[Zawgyi]
Baek: Hyung ကလည္း..အခုထိ ျပန္မလာေသးဘူး..ညေနေတာင္ ေစာင္းေနပီ..မနက္တည္းက ခဏဆိုပီး..ထြက္သြားတာ..ဒီေလာက္
ၾကာရလား..
Baek တေယာက္တည္း ပ်င္းပ်င္းနဲ႔.. Hyung ကိုထိုင္ေမ်ွာ္ေနတယ္..ေန႔လည္တုန္းကလည္း..ျပန္လာမလာဆိုပီး..ေစာင့္ေနတာ..မလာလို႔..တေယာက္တည္း ထမင္းစားလိုက္ရတယ္..
ခုထိလည္း ျပန္မလာေသးေတာ့..Baek စိတ္လည္းပူေနမိတယ္..အာ့အခ်ိန္မာပဲ..ျခံထဲကို..
Hyung နဲ႔ Yeol စကားတေျပာေျပာနဲ့..တူတူဝင္လာတယ္..
Lu: Baek ahh.. Hyung တို႔ျပန္လာပီ..
Baek: Hyung ကလည္း အၾကာႀကီးပဲ..ဘယ္သြားတာလဲ..
Lu: ဆုေတာင္းပြဲအတြက္ လိုအပ္တာေလးေတြပါ..Baek က ေစာင့္ေနတာလား..
Baek: ဟုတယ္ေလ..ေန႔ခင္းကလည္း..ထမင္းစားဖို့..ေစာင့္ေနတာ..
Lu: ဟုလား..Hyung ကလည္း..အလုပ္ေလးေတြ မပ်က္ေသးလို့..လာလာ အိမ္ထဲဝင္မယ္..
Lu နဲ႔ Baek လည္း ရယ္ေမာပီး..အိမ္ထဲဝင္သြားၾကတယ္..Yeol ကိုေမ့သြားၾကတာေလ..
Pcy's pov ( ဟယ္..ငါ့႐ွိတယ္ေတာင္မသတ္မွတ္ၾကေတာ့ပါလား..သူတို႔ဘာသာေျပာဆို..ပုခံုးခ်င္းဖက္ပီး..ဝင္သြားၾကတယ္..ဟိုပိစိကေတာ္ေတာ္ေကာက္ေနတာပဲ.. Hak..)
အိမ္ထဲမာေတာင္ သူတို႔ခ်ည္းပဲ စကားတေျပာေျပာနဲ႔ဆိုေတာ့..Yeol တေယာက္ေဘးက ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ေလးၾကည့္ေနရတယ္..Baek ဆ္ို Yeol ကိုၾကည့္ေတာင္မၾကည့္ဘူးေလ..
Baek: Hyung.. Baek ကိုလည္းေျပာျပေလ..Hyung တို႔က လွ်ိဳုတယ္..
Lu: မဟုပါဘူး Baek ရယ္..Baek ကို အသိမေပးခ်င္လို႔မဟုပါဘူး..ဒီလိုပဲ..အေၾကာင္းေလးေတြ႐ွိလို႔ပါ..
Lu's pov ( ညအထိပဲ ေစာင့္ပါ.. Baek ေလးရယ္..)
Baek: အင္းပါ..မေျပာခ်င္လည္း အတငး္မေမးေတာ့ပါဘူး..
Yeol: Baek..Baekhyun..
Baek: Wae?
Yeol: တေနရာ လိုက္ခဲ့မလား..
Baek: Hyung က..အျပင္ထြက္လို႔မရဘူးတဲ့..
Lu: သြားပါ..ညေနေစာင္းေနပီပဲ..Yeol.. ပြဲအေရာက္ျပန္ေခၚလာေနာ္..
Yeol: Nae..လာ Baek..
Yeol က Baek ဝမ္းနည္းသြားမွန္းသိလို႔ တမင္ေခၚလာတာပါ..ဘယ္ကိုလဲဆိုေတာ့..Baek ဒီႏိုင္ငံကို ပထမဆံုးေရာက္လာတဲ့..ပန္းျခံေလး..
Baek: Woow.. ဒီေနရာေလးကို လာခ်င္ေနတာ..ဒါနဲ႔.. Yeol ya..ဒီေနရာမာ Baek လာခာစက.. ျမက္ခင္းႀကီးေလ..ဘယ္ေရာက္သြားတာလဲ..
Yeol: အင္း..ေပ်ာက္သြားတာ..Baek က ဒီႏိုင္ငံထဲကို ေရာက္လာေတာ့ေလ..ကိုယ့္တုန္းကလည္း..အရမ္းေၾကာက္ေနခဲ့တာ..
Baek: Yeol လည္း Baek လိုပဲေရာက္လာတာလား..
Yeol: အင္း..ကိုယ္လည္း Baek လို accident တခုနဲ႔ပဲ..ကိုယ္တို႔ကေတာ္ေတာ္တူတယ္..ဒါေပမယ့္..ကိုယ့္မိဘေတ႐ွိေသးလားဆိုတာေတာ့ မသိေတာ့ဘူး..ကိုယ့္မာ အစတည္းက အေဖပဲ႐ွိတာေလ..
Yeol က ေျပာရင္း..မ်က္ရည္ေလးေတပါ ဝဲလာတယ္..
Baek: Arr miyane Yeol..စိတ္မေကာင္းဖစ္သြားလား..
Baek လည္း..Yeol ကိုယ္လံုးေလးကို.. သူ႔ရင္ခြင္ထဲ..ဆြဲထည့္ပီးဖက္ထားလိုက္တယ္..အားငယ္ေနရင္ေတာင္..နည္းနည္းေတာ့ သက္သာသြားမာပါ..
Yeol: ရပါတယ္..
Yeol က Baek ကို ေမာ့ၾကည့္ပီး..ျပံဳးျပလိုက္တယ္..ဒါေပမယ့္..Yeol စိတ္မေကာင္းဖစ္သြားတာ..Baek သိတာေပါ့..Yeol ရဲ႕ေခါင္းေလးကို ပုတ္ေပးေတာ့.. တ႐ႈ့ံ႐ႈံနဲ႔..ဖစ္ေနတယ္..ဒီလူႀကီး
ဒါမ်ိဳးေတလည္း.. လုပ္တတ္တာပဲလား..
Yeol: Baek..
Baek: Hmm?
Yeol: Hyung ေျပာတာေတာ့ေလ..ဒီေနရာက လူတိုင္လာခ်င္သလိုလာလို႔မရဘူးတဲ့..ဒီေနရာနဲ႔ဆိုင္တဲ့သူမွ..လာလို႔ရတာတဲ့..ကိုယ္တို႔က ဒီေနရာနဲ႔ဆိုင္မလားမသိဘူးေနာ္..
Baek: မသိဘူးေလ..ဒီႏိုင္ငံက သူေတက.. လူေတမဟုဘူးဆို..Yeol..
Yeol: အင္း..ထင္တာပဲ..ကိုယ္ကိုတိုင္ေတာင္ မေသခ်ာဘူး..ဒီေနရာက လူ႔တိုင္းျပည္နဲ႔.. အခ်ိန္လွည္ပတ္ပံုျခင္းမတူဘူးေလ..ခုေန လူ႔ျပည္မာဆို..ကိုယ္အသက္မ႐ွိေလာက္ေတာ့ဘူးထင္တယ္..ကိုယ္ဒီေရာက္တာၾကာပီေလ..
Yeol ေျပာေတာ့..Baek လည္းေၾကာက္သြားတယ္..သူ႔အတြက္ေရာ..Yeol အတြက္ေရာ..သူ႔မိဘေတအတြက္ေရာေလ..
Baek: ဒါ..ဒါဆို..အခု Baek တို႔ ေတြ႔ေနရတဲ့ သူေတက.. လူေတြလား..သရဲေတြလားဟင္..
Yeol: ကိုယ္လည္းမသိဘူး Baek..ကိုယ္ေရာက္ထဲက..သူတို႔က ဒီတိုင္း႐ွိေနၾကတာပဲ..ကိုယ္လည္း..ဒီကို စေရာက္တုန္းက ဒီအရြယ္ပဲ..ခုလည္း..သိပ္မႀကီးလာဘူး..
Baek's pov ( ကြၽန္ေတာ္ေၾကာက္တယ္..ကြၽန္ေတာ့မိဘေတကိုေတာင္ မေတြ႔လိုက္ရပဲ..ဒီေနရာမာ အဆံုးသတ္ရေတာ့မာလား..)
Yeol: မေၾကာက္ပါနဲ႔..Baek ရယ္..Baek..ျပန္လမ္းေတြ႔ဖို႔..ကိ္ုယ္တို႔ႀကိဳးစားေနပါတယ္..ဒါမယ့္..Baek..ဒီတိုင္းျပည္က လူနဲ႔..လက္ထပ္လို႔မရဘူး..လက္ထပ္လိုက္ရင္..Baek က လံုးဝ ဒီတိုင္းျပည္က လူဖစ္သြားပီ..ျပန္လို႔ရမာမဟုေတာ့ဘူး..အာ့ေၾကာင့္..ဘယ္သူ႔ကိုမွ စိတ္မယိုင္နဲ႔..
Yeol's pov ( အဲ့ဒါေၾကာင့္ ကိုယ္ေ႐ွာင္ေနခဲ့တာပါ..ကေလးရဲ႕ ခံစားခ်က္ကို နားမလည္လို႔ေျပာတာမဟုပါဘူး..Miyane ကေလး..ပီးေတာ့..
Normu saranghae.. )
Baek: တကယ္..တကယ္ႀကီးလား..
Yeol အာ့လို ေျပာလိမ့္မယ္မထင္တာေၾကာင့္..Baek ငိုင္က်သြားတယ္..ဟုတယ္ေလ..သူထင္တာက..သူ႔ကို ေခ်ာ့ဖို႔ ေခၚလာတယ္ထင္တာကိုး..
Yeol: အင္း တကယ္..ကဲ..Baek ျပန္ရေအာင္..ခဏေနေမွာင္ေတာ့မယ္..ဆုေတာင္းပြဲက႐ွိေသးတယ္..Baek..သြားမယ္ေလ..Baek..Baek yah..
Baek: ဟင္..ဘာ ဘာေျပာလိုက္တာလဲ..yeol.
Yeol: ျပန္မယ္လို႔..
Baek: Arr omm ျပန္မယ္ေလ..
Baek's pov ( Yeol ရယ္..တကယ္ပဲ မသိဘူးလား..Baek.. Yeol ကို ခ်စ္တာ..အရမ္းခ်စ္တာေလ.. Yeol ကို ခ်စ္လို႔..Baek ဒီမွာေနခဲ့တာ..ဘယ္သူ႔ကိုမွ စိတ္မယိုင္ပါဘူး..Yeol ကလြဲလို႔ေပါ့..)
Baek ေတြးရင္းနဲ႔..Yeol မ်က္ႏွာေလးကို လွမ္းၾကည့္လိုက္တယ္..သူက ေျပာဖူးတယ္ေလ..Baek ေတြးေနတာ သူၾကားတယ္တဲ့..အဲ့ဒါေၾကာင့္ေပါ့..ဒါေပမယ့္..Yeol ကေတာ့ ဘာမွမသိ.. ဘာမွမၾကားသလို..ခပ္တည္တည္နဲ႔..အေ႐ွ႕ကိုပဲ..တည့္တည့္ၾကည့္ပီး..သြားေနတယ္..
Baek's pov ( Yeol.. မၾကားဘူးထင္တယ္..)
Baek က Yeol မၾကားဘူး အထင္နဲ႔..ဒီတိုင္းပဲ..
လမ္းေလ်ွာက္ေနလိုက္ေတာ့တယ္..
Yeol's pov ( ကိုယ္အကုန္ၾကားပါတယ္..ကေလးရယ္..ကိဳယ္လဳပ္ေနတာေတြက..မင္းအတြက္ပါ..Baek ရယ္..)
Yeol ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေတာင္ သတိမထားမိတဲ့ အခ်ိန္မာ..က်သြားတဲ့မ်က္ရည္တစ္ကို..ေ႐ွ႕ကေန..
ေတြးရင္း ေငးရင္း..ေလ်ွာက္သြားတဲ့..Baek တေယာက္..မသိလိုက္ပါဘူးေလ..
~~~~~~~~~~
Lu: Baek တို႔ၾကာလိုက္တာ..လာလာ..စေတာ့မယ္..
Baek: Nae..Hyung..ဟီး..
Baek လည္း..သူတို႔တကယ္ၾကာေနတာမို့..Lu ဆီကို သြားေလးျဖဲျပပီး..ေလ်ွာက္သြားလိုက္တယ္..ဒါေပမယ့္..သူ႔အျပံဳးေတ ခ်က္ခ်င္းရပ္သြားခဲ့တယ္..
Baek: Hyung.. Hyung..အဲ့ဒါဘာလဲ..
Lu: ဆုေတာင္းပြဲေလ..Baek ရဲ႕ Wae?..
Baek ေတြ႔လိုက္တာက..သူအျမဲမက္ေနျကအိမ္မက္ထဲကလို..လူေတအမ်ားႀကီး..ဝိုင္းဝိုင္းပီးထိုင္ေနၾကတယ္..ကြင္းႀကီးေတာင္ ျပည့္ေတာ့မယ္..
Baek: Hyung.. ကြၽန္ေတာ္တို႔ေရာ မထိုင္ရဘူးလား..
Lu: ဒါက အဓိဌာန္နဲ႔ လုပ္တာ..Baek ရဲ႕..Baek ဝင္ထိုင္လို႔မရဘူး..ဒါေပမယ့္ၾကည့္လို႔ေတာ့ရတယ္..ၾကည့္ေန Baek..
ကြၽန္ေတာ္ တခုခုကို သိလာသလိုလို..တေျဖးေျဖးေၾကာက္လာသလိုလိုပဲ..ဘာမွန္းေတာ့ မသိဘူး..လူေတအမ်ားႀကီးပဲ..ထိုင္လို႔လဲ ပီးေရာ..
အားလံုးရဲ႕အလယ္မာ..လူ၅ေယာက္ ဝိုင္းထိုင္ေနတယ္..အဲ့ဒီ အလယ္မာ မီးပံုႀကီးနဲ႔..တေယာက္လက္ တေယာက္ခ်ိတ္ပီး..ဂါထာေတလိုလို..ရြတ္ေနျကတယ္..ခဏေနေတာ့..သူ..သူတို႔..မတိုးမက်ယ္အသံနဲ႔..လူေတအားလံုး ေအာ္ေနၾကတယ္..
" သခင္ေလး~~~သခင္ေလး~~~"
Baek: ဟမ္..ဒါ..ဒါက..
" သခင္ေလး~~~~ျပန္လာပါေတာ့~~~ကြၽန္ေတာ္တို႔ကိုလာကယ္ပါ~~~"
Baek: Ar~~Arnyi.. မဖစ္ႏိုင္ဘူး..မဖစ္ႏိုင္ပါဘူး..ဟင့္အင္း..
Yeol: Baek..wae?..Baek..Baekhyun..
ကြၽန္ေတာ္မၾကားေတာ့ဘူး..ဘာမွမၾကားရေတာ့ဘူး..ေခါင္းထဲမွာ တမ်ိဳးႀကီးပဲ..Yeol ကြၽန္ေတာ္ကို ေခၚေနတယ္..Hyung..သူက ကြၽန္ေတာ့ကို စိုးရိမ္တျကီး ေသခ်ာၾကည့္ေနတယ္..ပီးေတာ့..
ကြၽန္ေတာ့ ကမၻာႀကီး..အေမွာင္က်သြားတယ္..
ကြၽန္ေတာ္ အိပ္ေပ်ာ္သြားတာလား....
~~~~~~~~~~TBC
Saranghaeyo Exo & Exo Lovers 😘😘
Vote for Exo 😍😍 Fighting 💪💪💪
===========================
[Unicode]
Baek: Hyung ကလည်း..အခုထိ ပြန်မလာသေးဘူး..ညနေတောင် စောင်းနေပီ..မနက်တည်းက ခဏဆိုပီး..ထွက်သွားတာ..ဒီလောက်
ကြာရလား..
Baek တယောက်တည်း ပျင်းပျင်းနဲ့.. Hyung ကိုထိုင်မျှော်နေတယ်..နေ့လည်တုန်းကလည်း..ပြန်လာမလာဆိုပီး..စောင့်နေတာ..မလာလို့..တယောက်တည်း ထမင်းစားလိုက်ရတယ်..
ခုထိလည်း ပြန်မလာသေးတော့..Baek စိတ်လည်းပူနေမိတယ်..အာ့အချိန်မာပဲ..ခြံထဲကို..
Hyung နဲ့ Yeol စကားတပြောပြောနဲ့..တူတူဝင်လာတယ်..
Lu: Baek ahh.. Hyung တို့ပြန်လာပီ..
Baek: Hyung ကလည်း အကြာကြီးပဲ..ဘယ်သွားတာလဲ..
Lu: ဆုတောင်းပွဲအတွက် လိုအပ်တာလေးတွေပါ..Baek က စောင့်နေတာလား..
Baek: ဟုတယ်လေ..နေ့ခင်းကလည်း..ထမင်းစားဖို့..စောင့်နေတာ..
Lu: ဟုလား..Hyung ကလည်း..အလုပ်လေးတွေ မပျက်သေးလို့..လာလာ အိမ်ထဲဝင်မယ်..
Lu နဲ့ Baek လည်း ရယ်မောပီး..အိမ်ထဲဝင်သွားကြတယ်..Yeol ကိုမေ့သွားကြတာလေ..
Pcy's pov ( ဟယ်..ငါ့ရှိတယ်တောင်မသတ်မှတ်ကြတော့ပါလား..သူတို့ဘာသာပြောဆို..ပုခုံးချင်းဖက်ပီး..ဝင်သွားကြတယ်..ဟိုပိစိကတော်တော်ကောက်နေတာပဲ.. Hak..)
အိမ်ထဲမာတောင် သူတို့ချည်းပဲ စကားတပြောပြောနဲ့ဆိုတော့..Yeol တယောက်ဘေးက ကြောင်တောင်တောင်လေးကြည့်နေရတယ်..Baek ဆ်ို Yeol ကိုကြည့်တောင်မကြည့်ဘူးလေ..
Baek: Hyung.. Baek ကိုလည်းပြောပြလေ..Hyung တို့က လျှိုတယ်..
Lu: မဟုပါဘူး Baek ရယ်..Baek ကို အသိမပေးချင်လို့မဟုပါဘူး..ဒီလိုပဲ..အကြောင်းလေးတွေရှိလို့ပါ..
Lu's pov ( ညအထိပဲ စောင့်ပါ.. Baek လေးရယ်..)
Baek: အင်းပါ..မပြောချင်လည်း အတငး်မမေးတော့ပါဘူး..
Yeol: Baek..Baekhyun..
Baek: Wae?
Yeol: တနေရာ လိုက်ခဲ့မလား..
Baek: Hyung က..အပြင်ထွက်လို့မရဘူးတဲ့..
Lu: သွားပါ..ညနေစောင်းနေပီပဲ..Yeol.. ပွဲအရောက်ပြန်ခေါ်လာနော်..
Yeol: Nae..လာ Baek..
Yeol က Baek ဝမ်းနည်းသွားမှန်းသိလို့ တမင်ခေါ်လာတာပါ..ဘယ်ကိုလဲဆိုတော့..Baek ဒီနိုင်ငံကို ပထမဆုံးရောက်လာတဲ့..ပန်းခြံလေး..
Baek: Woow.. ဒီနေရာလေးကို လာချင်နေတာ..ဒါနဲ့.. Yeol ya..ဒီနေရာမာ Baek လာခာစက.. မြက်ခင်းကြီးလေ..ဘယ်ရောက်သွားတာလဲ..
Yeol: အင်း..ပျောက်သွားတာ..Baek က ဒီနိုင်ငံထဲကို ရောက်လာတော့လေ..ကိုယ့်တုန်းကလည်း..အရမ်းကြောက်နေခဲ့တာ..
Baek: Yeol လည်း Baek လိုပဲရောက်လာတာလား..
Yeol: အင်း..ကိုယ်လည်း Baek လို accident တခုနဲ့ပဲ..ကိုယ်တို့ကတော်တော်တူတယ်..ဒါပေမယ့်..ကိုယ့်မိဘတေရှိသေးလားဆိုတာတော့ မသိတော့ဘူး..ကိုယ့်မာ အစတည်းက အဖေပဲရှိတာလေ..
Yeol က ပြောရင်း..မျက်ရည်လေးတေပါ ဝဲလာတယ်..
Baek: Arr miyane Yeol..စိတ်မကောင်းဖစ်သွားလား..
Baek လည်း..Yeol ကိုယ်လုံးလေးကို.. သူ့ရင်ခွင်ထဲ..ဆွဲထည့်ပီးဖက်ထားလိုက်တယ်..အားငယ်နေရင်တောင်..နည်းနည်းတော့ သက်သာသွားမာပါ..
Yeol: ရပါတယ်..
Yeol က Baek ကို မော့ကြည့်ပီး..ပြုံးပြလိုက်တယ်..ဒါပေမယ့်..Yeol စိတ်မကောင်းဖစ်သွားတာ..Baek သိတာပေါ့..Yeol ရဲ့ခေါင်းလေးကို ပုတ်ပေးတော့.. တရှု့ံရှုံနဲ့..ဖစ်နေတယ်..ဒီလူကြီး
ဒါမျိုးတေလည်း.. လုပ်တတ်တာပဲလား..
Yeol: Baek..
Baek: Hmm?
Yeol: Hyung ပြောတာတော့လေ..ဒီနေရာက လူတိုင်လာချင်သလိုလာလို့မရဘူးတဲ့..ဒီနေရာနဲ့ဆိုင်တဲ့သူမှ..လာလို့ရတာတဲ့..ကိုယ်တို့က ဒီနေရာနဲ့ဆိုင်မလားမသိဘူးနော်..
Baek: မသိဘူးလေ..ဒီနိုင်ငံက သူတေက.. လူတေမဟုဘူးဆို..Yeol..
Yeol: အင်း..ထင်တာပဲ..ကိုယ်ကိုတိုင်တောင် မသေချာဘူး..ဒီနေရာက လူ့တိုင်းပြည်နဲ့.. အချိန်လှည်ပတ်ပုံခြင်းမတူဘူးလေ..ခုနေ လူ့ပြည်မာဆို..ကိုယ်အသက်မရှိလောက်တော့ဘူးထင်တယ်..ကိုယ်ဒီရောက်တာကြာပီလေ..
Yeol ပြောတော့..Baek လည်းကြောက်သွားတယ်..သူ့အတွက်ရော..Yeol အတွက်ရော..သူ့မိဘတေအတွက်ရောလေ..
Baek: ဒါ..ဒါဆို..အခု Baek တို့ တွေ့နေရတဲ့ သူတေက.. လူတွေလား..သရဲတွေလားဟင်..
Yeol: ကိုယ်လည်းမသိဘူး Baek..ကိုယ်ရောက်ထဲက..သူတို့က ဒီတိုင်းရှိနေကြတာပဲ..ကိုယ်လည်း..ဒီကို စရောက်တုန်းက ဒီအရွယ်ပဲ..ခုလည်း..သိပ်မကြီးလာဘူး..
Baek's pov ( ကျွန်တော်ကြောက်တယ်..ကျွန်တော့မိဘတေကိုတောင် မတွေ့လိုက်ရပဲ..ဒီနေရာမာ အဆုံးသတ်ရတော့မာလား..)
Yeol: မကြောက်ပါနဲ့..Baek ရယ်..Baek..ပြန်လမ်းတွေ့ဖို့..ကိ်ုယ်တို့ကြိုးစားနေပါတယ်..ဒါမယ့်..Baek..ဒီတိုင်းပြည်က လူနဲ့..လက်ထပ်လို့မရဘူး..လက်ထပ်လိုက်ရင်..Baek က လုံးဝ ဒီတိုင်းပြည်က လူဖစ်သွားပီ..ပြန်လို့ရမာမဟုတော့ဘူး..အာ့ကြောင့်..ဘယ်သူ့ကိုမှ စိတ်မယိုင်နဲ့..
Yeol's pov ( အဲ့ဒါကြောင့် ကိုယ်ရှောင်နေခဲ့တာပါ..ကလေးရဲ့ ခံစားချက်ကို နားမလည်လို့ပြောတာမဟုပါဘူး..Miyane ကလေး..ပီးတော့..
Normu saranghae.. )
Baek: တကယ်..တကယ်ကြီးလား..
Yeol အာ့လို ပြောလိမ့်မယ်မထင်တာကြောင့်..Baek ငိုင်ကျသွားတယ်..ဟုတယ်လေ..သူထင်တာက..သူ့ကို ချော့ဖို့ ခေါ်လာတယ်ထင်တာကိုး..
Yeol: အင်း တကယ်..ကဲ..Baek ပြန်ရအောင်..ခဏနေမှောင်တော့မယ်..ဆုတောင်းပွဲကရှိသေးတယ်..Baek..သွားမယ်လေ..Baek..Baek yah..
Baek: ဟင်..ဘာ ဘာပြောလိုက်တာလဲ..yeol.
Yeol: ပြန်မယ်လို့..
Baek: Arr omm ပြန်မယ်လေ..
Baek's pov ( Yeol ရယ်..တကယ်ပဲ မသိဘူးလား..Baek.. Yeol ကို ချစ်တာ..အရမ်းချစ်တာလေ.. Yeol ကို ချစ်လို့..Baek ဒီမှာနေခဲ့တာ..ဘယ်သူ့ကိုမှ စိတ်မယိုင်ပါဘူး..Yeol ကလွဲလို့ပေါ့..)
Baek တွေးရင်းနဲ့..Yeol မျက်နှာလေးကို လှမ်းကြည့်လိုက်တယ်..သူက ပြောဖူးတယ်လေ..Baek တွေးနေတာ သူကြားတယ်တဲ့..အဲ့ဒါကြောင့်ပေါ့..ဒါပေမယ့်..Yeol ကတော့ ဘာမှမသိ.. ဘာမှမကြားသလို..ခပ်တည်တည်နဲ့..အရှေ့ကိုပဲ..တည့်တည့်ကြည့်ပီး..သွားနေတယ်..
Baek's pov ( Yeol.. မကြားဘူးထင်တယ်..)
Baek က Yeol မကြားဘူး အထင်နဲ့..ဒီတိုင်းပဲ..
လမ်းလျှောက်နေလိုက်တော့တယ်..
Yeol's pov ( ကိုယ်အကုန်ကြားပါတယ်..ကလေးရယ်..ကိုယ်လုပ်နေတာတွေက..မင်းအတွက်ပါ..Baek ရယ်..)
Yeol ကိုယ့်ကိုကိုယ်တောင် သတိမထားမိတဲ့ အချိန်မာ..ကျသွားတဲ့မျက်ရည်တစ်ကို..ရှေ့ကနေ..
တွေးရင်း ငေးရင်း..လျှောက်သွားတဲ့..Baek တယောက်..မသိလိုက်ပါဘူးလေ..
~~~~~~~~~~
Lu: Baek တို့ကြာလိုက်တာ..လာလာ..စတော့မယ်..
Baek: Nae..Hyung..ဟီး..
Baek လည်း..သူတို့တကယ်ကြာနေတာမို့..Lu ဆီကို သွားလေးဖြဲပြပီး..လျှောက်သွားလိုက်တယ်..ဒါပေမယ့်..သူ့အပြုံးတေ ချက်ချင်းရပ်သွားခဲ့တယ်..
Baek: Hyung.. Hyung..အဲ့ဒါဘာလဲ..
Lu: ဆုတောင်းပွဲလေ..Baek ရဲ့ Wae?..
Baek တွေ့လိုက်တာက..သူအမြဲမက်နေကြအိမ်မက်ထဲကလို..လူတေအများကြီး..ဝိုင်းဝိုင်းပီးထိုင်နေကြတယ်..ကွင်းကြီးတောင် ပြည့်တော့မယ်..
Baek: Hyung.. ကျွန်တော်တို့ရော မထိုင်ရဘူးလား..
Lu: ဒါက အဓိဌာန်နဲ့ လုပ်တာ..Baek ရဲ့..Baek ဝင်ထိုင်လို့မရဘူး..ဒါပေမယ့်ကြည့်လို့တော့ရတယ်..ကြည့်နေ Baek..
ကျွန်တော် တခုခုကို သိလာသလိုလို..တဖြေးဖြေးကြောက်လာသလိုလိုပဲ..ဘာမှန်းတော့ မသိဘူး..လူတေအများကြီးပဲ..ထိုင်လို့လဲ ပီးရော..
အားလုံးရဲ့အလယ်မာ..လူ၅ယောက် ဝိုင်းထိုင်နေတယ်..အဲ့ဒီ အလယ်မာ မီးပုံကြီးနဲ့..တယောက်လက် တယောက်ချိတ်ပီး..ဂါထာတေလိုလို..ရွတ်နေကြတယ်..ခဏနေတော့..သူ..သူတို့..မတိုးမကျယ်အသံနဲ့..လူတေအားလုံး အော်နေကြတယ်..
" သခင်လေး~~~သခင်လေး~~~"
Baek: ဟမ်..ဒါ..ဒါက..
" သခင်လေး~~~~ပြန်လာပါတော့~~~ကျွန်တော်တို့ကိုလာကယ်ပါ~~~"
Baek: Ar~~Arnyi.. မဖစ်နိုင်ဘူး..မဖစ်နိုင်ပါဘူး..ဟင့်အင်း..
Yeol: Baek..wae?..Baek..Baekhyun..
ကျွန်တော်မကြားတော့ဘူး..ဘာမှမကြားရတော့ဘူး..ခေါင်းထဲမှာ တမျိုးကြီးပဲ..Yeol ကျွန်တော်ကို ခေါ်နေတယ်..Hyung..သူက ကျွန်တော့ကို စိုးရိမ်တကြီး သေချာကြည့်နေတယ်..ပီးတော့..
ကျွန်တော့ ကမ္ဘာကြီး..အမှောင်ကျသွားတယ်..
ကျွန်တော် အိပ်ပျော်သွားတာလား....
~~~~~~~~~~TBC
Saranghaeyo Exo & Exo Lovers 😘😘
Vote for Exo 😍😍 Fighting 💪💪💪