Xyrene's POV
Nagising ako mula sa mahimbing kong pagtulog ng may tumama na sinag ng araw sa mukha ko.
"Ouchhh! Ugghhh!" Parang may naramdaman akong kakaibang sakit sa pang-ibaba ko ng tumayo ako.
Doon ko lang naalala na ginahasa pala ako ni manyak kagabi. Bwisit siya! Sana sumakit 'din 'yung sa kaniya!
I will not forgive you asshole for what you've done to me.
Ang isang bagay na iningat-ingatan ko ay ganun lang nawala kagabi. Yun na lang ang natitirang kayamanan ko simula ng kinidnap nila ako. Hindi pa nga nila ako pinatay, pero parang patay na ako.
Naalala ko pa nga ang sabi sa akin ni mommy na palaging kong tinatatak sa puso't isip ko.
Virginity is the best gift that you can give to your husband soon after you're getting married.
Fuck you! ZAYN FORD. Ikaw ang kumuha ng bagay na hindi naman para sayo. How dare you?
Naiyak nalang ako ng may nakita akong blood stain sa white bed sheets ng kama ko.
"Puri ko. Huhuhu!" Para akong tanga na nakatitig sa bed sheets ng kama ko.
Patuloy parin ang mga luha ko sa pagtulo, kagabi pa 'to. Dapat wala na akong mailuha pero ito nagsilabasan na naman sila.
Pinalitan ko ng bago ang bedsheet ng kama ko pagkatapos kong magdrama.
"Para kay Eunwoo 'yun e!" Sigaw ko. Hindi ko talaga matanggap na hindi na ako birhen. Kainis! Okay lang sana kong sa taong mahal ko naibigay, pero hindi dahil nakuha na ni manyak.
Sa isang tao pa talaga na hindi ko mahal. Sa taong hindi ko gusto at kahit kailan hindi ko magugustuhan. Sa sobrang inis ko hindi ko mapigilang hindi magwala. Nakakainis sila at naiinis 'rin ako sa sarili ko, dahil sa kapabayaan ko.
Wala akong paki kung saan susulpot 'tung mga unan natu. Basta mailabas ko lang ang sama ng loob ko.
"Arayyy! Juskong, bata ka. Anong nangyayari sayo?" Nag-aalalang tanong ng isang babaeng may edad na. Kakapasok lang niya sa kwarto ko, kaya saktong sinalubong niya ang mga unan na lumipad sa mukha niya.
Dali-dali ko namang pinunasan ang mga luha ko, baka mapansin ni manang na umiiyak ako. Kung sa bagay kagabi pa ako umiiyak, kaya hindi malabong mapansin niya dahil mugto na ang mga mata ko.
"Manang, sorry po! Hindi ko po sinasadya." Napayakap nalang ako sa kaniya, ramdam ko 'rin ang kamay niya na hinagod-hagod ang likod ko, upang patahanin.
"Tama na! Wag ka ng umiyak. Okay lang sa akin 'yun." Pagpapatahan niya sa akin. Ngayon nalang ulit ako nakayakap. Namiss ko tuloy si mommy at ang mga kaibigan ko na dinadamayan ako kapag may problema.
"Manang, tulungan niyo po akong makatakas dito." Hagulhol ko habang yakap si manang.
"Anak! Kahit gusto kitang tulungan hindi ko pwedeng gawin 'yun. Ayaw kong masira
ang tiwala ng pamilyang ford sa akin. Alam ko ang nararamdaman mo ngayon. Wag kang matakot, mabait naman si Zayn. Hindi ka niya sasaktan." Kaya pala ginahasa niya ako. Ang bait niya nga naman dahil nagawa niya akong gahasain ng walang pag-aalinlangan, hindi man lang siya naawa sa akin. Saan ang mabait 'dun?
"Bakit niyo po alam na mabait siya, matagal na po ba kayo dito?" Tanong ko kay manang, saka siya bumuntong hininga.
"Mula pagkabata nila nasubaybayan ko na siya at ang ate niyang si Keisha hangggang paglaki. Ako ang nag-alaga sa kanila. Kaya wag kang matakot nandito naman kami." Bakit nasaan ba ang mga magulang nila? No wonder kung bakit ang sama ng ugali niya.
"Bakit kayo po ang nag-alaga sa kanila? Nasaan po ba ang parents nila?" Kahit paano naging kalmado ako. Dahil kaya 'to sa nalaman ko? Naaawa ako sa kaniya sa kabila ng ginawa niya sa akin, dahil pareho kaming lumaki na walang magulang na nag-aalaga.
Alam ko kasi kong gaano kasakit ang ganon, 'yung feeling na kailangan mo ng magulang na nandiyan para sayo pero wala sils. Sa tuwing may mga party kami sa school o may achievements ako wala sila mommy at daddy para panuorin ako. Ako nga lang ang walang magulang na umaattend tuwing magpapatawag ng meeting si ma'am dyosa.
"Nandoon sa italy may mga inasikaso. Masipag kasi ang mag-asawang 'yun. Naiintindihan naman ng dalawa ang ginagawa ng mga magulang nila dahil para 'rin naman 'yun sa kanila. Siya nga pala nandiyan si ate Keisha mo hinihintay ka. Dali! Puntahan mo na siya para hindi ka nababagot diyan sa kwarto mo." Sabi ni manang. Nagngitian muna kami bago bumaba. Gumaan ang pakiramdam ko dahil may naka-usap ako sa araw natu.
Parang nag-iba tuloy ang pananaw ko kay manyak, matapos kong malaman ang mga pinagdaan niya.
Tssk! Tumigil ka Xy, remember! Ginahasa ka niya. Kaya dapat hindi mo siya kaawaan.
Agad kong nakita si ate Keisha pagkababa ko, na may kausap sa phone niya. Nakatingin lang ako sa kaniya dahil ang ganda niya talaga lalo na sa mga damit na bagay na bagay sa kaniya. Binati niya naman ako ng makita akong nakatingin sa direksiyon niya.
"Hi! Xy. How are you?" Bati niya sa akin, kaya ako na ang lumapit sa kaniya.
"Ok lang po, ate Kei." Sagot ko. Ohmyguy! Nahawa na ba ako sa pagiging fc ng mga nakatira dito? Kahapon ko pa siya nakita at nakilala pero Kei na agad ang tawag ko. Tssk! Wala naman pala akong pinag-iba sa kanila. Hay, Buhay!
"Siya nga pala ate. Ano pong Sadya niyo at napadalaw po kayo?" Nahihiyang tanong ko sa kaniya.
Gosh! Ang ganda niya. Model ba siya ng Natasha?
"Duhhh! It's because of my little brat bro. Sasamahan 'daw kitang magshopping kaya pumayag 'din ako, libre naman niya e. Minsan lang 'yun manlibre. Kaya dapat sulitin. Hahaha!" Maarteng sabi niya.
Natawa na lang ako sa kaniya. Mukhang hindi talaga magkasundo ang magkapatid.
"Ahhh, hehehe! Ganun po ba." Tssk! Akala naman ng manyak na 'yun madadaan niya ako sa palibre-libre niya. Wag niyang sabihin na ito ang pangbayad niya sa panggahasa niya sa akin. Kakalbohin ko talaga siya mamaya makikita niya.
"Wag ka ng mahiya. Sige magbihis kana. Bibilhin natin ang boung mall. Hahaha!" Pagbibiro niya sa akin.
"Grabe ka naman ate Kei. boung mall talaga. Baka malugi si manyak niyan. Hahaha!" Sana nga malugi siya, sa yabang 'nun dapat patikimin ng hirap.
"Yeah! Hindi naman ako ang magbabayad e, saka minsan lang mag-offer ang magaling kong kapatid kaya lubusin na natin. Wag kang mag-alala malabong malugi 'yang kapatid ko magaling kaya 'yun magmanage ng negosyo. Bata pa 'yun bihasa na. Hahaha! Bakit nga pala manyak ang tawag mo sa kapatid ko?" Ang sarap namang kausap netong si ate Kei, hindi ka maboboring. Nakikinig lang ako sa sinasabi niya. Ang sipag naman ni manyak dahil bata pa bihasa na sa negosyo. Tssk! Paki ko ba. Naiinis parin ako sa kaniya.
Nakangiti lang ako sa harap ni ate Kei, habang panay ang salita niya sa harap ko. Pero napawi 'rin ng tanungin niya ako, kung bakit manyak ang tawag ko sa kapatid niya?
'Bastos siya ate Kei, nirape niya nga ako kagabi. Walangya siya! Tapos ano 'tong pamall-mall niya sa akin suhol niya sa akin kagabi.'
Yan ang gusto kong sabihin sana kay ate Kei, kaso nahihiya ako dahil sa nangyare kagabi ang awkward kaya 'nun. Kaya iniba ko nalang.
"Ahhh, wala ate. Trip ko lang, mukha naman siyang manyak. Wag niyo na lang pong seryosohin." Sabi ko ng ngumiti ng malawak sa harap niya at nginitian niya naman ako pabalik.
"Okay, I see." Sabi niya. Buti naman at naintindihan ni ate Kei ang sinabi ko, dahil baka mapipilitan talaga akong sabihin sa kaniya ang totoo tungkol kagabi.
---------
"Oh, may napili kana ba?" Tanong sa akin ni ate Kei ng nandito na kami sa mall namimili ng pwedeng bilhin. Wala kasi akong mapili kahit isa. Ewan ko ba noon naman ang hilig kong magshopping, pero ngayon parang ayaw ko na.
"Wala pa nga ate e, magaganda naman lahat. Mahirap lang pumili."
"Ay sus! Yan lang pala problema mo e, edi bilhin na natin lahat."
"Ay ate, wag na po. Sapat na po sa akin 'tong mga dress na napili mo para sa akin."
Keisha's POV
Kanina ko pa napapansin na may nakasunod sa amin. Nung pasakay pa nga lang kami ng kotse, nagsisakayan 'rin sila. Mga sira-ulo, halata masyado. Tssk! Mga walang kwentang kalaban. Bakit hindi na lang sila magpakita sa akin? Total nabisto ko na naman sila.
Handa naman ang baril ko sa sling bag ko, baka magkaulan kami ng bala dito. Gaya 'rin ng sabi ko na I'm a Mafia Princess in states. Pagganitong eksena hindi na bago sa akin. Gawain ko sa states e, ang pumatay ng tao. Syempre 'yung mga tao lang na hindi tumutupad sa kasunduan at kung kailangan 'din wala na akong magagawa kundi ang pumatay nalang. Nag-eenjoy 'rin ako sa ginagawa ko dahil nababawasan ang mga sira-ulo sa mundo.
"Ate, may problema ba? Gusto niyo umuwi na tayo?" Nabalik ako sa ulirat ako ng tinanong ako ni Xy na may pag-alala.
"Oo, okay lang ako. Mabuti pa nga Xy, umuwi na tayo parang may hindi magandang mangyayare dito."
"Ahhh! Sige po." Buti naman at naintindihan niya. Lalo na malapit lang sa amin ang mga nagmamasid sa amin, kaya mabuti na umuwi na kami. Ayaw ko namang madamay si Xy, lagot talaga ako kay Zayn pagnagkataon. Baliw pa naman 'yun kay Xy.
Ayaw ko 'rin namang makita ako ni Xy na marunong humawak ng baril. Baka matakot lang siya sa akin at saan pa magpunta.
Hinatid ko lang si Xy sa bahay ni Zayn agad naman akong umalis. Pinapapunta kasi ako ng magaling kong kapatid sa Head Quarters. Dumating na 'daw kasi ang pinapadeliver nila na mga bomba at bala na galing sa china.
Pagdating ko 'dun saktong kakarating lang 'din ng mga delivery truck na may lamang Sampung kahon.
"Oh, anong nangyari?" Tanong ko kay Azi.
Si Azi kasi ang sumalubong sa akin sa labas ng building.
"Ayon late kana. Katatapos lang ng laban." Tssk! Ilang minuto lang naman kasi traffic.
"Nasaan sila?"
"Nandoon sa loob. Tara!" Saka niya ako ginaya sa loob.
Naabutan namin si Zayn na ang lakas ng tawa, parang wala ng bukas.
"Ang saya, ahhh!" Bungad ko sa kanila.
"Yeah! Kumusta ang lakad niyo ate?" Tanong ni Zayn sa akin.
"Everything is fine, but iready mo na milyones mo binili namin ang boung mall kanina. Wala kaseng mapili si Xy, kaya ayon binili ko na bayaran muna lang mamaya." Biro ko at naniwala naman siya, nagulat pa talaga. Kaya tama lang na hindi ko na binili ang buong mall, baka mapatay ako ni Zayn. Hahaha!
"What?" Gulat na sabi ni Zayn.
"Joke lang, hindi kasi kami nag tagal 'dun may nakamasid kasi sa amin kanina. Salamat na lang at umuwi kami ng maaga. Kung hindi napaulanan na kami ng bala 'dun." Sabi ko at kita ko naman na naiinis siya dahil sa sinabi ko.
"Ate, wag ka ngang magpakita ng kahit anumang motibo, kapag nandiyan si Xy. Baka malaman pa niya ang mga ginagawa natin." Naiinis niyang sabi sa akin. Masyadong maaalahanin.
"Worried?" Biro ko sa kaniya.
"Nope." Pagdedeny niya. Tssk! Tumatanggi pa.
"Okay, sabi mo e." Sabi ko, habang panay ang ngisi. Akala naman niya hindi ko malalaman ang ginawa niya kay Xy kagabi. Tssk! No wonder kung bakit manyak ang tawag ni Xy sa kaniya.
Well, dumaan lang naman ako sa bahay niya kagabi, pupuntahan kona sana siya sa kwarto niya. Kaya lang nakarinig ako ng ingay mula sa kwarto ni Xy. Ayon ang magaling kong kapatid naging rapist na. Tssk! Kailan ka pa naging rapist ZAYN FORD?