CHAPTER 13
"DISGUISE'
•••••
TEMER's Pov
Huminto sa paglalakad si Sced kaya huminto rin kami sa isang tabi. Itinabi ko ang dala kong maleta habang hindi ko maiwasang hindi magtaka sa buong paligid. May mga taong nagdadaan ngunit karamihan sa kanila ay hindi manlang ngumingiti.
Bumaling ang tingin ko sa puting van na huminto sa aming harapan. Bumaba roon ang isang driver. Hindi ko alam kung siya ba talaga ang driver dahil maganda ang suot nito.
"Sire, naghihintay na po si mr.Gorfill doon sakanyang bahay."
Bati nito kay Sced sabay yukod. Sumenyas sakanya si Sced kaya lumapit sa akin ang driver at kinuha ang aking maleta at nilagay roon sa likod ng van.
Unang pumasok si Sced na sinundan naman ni Cent, at ako ang kahuli-hulihang pumasok sa loob. Nagsimula ng magdrive ang driver at hindi ko alam kung saan ito papunta.
Sumilip ako sa bintana habang tumitingin sa labas. This place seems like a subdivision. Malalaki ang mga bahay at wala akong makitang maliit. May nakikita rin akong park pero walang halus katao-tao.
"Desolated Hall.."
Pagbasa ko sa aking isipan sa pangalan ng isang building na nadaanan nitong van na sinasakyan namin ngayon. The building was big. Pitong palapag ang taas nito at may fountains sa harapan. There are plants formed in different likeness.
Tuloy-tuloy lang ang takbo ng sasakyan at hindi ko alam kung hanggang saan pa ang takbo nito. We're almost 1 hour riding in this van, masakit na sa pwet dahil kanina pa kami bumabyahe.
Isang building muli ang umagaw sa aking atensiyon. Nanlaki ang mga mata ko nang mabasa ko ang pangalan ng building.
"Desolated Vocational School-
Desolated University"
Pagbasa ko roon sa pangalan ng eskwelahan. The school is so creepy, hindi dahil sa straktura niya kundi dahil sa sobrang katahimikan mula roon. Hmm. Marami kayang mga estudyante ang nag-aaral doon? I wonder kung jan din ako, kami, papasok.
"Severen? Do you want to sleep? May isang oras pa tayong natitira sa byahe."
Nakangiting tanong sa akin ni Cent. Bahagya akong napanganga. Halus isang oras na kaming bumabyahe tapos merun pa kaming isang oras? Ghad!
Tumango na lamang ako sa sinabi ni Cent dahil inaantok na rin naman ako.
•••••
I moaned when someone tapping my cheeks. I open my eyes and I saw him smiling to me.
"Severen we're here."
Nakangiting bungad ni Cent sa akin dito sa loob ng van. Nakababa na silang lahat ng van at ako na lamang ang hindi pa nakakababa.
Lumabas ako sa loob at inayos ang aking tindig pati na rin ang aking suot. Iniabot sa akin ng driver ang aking maleta kaya kinuha ko naman ito.
Inilibot ko ang buo kong paningin at pakiramdam ko ay tila wala na kami sa Desolated town. We're in the forest at ang mga puno dito ay parang tatlong beses ang taas. Medyu makulimlim ang paligid dahil na rin sa mga mayayabong na dahon ng mga puno.
Mula sa aking kinatatayuan kung saan huminto itong van, isang bahay ang natatanaw ng aking mga mata. Di ko maiwasang hindi mamangha dahil sa ganda ng straktura nito.
"Severen, let's go inside. Mr Gorfill is waiting for us."
Yaya ni Cent pagkatapos ay nauna sila ni Eigna maglakad papunta roon.
Hihilahin ko na sana itong maleta nang biglang may umagaw nito sa aking kamay pagkatapos ay pasimple niya itong hinila noong naglakad siya. Aangal pa sana ako pero bigla siyang lumingon pero hindi nakatingin sa akin, pagkatapos ay nagsalita ito.
"Boys here in Desolated are called man. I'll be a gentleman just for today, only today."
Malamig na sambit ni Sced pagkatapos ay ipinagpatuloy ang paghila sa aking maleta. Wow, man? Hindi bagay. Kung 'Man' man eh bakit hindi kinuha ni Cent yung maleta ko? Ang gulo nila. Ginugulo nila pati utak ko.
I hissed before I followed him. Di ko talaga maiwasang hindi mamangha. The house was built on the branches of trees, malaki ito at puro kahoy rin ang mga dingding at naka varnished ang mga ito. May mga torch ring nakakabit sa bawat dingding.
Dadaan muna kami sa isang mahabang pasilyo bago namin marating ang pangunahing pinto. Cent started to press the doorbell when we reached the main door.
Wala pang isang minuto ay bumukas na ang pinto.
"Wohoho!"
An old man with chubby body appears in front of us while his arms are open. He also laugh like Santa Claus. Having a long beard like Santa Claus and big tummy like Santa again pero ang pananamit nito hindi Santa Claus. He looks like a warlock in his attire holding a golden stick on his right hand.
"Welcome everyone..."
Pagsalita niya pagkatapos ay pinapasok kami sa loob ng bahay. I was in a wow stage again. This house is so amazing. Bawat sulok ay may mga golden torch, chandeliers with brilliant lights, tables and chairs like a marbles.
Tumingin ako sa matandang lalaki at nakangiting wagas ito sa akin. Winagiwas niya ang hawak niyang stick at mula roon ay lumabas ang gintong liwanag na nahahaluan ng mga glitters. Pumalibot ang liwanag na iyon sa loob ng bahay, sa isang iglap lamang ay may roon ng mga tasa at pagkain ang nasa harapan namin.
"Maupo muna kayo mga bata. Kumain muna tayo."
Yaya niya pagkatapos ay naglakad siya papunta sa isang upuan at pabagsak na naupo. Sumunod kami sakanya, ganoon rin yung mga tasa at pagkaing nakalutang.
Nauna siyang kumain sa aming apat. Mukhang gutom na gutom siya sa kanyang sitwasyon, pero kung babasihan natin sa kanyang pangangatawan hindi siya mukhang gutom dahil sa katabaan nito.
"Kumain kayo dali.."
Yaya niyang muli habang puno ng pagkain ang kanyang bunganga. Sumunod kami sa sinabi niyang iyon. Kanya-kanyang kain kaming apat habang umiinom ng tsaa. Habang tumatagal, bigla akong napakunot-nuo. Kanina pa kami kumakain ngunit hindi manlang nababawasan yung kinakain namin.
"We're in the peculiar world so don't be surprise."
Sced said beside me. Hindi ko siya pinansin at pinagpatuloy nalang ang pagkain.
~~~~
"Is she Severen?"
Tanong ni mr.Gorfill sabay turo sa gawi ko. Tumango si Sced sa tanong niyang iyon.
Ang matandang lalaking kamukha ni Santa Claus ay si Mr.Gorfill pala.
Nang matapos kami sa aming pagkain kanina ay pumunta kami sa attic ng bahay na 'to. The attic was so clean and manageable.
"May I see your eyes."
Nakangiting tanong ni mr.Gorfill sa akin. Tumango lamang ako pagkatapos ay dahan-dahan kong tinanggal ang suot-suot kong contactlense.
They all gasped when they saw the actual color of my eyes. Even Sced and his friends didn't see the true color of these kaya ganoon na lamang ang mga reaksiyon nila nang makita ito.
"In----in----in----in----In-cre-di-ble. INCREDIBLE, those eyes are just like your Father!"
Mr.Gorfill exclaimed, hindi siya makapaniwala sa nakikita sa aking mga mata ganoon rin sila Sced. Napa-irap ako sa kawalan dahil sa mga mukha nila.
Tumayo si Mr.Gorfill sakanyang kinauupuan pagkatapos ay hinawakan ako sa balikat. Sumenyas siya sa akin na tumayo kaya sumunod ako, naglakad siya papunta sa bintana sabay tingin muli sa akin. Sumenyas siyang muli kaya naglakad ako papalapit sakanya habang nililingon sina Cent.
Mr.Gorfill tap my shoulders, bumuntong hininga siya sabay salita.
"Alam mo ba kung anong kayang gawin ng mga mata mong yan?"
Tanong niya sa akin. Umiling lamang ako sa tanong niyang yun dahil hindi ko pa alam at tila natatakot akong malaman kung anu man iyon.
Muli siyang bumuntong hininga pagkatapos ay nagsalitang muli.
"Your father was an evildoer before. Kung gaanu siya kabait noon ay ganoon rin siya kasama. Your father is my great friend before so I know him very much. Hindi nakilala ng mga tao ang pagiging mabait niya, nakilala lamang nila ang iyong ama when he appears as an evildoer."
Mahabang saad ni Mr.Gorfill. Napalunok ako ng sarili kong laway sa narinig.
"They killed your father from the war, pero bago nila napatay ang iyong ama ay marami na rin itong napatay gamit lamang ang kanyang mga mata. Many years had passed, akala nila wala ng natirang katulad ng iyong ama pero isang balita ang naghatid sakanila na labis nila/naming ikinagulat, hindi namin aakalaing buhay ang anak, buhay ka."
Bahagya akong napaatras ng tinulak ako ng mahina ni Mr.Gorfill.
"And now they're searching for you Severen. They're searching for you because they want to kill you."
Dugtong pa ni Mr.Gorfill. Di na ako nagulat pa sa mga pinagsasabi niya dahil narinig ko na 'yun mula kina Cent. Naglakad pabalik si Mr Gorfill doon sa kinauupuan niya kanina kaya sumunod na ako sakanya.
"Bukas na bukas ay mag-aaral siya sa eskwelahan dito sa bayan. We need to change her looks lalo na at baguhan siya dito. Alam naman nating ang mga baguhang katulad niya'y dinadaan sa Express Machine."
Saad ni mr Gorfill sa tatlo. Sabay-sabay na tumango sila Sced sakanya.
"No problem about her identity mr.Gorfill. Sced already protected her by his spell."
"Good."
Nakangiting sabat ni mr.Gorfill kay Cent.
"I think, It might be better if we change her looks."
Suhistiyon ni Eigna kay Mr.Gorfill at tiningnan niya ako ng may pagkamaarte.
"Good idea Eigna."
"Wait! May mali ba sa mukha ko kaya kailangan niyo pang palitan!?"
Naiiritang tanong ko sakanilang apat habang tinuturo ko tong mukha ko. Bahagyang natawa si mr.Gofill dahil sa binitawan kong salita.
"Nothing iha. Pero mas maganda ng maging maingat. You and your father has the same gesture, ayukong magkaroon ng ideya ang mga kalaban tungkol sa 'yo kung sakaling makasalubong ka nila ng di mo namamalayan."
Mahabang pahayag ni mr.Gorfill. I forcefully closed my eyes pagkatapos ay isinandig ko ang aking sarili sa sandigan ng upuang inuupuan ko ngayon.
"Alright.." walang gana kong pagsabat sa sinabi ni mr.Gorfill.
Wala sa oras akong napasinghap nang may humila sa aking kamay patayo mula sa aking kinauupuan. Sinamaan ko siya ng tingin nang magtama ang aming mga mata.
"Hindi kaba marunong ng salitang pakiusap at kailangan mo pa talaga akong hilahin!?"
Naiinis na sigaw ko sakanya habang nilalakihan ko siya ng mga mata.
"Please is not in my vocabulary."
Malamig sa sagot sa akin ni Sced kaya mas lalo ko siyang sinamaan ng tingin. Parang kanina lang sinasabi niyang gentleman siya tapos ngayon anu?
"Okey! Mag-aaway ba muna kayo jan? We need to fix you right now."
Maarting sambit ni Eigna. Inirapan ko muna tong babaeng to sabay upo roon sa upuang kanyang nilalahad at nasa harapan ito ng isang salamin.
Naglakad papalapit sa akin si mr.Gorfill sabay wagiwas sa hawak niyang wand na nakatutuk sa akin. Light came out again from it. Binalot nito ang buo kong katawan at sa isang iglap lamang ay nag-iba na ang aking ayus.
My black hair became blonde. From long hair it became a short hair na hanggang balikat ko na lamang ang haba nito. Napapalibutan naman ng mga itim na hikaw ang kaliwa kong taenga. Pero wala pa ring nagbago sa aking mga mata.
"What about her eyes mr.Gorfill?"
"No worries. I have contaclensses here."
Sabat ko roon sa tanong ni Cent. Ngumiti siya sa akin ng pilit bago nagsalita.
"Contaclensses can't hide the true colors of your eyes Severen.", biglang tumahimik ang atmosphere naming apat dahil roon sa sinabi niya. Naglakad naman papalapit sa akin si Sced pagkatapos ay hinawakan ako sa aking nuo gamit lamang ang dalawa niyang daliri.
"Verum Colores Celare In Manus Tuas."
As Sced says those latin words I think, biglang lumiwanag ang aking mata. Tumagal iyon ng halos limang segundo bago nawala. Napasinghap akong muli nang makita ang bagong kulay nito.
From Deep Blue it becomes black. Kumurap-kurap pa ako ng ilang beses kong tunay na ba itong nakikita ko.
"Another spell again prime?"
"I studied that spell for almost a month."
Walang ganang pagsagot ni Sced sa tanong ni Cent. Di ko sila pinansin dahil tinitingnan ko pang mabuti ang aking sarili. Nagbago man ang mukha ko pero alam kung ako pa rin ito, ako parin si Temer Mioney Harrington.
"Okey na ba? Pwede na ba yung itsura niya?"
Tanong ni Eigna.
"Yes."
•••••
A/n: Slow po akong mag ud so pasensiya po. <3 :* Pasensiya po sa mga mali-mali kong grammars. Hihi.
J e G o d L h u b s e u o 4 2 9