21 THE END
"Sir Rj pakipirma sa mga payroll para sa mga employee." Sabi ng secreatary niya.
"Sir okay ka lang"? Tanung ng secreatary niya.
( inisip niya naman ba ang parents nila? ) tanung sa isip ng secreatary ni Rj.
"Oh i'm sorry Tina" sabay kuha sa folder dala ng secreatary niya.
"Namimiss ko lang sila Tina it's been 16 years since nawala sila mommy at daddy" sabi ni Rj sa secreatary niya.
"Pwede niyo naman sila bisitahin sir puntahan" sagut ng secreatary niya.
"Siguro later pag hindi na busy" sagut ni Rj habang nakatalikod sa secreatary niya.
Umalis na ang secreatary ng huminto ito sa pintuan.
"Ah Sir hinintat na kayo sa mga board" sabi ng secreatary niya.
"Sige thanks" yun lang sagut niya sa secreatary niya.
Flashback
( nasa memorial sila para sa libing ni Ellaine ng nagring ang phone ni JP )
"Yes" sagut ni JP.
"What? Ok sige sige pupunta na kami" sagut ni JP sa tumawag sa kanya.
Kinausap niya si Jomar para may kasama siya at agad naman pumunta sila sa hospital kung saan andun si Rusty.
Pagdating nila doon isang balita bumungad sa kanila.
"What?seryoso ka doc? Baka nagjoke lang kayo"? Sabi ni JP.
"Hindi JP, hindi joke kasi alam mo naman friend ko din si Rusty but sad to say wala na siya i think sinundo siya ni Ellaine. O hindi niya kaya si Ellaine" sagut ng doctor.
Napahawak sa ulo at hinilamos niya sa kamay niya at sinuntok ang pader. "Kakalibing lang ni Ellaine pagkatapos ito naman " napailing iling si Jomar at JP.
JP p.o.v
Napatitig ako sa katawan ni Rusty. "Paano na yan Pre? Haist! Ako ang naawa sa mga bata nawalan ng mga magulang. Wala pang kinalaman sa mundo.
"Kay Tita mo nalang sabihin siya na magsabi sa mga bata" sabi ko kay Jomar.
"Paano na company ni Rusty pre? Mapabayaan yun" napaisip ako sa naiwan ni Rusty.
"Sa ngayun hindi muna natin yan isipin sa ngayun si Rusty muna" sagut ko kay Jomar.
Inayus ko na ang katawan ni Rusty at ang funeral niya. Habang si Jomar inasikaso niya ang mga importanteng bagay...
"Hon"? Hindi ko na kaylangan lingunin sino tumawag sa akin.
"Hon, napaisip ako kung ampunin natin si rj kawawa kasi eh" sabi ni Mhean.
"Hindi ko alam hon kung tama ba iniisip mo na ampunin si rj. Hindi pwede ipaghiwalay ang magkapatid kawawa sila.
"Hindi ko lubos maisip hon na mangyayari ito sa kanila. Mga bata pa ang mga anak nila." Tiningnan ko ang asawa ko.
Saka inakbayan ko siya tinigil ko muna pag inom sa wine. "Hon, siguro may panahon ganito talaga mangyayari at hindi inasahan hindi napaghandaan. Ang matulong natin sa kanila ang pagtulong sa mga negosyo ni Rusty naiwan".
Sagut ko sa asawa ko.
Laine p.o.v
"Mommy, daddy musta na kayo"? Hinawakan ko ang pangalan ni mommy at daddy.
Napangiti ako kung gaano kamahal ni daddy si mommy dati. Kahit hindi siya nagsalita si daddy makikita mo sa mata niya kung makatitig kay mommy.
"Kanina ka pa andito"? Napatingin ako. Sa nagsalita. "Kuya RJ" tawag ko sa kanya. Umupo siya sa kabilang side. "Dinalaw ko lang sila kuya namimiss ko na sila" sabi ko kay Kuya. Ginulo ni kuya buhok ko.
"Kuya naman bakit mo ginulo buhok ko"? Sabay ayus ko nito. "Namimiss lang kita baby girl" sagut ni Kuya.
"Mommy oh tinawag ako ni Kuya na baby girl hindi naman ako baby malaki na ako" sumbung ko kay mommy alam ko kasi nakikita niya ako ngayun.
"Alam mo kuya naintindihan ko na ang nangyayari sa atin" sabi ko kay kuya nakatitig lang siya sa puntod nila mommy.
"Ako rin Laine, naintindihan ko" sagut ni kuya.
"Kuya makahanap kaya ako ng katulad ni daddy magmahal"? Tanung ko kuya.
Sinagut lang ako ng kibit balikat niya.
"Oo naman baby" sagut ni kuya.
YAAHH!! Sabay sapak ko sa kanya.
Malaki ang pasalamat namin sa mga kaybigan nila mommy dahil tinulungan nila kami. At nung maliit pa kami sila nagpatakbo sa negosyo at ngayun si kuya na nagpatakbo sa company ni dad. Bata pa si Kuya pero gusto na niya mamahala sa office ni daddy. At syempre tinulungan ko si kuya kahit nag aaral pa kami. Mahirap pero nag eenjoy naman kami ni Kuya.
Masakit, mahirap nawalan kami ng mga magulang pero nagpasalamat din kami sa tumulong sa amin.
The END