5-Р ХЭСЭГ
Сэүн : надтай хамт алхах уу? "инээмсгэлэх"
Яагаад ч юм би энэ залуугаас ийм үг сонсоно гэж бодоогүйдээ ч тэр үү үгүй ээ зүгээр л бидний дунд надад үзүүлсэн тусаас илүү зүйлгүй болохоор би тэрний энэ үйлдлийг нь нэг л ойлгож өгөхгүй байв...
Би : юу?
Сэүн : чиний энэ энэ "миний чих рүү заагаад" энд чинь ямар нэгэн асуудал байдаг юм уу? үргэлж айн? Юу ? гэх юм
Би : "инээх"
Сэүн замруу толгойгоо дохиод : алхъя
Би ч үг дуугаралгүй Сэүний хажууд очоод алхлаа. Хэдий нэгнээ сайн мэдэхгүй болохоор бага зэрэг эвгүй ч энэ бид 2 нэгэнтэйгээ илэн далангүй хэрэлдэж маргаж байдаг болохоор ч тэр юм уу юм яриад алхахад гайгүй байв..
Сэүн нусаа татсаар : чи өдөр болгон энд ажилладаг юм уу?
Би : өдөр болгон бишээ...
Сэүн : тэгвэл
Би : чи цагийн ажил гэж мэддэггүй юм уу?
Сэүн итгэлгүйхэн толгойгоо дохиод : мэднэ.. "дуу нь сулрах"
Би инээгээд : чи мэддэггүй л харагдаж байна даа
Сэүн : яа чи тэгээд ингэж яваад ядрахгүй байна уу? ани ядарч л байгаа байх...
Би : чи амьдрал ямар зэвүүн гэдгийг мэдээд ирэхээр энэ зэрэг юу ч биш юм шиг санагдаж эхэлдэг юм
Сэүн хөмсгөө зангидсаар надруу хараад : юуу?
Би түүнрүү хараад : тэгвэл чи мэдэх юм уу?
Сэүн : би чамд яаж харагддаг юм? Би юу ч мэдэхгүй юм шиг харагдаж байна уу?
Би : их зантай , хичээлээ хийдэггүй , клуб хэсэж явдаг , дуртай дургуй үедээ сургууль дээрээ ирчихээд наргиан цэнгээн хөөгөөд явж байдаг "юу ч болоогүй мэт урагшаа харсаар хэлчихлээ"
Сэүн зогсоод миний мөрнөөс татан өөрлүүгээ харан зогсуулаад надруу харсаар : Хөөе чи хүнийг зүгээр л хараад дүгнэлт хийж болдоггүйг ийм олон жил амьдарчихаад мэддэггүй юм уу?
Би түүнрүү харсаар : тэгээд чи ямар юм?
Сэүн бахархалтай гэгч нь инээгээд : би бол сайн залуу
Би : хахаха
Сэүн : чи юундаа инээгээд байгаа юм? Үгүй ээ яахав хааяа тийм газруудаар явдаг ч "надруу нэг харснаа" ааа болиёоо тэнэгүүд л өөрийгөө магтдаг болохоор ярихаа болилоо "түрүүлж алхах"
Би эргэж харан хажууд нь очин чимээгүй явж байв..
Сэүн : гэхдээ би муу ч үгүй чамааас илүү юм үзчихсэн юм шүү чи ядаж хэддүгээр курсээ бодоод үз дээ хаха
Би : пшшш
Сэүн : өлсөж байна..хамт хоололцгооё
Би : би чамтай юу? анияаа
Сэүн : яагаад? "төв царайлах" чи найз залуугийнхаа араас гүйх гэж байгаа юм уу?
би : би хүсэх—байзаарай би чамд өртэй юм чинь—
Сэүн яриа таслаад : тэрийг дараа тооцно оо..энэ удаа би даана
Би : ани тэр—
Сэүн : хаашаа явж идэх үү
Би : чамд яаж итгээд хамт явах болж байна чамайг сайн мэдэхгүй байхад юун хаашаа явах "бувтнах"
Сэүн инээсээр надруу ойртоод : чи надад итгээд Сөүл хүртэл хүргүүлж ирсэн биш бил үү эсвэл би андуураад байна уу
Би холдоод : х-х-хөөөе "сонин харах"
Сэүн : яа чи арай одоо болтол намайг муу юм хийдэг залуу гэж бодож байгаа юм биш биз дээ "тэр миний мөрлүү хуруугаараа түлхээд" чи буруу бодож байна сонсож байна уу маш буруу бодож байна
Би : "муухай харах"
Сэүн : яа ингэхэд нэгнээ шууд хараад мэддэг болно гэж юу байсан юм? Удаан хугацааны дараа мэдэж эхэлнэ биз дээ юм гэдэг чинь бага багаар явдаг болохоос—
Би : аа ойлголоо..
Сэүн : тийшээ тийшээ явъя...тэнд амттай газар байгаа "инээмсгэлэх"
Би : "толгой дохих"
Тэр инээхээрээ хөөрхөн л харагддаг юм байна шт...Сэүн энэ залуу...
Бид 2 явсаар нэгэн хоолны газар орж ирлээ...Тэр үүдээр ороход хүртэл хаалга онгойлгож өгөн намайг түрүүлж оруулан дараа нь би захиалчихаад ирье юу идмээр байна гэсээр хоолоо захиалахаар босоод явчихав..яагаад ч юм эрэгтэй хүн эмэгтэй хүнд ийм соёл үзүүлэх нь миний хувьд лав үнэхээр тааламжтай санагддаг...гэхдээ магадгүй надад өдий хүртэл амьдрах хугацаанд минь ийм зүйл тохиолдож байсан ч дараа нь тэр нь том шарх болоод хувирчихсан болоод ч тэр сайхан дурсамж юм шиг санагддаггүй юм....хичнээн би гаднаа юу ч болоогүй юм шиг сууж байгаа ч дотроо баярлах шиг гэгэлзэх шиг л болж байв...нэг тийм өөр содон мэдрэмж...
Хоол ч ирэн бид 2 хооллож эхэллээ.
Сэүн : ахх амттай байна
*утас дуугарах*
Гаргаж ирэн харвал Лухан залгаж байв..
Би утсаа аваад : байна уу
Сэүн : "надруу харах"
Лухан : Хэсү оройтож хэлж байгаад уучлаарай..Би Хонг Конгд ирчихсэн байж байна
Би гайхсаар : юу? Наанаа яагаад гэнэт?
Лухан инээсээр : Гэр бүлийн уулзалтаар ирчихсэн тэгээд л...Чи хаана байгаа юм харичихсан биз дээ? Эсвэл ?
Би Сэүнрүү хартал тэр хоолоо нэг л апетитгүй идэж байлаа. Хүчлэн идүүлж байгаа юм шиг эсвэл амтгүй хоол идэж байгаа мэт л...
Би : ани..би хараахан хариагүй байна. Чи хэзээ ирэх юм?
Лухан : ийм орой юу хийж байгаа юм бэ?
Би : чи хэзээ ирэх юм гээд байна шт
Лухан инээсээр : жаахан удах байх...
Би : тийм үү
Лухан : ммм одоо миний асуултанд?
Би : юу?
Лухан : хэнтэй хаана юу хийж байгаа юм?
Найзтайгаа гэж хэлэх үү хэн гэх үү ?
Би : хоол идэж байна...сургуулийнхаа танилтай хамт хэхэ "Сэүнрүү харах"
Сэүн : хэн чиний танил юм?
Би : тэгээд юу юм?
Сэүн : аа ядаргаатай байгаа болохоор хурдан тасалчихаж болохгүй юм уу хоол идэж байхад тав тух алдагдуулаад л
Лухан : байна уу
Би : пшш..тэгвэл би босоод "босох гэтэл тэр ширээн доогуур хөлөө явуулсаар гутлаараа миний хөлийг ороосоор өөрлүүгээ татчихав"
би : ЯА ЧИ?
Лухан : Хэсү
Сэүн : "мөрөө хавчсаар юу ч болоогүй мэт хоолоо идэх"
Би : Лухан би хариад залгая
Лухан : а-а-аан заа болгоомжтой хариарай
Би : за тэгнээ "таслах"
Утсаа тасалсан даруйдаа
Би : яа хөлөө ав
Сэүн хөлөө аваад : хоолоо ид. Хөрчихлөө
Би : чи ийм эрээ цээргүй занг хэнээс сурсан юм? Яахлээрээ хүн утсаар ярьж байхад—
Сэүн : яа чи харин хэнээс сурсан юм..хүний урд утсаар яриад энэ чинь хүний тайван байдлыг алдагдуулж байгаа хэрэг ойлгож байна уу
Би : эйшшш.. "хоолоо идэх"
Сэүн хоолоо идэнгээ : чамайг хаясан найз залуу чинь уу
Би юмаа идэнгээ : хоолон дээр ярих нь бүдүүлэг болохоор ярихаа боль
Сэүн : ёстой нэг... "хоолоо идэх"
Удалгүй бид 2ч идэж дуусаад манай гэрийн тийшээ алхасаар гадаа нь ирлээ
Сэүн : ордоо
Би : ммм..ингэхэд танайх хаана юм?
Сэүн : манайх бүүр тийшээ "нөгөө зүгрүү заах"
Би : юу?
Сэүн : хүргэж өгж байхад "бувтнах"
Би : орлоо...
Сэүн даллаад : аннён
Би ч харсаар орчихлоо..Үнэндээ болгоомжтой яваарай гэж хэлмээр байсан ч ямар ч авиа гарсангүй
Гэнэт өдөр нь өгөх гэж байсан эм санаанд ороод би цүнхнээсээ гаргаж ирээд
Би : Х-хөөе
Сэүн эргэж надруу хараад : юун хөөе вэ? СЭЭХҮҮН энэ миний нэр "инээх"
Би урд нь очоод эмээ өгөөд : уу. Ханиадаа хүндрэхээсээ өмнө
Сэүн аваад : мм кумаво
Би : бас цамцаа авахгүй юм уу? ав яг одоо аваад—
Сэүн надаас холдон ууттай эмээ өргөөд : энэнд баярлалаа..ордоо
Би : хөөе
Сэүн инээсээр эргэж хараад алхаад явчихлаа...
Би ч араас нь нүүрэндээ өөрйн мэдэлгүй инээмсгэлэл тодруулсаар харж байгаад гэрлүүгээ орлоо
***
*Гэрт*
Би усан орчихоод Мёнхигийн хажууд ирж суугаад
Би : Мёнхи-яа
Мёнхи сэтгүүл эргүүлэнгээ : заа
Би : тэр..Сэүн байна даа
Мёнхи сэтгүүлээ эргүүлэхээ гэнэт зогсоон надруу огцом гэгч нь хурдан хараад : ЗАА "дуртай гэгч нь нүд нь гэгэлзэх"
Би : юуны анги гэлээ?
Мёнхи: Сэүн санхүүгаар сурдаг.Математикдаа нилээн сайн..ер нь толгой сайтай залуу
Би : ммм
Мёнхи : яасан?
Би : тэр ер нь ямархуу?
Мёнхи : Сэүний гэр бүл нь гэж ер нь нилээн том айл байдаг гэж Минжүүнаас сонссон юм. Магадгүй Солонгостоо баячуулын тоонд лав орох байх шүү...Ер нь дан Сэүн гэлтгүй тэдний хэдэн найзууд нь ч бас гайгүй айлын хүүхдүүд...Тэр бас ганцаараа амьдарч байгаа...
Би : ммм...гэхдээ хувь хүн талаасаа ямархуу?
Мёнхи : үгүй ээ яахав дээ Сэүн бол үнэхээр сайн залуу...Тэр хошин мэдрэмжтэй хүнтэй яаж харьцахаа мэддэг сэтгэлээрээ эелдэг мөн бүжиглэдэг...Гаднаас нь харахад ууртай их зантай сэхүүн харагддаг ч тэр үнэндээ тийм биш..зүгээр л байгаа орчин амьдрал нь түүнийг тийм болгочихсон юм..
Би : "толгой дохих"
Мёнхи : чи түүнийг сонирхож байгаа юм уу?
Би : ани..би хэтрүүлчихсэн юм шиг байна
Орой хамт алхаж байхдаа түүнийг би их зантай мөнгөө үрэн таран хийдэг юу юу ч гэчлээ сэтгэлд нь юм үлдээчихсэн юм шиг санагдаад онцгүй санагдаж байв..
Ер нь Мёнхид би болсон бүх зүйлээ л нэг нэгэнгүй ярилаа
Мёнхи : эрэгтэйчүүд тийм зүйлд сүртэй хандахгүй ч яахав цаанаа юм боддог л байх..тэглээ гээд эегүү наад амыг чинь нэг скочоор наачих юмсан
Би : яа
Мёнхи : чиний оронд өөр охин байсан бол яаж араас нь гүйж байгаа болдоо..аль хэдийн дурлачихсан явж байгаа...Угаасаа энэ бүгдээс харахад тэр чамайг сонирхож байгаа нь илт л байна штээ тэнэг минь
Би толгойгоо сэгсрээд : мэдэхгүй ээ
Мёнхи : юу мэдэхгүй гэж...надаас чиний талаар зөндөө зүйл асуудаг гээч
Би : юу?
Мёнхи : чамайг тэр мэдэж байгаа Солонгос биш гэдгийг мөн яаж амьдардагийг чинь гээд л
Би : чи хэлсэн юм уу
Мёнхи : үгүй ээ яахав..."чихээ маажих"
Би : яаа үхмээр байна уу
Мёнхи : хөөе зүгээр л надад итгэж болохгүй юм уу?
Би : чи ёстой харин чиний амыг ёстой нэг скочоор наачмаар юм байна
Мёнхи : хахаха
Би : унтлаа
Мёнхи : би Сэүний талаар юм ярьж өгөх үү дээр бид нар уулзаж байхад—
Би : аа амаа тат..би сонсохгүй "хэвтсээр хөнжлөө нөмрөх"
Мёнхи : олон охинтой лав орооцолддоггүй....гэж арай хэлэхгүй юм байна аа хаха
би хөнжлөө сөхөөд : хүүхэмсэг амьтан юм уу тэгээд?
Мёнхи : үгүй ээ яахав...
Би : ЮУУ?
Мёнхи : ани ани...ер нь ардаас нь олон эмэгтэйчүүд харж зарим нь ч гүйдэг болоод ч тэр уу эмэгтэй хүмүүсээр хүрээлэгдчихсэн..тэглээ гээд тэдэнтэй болзож иймээ тиймээ юмгүй л гэх гэсэн юм
Би : балиар амьтан "хөнжлөө нөмрөх"
Мёнхи : хахаха үгүй ээ нөгөө—
Би : ааа мэдэхгүйй эээ мэдэхгүй унт..би ядраад байна
Мёнхи : ойлголоо...чи түрүүлээд унтаж бай
Тэгэхлээр ерөнхийдөө Сэүн тийм залуу байх нь ээ...Хэдий урт хугацаа биш ч бид нэгнээ хангалттай их ойроос харж түүнээс ганц хоёроор дутахгүй тусламж аван анхаарал тавиулж хамт цагийг өнгөрөөсөн гэхэд яалт ч үгүй өөрийн эрхгүй инээмсгэлэл тодруулж байлаа...Жаргалтай гэгч нь...Гэвч ингэх нь зөв юм болов уу? Эсвэл би зүгээр л Сэүний наана цаанатай харьцдаг эмэгтэйчүүлийн нэг нь ч байж болох юм...цаг хугацаа гэж зүйл байгаа болохоор одоохондоо сэтгэлээ дарах хэрэгтэй байх...учир нь би дахиад шаналхаас айж байна....Тиймээ энэ л миний түүнд ойртож болохгүй гэсэн том шалтгаан бололтой....үүнээс л асар том эмээж байна...
***
Маргааш нь бямба гариг байсан хэдий ч би цагийн ажилруугаа очилгүй өдөр нь хичээлээ хийсээр сууж байлаа
Мёнхи : би ирлээ
Би хичээлээ хийсээр : заа
Мёнхи орж ирэн надруу чимээгүй харж байв..
Би : ямар нэгэн юм??
Мёнхи : битгий хэлээрэй гэсэн ч яаж хэлэхгүй байхав...Сэүн
Би : тэр юу гэж?
Мёнхи : гэртээ халуураад
Би : юу?
Мёнхи : ани өчигдөр орой ч халуураад өнөөдөр ч гэсэндээ халуураад
Би аль болох тоогоогүй мэт : тийм үү "эм уухгуй муу хачин амьтныг дээ"
Мёнхи : чи очиж болохгүй юм уу "итгэлгүйхэн асуух"
Би : галзуураа юу? Би яагаад очих ёстой юм? Эргэн тойрон хүрээлсэн зөндөө найзууд байхад
Мёнхи : тэд нар чинь эрэгтэй штээ. Яаж асарсан болдог юм?
Би : чи юу юм?
Мёнхи : Минжүүн намайг зүгээр явуулах юм шиг байна уу
Би : хамт очиж болдоггүй юм уу
Мёнхи : ингэхэд би чамайг Сэүнтэй бас—
Би : үгүй ээ надад тэр залуутай холбогдох бодол алга
Мёнхи : Хэсү-яа
Би : би би зүгээр л...одоохондоо хэн нэгэнтэй ойртоход бэлэн биш байна
Мёнхи : Сэүн—
Би : боль л доо
Мёнхи : дараа 7 хоногт бүжгийн тэмцээнтэй...тиймээс ганцхан удаа тэгэх үү??
Би санаа алдаад тоогоогүй юм шиг хичээлээ хийхийг оролдож байв. Гэвч би яаж тоохгүй байх билээ дээ.. бүхэл бүтэн тэр чинь надад тус хүргэж явж байгаад цамцаа өгөөд орой нь над дээр ирж анхаарал санаа тавих гэж ирсэндээ дан ганц футболктойгоо явж ер нь надаас л болсон...би тэгэж орооцолдоогүй бол...ёстой нэг тэгээд би яах юм дараа 7 хоногт бүжгийн тэмцээнтэй юм бол хэрвээ зүгээр болохгүй юм бол одоо надаас болоод аааааааааааа галзуурах нь ээ тэгээд би одоо сайн таниж мэдэхгүй эрэгтэй хүнийд очих юм уу? бурхан минь ёстой нэг аааааа
Мёнхи ч санаа алдаад чимээгүй сууж байв...
Би үзгээ чанга гэгч нь ширээн дээр тавин эргэж хараад : тэгээд гэр нь хаана юм? "муухай харах"
Мёнхиийн нүд нь сэргээд : чи очих юм уу
Би : сэтгэл хувирахаас өмнө хурдан хаягийг нь хэл...
Гэхдээ л уур хүрч бүр дургуй хүрээд байлаа. Аль болох Сэүнаас үнэндээ холдохыг хүссэн ч дахиад л нэг ямар нэгэн арга сүвэгчлэн гарж ирээд холбогдох болчихов...Гэхдээ гэхдээ л надаас болсоноос хойш би хариуцлага хүлээх хэрэгтэй хэрвээ тэр үед Сэүн тэгэж норсон над дээр ирж олны нүднээс авраагүй бол би яах ч байсан юм билээ төсөөлөгдөх ч үгүй нь...тиймээс би хариу тус хүргэх хэрэгтэй ...
Мёнхигоос хаягийг нь авчихаад замаараа эм зэргийг аваад орон сууц руу нь орон 11 давхарт ирлээ...
Үүднийх нь гадаа ирээд бага зэрэг сандарч байгаагаа мэдрэв...Юу гэдгийг нь мэдэхгүй ч хонхыг нь дарахаас эмээж зүрхний минь цохилт түргэсэн гар минь багагүй чичэрч байхыг анзаарлаа
Би томоос том амьсгаагаа гаргаад зориглосоор хонхыг нь дарлаа...
Хэдэн секунд өнгөрлөө хариу байсангүй...дахин зориг гаргаад хонхыг нь дарлаа..гэвч дахиад л хариу байсангүй...ариа ухаа алдачихаагүй байгаа биеэ ч даах тэнхэлгүй хэвтэж байгаа юм биш байгаа ахх яах уу? дахиад дарах уу эсвэл минжүүнаас нууц кодыг нь асуугаад орчих уу? ингэхэд би зөв газраа ирсэн биз дээ? Утсаа гаргаж ирэн хаягаа дахин нэг шалгаад зогсож байтал хаалга нь онгойх чимээ гарлаа
Би цочоод хартал хаалга нь түгжээнээсээ л тайлагдсан болохоос хүн орохоор том онгойгоогүй байв. Тэгэхлээр би өөрөө хаалгыг нь татаж орох болох нь ээ дээ...надаас зөндөө их айж цочих байхдаа ааа галзуурмаар юм аа...
За амьсгаагаа аваад за 3 тоолоод татая...НЭЭЭГ ..... ХОООЁР......Г-Г-ГУУР
*Хаалга онгойх"
Би ч бариулнаас нь яг барих гээд зогсож байсныг ч хэлэх үү хаалга нь онгойн Сэүн гараад ирлээ...
Би : Сэ-Сэүнаа "тэвдэх"
Сэүн : Ч-ч-чи энд???