
Μπαμπάς- Πήγαινε.
Ανέβηκα τα σκαλιά γρήγορα και συνέχισα ξανά με τα τελευταία σκαλιά. Μπήκα στο γραφείο του μπαμπά μου και άνοιξα το συρτάρι. Εκεί βρήκα τα όπλα μας.
Κοπέλα μου, εξήγησε στα παιδιά γιατί έχετε όπλα, γιατί θα σας περάσουν για δολοφόνους.
Α ναι, δεν πίστευα ποτέ ότι θα το πω, αλλά σε ευχαριστώ Μαρίκα.
Λοιπόν, ο μπαμπάς μου πριν 7 χρόνια, άρχισε να χτίζει την εταιρία του. Τότε λοιπόν, ο πατέρας μου δημιούργησε εχθρούς στον τομέα της δουλειάς του. Ε μετά άρχισαν τα απειλητικά μηνύματα, όπως "Άμα δεν σταματήσεις, τα παιδιά σου θα πεθάνουν" και άλλα τέτοια.
Εμείς τότε 10 χρονών και τα αδέρφια μας 8, αρχίσαμε να πηγαίνουμε σκοποβολή. Μετά από 6 χρόνια, δηλαδή πέρσυ, εγώ και τα αδέρφια μου, πήραμε άδεια απο τη γερμανική αστυνομία, για κυκλοφορία με όπλο. Μετά από λίγο σταμάτησαν να μας απειλούν και τώρα ξανάρχισαν.
Πήρα λοιπόν, 4 όπλα. Έκλεισα το συρτάρι και κατέβηκα στο σαλόνι. Μοίρασα στα αδέρφια μου τα όπλα τους και τα βάλαμε στις ενσωματωμένες θήκες που έχουν τα παντελόνια μας.
Μαμά- Λοιπόν, αγάπες μου, να προσέχετε εσείς αλλά και τα παιδιά που δεν έχουν όπλα. Οι μπράβοι θα είναι πάντα κοντά σας, αλλά κι εσείς να είστε σε ετοιμότητα. Άμα δείτε ότι η κατάσταση ξεφεύγει, μπορεί όχι σήμερα αλλά άλλη μέρα, καλέστε κατευθείαν την αστυνομία.
Οδυσσέας- Άντε πάμε, γιατί θα αργήσουμε!
Οι μπράβοι μας περίμεναν στην είσοδο, εμείς περάσαμε από μπροστά τους με τα σκέιτμπορντ και πήραμε τη διαδρομή για το σχολείο.
Αυτοί ακολουθούσαν με αμάξια.
Μετά από λίγα λεπτά, φτάσαμε στο σχολείο. Εμείς μπήκαμε μέσα και οι μπράβοι ακολούθησαν. Στήθηκαν στις θέσεις που τους είπαμε και εμείς προχωρήσαμε στο εσωτερικό, χωριστήκαμε και πήγαμε στις τάξεις. Μετά ξανά βγήκαμε στο προάυλιο.
Καθήσαμε στο παγκάκι μας και αρχίσαμε να συζητάμε, όταν κάποιος μας διακόπτει τη συζήτηση
Κων/νος- Γιατί φέρατε μπράβους;
Ίλια- Δεν νομίζω να σε ενδιαφέρει.
Κων/νος- Καλά, έχετε φέρει μπράβους από την δεύτερη μέρα στο σχολείο χωρίς λόγο και μου λες δεν σε ενδιαφέρει;
Ίλια- Για να τους φέραμε, θα υπάρχει λόγος, που αυτή τη στιγμή δεν σε ενδιαφέρει. Και τώρα φύγε.
Έφυγε κι εμείς συνεχίσαμε τη συζήτηση. Μετά από λίγο χτύπησε το κουδούνι.
Στηθήκαμε και η προσευχή άρχισε. Όλοι μπήκαν μέσα, εγώ κοίταξα για τελευταία φορά τους μπράβους και μπήκα μέσα.
Έκατσα στο θρανίο και τακτικά κοιτούσα από το παράθυρο.
.....................
Η ώρα του μαθήματος πέρασε γρήγορα χωρίς κάποιο απρόοπτο.
Βγήκαμε έξω και πήγαμε στο παγκάκι μας. Κάποια στιγμή έρχεται ο Άλεξ.
Άλεξ- Ίλια, έλα λίγο στην πίσω αυλή.
Ίλια- Οκ
Πήγα στην πίσω αυλή και ο Άλεξ έφυγε. Ο Κωνσταντίνος εμφανίστηκε και μου έκανε νόημα να πάω κοντά.
Ίλια- Τι θες;
Κων/νος- Να σου π---
Ίλια- Σσςςςς ησυχία. Πέσε κάτω και σκασμός.
Ο θάμνος ξανά κουνήθηκε και εγώ έβγαλα το όπλο.
Τράβηξα τον Κωνσταντίνο πίσω από το παγκάκι και ένας άντρας με μαύρα ρούχα εμφανίστηκε μπροστά από τον θάμνο.
Μας στόχευσε, αλλά εγώ έριξα πρώτη και τον πέτυχα στον ώμο.
Ίλια- Μην πεις τίποτα σε κανέναν και θα στα εξηγήσω όλα.
Αυτός ένευσε και εγώ έπιασα το κινητο.
Ίλια- Στην πίσω αυλή.
Είπα και μετά από λίγο, ο ένας από τους μπράβους ήρθε
Ίλια- Πάρ' τον.
Μπράβος- Μάλιστα
Εγώ έβαλα το όπλο στη θέση του και πήρα τον Κωνσταντίνο από το χέρι και φύγαμε από εκεί.
Πήγαμε σε ένα απόμερο παγκάκι και έκατσα μαζί με τον Κωνσταντίνο.
Ίλια- Πες μου πρώτα τι θες και μετά θα σου απαντήσω σε ολες σου τις απορίες.
Κων/νος- Οκ. Ήθελα να σου πω ευχαριστώ για χθες αλλά, δεν πρόλαβα.
Ίλια- Τίποτα. Λοιπόν, μετά το σχολείο στην καφετέρια δίπλα. Θα είναι και ο Χρήστος μαζί μας για προστασία. Θα σου πω μερικά πράγματα.
Κων/νος- Οκ. Ποιος ειναι ο Χρήστος;
Ίλια- Ο μπράβος που ήρθε στην πίσω αυλή.
Κων/νος- Οκ
Ίλια- Δεν θα πεις τίποτα σε κανέναν. Θα κάνεις σαν να μην συνέβη τίποτα.
Κων/νος- Εντάξει
Ίλια- Εγώ φεύγω, γιατί η κοπέλα σου με κοιτάει και θέλει να μου βγάλει τα μαλλιά τρίχα τρίχα. Και το θέλω το μαλλί μου.
Κων/νος- Αχαχαχαχα η ποιά μου;
Ίλια- Η κοπέλα σου.
Κων/νος- Αχαχα να φανταστώ η Νίκη ήρθε και σου μίλησε.
Ίλια- Ναι, αλλά εγώ σαν καλός άνθρωπος που είμαι της τα έχωσα λίγο.
Κων/νος- Χωρίς παρεξήγηση τώρα! Πίστεψες οτι εγώ θα τα έχω με αυτό το τσολί;
Ίλια- Αχαχα να σου πω την αλήθεια, δεν σε είχα για τύπο που κάνει σχέσεις.
Κων/νος- Ναι, δεν είμαι
Ίλια- Πάω στα παιδιά και όπως είπαμε, δεν λες τίποτα σε κανέναν.
Κων/νος- Μάλιστα στρατηγέ!
Είπε και έκανε την κίνηση που κάνουν οι στρατιώτες. Γέλασα και έφυγα για τα παιδιά
Μάχη- Τι σε ήθελε ο Κωνσταντίνος;
Ίλια- Ήθελε να μου πει ευχαριστώ για χθες, αλλά δεν πρόλαβε γιατί ένας τύπος εμφανίστηκε πίσω από έναν θάμνο κι εγώ έπρεπε να πυροβολήσω. Ε το έκανα μπροστά του και τώρα μετά το σχολείο θα πάω να του εξηγήσω κάποια πράγματα.
Κάιλι- Και τι θα πεις;
Ίλια- Φυσικά δεν θα του τα πω όλα, αλλά θα του πω, γιατί κουβαλάω όπλο μαζί μου.
Μάρκους- Παιδιά πάμε, χτύπησε κουδούνι.
Μπήκαμε μέσα στην τάξη κι εγώ έκανα ότι έκανα και πριν. Τακτικά κοιτούσα από το παράθυρο.
Κάποια στιγμή, ο καθηγητής Γεωγραφίας λέει.
Καθ- Λοιπόν, παιδιά. Θα σας χωρίσω σε δυάδες, για την εργασία του Α' τετραμήνου.
Τα ζευγάρια είναι:
Κωνσταντίνος και Ίλια
Μάρκους και Νίκη
Άλεξ και Κάιλι
Γιώργος και Μαξ
Γιάννης και Οδυσσέας.....
Ιιιιιι όχι. Οκ, δεν έχω θέμα που είμαι με τον Κωνσταντίνο.
Το θέμα μου είναι ότι ο Μάρκους είναι με την Νίκη. Τώρα θα πρέπει να πήσουμε την Νίκη, ο Μάρκους να πάει στο σπίτι της.
Ο Μάρκους γύρισε το κεφάλι του σε εμένα και εγώ του έκανα νόημα ότι θα τα πούμε μετά.
...............
Το μάθημα τέλειωσε, και βγήκαμε όλοι γρήγορα έξω.
Κοιτάω την πόρτα και βλέπω τον Αχιλλέα να έρχεται προς τα εδώ.
Όταν έφτασε εδώ του άρπαξα την τσάντα και πήρα το όπλο του που ήταν μέσα από την μπλούζα μου.
Τον έβαλα να κάτσει κάτω και του το έβαλα στη θήκη.
Αχιλλέας- Γιατί φέρατε τα όπλα;
Εγώ του έδωσα το κινητό μου και εκείνος διάβασε το μήνυμα
Ίλια- Στο προηγούμενο διάλειμμα είχα πάει στην πίσω αυλή, να μιλήσω με τον Κωνσταντίνο, κάποια στιγμή ο θάμνος κουνήθηκε κι εγώ τράβηξα τον Κωνσταντίνο πίσω από το παγκάκι. Όταν ο άντρας, πετάχτηκε πίσω από τον θάμνο, μας στόχευσε και πριν πυροβολήσει, τον χτύπησα στον ώμο, μετά ήρθε ο Χρήστος και τον πήγε στο τμήμα.
Αχιλλέας- Είσαι καλά; Σας πείραξε;
Ίλια- Όχι καλά είμαστε.
..................
Το κουδούνι χτύπησε και αυτό σημαίνει ότι σχολάμε!!! Πήρα την τσάντα μου, μαζί με το σκέιτ μου
Κων/νος- Πότε θα συναντηθούμε για την εργασία;
Ίλια- Άυριο σπίτι σου!
Κων/νος- Οκ, πάμε στην καφετέρια.
Πήγαμε στην καφετέρια και κάτσαμε σε ένα τραπέζι, ένα τραπέζι πιο πίσω είχε κάτσει ο Χρήστος.
Κων/νος- Ακούω
Ίλια- Λοιπόν---
Σερβιτόρος- Τι θα πάρετε;
Κων/νος- Έναν φραπέ με γαλα
Σερβιτόρος- Η κούκλα τι θα πάρει;
Είπε γυρίζοντας προς τα εμένα
Ίλια- Μια κρύα σοκολάτα.
Είπα και ο σερβιτόρος μου έκλεισε το μάτι και ύστερα έφυγε.
Κων/νος- Συνέχισε
Ίλια- Ο πατέρας μου πριν 10 χρόνια, άρχισε να 'χτίζει' την εταιρία του. Τότε, μερικοί επιχειρηματίες στον κλάδο του μπαμπά μου, άρχισαν να τον απειλούν να σταματήσει την εταιρία. Τον απειλούσε με τις ζωές μας, εκείνος όμως δεν την σταμάτησε και απλά μας έστειλε σε σχολή σκοποβολής. Πέρσυ, ο πατέρας μογ ζήτησε άδεια από την γερμανική αστυνομία, για να μπορούμε να κυκλοφορούμε με όπλα για προστασία. Για ένα διάστημα, αυτοί σταμάτησαν τις απειλές και δεν μας ενοχλούσαν, μέχρι σήμερα το πρωί. Μου έστειλαν ένα μήνυμα. Και γι' αυτό φέραμε τους μπράβους. Και αυτός ο τύπος από τους θάμνους ήταν ένας από αυτούς. Όταν εμείς φύγαμε από την πίσω αυλή ο Χρήστος τον πήγε στο τμήμα, μιας και αυτούς τους κυνηγάει η αστυνομία, για παρανομίες.
Κων/νος- Ουάου! Ολόκληρο σενάριο...
Ίλια- Έλα όμως που είναι αλήθεια!
Λοιπόν, ό,τι σου είπα δεν το λες σε κανέναν. Ούτε εσύ έπρεπε να ξέρεις, αλλά επειδή ήσουν μπροστά, για να μην με περάσεις για δολοφόνο έπρεπε να σου πω την αλήθεια.
Κων/νος- Στο ορκίζομαι! Δεν θα το πω σε κανέναν!
..............
Είχαμε τελειώσει τα ροφήματά μας και εγώ πλήρωσα την σοκολάτα μου και ο Κωνσταντίνος τον καφε του. Χαιρετηθήκαμε και εγώ έφυγα για το σπίτι μου, με τον Χρήστο να με ακολουθεί.
Μετά από μερικά λεπτά έφτασα σπίτι και μπήκα μέσα.
Ίλια- ΉΡΘΑΑΑ!
Όλγα- Στην κουζίνα
Ίλια- Γεια σου Όλγα μου!
Είπα και την φίλησα στο μάγουλο
Όλγα- Γεια σου και σε σένα!
Ίλια- Τι ωραίο μας φτιάχνεις;
Όλγα- Πατάτες στο φούρνο με τυριά και γαλοπούλα.
Ίλια- Τέλεια! Πάω πάνω και ξανά έρχομαι πιο μετά
Όλγα- Εντάξει
Έφυγα από την κουζίνα και ανέβηκα πάνω στο δωμάτιό μου. Μπήκα μέσα και άφησα την τσάντα μου στο γραφείο. Έβγαλα τα παπούτσια και άλλαξα, για να είμαι άνετα.
Κατέβηκα κάτω και έκατσα στο σαλόνι.
Μετά από λίγο, δυο χέρια με παίρνουν αγκαλιά.
Οδυσσέας- Τι σκέφτεσαι αδερφούλα;
Ίλια- Μήπως έκανα λάθος που του είπα την αλήθεια;
Οδυσσέας- Μα εσύ πάντα την αλήθεια λες. Δεν έχεις πει ποτέ ψέματα.
Ίλια- Το ξέρω. Αλλά.... Πφ άστο, άυριο θα πάω σπίτι του για την εργασία.
Οδυσσέας- Όλοι κανονίσαμε να πάμε σπίτια τους και να μην έρθουν εδώ.
Ίλια- Οκ. Πάω για χορό, όταν ετοιμαστεί το φαγητό φωνάξτε με.
Πήρα το ασενσέρ και πήγα στο υπόγειο. Μπήκα στην αίθουσα και έβαλα μουσική. Πριν αρχίσω να χορεύω η Κάλι μπαίνει μέσα.
Κάιλι- Ήρθα να χορέψουμε
Έβαλα ξανα από την αρχή τη μουσική και ξεκινήσαμε να χορεύουμε
(Πρώτη χοτογραφία)
Μόλις τελειώσαμε, αρχίσαμε να γελάμε.
Μετά από λίγο ο Μαξ ήρθε
Μαξ- Γιατί γελάνε οι κούκλες μου;
Κάιλι- Γιατί έτσι!
Εγώ ακόμα γελούσα. Μετά από λίγα λεπτά ηρέμησα και πήγαμε πάνω για φαγητό.
..................
Έχει βραδιάσει. Με τα παιδιά είπαμε να δούμε ταινία.
Βάλαμε να δούμε και ήταν περιπέτειας.
....................
Τα αγόρια τα είχε πάρει ο ύπνος κι εμείς συνεχίζαμε να βλέπουμε την ταινία.
Αφού τελείωσε, άρχισε το δύσκολο κομμάτι. Πώς θα ξυπνήσουμε τα αγόρια.
Ίλια- ΓΑΪΔΟΥΡΙΑ ΣΗΚΩΘΕΙΤΕ ΚΑΙ ΠΑΤΕ ΓΙΑ ΥΠΝΟ ΣΤΑ ΚΡΕΒΑΤΙΑ ΣΑΣ!!
Αμέσως εκείνοι πετάχτηκαν πάνω, με κοίταξαν δολοφονικά κι εγώ τους χαμογέλασα αθώα.
Αχιλλέας- Θα το πληρώσεις
Ίλια- Εγώ το έκανα για να μην πιαστείτε!
Οδυσσέας- Καλάααααα
Σηκώθηκαν και όλοι μαζί πήγαμε πάνω.
Αφού καληνυχτήσαμε όλες τα αγόρια, ανεβήκαμε και τα υπόλοιπα σκαλιά.
Ίλια- Καληνύχτα αγάπες!
Κάιλι|Μάχη- Καληνύχτα Ίλια!
Μπήκαμε η καθεμιά στο δωμάτιό της.
Εγώ έβαλα πιτζάμες και έπεσα για ύπνο....