Cesia's POV
Nakatitig lang ako sa salamin habang binibraid ni Galatea ang maliit na section ng buhok ko.
"You seem occupied. Bakit? May problema ba?" usisa niya.
Nagbuntong-hininga lang ako bilang sagot. Hindi ako nakatulog kagabi pagkatapos makita ang nakita ni Seht sa Underworld nang nawalan siya ng heartbeats noon. Saglit kaming nagkaroon ng usapan bago bumalik sa mga kwarto namin.
Hindi ako nakatulog kasi pinatulog ko si Seht. Ang bilis kasi ng tibok ng puso niya kaya't alam kong nahihirapan siyang magpahinga.
Eh gusto ko namang makaidlip siya kahit saglit kasi nasabi niya rin sa'kin na wala siyang tulog kaya naghanap ako ng connection saka ginamit ang ability ko.
Pero habang ginagawa yon, nakita ko ang pinagdaanan ni Seht. Simula nung bata pa sila.
At mas nalungkot ako kasi nakita ko ang point of view niya nang iniligtas nila si Art sa Underworld.
Ewan pero feeling ko may trauma na yang si Seht sa Underworld eh kaya hindi siya nakatulog sa mga nakaraang gabi.
Kinalabit ako ni Galatea dahilan na mapatingin ako sa kanya. Ngumuso siya sa direksyon kung saan ang suklay kaya pinulot ko ito at binigay sa kanya. Tinanggap niya ito gamit ang dalawa niyang maliliit na mga kamay.
"Hindi nalang ako magtatanong kung anong nangyari sa kanya.." sabi niya sa sarili niya. Napangiti ako kasi narinig ko ito.
"Ano bang gagawin mo Galatea.. pag may namimiss kang tao?" tanong ko sa kanya.
Tumigil siya para mag-isip ng sagot. Dumaan ang ilang segundo at inangat niya ang ulo niya para tignan ako.
"Yung anak ba ni Apollo at yung anak rin ni Hades?" nagulat ako pero tinanguan ko naman siya.
"Ang dapat mong gawin ay magpalakas. Magpalakas ka para sa kanila. Believe in them.. na babalik sila. And while they're gone, make them your strength so when they're back, they will see that their absence was not in vain." sagot niya.
Tinignan ko siya na nakataas ang isang kilay. Mukhang in-underestimate ko ang kakayahan ng statue na'to.
Mayamaya, napangiti ako saka tumango. "Tama ka nga...." binalik ko ang mga mata ko sa babae sa salamin.
"babalik sila..." sabi ko sa sarili ko.
Panatag ang loob ko na makukumpleto ulit kami balang araw... sa ngayon, magpapalakas muna ako para sa kanila.
•••
Narinig ko ang pagtunog ng doorbell kaya binuksan ko ito. Nakita ko ang isang aurai na nakatayo sa labas.
"You are being summoned by the principal." tugon niya dahilan na magtaka ako. Pinapatawag ako ni Kerensa?
Sinundan ko nalang ang aurai hanggang makarating kami sa harap ng office. Nagulat ako nang makita si Trev na papunta rin sa patutunguhan ko.
"Pinatawag ka rin?" tanong ko na tinanguan niya.
Hmmm.. may kailangan ba ang principal sa'min?
Kumatok ng dalawang beses ang aurai bago binuksan ang pinto para papasukin kami.
"take a seat you two..." sinenyasan kami ng principal. Sinunod naman namin ang sinabi niya.
Nakakunot lang ang noo ko habang nakaupo. Naghihintay ata para malaman ko na kung ano ang dahilan na nandito kami sa office niya.
"I am sorry for the both of you but you are to be punished right now." nanlaki ang mga mata ko pagkatapos marinig ang sinabi niya.
"P-po?"
Tumigil ang mga mata niya sa'kin. "The higher ups have decided to punish you for your..." huminto siya para mag-isip. "inappropriate... actions..."
Inappropriate actions?!
Tinignan ko si Trev na kalmadong nakaupo at nakikinig kay Keren.
"Teka... wala naman akong nagawang kasalanan sa Academy ah..." umangal ako. Wala akong alam na mga dahilan kung bakit dapat akong magkaroon ng punishment. May nagawa ba akong masama?
Unless.. aksidente lang yun...
"Umm.. kung meron man akong kasalanan.." tinaas ko ang mga kamay ko. "aksidente lang po yun.. wala talaga akong masamang ginawa..."
"You mean what you did with the Beta is an accident?" nakasingkit ang mga mata niya.
Beta?
Anong ginawa ko sa kani- ahh... naalala ko na.
"Nang makarating sila dito sa Academy, halos wala na silang mga balat sa tuhod. Alam mo ba'yon Cesia? Buti nalang at nakinig sila sa utos ko na tumayo." nanlilisik ang mga mata niya kaya napayuko ako.
"Pero-"
"those are still my students Cesia." dagdag niya.
"You should have known what hurt you gave them. Kung nakita mo lang ang natamong injuries nila-"
"they deserved it."
Nanlaki ang mga mata ko nang marinig ang boses ng katabi ko. Inangat ko ang ulo ko at nakita ang usual emotionless na ekspresyon niya.
"excuse me?" bakas sa boses ni principal ang inis.
"they deserved it. They killed the others so they deserved it." dagdag niya.
"T-Trev.." bulong ko sa kanya.
Gods. Wag naman silang mag away dito sa harap ko dahil sa'kin.
Matagal ring nakasagot ang principal sa sinabi ni Trev.
"but you should still consider them as your co-demigods... as schoolmates before trying to-" pinutol na naman ni Trev ang ibig sabihin ni Keren sa'min.
"You think they thought of that when they killed their co-demigods? their schoolmates? tsk." umayos muna siya ng upo bago magsimula ang intense eye staring contest nila.
Napalunok ako habang tinignan ang dalawa na tahimik pero ramdam na ramdam ko ang tension sa pagitan nila.
"As for you Trev, you let Medea escape without our permission." natapos rin ang competition nila nang magsalita si Keren.
Bumalik siya sa upuan niya at pinagpatuloy ang ginagawa niyang pag check ng mga files.
"Anyways.. wala na kayong magagawa. We have made a decision. Pwede na kayong lumabas. The aurai will guide you with your tasks." dinismiss na niya kami.
Tahimik kaming lumabas ng office. Gaya ng sinabi niya, may aurai na naghihintay sa labas at sinabihan kami tungkol sa punishment namin.
Or should I say Free Janitor Trial.
Lilinisin lang naman namin ang field, hall at park sa loob ng isang araw.
Pero binalewala ko nalang ito. Atleast hindi ako makukulong bilang punishment.
Mas okay para sa'kin ang maglinis sa campus. Wala naman akong mga gawain sa dorm ngayon eh. Mabuti pa't magpakabusy nalang ako.
"Nagalit mo ata yung principal.." sabi ko nang maiwan na kaming dalawa sa ceremonial hall para simulan na ang punishment namin.
"Aren't you happy that I defended you?" nagtataka niyang tanong.
"Ahh-ano..." bumagsak ang mga mata ko sa sahig saka ako nagkamot ng ulo "masaya naman eh kaso... pag pinagpatuloy mo yan marami ang magagalit sa'yo dahil sa'kin.."
Ayokong sumali siya sa pinanggagawa ko. Baka madamay siya sa mga bagay na ako lang ang may kapakanan.
"Galit ka ba sa'kin?" napahinto ako sa tanong niya.
"Hindi..." mahina kong sagot.
"Then why would I care if others get mad at me?" napansin kong pinaglalaruan niya ang tablecloth at nakatingin sa'kin.
Naramdaman ko ang init sa mga pisngi ko kaya't napaiwas ako ng tingin.
"kasi ayokong madamay ka sa katangahan ko..." nagbuntong-hininga ako habang pinupunasan ang paanan ng malaking statue ni Ares.
"Hindi na kailangan. Just worry about yourself."
Just worry about yourself...
Napangiti ako sa sagot niya. May something talaga ang lalaking 'to.
"Daughter of Aphrodite."
"Hmm?"
"How do I use this?"
Umikot ako at natawa dahil bitbit niya ang isang mini vacuum cleaner habang sinusuri ito.
"Ewan ko nalang kung anong gagawin ko sa'yo..." lumapit ako para tulungan siya.
"Ewan ko nalang kung anong gagawin ko... kapag wala ka."
Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya. Napansin niya ata ang naging reaksyon ko kaya natawa rin siya ng marahan.
Pero mas nagulat ako sa fact na tinawanan niya ako... tumawa siya.
Yung tipong hindi namimikon o nang-iinis. Alam ko ito dahil ramdam ko ang kasiyahan niya...
At ramdam ko rin... na hindi niya pinigilan yung sarili niya na matuwa.
Narinig ko 'yon.
Shoot.