Kyungsoo ေဆးရံုကေနဆင္းတာ ဒီေန႔ဆိုလ်ွင္
တစ္ပတ္ျပည့္ၿပီပင္.....
တစ္ပတ္အေတာအတြင္း Kyungsoo လုပ္ခ်င္သမ်ွကို
မၿငီးမျငဴပဲ လုပ္ေပးေနေသာ Kai ေၾကာင့္
Kyungsoo နည္းနညိးေတာ့ အံျသမိသည္....
ဘာလို႔လဲလို႔ ေမးရင္လည္း ေသေသခ်ာခ်ာ ေရေရရာရာ
မေျဖပဲ ေ႐ွာင္သြားတတ္သည္..
ဒါေပမယ့္ သူေျပာေနၾက စကားေလးက
"Baby ကို ေစာင့္ေ႐ွာက္မယ္ဆိုတဲ့ ကတိကို တည္ခ်င္လို႔"
"Baby ရဲ႕ဆနၵေတြကို ျဖည့္ဆည္းေပးခ်င္လို႔"
ထိုစကား ၂ခြန္းကိုေတာ့ ေျပာျမဲေျပာသည္...
အခုတေလာ Kai ကိူ သတိထားၿပီး ၾကည့္ေတာ့
သူ..မ်က္ႏွာေတြ ေခ်ာင္က်သြားသည္..
အိပ္ေရးပ်က္တာေၾကာင့္ လားမသိ မ်က္ကြင္းေတြလည္း
ညိဳေနသည္...
Kyungsoo ေမးေတာ့ အိပ္မေပ်ာ္လို႔ပါ ဟူ၍ေျပာေနၾကပင္..
ဒီေန႔ေတာ့ Kyungsoo အေစာႀကီႏို္းေနသညိ
နာက်င္ေနေသာ ေခါင္းကို လ်စ္လ်ဴ႐ႈၿပီး...အိ္ပ္ရာကေန
အတင္းထကာ..
Kai စားဖို႔အတြက္ ျပင္ဆင္ေပးမည္ဆိုၿပီး...ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္
Kai လည္း သူ႔ကို ျပဳစုေနရတာနဲ႔ အစာသိပ္မစားတာေၾကာင့္
သူႀကိဳက္တဲ့ ဟင္းေလးေတြကို ခ်က္မယ္ဆိုၿပီး
အားတင္းကာ ထလိုက္သည္
မီးဖိုေခ်ာင္ထဲဝင္ကာ apron ေလးကိုဝတ္ၿပီး
Kai ႀကိဳက္တတ္တဲ့ အရာေလးကို ျပင္ဆင္ေနလိုက္သည္
ေနာက္ဆံုး သူအရမ္းႀကိဳက္တဲ့ ၾကက္ေၾကာ္ကို ေၾကာ္ေပးကာ
စားပြဲေပၚမွာ သပ္သပ္ရပ္ရပ္လွလွပပေလးထားကာ
ျပင္ဆင္ထားလိုက္သည္
ျပင္ဆင္မႈေတြၿပီးတာနဲ႔ Apron ေလးကိုခြၽတ္ၿပီး Kai
ကိုသြားႏိႈးမည္ၾကံေတာ့
ကိုက္ခဲလာတဲ့ ေခါင္းေၾကာင့္ စားပြဲခံုရဲ႕ အစြန္းေလးကို
အားျပဳကာ ကိုင္ထားမိသည္..
ေခါင္းကို ခါၿပီး ဆက္ေလ်ွာက္မည္ျပဳေသာ္လည္း..
မခံႏိုင္ေအာင္ိကုိုက္လာတာေၾကာင့္
ေျမျပင္ေပၚ ပစ္လဲသြားသည္...
စားပြဲေပၚက ဟင္းေလးေတြကေတာ့ အထီးက်န္ဆန္လ်က္...
~~~~~~~~~~~
Kai အိပ္ရာက ႏိုးတာနဲ႔ Kyungsoo မ႐ွိတာေၾကာင့္
စိုးရိမ္ကာ လိုက္႐ွာသည္...
အိမ္ေပၚထပ္တြင္ မ႐ွိတာေၾကာင့္
ေအာက္ထပ္ကို ဆင္းၿပီး ႐ွာေတာ့လည္း မေတြ႔
ထို႔ေၾကာင့္ ေနာက္ဆံူး မီးဖိုေခ်ာင္ထဲဝင္လာေတာ့
ေျမျပင္ေပၚေခြေခြပစ္လဲေနေသာ Kyungsoo ရယ္
စားပြဲေပၚက ဟင္းေတြကိူ ျမင္ၿပီး
ေဆာက္တည္ရာမရ ျဖစ္ၿပီး ငိုေႂကြးကာ
Kyungsoo ကုိယ္ေလးကို ေပြ႔ခ်ီၿပီး.ေဆးရံုသို႔အျမန္ပို႔လိုက္သည္
အေရးေပၚလူနာေဆာင္သို႔ပို႔ၿပီး...စစ္ေဆးမႈေတြလုပ္ၿပီးတာနဲ႔
VIP room ထဲမွာ ထားလိုက္သညိ
"Hello luhan လား...ငါပါ Kai...
Baby...baby ေလ...."
Kai ဆက္မေျပာႏိုင္ေတာ့ပဲ ဖုန္းခ်လိုက္သည္
ဒီေလာက္ဆိုလ်ွင္ Luhan လည္း သိေနပါၿပီေလ...
၁
နာရီေလာက္ၾကာေတာ့ Luhan အခန္းထဲဝင္လာၿပီး
အိပ္ေနေသာ Kyungsoo ကို ၾကည့္ၿပီး ငိူေႂကြးေနသည္
Sehun ကေတာ့ ေဘးမွာ ႏွစ္သိမ့္ေပးလ်က္...
Kai လည္း မခံစားႏိုင္တာေၾကာင့္ အျပင္ထြက္ၿပီး
တိတ္တဆိတ္ ငိူေႂကြးေနသည္
Flash back.......
ဆရာဝန္ျကီးက ေဆြးေနြးမယ္လို့ေျပာတာေျကာင့္
Kai နဲ႔ Luhan ဆရာဝန္ႀကီးရဲ႕ေနာက္ကို လိုက္ခဲ့သည္..
"ဆရာ...ဘာကိုေဆြးေႏြးမလို႔လဲ မသိဘူး...".
"လူနာနဲ႔ ဘာေတာ္လဲ..."
"လူနာနဲ႔ လက္ထပ္မယ့္သူပါ..."
"ေဆြးေႏြးခ်င္တယ္ဆိုတာက လူနာအတြက္ပါ..
လူနာမွာ ေရာဂါ႐ွိတာသိလား...."
"ဟမ္....ဘာ...အခု ဘာေျပာလိုက္တာလဲ..မသိဘူး..."
"သိပါတယ္ ဆရာ.."
Luhan က ျဖတ္ေျပာလိုက္တာေၾကာင့္ kai
အံ့ျသစြာၾကည့္မိသည္
"ဘာ.ခဏေလး..အခု..ဘာေျပာလိုက္တာလည္း မသိဘူး..
ေရာဂါ ရွိတယ္တဲ့လား...Kyung ကေလ..ဟား ဟား ဟား
ဟာသ ေျပာေနေပမယ့္ မရီရဘူးေလ...."
"လူနာေရာ သိရဲ႕လား..."
"Nae.. သိပါတယ္..."
ဆရာဝန္ နဲ႔ luhan နဲ႔ စကားေျပာေနေပမယ့္
Kai ကေတာ့ တုပ္တုပ္မ်ွမလႈပ္ေပ...
"Wae..wae..ဘာလို႔ လိမ္ညာေနတာၾကတာလဲ
Kyung က... baby မွာက ေရာဂါတဲ့လား..
ေကာင္းၿပီ..ေရာဂါ႐ွိတယ္ပဲထား..ကုမယ္ေလ
ဘာေရာဂါမို႔လို႔လဲ ႏွလံူးေရာဂါလား...ေက်ာက္ကပ္လား
အသည္းလား...ကင္ဆာလား...ဒါဆိုရင္ေတာင္ အစားထိုး
ကူသလို႔ရတယ္ေလ..."
"Kyungsoo က Brain Tumor ျဖစ္ေနတာ..
ကုလို႔မရေတာ့ဘူး..
အလြန္ဆံူး ၆လပဲ.."
Luhan ရဲ႕ စကားအဆံုး Kai ရဲ႕ ကမၻာႀကီးခ်ာခ်ာလည္သြားသည္
"Ha ha ha ha haaaaaaaaaa
လိမ္ေနတာ..လိမ္ေနၾကတာ...Brain tumor တဲ့လား..
Ha ha ha ha aaaa"
"ဟိုတစ္ေခါက္က သူ အိမ္ကို လာလည္ရင္းနဲ႔ ေမ့လဲသြားလို႔
ေဆးစစ္လိုက္တာ..အေျဖထြက္လာတယ္..
ခင္ဗ်ားကို ေျပာမယ္လို႔လုပ္ေတာ့
မေျပာနဲ႔တဲ့...သူ႔ေၾကာင့္ စိတ္မညစ္ေစခ်င္ဘူးတဲ့
ခင္ဗ်ားေဘးမွာ ရသေလာက္ေနမယ္တဲ့...
ေဆးလည္း မကုေတာ့ဘူးတဲ့..."
Luhan ေျပာေနရင္းနဲ႔ ႐ႈိက္ႀကီးတငင္ငိုေနေပမယ့္
Kai ကေတာ့ ထိုေနရာမွာပင္..ေက်ာက္႐ုပ္ျဖစ္သြားခဲ့သည္
Flash back end......
မိမိ ငိူထားတာကို မျမင္ေစခ်င္တာေၾကာင့္
မ်က္ႏွာသစ္ၿပီးမွ အခန္းထဲျပနိဝင္လိုက္သည္..
"Baby ႏိုးလာၿပီလား..."
Kai အျပံဳးတစ္ခု ဆင္ျမန္းၿပီးေျပာလိုက္ေပမယ့္
kyungsoo ကေတာ့ မ်က္ရည္ေလးဝဲလ်က္.
"က..ကို...သိေနခဲ့တာလား..ဟင္.."
Kyungsoo ရဲ႕ စကားေၾကာင့္ Kai သူ႔ရဲ႕ မ်က္ရည္ေတြကို
လံုးဝထိန္းမခ်ဳပ္ႏိုင္ေတာ့ပဲ Kyungsoo ကို ဖက္ကာ ငိုမိသည္
"Wae...wae...wae... ဘာလို႔ ႀကိဳမေျပာခဲ့တာလဲ
ႀကိဳေျပာခဲ့မယ္ဆိုရငိ...ပိုၿပီး ဂ႐ုစိုက္မိမွာ..
နည္းနည္းေလးသာ ေစာၿပီး အသိေပးခဲ့ရင္..
Baby ကို ႏွိပ္စက္မိမွာ မဟုတိဘူး...wae..wae..wae!!!!
ဘာလို႔လဲ....ကိုယ့္ကို တမငိလူဆိူးျဖစ္ေအာင္လုပ္တာလား..
နည္းနည္းေလးသာ ႀကိဳသိခဲ့ရင္ အခူ...အခုထက္ပိုၿပီး...
Baby ရဲ႕ သေဘာအတိုင္း ေနေပးမွာကို..wae
ကုိယ္ ေပးဆပ္မယ္ဆိုကာမွ..ဘာလို႔...ဒီလို ျဖစ္တာလဲ..
ကုိယ္...ကိူယ္ ေစာင့္ေ႐ွာက္ေပးမယ္ ဆိုကာမွ ဘာလို႔...ဘာလို႔
ဒီလို ျဖစ္တာလဲ...."
Kyungsoo ကိူ တင္းၾကပ္စြာဖက္ၿပီး ေအာ္ဟစ္ကာငိူေႂကြးေနတဲ့
kai နဲ႔
Kai ရဲ႕ ေနာက္ေက်ာေလးကို ျပန္ဖက္ကာ အသံတိတ္ငိုေႂကြးေနတဲ့
Kyungsoo ကိူ ၾကည့္ၿပီး Sehun နဲ႔ Luhan တို႔လည္း
ငိူေနမိသည္
ခဏအၾကာ သူတို႔ကို ေ႐ွာင္ေပးၿပီး အခန္းျပင္ကိုသာ
ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္
အေတာ္ၾကာငိုၿပီးေတာ့ Kai ဖက္ထားရာမွ ခြာလိုက္ၿပီး
Kyungsoo ကို မ်က္ရည္သုတ္ေပးလိုက္သည္
"ကိုယ့္ကို ဘာလို႔ မေျပာခဲ့တာလဲ..."
"ကုိကို့ .sob sob စိတ္မညစ္ေစခ်င္လို႔..."
"Baby ရယ္...."
ဆိုေသာ စကားေလးအျပင္ ထပ္မေျပာႏိုင္တာေၾကာင့္
ျပန္ေပြ႔ဖက္ထားလိုက္သည္..
~~~~~~~~~~~~~~
၁ ပတ္ ...၂ ပတ္...
၁လ...
၂လ..
၃လ....
ေန႔ လ ရက္ တို႔ ကုန္ဆံုးလာသည္ႏွငိ့အမ်ွ...
Kyungsoo သည္လည္း သိသိသာသာ အားနည္းလာသည္
ျပည့္ေဖာင္းေနေသာ ပါးေလးေတြလည္းမ႐ွိေတာ့
ပန္းေရာင္သမိး ေနေသာ ႏႈတ္ခမိးေနရာမွာ ေဖ်ာ့ေတာ့ေနေသာ
ႏႈတိခမိးအေရာင္ေလးက ေနရာယူထားသည္...
အရင္က လံူးလံုးေလးျဖစ္ေနေသာ ခနၶာကုိယ္ေလးေနရာမွာ
ပိန္ပါးေသာ ခနၶာကုိယ္ေလးက ေနရာယူထားေလသည္..
"ကို..."..
ခါးေလးကို ရစ္ပတ္လာေသာ လက္တစ္စံုေၾကာင့္ ခပ္တင္းတင္းေလး
ျပန္လည္ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္..
"ေျပာေလ baby... "
"ကိုနဲ႔ ပငိလယ္တူတူသြားခ်င္တယိ..."
"ဟမ္ baby က ေနမေကာင္းဘူးေလ..."
"အျဖစ္ခ်င္ဆံုးဆနၵထဲမွာ အဲ့တာပါတယ္ကို..."
"Baby တကယ္ ရလို႔လား...
ေနမေကာင္းပဲနဲ႔ ပင္လယ္ေလကေအးတယ္ေလ.."
"ရတယ္...baby ေအးရင္ ကို႔ ရင္ခြင္ထဲမွာေနမယ္ေလ
ကုိယ္က ဖက္ထားေလ..မဟုတ္ဘူးလား..."
"Arigoo စကားေတြတတ္ေနတာ
ေကာင္းပါၿပီ ပင္လယ္ကိုသြားၾကမယိ.."
"အရမ္းခ်စ္တယ္ ကို..."
"ကုိယ္လည္း baby ကိူ ခ်စ္တယိ.."
အနည္းငယ္ၾကာေအာင္ ေမာင္းၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ပင္လယ္ေလးကို
ေတြ႔ျမင္ရသည္..
Kyungsoo ကို ေပြ႔ခ်ီၿပီးေအာက္ကိုခ်ေပးကာ လက္ခ်င္းတြဲၿပီး
ေလ်ွာက္လိုက္သည္
ေလတစ္ခ်က္တစ္ခ်က္တိုက္တိုင္း တုန္သြားေသာ Kyungsoo.ကုိၾကည့္ၿပီး မ်က္ရည္ဝဲလာသည္
သို႔ေသာ္ Kyungsoo မႀကိဳက္မွန္းသိတာေၾကာင့္ တက္ႏိုင္သမ်ွ
ထိန္းခ်ဳပ္ၿပီး သူ႔ကိုယ္ေလးကို ရင္ခြင္ထဲသို႔ ထည့္ထားလိုက္သည္
"ကို..."
"ဟင္.."
"ပင္လယ္ႀကီးက အရမ္းလွတယ္ေနာိ.."
"Omm လွတယိ.."
"ကို နဲ႔လာရလို႔ အရမ္း ေပ်ာ္တယ္...".
"Baby ေပ်ာ္ရင္ ကိုယိလည္းေပ်ာ္တယ္..".
"ေရနားသြားခ်င္တယိ..".
"မသြားပါနဲ႔ baby ရယ္
ကုိနဲ႔ ဒီမွာထိုင္ၿပီး ေရလိႈင္းေလးေတြကို ထိုင္ၾကည့္ၾကမယ္ေလ"
"ကို႔ သေဘာပဲ.."
သဲေသာင္နားမွာ ထိုု္င္ၿပီး ေရလိႈင္းေလးေတြနဲ႔
ေကာင္းကင္မွာ ပ်ံသန္းေနေသာ ငွက္ေလးမ်ားကိူၾကည့္ကာ
Kyungsoo ျပံဳးမိသညိ
"သေဘာက်တယ္.."
"ဘာကိုလဲ baby.."
"ဒီလိုမ်ိဳးေနရတာကို...
ကုိ က ေနာကိကေနၿပီး baby သိုင္းဖက္ၿပီး ကို႔ ရင္ခြင္ထဲထည့္ထားတာကို...ဒီလိုမ်ိဴးေလး အျမဲတမ္းေနရရင္ ေကာင္းမွာပဲေနာ္.."
"ေနရမွာေပါ့ baby ရယ္.."
Kyungsoo အားမငယ္ေအာင္ေျပာေပမယ့္ Kai ရဲ႕
အသံေတြတုန္ေနသည္ကို Kyungsooသတိထားမိသည္.
"ကို.."
"ဟင္.."
"ကတိ တစ္ခုေပး.."
"ဘာကိုလဲ.."
"Baby ေသသြားရင္ေတာင္...ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ေနၿပီး
အသက္႐ွင္မယ္ဆိုတဲ့ဘကတိ..."
"ဒါေတာ့မေပးႏိုင္ဘူး..baby.."
"ကုိ..baby ဆနၵကို လိုက္ေလ်ာေပးမယ္ဆို..."
"ဒီဟာက မျဖစ္ႏိုငိဘူးေလ..baby မ႐ွိရင္ ကုိယ့္ရဲ႕ဘဝက.."
"Shuu မေျပာနဲ႔...baby က ကုိယ့္အနားမွာ ႐ွိေနမွာေလ.."
Kyungsoo စိတ္အားမငယိရေအာင္ ေျပာေပမယ့္
Kai ရဲ႕ အသံေတြ တုန္ေနသည္ပင္
"အ...,"
.
"Wae baby ဘာျဖစ္လို႔လဲ..."
"ေခါင္းကိုက္လာလို႔.."
"ဟင္ဒါဆို ျပန္မယ္ေလ...
"ကို.."
ျပန္မည္လုပ္ေနေသာ Kai ရဲ႕ လက္ကို Kyungsoo
ဆြဲလိုက္ကာ ေခါင္းယမ္းျပလိုက္သည္..
ႏွစ္ဦးသားရဲ႕မ်က္ဝန္းထဲမွာေတာ့ မ်က္ရည္မ်ားျပည့္ႏွက္လ်က္
Kyungsoo ရဲ႕ဆနၵအတိုင္းျပန္ထိုင္လိုက္ေတာ့ kyungsoo
ျပံဳးကာၾကည့္မိသည္
Kai လည္း Kyungsoo ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေလးေပၚကို ႏူးညံေသာ
အနမ္းမ်ား ေႁခြခ်လိုက္သည္...
အနည္းငယ္ၾကာေတာ့ Kai ရဲ႕ ရင္ခြင္ထဲကို Kyungsoo
တိုးဝင္လာသည္
"ေမႊးလိုက္တာ. "
"ဘာကိုလဲ..."
"ကို႔ ရဲ႕ ကိုယ္သင္းန႔ံ..baby အလြတ္မွတ္ေနတာ..."
"Arigoo ကေလးဆိုးေလး..."
"ကို..ကတိတစ္ခုထပ္ေပး....
"ဘာကတိလဲ.ယ"
"ေနာက္ဘဝေတြေရာက္ရင္ ကို...က အရင္စၿပီးခ်စ္ပါ့မယ္ဆိုတဲ့ကတိ"
"ဟမ္.."
"ဟုတ္တယ္ေလ..ဒီဘဝမွာ ကြၽန္ေတာ္က အရင္စခ်စ္ရတာေလ
အဲ့ဒါေၾကာင့္ ေနာက္ဘဝေတြေရာက္ရင္ ကို က အရင္ခ်စ္ရမယ္"
"ဟုတိပါၿပီ ကတိ..."
Kyungsoo ရဲ႕ စကားေၾကာင့္ Kai ႏွလံုးသား နာက်င္မိသညိ
သူ Kyungsoo ါအေပၚ လုပ္မေပးႏိုင္ခဲ့တာေတြကို
ေတြးမိေသာေၾကာင့္ အျပစ္တင္မိသည္..
"က...ကို...သီခ်င္းဆိုျပပါလားဟင္..
Ba..baby အရမ္းအိပ္ခ်င္ေနလို႔..."
"Ba...bab..baby.. မအိပ္ပါနဲ႔ကေလးရယ္
ကေလးပင္ပန္းေနတယ္ဆိုတာ သိေပမယ့္...မ..မအိပ္..နဲ႔ဦးေလ
ေနာ္...ေနာိ..ကု...ကိုိယ္..."
"Ba..ba.baby...မရ...ေတာ့...ဘူး...
အ..ရမ္း...အိပ္...ခ်င္ေန..ၿပီ....သီ..ခ်င္း..ဆို..ၿပီး..
ေခ်ာ့..သိပ္..ေ.နာ္...အရမ္း...ခ်စ္တယ္...က...ကို... b..baby.
အရင္...အိပ္..ေတာ့.မယ္..ေနာိ..."
တိုးတိုးေလးႏွင့္ ျဖည္းညင္းစြာေျပာၿပီးေနာက္
လႈပ္႐ွားမႈမ႐ွိေသာ ႏွလံုးခုန္သံေလးႏွင့္အတူ
ထာဝရ
အိပ္စက္သြားေလသည္
"ကေလး....က..ေလး..ရယ္...ကေလး အရမ္းပင္ပန္းေနရင္
အိပ္စက္လိုက္ပါေတာ့...ကုိယ္ သီခ်င္းဆိုျပမယ္ေနာ္"
Memory
Remembering
Even after time passes
My memory
Holding it in
Even when tears come
In the scattered memories
You alone remain
Love in my memory
Like a star
Even if you can’t reach my heart
Already in my dreams
I see your face
Love in my memory
Like the snow
You build up in my heart every day
I love you, I remember you
Only you are my memory
Memory
I’m lost, looking for
The pieces of the memories
It’s suddenly
In case you suddenly come to me
I’m prepared
With the small hope
Of seeing you some day
I wait
Love in my memory
Like a star
Even if you can’t reach my heart
Already in my dreams
I see your face
Love in my memory
Like the snow
You build up in my heart every day
I love you, I remember you
Only you
If you can hear my voice
Slowly come to me
Love in my memory
Like the stars, you build up every day
I love you, I remember you
Only you are my memory.."
"က..ကေလး..နားေထာင္ေနလားဟင္...ကိုယ္ဆိုတာကို
အရင္ကထက္ ေကာင္းတယိမလား..ဟဲဟဲေကာင္းရမယ္ေလ
ကေလးကို ဆိုျပခ်င္လို႔ ေလ့က်ငိ့ထားတာ...ဘယ္လိုလဲ
ေကာင္းတယ္မလား...ၿပီးေတာ့ေလ..ကေလးကို ေျပာစရာေတြ
အမ်ားႀကီး က်န္ေနေသးတယ္ေလကြာ..ဘာလို႔ အေစာႀကီး
အိပ္သြားတာလဲ..ကေလးအိပ္ေပမယ့္ ကိုယ္က ဆက္ေျပာမယ္ေနာ္
ကိုယ္လည္း ကေလးကို အရမ္းခ်စ္တယ္..
စိတ္ခ်ေနာိ..ကေလးကို ေပးခဲ့တဲ့ ကတိေတြ အကုန္လံူးတည္ေအာင္
ေနမယ္ေနာိ...ကြၽတ္..ကြၽတိ...အိုး..ေအ့.ေအ့..ကေလးေလး
ေအးခ်မ္းစြာ အိပ္စက္ေတာ့ေနာ္ကုိယ္ေဘးမွာ႐ွိေနမယိ
ကေလးကို ေႏွာက္ယွက္လို႔မရေအာင္ ကုိုယ္က ကာကြယ္ေပးမယ္
အရမ္းခ်စ္တယိ..."
ရီက်ဲက်ဲနဲ႔ေျပာေနေပမယိ့...
တုန္ယင္ေနေသာ အသံ....
႐ိႈက္သံပါေသာအသံ....
အျမင္အာရံုမသဲကြဲေတာ့သည္အထိ..
မ်က္ရည္မ်ားျဖင့္ျပည့္ေနေသာမ်က္ဝန္းအစံု...
ငိုေသာ အသံပင္ မထြက္နိုင္ေတာ့ပဲ
ရင္ဘက္ကိုထုကာ ႐ိႈက္ႀကီးတငင္ငိုေနေသာ ေကာင္ေလးကို
မည္သူမ်ွ မသိႏိုင္ေတာ့ေပ....
မိုးကုပ္ စက္ဝိုင္းကေန တစ္ျဖည္းျဖည္း တိမ္ကြယ္သြားတဲ့
ေနမင္းႀကီးႏွင့္အၿပိဳင္
ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္၏ ခနၶာကိုယ္ေလးကို ရင္ခြင္ထဲ
ေထြးေပြ႔ထားရင္း နဖူးေလးကို နမ္းကာ ရင္ကြဲမတက္ငိုေနေသာ
ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္တို႔ရဲ႕
ျမင္ကြင္းကား
ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္လို လွပသည္ေတာ့ မဟုတ္ခဲ့ပါေခ်.....
ၿပီးပါၿပီ.........
Dika is forever❤❤❤
Kaisoo is more than real❤❤❤
Kaisoo-Dika-Kadi-100%Love ❤❤❤
🐧🐻🐧🐻🐧🐻❤❤❤❤❤
Kyungsoo ဆေးရုံကနေဆင်းတာ ဒီနေ့ဆိုလျှင်
တစ်ပတ်ပြည့်ပြီပင်.....
တစ်ပတ်အတောအတွင်း Kyungsoo လုပ်ချင်သမျှကို
မငြီးမငြူပဲ လုပ်ပေးနေသော Kai ကြောင့်
Kyungsoo နည်းနညိးတော့ အံသြမိသည်....
ဘာလို့လဲလို့ မေးရင်လည်း သေသေချာချာ ရေရေရာရာ
မဖြေပဲ ရှောင်သွားတတ်သည်..
ဒါပေမယ့် သူပြောနေကြ စကားလေးက
"Baby ကို စောင့်ရှောက်မယ်ဆိုတဲ့ ကတိကို တည်ချင်လို့"
"Baby ရဲ့ဆန္ဒတွေကို ဖြည့်ဆည်းပေးချင်လို့"
ထိုစကား ၂ခွန်းကိုတော့ ပြောမြဲပြောသည်...
အခုတလော Kai ကိူ သတိထားပြီး ကြည့်တော့
သူ..မျက်နှာတွေ ချောင်ကျသွားသည်..
အိပ်ရေးပျက်တာကြောင့် လားမသိ မျက်ကွင်းတွေလည်း
ညိုနေသည်...
Kyungsoo မေးတော့ အိပ်မပျော်လို့ပါ ဟူ၍ပြောနေကြပင်..
ဒီနေ့တော့ Kyungsoo အစောကြီနိုးနေသညိ
နာကျင်နေသော ခေါင်းကို လျစ်လျူရှုပြီး...အိပ်ရာကနေ
အတင်းထကာ..
Kai စားဖို့အတွက် ပြင်ဆင်ပေးမည်ဆိုပြီး...ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်
Kai လည်း သူ့ကို ပြုစုနေရတာနဲ့ အစာသိပ်မစားတာကြောင့်
သူကြိုက်တဲ့ ဟင်းလေးတွေကို ချက်မယ်ဆိုပြီး
အားတင်းကာ ထလိုက်သည်
မီးဖိုချောင်ထဲဝင်ကာ apron လေးကိုဝတ်ပြီး
Kai ကြိုက်တတ်တဲ့ အရာလေးကို ပြင်ဆင်နေလိုက်သည်
နောက်ဆုံး သူအရမ်းကြိုက်တဲ့ ကြက်ကြော်ကို ကြော်ပေးကာ
စားပွဲပေါ်မှာ သပ်သပ်ရပ်ရပ်လှလှပပလေးထားကာ
ပြင်ဆင်ထားလိုက်သည်
ပြင်ဆင်မှုတွေပြီးတာနဲ့ Apron လေးကိုချွတ်ပြီး Kai
ကိုသွားနှိုးမည်ကြံတော့
ကိုက်ခဲလာတဲ့ ခေါင်းကြောင့် စားပွဲခုံရဲ့ အစွန်းလေးကို
အားပြုကာ ကိုင်ထားမိသည်..
ခေါင်းကို ခါပြီး ဆက်လျှောက်မည်ပြုသော်လည်း..
မခံနိုင်အောငိကိုက်လာတာကြောင့်
မြေပြင်ပေါ် ပစ်လဲသွားသည်...
စားပွဲပေါ်က ဟင်းလေးတွေကတော့ အထီးကျန်ဆန်လျက်...
~~~~~~~~~~~
Kai အိပ်ရာက နိုးတာနဲ့ Kyungsoo မရှိတာကြောင့်
စိုးရိမ်ကာ လိုက်ရှာသည်...
အိမ်ပေါ်ထပ်တွင် မရှိတာကြောင့်
အောက်ထပ်ကို ဆင်းပြီး ရှာတော့လည်း မတွေ့
ထို့ကြောင့် နောက်ဆူံး မီးဖိုချောင်ထဲဝင်လာတော့
မြေပြင်ပေါ်ခွေခွေပစ်လဲနေသော Kyungsoo ရယ်
စားပွဲပေါ်က ဟင်းတွေကိူ မြင်ပြီး
ဆောက်တည်ရာမရ ဖြစ်ပြီး ငိုကြွေးကာ
Kyungsoo ကိုယ်လေးကို ပွေ့ချီပြီး.ဆေးရုံသို့အမြန်ပို့လိုက်သည်
အရေးပေါ်လူနာဆောင်သို့ပို့ပြီး...စစ်ဆေးမှုတွေလုပ်ပြီးတာနဲ့
VIP room ထဲမှာ ထားလိုက်သညိ
"Hello luhan လား...ငါပါ Kai...
Baby...baby လေ...."
Kai ဆက်မပြောနိုင်တော့ပဲ ဖုန်းချလိုက်သည်
ဒီလောက်ဆိုလျှင် Luhan လည်း သိနေပါပြီလေ...
၁
နာရီလောက်ကြာတော့ Luhan အခန်းထဲဝင်လာပြီး
အိပ်နေသော Kyungsoo ကို ကြည့်ပြီး ငိူကြွေးနေသည်
Sehun ကတော့ ဘေးမှာ နှစ်သိမ့်ပေးလျက်...
Kai လည်း မခံစားနိုင်တာကြောင့် အပြင်ထွက်ပြီး
တိတ်တဆိတ် ငိူကြွေးနေသည်
Flash back.......
ဆရာဝန်ကြီးက ဆွေးနွေးမယ်လို့ပြောတာကြောင့်
Kai နဲ့ Luhan ဆရာဝန်ကြီးရဲ့နောက်ကို လိုက်ခဲ့သည်..
"ဆရာ...ဘာကိုဆွေးနွေးမလို့လဲ မသိဘူး...".
"လူနာနဲ့ ဘာတော်လဲ..."
"လူနာနဲ့ လက်ထပ်မယ့်သူပါ..."
"ဆွေးနွေးချင်တယ်ဆိုတာက လူနာအတွက်ပါ..
လူနာမှာ ရောဂါရှိတာသိလား...."
"ဟမ်....ဘာ...အခု ဘာပြောလိုက်တာလဲ..မသိဘူး..."
"သိပါတယ် ဆရာ.."
Luhan က ဖြတ်ပြောလိုက်တာကြောင့် kai
အံ့သြစွာကြည့်မိသည်
"ဘာ.ခဏလေး..အခု..ဘာပြောလိုက်တာလည်း မသိဘူး..
ရောဂါ ရှိတယ်တဲ့လား...Kyung ကလေ..ဟား ဟား ဟား
ဟာသ ပြောနေပေမယ့် မရီရဘူးလေ...."
"လူနာရော သိရဲ့လား..."
"Nae.. သိပါတယ်..."
ဆရာဝန် နဲ့ luhan နဲ့ စကားပြောနေပေမယ့်
Kai ကတော့ တုပ်တုပ်မျှမလှုပ်ပေ...
"Wae..wae..ဘာလို့ လိမ်ညာနေတာကြတာလဲ
Kyung က... baby မှာက ရောဂါတဲ့လား..
ကောင်းပြီ..ရောဂါရှိတယ်ပဲထား..ကုမယ်လေ
ဘာရောဂါမို့လို့လဲ နှလူံးရောဂါလား...ကျောက်ကပ်လား
အသည်းလား...ကင်ဆာလား...ဒါဆိုရင်တောင် အစားထိုး
ကူသလို့ရတယ်လေ..."
"Kyungsoo က Brain Tumor ဖြစ်နေတာ..
ကုလို့မရတော့ဘူး..
အလွန်ဆူံး ၆လပဲ.."
Luhan ရဲ့ စကားအဆုံး Kai ရဲ့ ကမ္ဘာကြီးချာချာလည်သွားသည်
"Ha ha ha ha haaaaaaaaaa
လိမ်နေတာ..လိမ်နေကြတာ...Brain tumor တဲ့လား..
Ha ha ha ha aaaa"
"ဟိုတစ်ခေါက်က သူ အိမ်ကို လာလည်ရင်းနဲ့ မေ့လဲသွားလို့
ဆေးစစ်လိုက်တာ..အဖြေထွက်လာတယ်..
ခင်ဗျားကို ပြောမယ်လို့လုပ်တော့
မပြောနဲ့တဲ့...သူ့ကြောင့် စိတ်မညစ်စေချင်ဘူးတဲ့
ခင်ဗျားဘေးမှာ ရသလောက်နေမယ်တဲ့...
ဆေးလည်း မကုတော့ဘူးတဲ့..."
Luhan ပြောနေရင်းနဲ့ ရှိုက်ကြီးတငင်ငိုနေပေမယ့်
Kai ကတော့ ထိုနေရာမှာပင်..ကျောက်ရုပ်ဖြစ်သွားခဲ့သည်
Flash back end......
မိမိ ငိူထားတာကို မမြင်စေချင်တာကြောင့်
မျက်နှာသစ်ပြီးမှ အခန်းထဲပြနိဝင်လိုက်သည်..
"Baby နိုးလာပြီလား..."
Kai အပြုံးတစ်ခု ဆင်မြန်းပြီးပြောလိုက်ပေမယ့်
kyungsoo ကတော့ မျက်ရည်လေးဝဲလျက်.
"က..ကို...သိနေခဲ့တာလား..ဟင်.."
Kyungsoo ရဲ့ စကားကြောင့် Kai သူ့ရဲ့ မျက်ရည်တွေကို
လုံးဝထိန်းမချုပ်နိုင်တော့ပဲ Kyungsoo ကို ဖက်ကာ ငိုမိသည်
"Wae...wae...wae... ဘာလို့ ကြိုမပြောခဲ့တာလဲ
ကြိုပြောခဲ့မယ်ဆိုရငိ...ပိုပြီး ဂရုစိုက်မိမှာ..
နည်းနည်းလေးသာ စောပြီး အသိပေးခဲ့ရင်..
Baby ကို နှိပ်စက်မိမှာ မဟုတိဘူး...wae..wae..wae!!!!
ဘာလို့လဲ....ကိုယ့်ကို တမငိလူဆိူးဖြစ်အောင်လုပ်တာလား..
နည်းနည်းလေးသာ ကြိုသိခဲ့ရင် အခူ...အခုထက်ပိုပြီး...
Baby ရဲ့ သဘောအတိုင်း နေပေးမှာကို..wae
ကိုယ် ပေးဆပ်မယ်ဆိုကာမှ..ဘာလို့...ဒီလို ဖြစ်တာလဲ..
ကိုယ်...ကိူယ် စောင့်ရှောက်ပေးမယ် ဆိုကာမှ ဘာလို့...ဘာလို့
ဒီလို ဖြစ်တာလဲ...."
Kyungsoo ကိူ တင်းကြပ်စွာဖက်ပြီး အော်ဟစ်ကာငိူကြွေးနေတဲ့
kai နဲ့
Kai ရဲ့ နောက်ကျောလေးကို ပြန်ဖက်ကာ အသံတိတ်ငိုကြွေးနေတဲ့
Kyungsoo ကိူ ကြည့်ပြီး Sehun နဲ့ Luhan တို့လည်း
ငိူနေမိသည်
ခဏအကြာ သူတို့ကို ရှောင်ပေးပြီး အခန်းပြင်ကိုသာ
ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်
အတော်ကြာငိုပြီးတော့ Kai ဖက်ထားရာမှ ခွာလိုက်ပြီး
Kyungsoo ကို မျက်ရည်သုတ်ပေးလိုက်သည်
"ကိုယ့်ကို ဘာလို့ မပြောခဲ့တာလဲ..."
"ကိုကို့ .sob sob စိတ်မညစ်စေချင်လို့..."
"Baby ရယ်...."
ဆိုသော စကားလေးအပြင် ထပ်မပြောနိုင်တာကြောင့်
ပြန်ပွေ့ဖက်ထားလိုက်သည်..
~~~~~~~~~~~~~~
၁ ပတ် ...၂ ပတ်...
၁လ...
၂လ..
၃လ....
နေ့ လ ရက် တို့ ကုန်ဆုံးလာသည်နှငိ့အမျှ...
Kyungsoo သည်လည်း သိသိသာသာ အားနည်းလာသည်
ပြည့်ဖောင်းနေသော ပါးလေးတွေလည်းမရှိတော့
ပန်းရောင်သမိး နေသော နှုတ်ခမိးနေရာမှာ ဖျော့တော့နေသော
နှုတိခမိးအရောင်လေးက နေရာယူထားသည်...
အရင်က လူံးလုံးလေးဖြစ်နေသော ခန္ဓာကိုယ်လေးနေရာမှာ
ပိန်ပါးသော ခန္ဓာကိုယ်လေးက နေရာယူထားလေသည်..
"ကို..."..
ခါးလေးကို ရစ်ပတ်လာသော လက်တစ်စုံကြောင့် ခပ်တင်းတင်းလေး
ပြန်လည်ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်..
"ပြောလေ baby... "
"ကိုနဲ့ ပငိလယ်တူတူသွားချင်တယိ..."
"ဟမ် baby က နေမကောင်းဘူးလေ..."
"အဖြစ်ချင်ဆုံးဆန္ဒထဲမှာ အဲ့တာပါတယ်ကို..."
"Baby တကယ် ရလို့လား...
နေမကောင်းပဲနဲ့ ပင်လယ်လေကအေးတယ်လေ.."
"ရတယ်...baby အေးရင် ကို့ ရင်ခွင်ထဲမှာနေမယ်လေ
ကိုယ်က ဖက်ထားလေ..မဟုတ်ဘူးလား..."
"Arigoo စကားတွေတတ်နေတာ
ကောင်းပါပြီ ပင်လယ်ကိုသွားကြမယိ.."
"အရမ်းချစ်တယ် ကို..."
"ကိုယ်လည်း baby ကိူ ချစ်တယိ.."
အနည်းငယ်ကြာအောင် မောင်းပြီးတဲ့နောက်မှာ ပင်လယ်လေးကို
တွေ့မြင်ရသည်..
Kyungsoo ကို ပွေ့ချီပြီးအောက်ကိုချပေးကာ လက်ချင်းတွဲပြီး
လျှောက်လိုက်သည်
လေတစ်ချက်တစ်ချက်တိုက်တိုင်း တုန်သွားသော Kyungsoo.ကိုကြည့်ပြီး မျက်ရည်ဝဲလာသည်
သို့သော် Kyungsoo မကြိုက်မှန်းသိတာကြောင့် တက်နိုင်သမျှ
ထိန်းချုပ်ပြီး သူ့ကိုယ်လေးကို ရင်ခွင်ထဲသို့ ထည့်ထားလိုက်သည်
"ကို..."
"ဟင်.."
"ပင်လယ်ကြီးက အရမ်းလှတယ်နောိ.."
"Omm လှတယိ.."
"ကို နဲ့လာရလို့ အရမ်း ပျော်တယ်...".
"Baby ပျော်ရင် ကိုယိလည်းပျော်တယ်..".
"ရေနားသွားချင်တယိ..".
"မသွားပါနဲ့ baby ရယ်
ကိုနဲ့ ဒီမှာထိုင်ပြီး ရေလှိုင်းလေးတွေကို ထိုင်ကြည့်ကြမယ်လေ"
"ကို့ သဘောပဲ.."
သဲသောင်နားမှာ ထိုင်ပြီး ရေလှိုင်းလေးတွေနဲ့
ကောင်းကင်မှာ ပျံသန်းနေသော ငှက်လေးများကိူကြည့်ကာ
Kyungsoo ပြုံးမိသညိ
"သဘောကျတယ်.."
"ဘာကိုလဲ baby.."
"ဒီလိုမျိုးနေရတာကို...
ကို က နောကိကနေပြီး baby သိုင်းဖက်ပြီး ကို့ ရင်ခွင်ထဲထည့်ထားတာကို...ဒီလိုမျိူးလေး အမြဲတမ်းနေရရင် ကောင်းမှာပဲနော်.."
"နေရမှာပေါ့ baby ရယ်.."
Kyungsoo အားမငယ်အောင်ပြောပေမယ့် Kai ရဲ့
အသံတွေတုန်နေသည်ကို Kyungsooသတိထားမိသည်.
"ကို.."
"ဟင်.."
"ကတိ တစ်ခုပေး.."
"ဘာကိုလဲ.."
"Baby သေသွားရင်တောင်...ကောင်းကောင်းမွန်မွန် နေပြီး
အသက်ရှင်မယ်ဆိုတဲ့ဘကတိ..."
"ဒါတော့မပေးနိုင်ဘူး..baby.."
"ကို..baby ဆန္ဒကို လိုက်လျောပေးမယ်ဆို..."
"ဒီဟာက မဖြစ်နိုငိဘူးလေ..baby မရှိရင် ကိုယ့်ရဲ့ဘဝက.."
"Shuu မပြောနဲ့...baby က ကိုယ့်အနားမှာ ရှိနေမှာလေ.."
Kyungsoo စိတ်အားမငယိရအောင် ပြောပေမယ့်
Kai ရဲ့ အသံတွေ တုန်နေသည်ပင်
"အ...,"
.
"Wae baby ဘာဖြစ်လို့လဲ..."
"ခေါင်းကိုက်လာလို့.."
"ဟင်ဒါဆို ပြန်မယ်လေ...
"ကို.."
ပြန်မည်လုပ်နေသော Kai ရဲ့ လက်ကို Kyungsoo
ဆွဲလိုက်ကာ ခေါင်းယမ်းပြလိုက်သည်..
နှစ်ဦးသားရဲ့မျက်ဝန်းထဲမှာတော့ မျက်ရည်များပြည့်နှက်လျက်
Kyungsoo ရဲ့ဆန္ဒအတိုင်းပြန်ထိုင်လိုက်တော့ kyungsoo
ပြုံးကာကြည့်မိသည်
Kai လည်း Kyungsoo ရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးပေါ်ကို နူးညံသော
အနမ်းများ ခြွေချလိုက်သည်...
အနည်းငယ်ကြာတော့ Kai ရဲ့ ရင်ခွင်ထဲကို Kyungsoo
တိုးဝင်လာသည်
"မွှေးလိုက်တာ. "
"ဘာကိုလဲ..."
"ကို့ ရဲ့ ကိုယ်သင်းနံ့..baby အလွတ်မှတ်နေတာ..."
"Arigoo ကလေးဆိုးလေး..."
"ကို..ကတိတစ်ခုထပ်ပေး....
"ဘာကတိလဲ.ယ"
"နောက်ဘဝတွေရောက်ရင် ကို...က အရင်စပြီးချစ်ပါ့မယ်ဆိုတဲ့ကတိ"
"ဟမ်.."
"ဟုတ်တယ်လေ..ဒီဘဝမှာ ကျွန်တော်က အရင်စချစ်ရတာလေ
အဲ့ဒါကြောင့် နောက်ဘဝတွေရောက်ရင် ကို က အရင်ချစ်ရမယ်"
"ဟုတိပါပြီ ကတိ..."
Kyungsoo ရဲ့ စကားကြောင့် Kai နှလုံးသား နာကျင်မိသညိ
သူ Kyungsoo ါအပေါ် လုပ်မပေးနိုင်ခဲ့တာတွေကို
တွေးမိသောကြောင့် အပြစ်တင်မိသည်..
"က...ကို...သီချင်းဆိုပြပါလားဟင်..
Ba..baby အရမ်းအိပ်ချင်နေလို့..."
"Ba...bab..baby.. မအိပ်ပါနဲ့ကလေးရယ်
ကလေးပင်ပန်းနေတယ်ဆိုတာ သိပေမယ့်...မ..မအိပ်..နဲ့ဦးလေ
နော်...နောိ..ကု...ကိုယ်..."
"Ba..ba.baby...မရ...တော့...ဘူး...
အ..ရမ်း...အိပ်...ချင်နေ..ပြီ....သီ..ချင်း..ဆို..ပြီး..
ချော့..သိပ်..ေ.နာ်...အရမ်း...ချစ်တယ်...က...ကို... b..baby.
အရင်...အိပ်..တော့.မယ်..နောိ..."
တိုးတိုးလေးနှင့် ဖြည်းညင်းစွာပြောပြီးနောက်
လှုပ်ရှားမှုမရှိသော နှလုံးခုန်သံလေးနှင့်အတူ
ထာဝရ
အိပ်စက်သွားလေသည်
"ကလေး....က..လေး..ရယ်...ကလေး အရမ်းပင်ပန်းနေရင်
အိပ်စက်လိုက်ပါတော့...ကိုယ် သီချင်းဆိုပြမယ်နော်"
Memory
Remembering
Even after time passes
My memory
Holding it in
Even when tears come
In the scattered memories
You alone remain
Love in my memory
Like a star
Even if you can’t reach my heart
Already in my dreams
I see your face
Love in my memory
Like the snow
You build up in my heart every day
I love you, I remember you
Only you are my memory
Memory
I’m lost, looking for
The pieces of the memories
It’s suddenly
In case you suddenly come to me
I’m prepared
With the small hope
Of seeing you some day
I wait
Love in my memory
Like a star
Even if you can’t reach my heart
Already in my dreams
I see your face
Love in my memory
Like the snow
You build up in my heart every day
I love you, I remember you
Only you
If you can hear my voice
Slowly come to me
Love in my memory
Like the stars, you build up every day
I love you, I remember you
Only you are my memory.."
"က..ကလေး..နားထောင်နေလားဟင်...ကိုယ်ဆိုတာကို
အရင်ကထက် ကောင်းတယိမလား..ဟဲဟဲကောင်းရမယ်လေ
ကလေးကို ဆိုပြချင်လို့ လေ့ကျငိ့ထားတာ...ဘယ်လိုလဲ
ကောင်းတယ်မလား...ပြီးတော့လေ..ကလေးကို ပြောစရာတွေ
အများကြီး ကျန်နေသေးတယ်လေကွာ..ဘာလို့ အစောကြီး
အိပ်သွားတာလဲ..ကလေးအိပ်ပေမယ့် ကိုယ်က ဆက်ပြောမယ်နော်
ကိုယ်လည်း ကလေးကို အရမ်းချစ်တယ်..
စိတ်ချနောိ..ကလေးကို ပေးခဲ့တဲ့ ကတိတွေ အကုန်လူံးတည်အောင်
နေမယ်နောိ...ကျွတ်..ကျွတိ...အိုး..အေ့.အေ့..ကလေးလေး
အေးချမ်းစွာ အိပ်စက်တော့နော်ကိုယ်ဘေးမှာရှိနေမယိ
ကလေးကို နှောက်ယှက်လို့မရအောင် ကိုယ်က ကာကွယ်ပေးမယ်
အရမ်းချစ်တယိ..."
ရီကျဲကျဲနဲ့ပြောနေပေမယိ့...
တုန်ယင်နေသော အသံ....
ရှိုက်သံပါသောအသံ....
အမြင်အာရုံမသဲကွဲတော့သည်အထိ..
မျက်ရည်များဖြင့်ပြည့်နေသောမျက်ဝန်းအစုံ...
ငိုသော အသံပင် မထွက်နိုင်တော့ပဲ
ရင်ဘက်ကိုထုကာ ရှိုက်ကြီးတငင်ငိုနေသော ကောင်လေးကို
မည်သူမျှ မသိနိုင်တော့ပေ....
မိုးကုပ် စက်ဝိုင်းကနေ တစ်ဖြည်းဖြည်း တိမ်ကွယ်သွားတဲ့
နေမင်းကြီးနှင့်အပြိုင်
ကောင်လေးတစ်ယောက်၏ ခန္ဓာကိုယ်လေးကို ရင်ခွင်ထဲ
ထွေးပွေ့ထားရင်း နဖူးလေးကို နမ်းကာ ရင်ကွဲမတက်ငိုနေသော
ကောင်လေးတစ်ယောက်တို့ရဲ့
မြင်ကွင်းကား
ပန်းချီကားတစ်ချပ်လို လှပသည်တော့ မဟုတ်ခဲ့ပါချေ.....
ပြီးပါပြီ.........
Dika is forever❤❤❤
Kaisoo is more than real❤❤❤
Kaisoo-Dika-Kadi-100%Love ❤❤❤
🐧🐻🐧🐻🐧🐻❤❤❤❤❤