Chapter 20:Her Past
Princess' POV
Wednesday. Dahil nga sa wednesday ngayon, nagsuot ako nang white dress, tsaka black heels. Para akong namatayan dba? Pero maganda pa rin ako no! After kung magbihis, (Oy! Naligo ako ah!) bumaba na kaagad ako at binati ko lahat nang mga kasambahay namn. Wait? Parang hindi to ako ah? Yung mga katulong naman nagulat. Ako nga rin eh!
Nung nakaupo na ako. Ngayon ko lang napansin na nakauwi na pala yung mga magulang ko. Tsaka si Kuya. Dahil mabait ako, tumayo ako at hinalikan sila sa cheeks. Actually, hindi pa rin sila nagbabago maingay pa rin sila. Lalo nato si Crystal, mas maingay pa sa manok kung magsalita.
"Miss Catherine. Anjan na po si Sir Andrew.", punyemas! Ano nanaman ang ginagawa nun dito sa mansiyon? Grrrr! Sila namn eh ngumiti nang nakakaloko. Oy! Ayaw ko sa ngiting yan!
"Wanna die?", pagbabanta ko. Nag continue ulit sila sa pagkain. Ako nanaman ang ngumiti. Lumabas na kaagad ako at nakita ko si Drew na nakasandal lang ang likod niya sa sasakyan niya. Mamaya pa namn ang date namin ah? Excited much?
"Anong ginagawa mo dito?", tanong ko. Actually, palagi nlng siyang pumupunta dito sa mansiyon. At palaging may dalang flowers at chocolate.
"Sinusundo ka.", ngumiti siya. Yung ginagamit niya para mainlove sa kanya ang mga babae. Sus! Hindi yan tatalab sa isang tulad ko oy! Kaya wala na akong nagawa kundi ang sumakay. Pinagbuksan niya ako eh! Kaya namn siguro ni bunso ang pumunta nang school na mag isa. Tsaka marunong nayun mag drive.
Tahimik lang talaga kami sa biyahe. Sanay rin namn ako sa tahimik eh. Kasi yun naman talaga ang buhay ko dati. Pero dati lang yun.
"What's wrong?", tanong ni Drew. Napansin siguro niya ang pagbuntong hininga ko.
"Wala.", walang kabuhay buhay kong sagot. Oy! Hindi niyo ako masisisi kong pagod ako. Eh kasi namn late na akong naka uwi. Tsaka hindi ako nakapag dinner kagabi kaya gutom pa rin ako hanggang ngayon.
Nasa entrance na kami. Wow? Ano to?! Pyesta? Tsaka may darating na artista? Eh kasi namn po ang raming Froglets at Stupidents sa gate. Everyday namn to nangyayari. Pero hindi parin ako sanay. Siguro kapag natagalan masasanay rin ako. Tiningnan ko si Drew. Alam niyo ba kung ano ang itsura nang mukha niya? Grabe! Nakangiti talaga siya nang malapad. Yung malapad talaga ah! Yung abot tenga yung ngiti niya? Tinaasan ko siya nang kilay. Napalingon naman siya saken. AT biglang nawala yung smile niya.
Ipinark niya ang kotse at pinagbuksan niya ako nang pinto. Tinaasan ko ulit siya nang kilay. Eh kasi naman naka ngiti ulit siya. Anong problema nito?
"Oh c'mon. Wag ka nang magselos babes. Ikaw lang namn ang babae ko eh.", psh. Niyakap niya ako. Pero di ko alam, bigla yata akong ummmm.. nilamig or ....kinilig? Ugh! Basta! Tsaka yung words niya kanina parang ewan ko. Parang feel ko namula ako nun! Basta!
Habang naglalakad kami patungo sa room ko, hawak hawak niya parin ang kamay ko. Actually pinipilit kong kumawala sa pagkakahawak niya pero mas hinihigpitan niya. Psh. Wala naman akong magagawa kaya hinayaan ko nlng siya.
----------------------------------------------------------------
Drew's POV
YES! BIG YES! Pumayag siyang makipagdate saken. Inaya ko kasi siya. WEDNESDATE! Maaga talaga akong nagising ngayon. At sinadya ko talaga siyang sunduin para sabay kami sa school. This past few days kasi, parang iniiwasan niya kami. I mean hindi mo siya makakausap nang matino. Kapag may tinatanong ka sa kanya, titingnan ka niya tapos ibabalewala. Masakit yun ah!
"Anong ginagawa mo dito?", tanong niya kaagad. Wala man lang siyang ngiti sa labi niya. Ganyan na siya ngayon. Walang expression ang mukha niya. Masyado na siyang cold.
"Sinusundo ka.", ngumiti ako. Wala paring nagbago sa mukha niya. Emotionless. Bat hindi tumalab? Ang gwapo gwapo ko tapos eto? Hay! Wala akong magagawa, mahal ko to eh! Hindi ko alam kong kelan nag umpisa tong nararamdaman ko para sa kanya.
Nung nagd-drive na ako patungo sa school. Masyado siyang tahimik at nagbuntong hininga pa siya. "What's wrong?", tanong ko.
"Wala.", yun lang ang sagot niya. Ang tipid niya nang sumagot ngayon. Nung nasa gate na kami, ngumiti ako nang malapad. Ang raming girls, but hindi na ako nagdadala nang babae sa condo. Kasi may mahal na ako eh. Nung napansin ni Catherine yung pagngiti ko, tinaasan niya ako nang kilay. Actually, sinadya ko talaga ang ngumiti para malaman ko kung nagseselos siya. Pero base sa re action niya, parang hindi naman ata! Sigh.
----------------------------------------------------
Bored. Bored. Bored. Bored. Bored. Gusto ko na talagang umalis sa klase nato at puntahan si Catherine. Last subject nato for the day.
Then I hear the bell rang, I quickly stand up and went outside. Pinuntahan ko na agad ang room niya, and their she is. She's talking with someone.
"What the hell!", Catherine said as she clenched her fist. What's going on? I went near to her and that makes her shocked. Then she looked at the guy, sinenyasan niya ito at umalis kaagad.
"Who's that guy?", I asked as we walked. She looked at me at umling lang siya then she smiled. An innocent one. So I just nod. Nung nasa parking lot na kami.
"Drew, I have to go.", she suddenly said. I looked at her, waiting for her explanation. "It's an emergency. I really have to go, maybe we can have a date next time.", she said and she went near at hinalikan niya ako sa left cheek ko. Then she quickly left.
Catherine's POV
"What?", I exclaimed. "Bat nila ako hinahanap? Actually, I don't want to be a gangster anymore. Pero bumalik lang ako kasi my magaganap na Gangster's Royal Fight.", I continue.
"Princess, gusto ka rin nilang papuntahin sa Death Arena. Gusto ka nilang makalaban kung gusto mo pa raw makitang buhay si Ice.", sabi ni Alex. Isa siya sa mga informer ko. Sht! Nag uumpisa na sila sa dirty tricks nila. Nang rarape pa naman sila nang mga babae. Sht! I hope she's okay right now. Sht! Ayokong may mamatay ulit. Ayokong mangyari ulit iyon.
"What the hell!", i exclaimed. I clenched my fist. Then nakaramdam ako nang presence, at tiningnan kung saang direction iyon nanggaling. Nagulat nalang ako nang nakalapit na siya saken, sinenyasan ko ang lalake at umalis kaagad siya. NAglakad kami ni Drew at tinanong niya ako kung sino yun.
"Drew, I have to go.", sabi ko kaagad at hinalikan siya sa cheeks nang sa ganoon hindi siya magalit, kasi ang kulit niya.
-------------------------------------------------------
Death Arena : Time Check- 9:30 p.m
"Master Princess, salamat at dumating kayo.", nagbuntong-hininga si Snow. Tiningnan ko silang lahat ng masama. Nakakainis kasi eh! May dalaw pa naman ako ngayon tapos mapapalaban ako! Nako naman!
"Akala kasi namin hindi ka dadating eh.", sabat ni Thunder. Hindi sana ako pupunta kung hindi importante. Sht that clan! Bat ba kasi ang hilig nilang kumuha nang mga alas? Sht! Una yung kambal ko, ngayon si Ice? Ano ba! Pinatay na nga nila ang kambal ko tapos ngayon papatayin nila ang isang miyembro ko? Sht!
Nakikita ko na ang symbol nila. Ang Fujiwara Clan, one of the most dangerous clan in Japan. Inalok nila akong sumali sa clan nila pero tumanggi ako. Hindi gusto ang pangangalakad nang clan nila, at marami na akong grupong sinalihan. Nung tumanggi ako, nagalit sila saken. At tinalikuran nila ako na may galit.
Flasback
"Ate! Si Ate Kate.", umiiyak si Kushina na dumating sa mansiyon. Nilapitan ko siya pati na rin sila Mom at Dad tsaka si Kuya.
"Anong nangyari? Where's Kathryn?", tanong ni Mommy na may halong kaba at takot. Lumunok ako, at kinabahan ng todo.
"Anong nangyari kay Kate?", napataas ang boses ko dahilan para umiyak siya nang malakas. Hinawakan ni Mom ang braso ko at pilit na pinakalma.
"Ate, kinidnap siya nang Fujiwara clan. Ate, iligtas mo siya ate.", at umiyak siya nang malakas. Tumakbo ako papalabas at pumasok sa kotse ko at pinaandar. Alamkong gagawin nila ito kaya pumunta kaagad ako sa isang abandonadong building. At pumasok kaagad atnakita ko ang mga Fujiwara na ginagahasa ang kambal kong kapatid. Hindi mapigilan ang mapaiyak.
"I thought Black Princess will come here. But she send another one for us.", sabi nung lalakeng nakahawak sa kanang kamay ni Kate. Anger, yan ang nasa puso ko ngayon. Gusto ko silang pahirapan. Naaawa ako sa kambal kong si Kate, nanghihina na siya at maraming sugat. Ang gulo-gulo na nang buhok niya. Nilapitan nila ako, pinahid ko ang mga luha ko at nakangiti sila nang nakakaloko. Alam ko ang iniisip nila, tiningnan ko ang kapatid ko halos wala nang salpot sa katawan. At ibinaling ko sa kanila ang mga mata ko.
"Really? You think I am a toy?", i said coldly. Nilapitan ako nang isa at hinawakan ako sa kamay at hinimas himas pa niya. Dahil sa galit ko, sinuntok ko siya at natumba siya. Umalerto kaagad sila at pinalibutan ako. Ipinatong ko ang heels ko sa dibdib niya. At tiningnan siya sabay ngiti nang isang demonyo. "Die.", ginamit ko ang heels ko na may lason at tinusok ko iyon. After 5 seconds he's dead.
Nagulat silang lahat sa nagawa ko. Kaya inatake nila ako, habang ako naman todo iwas lang sa mga pag atake nila. Hindi ko na kayang tingnan si Kate na ganayan kaya pinaulanan ko sila nang suntok at mga sipa ko. After that fight I approach my twin sister. Lumuhod ako sa kanya at hinubad ang blazer ko at itinabon ko sa kanya. Bumuhos ang ulan kasabay sa pag iyak ko. Atleast dinadamayan ako nang langit. Habang umiiyak ako, hinawakan ni Kate ang kamay ko at ngumiti siya.
Napaiyak ako lalo nang makita ko ang ngiti niya. "C-Cathy. Alagaan m-mo a-ang s-sarili mo .. H-huwag k-ka nang u-umiyak.", pinahid niya ang mga luha ko. "M-mahal k-ko k-kayo ..", at pumikit na ang dalawang mata niya. Mas lumakas ang pag-iyak ko. Wala na siya, wala na ang kambal ko.
End of Flashback
"So the Black Princess is back.", ngisi nang isang lalake na sa tingin ko ay ang leader nila. Ayaw na ayaw ko sa presence nila. Kaya kating-kati na ako na patayin silang lahat.
"Give her back to us. If you want to live longer.", I said as I clenched my fist. He just smirked at my sinenyasan siya na lalaki at inilabas na nila si Snow. Naawa ako sa kalagayan ni Snow ngayon, she has many bruises. "Did you rape her?", I asked coldly.
"No.", he said as his smirked widened. "But if you want us to rape her then--------!", sinunggaban ko kaagad ang leader nila. Kaya naman natumba kaagad siya. Tinutukan ako nang isa nang katana. So Akihito ang pangalan nang leader nila.
Pinahid niya ang dugo niya sa bibig niya at tiningnan ako ng masama. "Not bad."
"Don't ever messed us. Now give her back to me.", I said as I glare to him. Nag- iba bigla ang aura ko. Mas naging dark.
"If you will join with us.", he smirked. "I will give her back.", dugtong niya.
Sigh.
"You really want to die? Wag na wag mong masubukan ang isang katulad ko, Akihito. You still don't know me.", pagkatapos nang sinabi ko bigla nalang namatay ang ilaw. At doon ko na kinuha kaagad si Snow. At tumakbo kaagad kami patungo sa ground namin.
Hiniga ko siya sa kama at tiningnan siya. Wala siyang malay, she's like my twin sister. Ayokong mangyari ulit yun. Ayoko nang mawalan pa. Hinalikan ko siya sa noo at lumabas na. Sinenyasan ko si Ice na gamutin si Snow.
Pumunta ako sa private room kung saan ako lang my access. Umupo kaagad ako sa swivel chair at kinuha ko ang picture naming dalawa. Wala pa kaming problema at palaging nakangiti. Napabuntong hininga nalang ako at tiningnan ang mukha niya.
"I miss you already, Kate.", bulong ko.
*************************
Hello everyone. Sa wakas nakapag UD na din. Hahaha. xD Sa mga nagbabasa at mga magbabasa sa story nato. Thank you so much guys.