IT WAS friday night,27th of October.Maya't maya akong tumitingin sa wrist watch ko.
"Darn it"bulong ko nalang.Malelate na ko sa birthday party ni Kyline!-my bestfriend.
I met her back when I was in elementary,ewan ko nga kung bat nakakaya ko yung babaeng yun.For some reason kasi mas gusto ng katawan kong mag-stick sa kanya at samahan sya.
At kung bakit ako nagmamadali?Well,as if I have a choice.Ang gaga pinupush na FO na kami at maglalaslas daw sya pag hindi ako nakapunta.
So immature right?
Kung normal ko lang syang kakilala siguro dinedma ko sya at natulog nalang sa bahay.But I know Kyline.Lahat ng sinasabi nya,for sure gagawin nya.Minsan nga nakakainis na yung pagkachildish nya.Wala kasi sa lugar.Hindi pa bagay sa kanya dahil sa bulto ng katawan nya.
Wala namang mali sa katawan nya.It was cute and attractive.Nasasabi ko yun kahit babae din ako.Minsan nga I envy her because of her body.Pano ba naman,Kyline has a fair white and beautiful skin.Biniyayaan pa ng height.Tuloy kahit 5'6 ako,ang liit ko pa rin minsan tignan kapag kasama ko sya.
Too much of Kyline the birthday girl.Baka madistract ako sa pagdadrive.
I was focusing on the road nang magring yung cellphone ko.Gabi na naman at wala na naman sigurong pagala-gala sa daan diba?I guess I can check kung sinong tumatawag.
Ibinaba ko yung tingin ko at kinuha ang cellphone ko sa passenger seat.Nangunot ang noo ko nang makitang si Kyline yung nasa caller ID.
Bukod pa sa si Kyline ang tumatawag,nagtaka ako nang makitang may basag ang malaking parte ng cellphone ko.Kanina naman wala yun ah?
Di ko lang siguro napapansin.
At balik ulit kay Kyline,natext ko na naman sya kanina nung paalis na ko.At hindi naman nya gawaing tawagan ako habang nagdadrive.Kasi alam nyang dalikado.Minsan paranoid din sya,pero okay lang naman yun sakin.Atleast nararamdaman kong may pake sya.And besides,ganun din naman ako sa kanya minsan.
Sasagutin ko na sana yung tawag nang maramdamang may natamaan akong kung ano.Napaharap ako sa daan at dali-daling inaapakan ang preno nang makitang may pulang likido sa gilid ng windshield ko.Tapat mismo ng driver's seat na kinauupuan ko.
Dugo ba yun?
Teka,kung dugo man yun...
"...hell"bumilis ang tibok ng puso ko.May nasagasaan ba ko?Pero bat wala akong narinig?Impusible naman yun diba?
Tumingin ako sa rearview mirror para makita ang dinaanan ko.Nangunot ang noo ko nang makitang malinis naman ang daan.Walang kahit anong naroroon.Wala ding bahid ng pulang likido gaya ng nasa windsheild ko.
Humarap ulit ako sa daan.Edi san nanggaling yung pulang likido sa windshield ko?Kung kanina pa man 'to,bat hindi ko napansin agad?
Hindi ko alam kung bakit bumilis ang tibok ng puso ko.Parang lumamig din sa loob ng sasakyan ko.Gaya ng mga nababasa at napapanood kong horror at paranormal stories.Kung saan biglang makakaramdam ng kakaiba yung bida,at dun na magsisimula yung takbo ng kwento.
Stop,Jessa.Tinatakot mo lang ang sarili mo.
Umiling-iling ako.Kinuha ko nalang ang cellphone at tuluyang binuksan.Sunod-sunod ang messages galing kay Kyline.Kanina tawag,ngayon naman text?
Ah oo nga pala,walang ring tone ang message ko.Siguro kaya tumawag muna si Kyline para makuha nya yung atensyon ko.
Para san pa ba kasi ang paglalagay kung wala rin namang nagtetext sakin diba?Tanging si Kyline lang naman yung active sa contacts ko na parang di nawawalan ng load e.
Clinick ko ang pangalan ni Kyline at lumabas ang sandamakmak na messages mula sa kanya.
Jessa wer na u?
Tuloy ka pa?
FO NA TAYO!
Wait,Jessa.STOP,WAG KA NANG PUMUNTA.
Teka ano daw?Wag na ko pumunta?
Jessa,please basahin mo 'to.Please stop driving.Wag ka nang tumuloy.Bumalik ka na sa inyo.
The party isn't well.Una nag-iinuman lang sila kaya pinabayaan ko na,pumasok muna ko sa kwarto ko.Then paglabas ko nakita ko nalang na mga bagsak na sila kenji!Hindi lang sila basta lasing Jessa!They were killed!
I gasped at napatakip ako sa bibig ko.Namatay sila Kenji?How did...the hell.
Nagtago ako sa hidden room sa hagdan,Jessa.I heared them.God,they were high!Naka-drugs sila!You wont believe me.Pero nakita ko si Laurence!I think sya pa yung leader nila.
Laurence?Bakit nandun si Laurence?
He's my ex-boyfriend.Ilang araw palang nung nakipag-break ako sa kanya.I can't take to stay in some kind of relationshit.Lalo nang hindi ko kayang pakisamahan ang isang drug addict.
Nung nililigawan palang ako ni Laurence,may mga rumors na tungkol sa kanya.Pero masyado akong nabulag ng so called love saka matatamis nyang salita at pangako kaya hindi ko pinansin yung mga naririnig ko sa kanya.
Mapapalampas ko naman at hindi papansinin kahit pa makulong na sya sa paggamit nya ng illegal na droga.
Pero pumatay?Magagawa nyang pumatay?
Ang hirap atang isipin nun.
Jessa,lumabas sila ng bahay.Aabangan ka nila sa daan.Please be safe.Wag ka nang tumuloy.And as much as possible.Call the police.ASAP.
Parang hindi pa sakin nagsisinc-in ang mga nangyayari.For some reason I just checked kung anong oras nya sakin yun sinend.
10:30 PM OCTOBER 27,2016
I stopped...
Napatingin ako sa orasan,10:30 PM.Ganung oras ako umalis ng bahay.And wait,2016?The last time I checked the calendar its already 2017.
Napahawak ako ng ulo ko.Napapikit ako.
"Pupunta nga ako.Wag paulit-ulit.Babush!"ibinaba ko na yung tawag.Ang kulit talaga ni Kyline.Pasalamat sya birthday nya.Well...kahit di naman nya birthday one call away lang ako.Hindi ko kayang tiisin yung babaeng yun for some weird reason.
"Promise me na babalik ka agad"nginitian ko si Kuya John.Mas matanda sya sakin ng 15 years.Dalawa lang kaming magkapatid.Actually di naman planado ang pagbubuntis sakin ni mama.Hindi nga rin nila inasahan.
45 na si mama by that time and 48 naman si papa.So what do you expect?Naging 50/50 ang buhay namin ni mama.
Kailangan talagang magsacrifice.Kung hindi ako,si mama ang mawawala.Sa kwento sakin ni kuya John,si mama daw ang nagdesisyon.She gave birth to me even though she know na hindi nya kakayanin.Mother's love really exist,at kaya kong ipagsigawan at patunayan yun.
Mama died.Pero hindi ako sinisi nila papa at kuya.Well hindi ko alam kung may galit man sakin si papa o ano.A year after kasing mawala si mama at maipanganak ako,inatake naman si papa sa puso.Nagfocus daw kasi si papa sa pagtatrabaho at halos hindi na magpahinga.
Kaya naiwan lahat ng responsibilidad kay kuya John.Sya na nga ang nagsilbi kong magulang.Bukod sa age gap,dahil sya rin naman yung nagpalaki sakin.Tinutulungan din naman kami ng relatives namin,pero financial lang halos.
So hindi ako magtataka sa mala-father figure ni kuya John.
"I wont promise,but see yah when I see yah again!"nagwave na ko kay kuya John,kita ko ang pagbusangot nya.Sasakay na sana ko pero nilingon ko muna sya for the last time. "I love you kuya John.I always will"parang natunaw yung inis nya at ngumiti nalang sya sakin.
"Oo na,mag-ingat ka ha?Love you too"sumakay na ko ng kotse.I'm not the clingy type of sister pero parang ginusto ko lang sabihin kay kuya John yun.
10:20 PM nagdadrive na ko sa Hemilton Highway,10 minutes siguro nasa subdivision na ko nila Kyline.
I'm in the middle of driving nang may magmisscall.Kinuha ko yung phone ko sandali at nakita ko si Kyline sa caller ID.Weird,di naman sya tumatawag sakin pagnagdadrive ako.
Medyo tanaw ko na yung subdivision kaya pinarada ko na yung kotse ko.Safe naman dito sa labas.Saka nakasanayan ko na rin.Wala din kasi akong mapaparking-an kila Kyline.
Bumaba na ko at pumasok ng subdivision.Okay,asan yung guard?
Tatawagan ko sana si Kyline nang mapatingin ako sa messages.Sandamakmak na text galing kay Kyline.
Napansinghap ako matapos basahin ang mga iyon.
"Done reading,babe?"
Halos manayo ang balahibo ko ng marinig ko ang boses nya.Kung dati tuwa ang nararamdaman ko tuwing tinatawag nya ko sa endearment namin,ngayon hindi na.Takot ang gumapang sa sistema ko.
Tumalikod agad ako at tumakbo pabalik sa sasakyan ko.Walang lingon-lingong sumakay ako at pinaandar agad yun.
Papaharurutin ko na sana ang sasakyan nang biglang sumulpot sa harap si Laurence.Sa takot ay hindi ko na nagawang apakan agad ang preno.Natagpuan ko nalang ang sarili ko na nakatitig sa windshield ko na may pulang likido.
"Nasagasaan ko si Laurence..."wala sa sariling bulong ko.Binuksan ko ang pinto sa driver's side saka bumaba habang hawak ang cellphone ko.
Tumakbo ako papunta kay Laurence na ilang hakbang ang layo ko sa kanya.Napahilamos ako ng mukha.What have I done.
Tumalikod ako saka dali-daling tinipa ang number ni kuya John.Halo-halo na ang nararamdaman ko.I can't explain it anymore.
I was about to click the call button when I felt some pain in my back.Para kong namamanhid na ewan.I turned and saw Laurence wearing a creepy smile in his face.
"What's wrong babe?Does it hurt?Siguro dapat hindi ko nalang in-inject sayo yung pampalakas ko.Pero kung hindi ko naman gagawin yun,baka masayang lang at itapon mo pa.Mahal din nito"hindi basta normal na pampalakas ang sinasabi nya.Alam kong drugs yun.
Tumawa sya ng malademonyo.Parang hindi sya si Laurence na naging boyfriend ko.Para syang sinaniban ng masamang espiritu.
"Don't worry babe.It wont last long.Mararamdaman mo nalang na napakagaan mo na.You'll feel what i'm feeling na pinipigilan ng maraming tao"sa sobrang manhid ko,hindi ko naramdaman na binuhat na pala ako ni Laurence.Hindi ko alam kung san kami papunta.Wala na akong alam.
Papikit-pikit ako.Tama nga sya.Yung bigat unti-unti nang gumagaan.Pero ang hirap.Parang sumisikip ang dibdib ko.
"Hin...hindi ako m-makahinga"halos wala na kong boses.Sobrang nanunuyo ang lalamunan ko.
"Ah,I can feel it too babe.You know,sawang-sawa na ko sa mundong 'to.Puro nalang paghihirap.I want to kill myself.But I don't want to be alone.So hindi lang basta pampalakas ang nilagay ko sa injection.I used some secret recipe to make a twist"sobrang labo na ng paningin ko.Wala na rin akong maayos na naiisip,basta naririnig ko nalang ang boses ni Laurence. "Yun din ang ginamit ko sa kanilang lahat.I want to leave this hell with some satans like me.I want to be free with the ones I love and hate the most"
I closed my eyes.I can't help it but to cry for the last time.My mother sacrifice her life to let me live.But this monster just waste it because of his damaged sanity.
Napadilat ako bigla.Humawak ako sa dibdib ko at sumagap ng hangin.
Wait...sumagap ng hangin?
I'm still in my car at nakapara pa rin ako sa tabi ng daan.What exactly is happening to me?
Naputol ang pag-iisip ko ng dahilan nang tumunog ang ringtone ng cellphone ko.Nanginginig akong kinuha yung cellphone at nakita ko ang pangalan ni Kyline sa caller ID.
"H-hello?"I can't help it to stutter.Hindi ko alam kung ano na ang totoo.Kung buhay pa nga ba ako o ano.
"Are you already driving?Sorry tumawag ako"kalmadong-kalmado ang boses ni Kyline.Walang takot o ano.
"Nakaparada ako.Bat ka pala tumawag?May emergency?Do you want me to call the police or what?"matagal ding nanahimik ang kabilang linya.Kinabahan ako bigla. "Kyline?Hey!Nandyan ka pa ba?What's wrong?"
Nangunot ang noo ko ng makarinig ako ng tawa sa kabilang linya. "Aish.Sorry sorry.Sasabihin ko lang sana na wag ka na pumunta sa party"
"Bakit?May nangyari ba?"
"Nah,I just decided na wag nalang.Pinuntahan ko nalang si ate Josie,dito nalang muna ako sa kanila.I guess for a week"napatigil ako.Wag ituloy ang party?
"Kyline,please don't tell me na October 27 ngayon at 10:30 na ng gabi?"narinig kong medyo umingay sa kabilang linya.Parang tumayo si Kyline at naglakad.
"Why wouldn't I tell you the truth?"as if it's a cue,binaba ko na ang tawag.Dali-dali kong tinignan ang calendar at orasan ko.
Napasapo ako ng noo.
She's not lying.I didn't attend anykind of party.
But what the hell did I just saw minutes ago?Some freaking visions?
Para saan?