Dedem ölmüştü ve bu yüzden Türkiye'ye gelmiştik bir daha da Almanya'ya da dönmedik Türkiydeyiz artık okuluma da burada devam edeceğim.
Denizli çok güzel bi şehir çok temiz ve çok sakin burayı sevdim. Okula başlamıştım ve alışıyordum.
Bir çocuk vardı çok şirindi gamzelerinde gömülüyordum. Kendi kendime şaşırıyordum hem de ilk defa bir erkeğe karşı bi ilgi duymuştum. O benim İLK BAHARIMDI. Ve ilk ve son olmasını istiyordum bu duygu çok değişikti.
Orada bir kankam vardı ismi Ahmet'ti ve sevdiğim çocuğun en iyi arkadaşlarından biriydi. Ahmet bunu biliyordu ve ona anlattı ve olması için elinden geleni de yaptı. Sonra kız arkadaşlarıma söledim. Huriye, Nilda, Beril, ve Ayşenur'a onları çok seviyordum ve onlara çok güveniyordum....Onlar benim güvenimi hiç boşa çıkarmamışlardı...