CHAPTER 15
"Venomous Section"
•••••
"Here are your books. You dropped it when we're inside the office of mr.McCasland."
Abot sa akin ni Cent ng mga librong nahulog ko kanina. Tinanggap ko ito sabay ngiti ng pilit sakanya.
"Yun oh! Ngiti ba yun Severen?" Cent exclaim while tapping my shoulders. I hissed before I rolled my eyes to him. Napakamot siya ng batuk nang bigla siyang batukan ni Eigna.
"Bastard! We already talked about this thing. Don't.ever.mentioned.that.name.again! Mahuhuli tayo niyan!" Eigna complained. Right! Napag-usapan na namin ang tungkol doon. Huwag na huwag babanggitin ang pangalang Severen, only Temer. Buti nalang pala kami lang ang mga estudyanteng andito ngayon sa labas.
I heard Sced murmured but I can't understand it.
"Pfft. Okey, I should be more careful next time. It won't happened again." Cent said while holding his laugh.
"We're serious about this topic Cent." sa ngayong pagkakataon si Sced naman ang nagsalita. Cent bow his head before he answered.
"I'm so sorry prime." he pleaded. Tinalikuran lang siya ni Sced pagkatapos ay naglakad na siya paalis. Sumunod naman sila Cent at Eigna kay Sced. Bago paman sila naglaho sa aking paningin ay nilingon pa ako ni Cent habang kumakaway.
Mariin kong ipinikit ang aking mga mata bago ko hinarap ang pinto ng classroom naming mga Venomous. Inihatid lamang nila ako dito dahil papasok na rin sila sa kanilang classroom. I took a deeply sighed. Sana ang mga magiging kaklase ko ay ang klase ng mga taong walang pakialam sa mundo.
Muli akong humugot ng malalim na hininga bago ko tuluyang binuksan ang pinto-
"What.The.H*ll" this words came out from my mouth all of a sudden. Di ko maiwasang hindi mapanganga nang makita ang aking magiging bagong kaklase. Dahan-dahan akong naglakad papasok upang hindi ko sila maistorbo. Nanghagilap ako ng aking mauupuan dito sa loob.
Napangisi ako nang makita ko ang bakanteng upuan. Nasa bandang unahan ito pero malapit sya sa bintana. Inayos ko muna ang aking uniporme bago uupo na sana nang biglang-
"What do you think you're doing transferee?"
A cold voice interrupt me. Nilingon ko siya at sinalubong ang mga tingin niyang mataray.
"Sit." Walang ganang pagsagot ko sabay talikod muli at aakma na sanang uupo nang hawakan niya ang aking braso.
"You were a transferee here right? You must ask first your classmates before doing anything else when you're inside of your new school." anya. Nilingon ko siyang muli at tinitigan, mata sa mata. How can I ask them if all of them are sleeping?
"That's my chair. Get out my way!" mataray na pananalita niya sabay bunggo sa akin at naupo sa kanya daw na upuan. Masyadong malakas ang boses niya kaya halus lahat ng mga kaklase namin ay nagising. Lahat sila ay natutulog kanina sa kani-kanilang arm chair kaya gayon na lamang ang gulat ko kanina nang makapasok ako dito sa loob at nakita silang natutulog.
"Anung titingin-tingin mo jan? Alis na!" bulyaw niyang muli sa aking harapan.
"There's no vacant chair." I said.
"So? It's not my problem anymore. Sa lapag ka maupo." sabat niya sa akin. I gritted my teeth because of that. Naglakad ako habang patingin-tingin sa mga mukha nang mga taong bagong gising lamang. What a nice university. Halatang boring itong eskwelahan.
"What are you staring at!?"
"Yeah!"
"Any problem transferee!?"
Sigawan ng iilan sakanila kapag nadadaanan ko sila ng tingin. What the! Bawal bang tumingin sa kanila? Napairap ako sa kawalan dahil roon.
I suddenly gasped when someone grabbed my arm. Hinawakan niya ito ng mahigpit na halos ikamilipit ko na sa sakit.
"STARING SOMEONE IS SIN. Especially for a new student like you, so beware." she whispered to my ear. Siya kanina ang babaeng nakaupo roon sa upuang uupuan ko sana. Winaslik niya ang aking braso pagkatapos ay naglakad siyang muli papunta sakanyang kinauupuan.
Staring someone is sin? What a word. This university is so crazy. Panu nalang kapag aksidente mong natitigan ang isang tao rito? Hmm. I wonder kung anung gagawin nila sa taong mahuli nilang tumitigtig sakanila?
Muli kong sinulyapan ng tingin ang babaeng iyon ngunit laking gulat ko na lamang noong nasa harapan ko na siya. I think her ability was speed, just like mine. Mabilis niya akong dinakma sa aking leeg at sinakal.
"I already warn you. Don't stare at me!" She said. Pinilit kong hawakan at tanggalin ang kamay niyang nakasakal sa aking leeg. Hindi ako makasagot dahil nahihirapan ako sa sitwasyon namin. One more thing, hindi ko siya tinitigan, sinulyapan ko lang siya ng tingin. Ang gulo.
"Do you really want to taste my power new student!?" she giggled. Buong lakas niya akong tinapon roon sa isang gilid. Walang imik ang mga kaklase naming nanonood lamang sa aming dalawa. Mukhang sanay na sanay silang may naggaganito sa loob ng classroom.
She snapped her fingers at sa isang iglap lang ay napalitan ng dingding na bakal ang buong dingding ng classroom. Kusang nagsipag-atras ang mga upuan ng aming kaklase ngunit nanatili paring walang imik ang lahat.
She snapped her fingers once again at sa ngayong pagkakataon ay nagkaroon ng tubig ang dalawa niyang mga palad. This girl is from the Village of Faith, base on her ability.
Una siyang sumugod sa akin. She punched my chest pero ang malas niya dahil mabilis kong naiwasan ang atake niya gamit lamang ang isa sa mga abilidad ko, ang tulin. Napangisi siya dahil roon. She bended her hands kasabay nun ang pamumuo ng dambuhalang tubig sa aking mga paa. Pinilit kong hilahin ang aking mga paa ngunit hindi ko magawa. This water is pulling me down.
Sinamaan ko ng tingin ang nakangisi niyang pagmumukha.
Tinipon ko ang aking lakas pagkatapos ay buong lakas akong kumawala roon sa tubig niyang nakapalibot sa aking mga paa. Her eyes widely open because of what I've done. I clenched my fist in front of her. Wala akong kapangyarihang ipapakita maliban nalang sa aking bilis.
She bended again her hands. Lumabas muli ang napakaraming tubig dito sa loob ng classroom. These waters keeps attacking me pero naiilagan ko lamang ang mga ito.
Mabilis akong tumakbo papalapit sa babaeng ito at hinawakan ang isa niyang kamay. Nang mahawakan ko ito ay buong lakas ko siyang hinila na halos ikasubsub na niya dito sa sahig na puno ng tubig. Lahat ng tubig na umaatake kanina sa akin ay mabilis na nagsilaho.
"Why you!"
She shouted. Muli siyang tumayo. She bended once again her hands. Muling lumabas ang mga tubig. At this time, sobrang rami na ito. Di ako makagalaw ng maayos dahil wala na akong lugar na matatakbuhan pa.
The scenario is being exciting dahil unti-unting nagiging water blades ang mga simpleng atake niya kanina. Palinga-linga rin ako sa buong paligid upang makahanap ng malulusutan ngunit ang malas ko ata ngayon dahil napapalibutan na ako ng mga ito.
"Students who didn't take the commands in every rules must be punish!"
She said with full of authority.
"A rule is a rule." she added. 'A rule is a rule', panggagaya ko sa sinabi niyang yun.
Dahan-dahan niyang pinagtagpo ang kanyang mga palad. At sa bawat paggalaw ng kanyang mga palad ay ang unti-unti ring paglapit ng mga water blades sa aking kinatatayuan.
May iilang tumatama sa aking balikat at braso kaya mabilis na dumanak ang dugo mula roon. Hindi ko magawang kumibo dahil di ko rin alam. Palihim akong napapaaray sa tuwing bumabaon sa aking laman ang iilang water blades.
"Disobedience can kill a person. So you must respects every rules in this university. If you don't---then it will be your end. The rule is----"
Naputol ang sasabihin niyang iyon nang biglang naglaho ang mga bakal na dingding sa buong paligid. Unti-unting bumabalik ang dating dingding ng classroom. Mabilis ring nagsilaho ang mga water blades na kanina ay andito pa sa aking harapan. Wala ng ni-isang patak ng tubig kang makikita dito sa loob. Bumalik rin sa dating ayos ang buong palibot. Ngunit ang mga sugat sa aking braso at balikat ay nanatili pa ring andito.
Ang kaninang tahimik na mga estudyante ay napasinghap dahil sa nangyari.
"WHO TOLD YOU TO DO THIS?"
A scary voice entered the scene. Biglang namanhid ang aking pakiramdam dahil sa tinig na iyon. Nakakatakot ang kanyang aura. Nanlalaki rin ang mga mata ng babaeng kaharap ko dahil din doon.
"P-prime...."
She said in a stuttered voice. Nanginginig rin ang mga mata nito dahil sa kaba. Dahan-dahan akong lumingon sa taong nagsalita.
At tulad nga ng inaasahan ko ay si Sced nga ito. Kasama sina Cent at Eigna. Naglakad si Sced papunta sa kinatatayuan ng babae at blanko itong tiningnan.
"Peculiars who can give punishment here are peculiars from the highest jurisdiction of this university. Now, are you the highest here?" mauthoridad na tanung ni Sced roon sa babaeng kaharap ko kanina. Napayuko ito sa tanong ni Sced sabay iling.
"I-I'm so s-sorry P-prime.." she apoligized. Lumapit sa akin sina Cent at Eigna. Hinaplos ni Eigna ang aking mga sugat kaya mabilis naman itong nagsihilum.
"Is she Vidia?" rinig kong tanong ni Cent roon kay Eigna. Tumango lang si Eigna habang nakahalukimkim.
"Tss! The Attention Seeker." Cent murmured beside me.
"I'll excuse you once again Villamor." Sced said sabay talikod roon sa babae.
"Hmm excuse me prime. Siguro hindi lang dapat sayo humihingi ng paumanhin si Vidia. I think may isa pa ritong dapat kanyang hingan ng paumanhin." Cent said while smirking. Sinulyapan ako ng tingin ni Cent habang hindi matanggal-tanggal ang ngisi nito. Kumunot ang nuo ng babaeng nagngangalang Vidia.
"Anung ibig mong sabihin?" Vidia asked.
"I think you should apologize to miss Climbert also, miss Vidia Villamor." Cent said sabay turo sa aking kinatatayuan. Nanlaki ang mga mata ni Vidia dahil roon.
"Why would I? She stared at me so why should I-"
"Miss Climbert is Exempted."
Pagputol ni Sced doon sa sinasabi niya kaya mas lalong nanlaki ang kanyang mga mata. Nagulat rin ako dahil doon.
"No one says it."- Vidia.
"Then it's already been said." pasimpleng sagot ni Sced roon kay Vidia. Napalitan ng inis ang gulat na reaksiyon ni Vidia dahil sa narinig. Rinig ko ang mahihina at palihim na tawa ni Cent sa aking tabi.
"Now what? Are you going to apologize or we will bring you to--"
"Ugh! I'll do it. Don't be so excited!" pagsabat ni Vidia sa sinabi ni Eigna. Napairap na lamang sa kawalan si Eigna dahil roon. Naglakad naman papalapit sa harapan ko si Vidia. She can't look directly into my eyes. She give me her hand and says-
"I'm sorry.." She said without looking my eyes. Kahit na walang kagana-gana ang paghingi niya ng paumanhin ay tinanggap ko ang kamay niyang nakalahad at mabilis na nakipagshake hands. Pagkatapos ay mabilis siyang naupo roon sa kanyang kinauupuan.
"Next time, I don't want to see the all of you hurting this girl! Is it clear?" Sced said in full of Authority. I think I get blushed when Sced look directly into my eyes.
"Yes Prime Sceven.." mabilis na sagot ng mga estudyanteng naririto sa loob ng classroom kasama na roon si Vidia. Tumango lang si Sced sabay labas niya rito ng classroom. Cent tapped my shoulder before he leaves together with Eigna.
I sighed bago naglakad papunta sa isang bakanteng upuan sa tabi ni Vidia. Panu nagkaroon ng vacant doon eh kanina lamang ay wala ng halos bakante pa. Hindi na ako naglaan pa ng minuto upang magtanong kung bakit. Diretso na lamang akong naupo. Tahimik kong inub-ub ang aking mukha sa arm-chair nitong upuan.
"So? You're a new thing of that guys? Be careful to them. Hindi mo pa kilala ang pinasukan mong mundo." Vidia said. Bumangon ako mula sa pagkakaub-ub at tiningnan siya ng nagtataka. Dahan-dahan niya akong tiningnan sa mata pagkatapos ay gumuhit ang ngisi sakanyang labi.
"Mukhang wala ka nga talagang alam tungkol sakanila." she added before she lay on her own arm chair.
Anung ibig niyang sabihin?
•••••
A/n: Pasensiya natagalan. Tinamad lang kasi ako.😂✌️ SANA NA INTINDIHAN NIYO YUNG MGA ENGLISH KO.😂😂✌️
Behind Those BLUE EYES
J E G O D L H U B S E U O 4 2 9