CHAPTER 14
"THE HEADMASTER"
•••••
Temer's POV
"Temer Climbert will still be your name. Don't trust anyone here except us."
Bulong sa akin si Sced. Tumango na lamang ako sa sinabi niyang 'yun. They changed my false name into my original name. Iyon kasi ang gusto ni mr Gorfill. Isa pa, hindi lang daw ako ang estudyanteng may ganoong pangalan, marami pa raw. Niyakap ko na lamang ang aking libro sabay ayos sa aking sling bag. Naglakad silang tatlo kaya sumunod na ako.
We're in the Desolated University now at ngayong araw ang una kong araw dito sa unibersidad. Maraming mga estudyante ang nakakasabay naming maglakad dito sa daan. Karamihan sa kanila ay napapatingin sa gawi namin. Mali, sa 'kin lang pala. Do I look like a stranger to them kaya ganoon nalamang sila kung tumitig sa akin?
Well, ou nga pala, I'm a transferee so wala dapat akong ipagtaka roon.
Pare-pareho lamang ang mga tinging pinupukol nila sa akin. Napayuko na lamang ako upang hindi sila pansinin.
Tuloy-tuloy lang ang paglalakad namin hanggang sa umabot kami sa isang corridor. We turn to the left corridor at unang tumambad sa amin ang isang hagdan, bahagya akong huminto sa paglalakad. Tinahak nila Sced ang daang iyon kaya walang gana akong sumunod sa kanila.
Nang marating namin ang ikalawang palapag ay muli nanaman kaming umakyat sa ikatlong palapag. Maraming mga estudyante dito at katulad ng kanina ay ganoon rin ang mga reaksiyon nila nang makita ako. Wala akong ingay na maririnig sa paligid, maliban nalang sa mga tunog ng sapatos at sandalyas ng mga estudyanteng palakad-lakad.
"We're here.." Said Cent habang nakapamulsa. Huminto kami sa isang malaki at matayog na pinto. Hindi two doors ang pinto kundi apat, seems like a folding doors.
Naglakad papunta sa isang gilid si Sced. Binuksan nito ang isang bagay na nakadikit sa gilid ng pinto. He swipe his one hand on it. Lumiwanag ito ng kulay pula bago naging asul.
"Prime Sceven Halder Wilkinson, come inside. Sindey is unlock."
Isang boses robot ng babaeng nasa speaker ang nagsalita. Kasabay noon ang unti-unting pagbukas ng pinto. Naunang pumasok sa loob si Sced na sinundan na rin namin.
Rinig ko ang unti-unting pagsara ulit ng pinto. Sinalubong kaming apat ng madilim na kwartong ito.
"Sindey is Lock."
Muling pagbigkas ng speaker. Tumabi sa akin ng kunti si Cent at may ibinulong.
"Sindey is the Name Of That Folding Door."
He whispered and chuckled. Bahagyang kumunot ang nuo ko dahil pati tong pinto may pangalan. Hmm. Masubukan ko nga to sa mansion namin pag nakauwi ako.
Natuon ang atensiyon ko sa taas nang unti-unting bumukas ang ilaw dito sa loob. I was on my wow stage at this time. Bakit ba hindi ko maiwasang hindi mapa wow sa lugar na ito. Naglakad na si Sced kaya muli nanaman kaming sumunod.
This room is like a laboratory. Puro puti ang nakikita ko sa paligid at ang inaapakan namin ngayon ay isang salamin. Kaya noong pagyuko ko ay nakikita ko ang aking mukha sa baba. Malinis ang buong paligid at wala akong makitang dumi dito.
There are some white sculpture of a man standing every side of this room. Every sculptures are holding book on the other hand while on the other hand was a wand.
May mga libro rin akong nakikita at mga tables pero lahat ng mga ito ay kulay puti rin.
Huminto kami sa paglalakad nang marating namin ang isang malaking mesang kulay puti. Sa tabi ng mesa ay ang isang puting swivel chair. Nakaupo roon ang isang lalaking nakatalikod at nakasuot ng kulay puti ring damit. Halatang nasa mids 40 na ang kanyang edad.
"You're already enrolled so what brings you here?"
He said. His voice was cold as hoarfrost. Di ko maiwasang hindi manginig dahil sa lamig ng boses niya. Pina-ikot nito ang kanyang upuan at humarap sa amin. I gasped when I saw his face. Pamilyar ang itsura niya pero hindi ko matandaan kung sino at saan, meron siyang kahawig.
"Oh, a transferee?" he aked in a playful tone. Tumayo siya at inayos ang suot niyang jacket na puti at dahan-dahan na naglakad papunta sa amin. Ngumisi siya sa harapan ni Sced bago siya lumapit sa akin. Nanghalukimkim siya bago inangat ang isang kamay papalapit sana sa akin. Ngunit laking gulat niya nang buong lakas siyang hawakan ni Sced sakanyang pulu-pulsuhan.
"Review.Her.Now."
Mariing sambit ni Sced. Punong-puno ng awtoridad ang boses niya kaya napatango ng wala sa oras ang lalaking ito.
"I'm the Headmaster of this University. I am Headmaster Pebb McCasland. Nice to meet you miss...?"
Nakangising tanong niya sa akin. Nanlaki ang mga mata ko nang marinig ang kanyang apelyido. Hindi ko pinahalatang nagulat ako dahil doon. I was about to answer him when someone speak.
"Temer Climbert."
Walang ganang pagsabat ni Sced. I swished because of that. Halata ang pagkamangha sa mukha ng headmaster nang marinig ang pangalan ko.
"Okey. To enroll in this university miss Climbert, you need to undergo to the Express Machine."
Said Headmaster Pebb. As he said those words, isang malakas na tunog ang dumarating papunta sa gawi namin. Lumingon ako sa aking likuran dahil doon nagmumula ang tunog. I gasped. There are four flying objects right in front of me.
Kasing laki sila ng ulo ko. There not animals, it seems like robots. Maingay ang tunog ng kanilang mga maliliit na pakpak. Puma-ikot-ikot sila sa aking harapan kaya bahagya kong nahulog ang librong hawak-hawak ko.
"Don't worry miss Climbert. They won't hurt you. These objects was made to detect your true self. That is what we called an Express Machine."
Said Headmaster. Naglakad siya papunta sa isang pader. He snapped his fingers. Lumabas ang isang screen sa dingding at may mga kung ano-anung nakasulat roon.
Humarap muli sa akin si Headmaster sabay halukimkim.
"Now.." as he said it, these four express machines started to beset my whole body. Nakalutang ang dalawa sa aking harapan at likod. Samantala ang dalawa nama'y nasa bandang harap at likod ng aking tuhod. Sabay-sabay na lumutang papalayo ng kunti sa akin ang mga ito kasabay noon ang paglabas ng parang laser na kulay pula't asul.
My whole body was covered of lasers. Tila sinusuri nila ang buo kong katawan. Bumaling ang tingin ko roon sa dingding kung saan lumitaw ang isang screen kanina.
Nakapaskil roon ang isa kong litrato ngayon. Nasa baba ng aking litrato ang mga detalye tungkol sa aking sarili.
"Hmm. Her name is Temer Climbert---Seventeen Years old----speed was her ability----Having a blonde hair and black color of eyes. Woaaah! She's from the City of Agony! Impressive! Agony city, the main source of Desolated town or the Four Villages."
Namamanghang pagbasa niya sa mga detalyeng lumabas roon sa screen.
"Oh, she's Mr Gorfill's niece." He added.
Wait, paano ako naging pamangkin ni mr Gorfill? Wala sa plano yun ha. Isa pa, nakakatawa itong express machine na ito, much better if they call these machines as Stupid machine dahil isang simpleng spell lamang ata ang inilagay sa akin ni Sced ngunit hindi matukoy ng mga makinang ito ang totoo kong pagkatao.
"Okey done! Temer will not be your classmate. She's in the section of Venomous."
Pagsalitang muli ni Headmaster. I drop my chin because of what I've heard. Hindi ko sila magiging kaklase? Paanu na ako kapag di ko sila kasama?
Nawala na ang mga ilaw na nagmumula sa machine na iyon. They fly away at bumalik kung saan sila lumabas kanina.
"Here's the copy of her character. I'll keep the original."
Saad niya sabay abot kay Sced ng isang papel. They bow to each other bago kami naglakad paalis nitong kwarto. Bago kami tuluyang lumabas ay muli kong sinulyapan ang headmaster. He smiled to me when our eyes met.
Hindi ko maiwasang hindi mapaisip dahil pakiramdam ko ay nakita ko na siya.
•••••
A/n: Sorry for the long waitsss. Thank you for the patience😘