CHAPTER EIGHT
"MAHILIG sa ba sa adventures Jenna?" tanong ni Adam nang matapos silang kumain ng agahan kinabukasan.
"Slight, why?"
"You want to on trekking at Mount Isarog?" suhestiyon nito.
"Oh my gosh, why not? I love nature. Kailan tayo aalis?" bigla siyang nasabik sa ideyang aakyat sila ng bundok.
"Now na, para makabalik tayo agad ng maaga." Napapailing si Adam, "Magdala ka din ng damit pampaligo."
"Oh that, wala akong dalang swimsuit!" parang biglang namrublema ang dalaga.
"Who said na magbibilad ka ng katawan mo? Probinsiya ito Jenna kaya kung ako saiyo magdala ka lang ng spare clothes."
"Yes boss."
Isang katamtamang backpack lang ang dala ni Adam. Naroon na ang dalang gamit nila. Niyaya nila si Tita Edna kaya lang obvious naman gusto sila nitong mapag-isa. Madalas sila nitong tudyuin na tinatawanan na lang nila.
Ipinark nila ang sasakyan sa isang tindahan. Matarik ang sementadong daan patungo sa starting point. Doon pa lang napakaganda na ng tanawin. Halos kita na ang buong syudad.
"Ang ganda pala talaga dito Adam!"
"Wait and see. Hindi pa nga tayo nagsisimula, are you ready?"
"Ready na! Let's go."
Nauna itong maglakad at pumasok sila sa isang masukal na daan. Nauna itong naglalakad at tahimik lang siyang nakasunod sa likuran nito. Pakiramdam niya ay nasa setting siya ng pelikulang Journey to the center of the earth. Matarik ang daanan at dumaan din sila sa makipot sa daan sa gitna ng malawak na maisan. May maliliit na sapa rin silang dinaanan at sa unahan niyon ay malalaking bato na natuyuan na ng tubig. Napakarami ding mga ligaw na bulaklak sa paligid at malakas ang huni ng mga ibon.
"Sabihin mo lang kung pagod ka na at magpapahinga muna tayo."
"No, I'm fine. Excited na akong makita ang hangganan ng trekking natin."
"Are you sure?" naninigurong tanong nito.
"Of course, kayang-kaya ko to."
"Alright."
Mahigit tatlumpong minuto pa ang lumipas nang may marinig siyang malakas na lagaslas ng tubig. Unti-unting tumambad sa kanyang harapan ang isang malaking talon at mangasul-ngasul na tubig.
"This is life!" inunahan niya ito sa paglalakad at dali-dali siyang bumaba sa matarik na daan.
"Hey, easy. Baka madulas ka!" nag-aalalang tanong nito.
Hindi niya ito pinakinggan bagkus ay nagtuloy-tuloy siya sa ibaba. Napapalibutan ang paligid ng mga naglalakihang bato at mga punong kahoy na tantiya niya ay ilang daang taon na ang tanda.
"Maligo tayo bilis!" yaya ni Jenna sa binata.
"You're crazy, magpahinga muna tayo." Napapailing na wika nito habang hinuhubad ang back pack na dala nito.
Kapwa sila naupo sa ibabaw ng malaking bato upang magpahinga. Inilabas nito ang dalawang tupperwares na may lamang pagkain.
"Diyan ka lang, maghahanap lang ako ng dahon ng saging."
"Aanhin mo naman ang dahon ng saging?" kunot noong tanong ng dalaga.
"Doon tayo kakain." Tipid na sagot ng binata.
"Bilisan mo lang ah."
Tumayo ito at sadaling nawala sa paningin niya. Pinakialaman niya ang backpack na dala nito at kinuha ang cellphone. May ilang missed calls na rumehistro doon galing sa kanyang ina, mabuti na lang at walang signal sa lugar na kinaroroonan. Ayaw muna niyang makausap ang mga magulang. Saka na niya haharapin ang mga ito kapag nakapag-isip na siya.
Dumating si Adam na may dalang dahon ng saging. Inilatag nito iyon sa malaking bato at inilagay doon ang mga laman ng tupperwares. Kanin iyon at ang ipinagmamalaking laing at pinangat na niluto ni Tita Edna.
"Have you tried eating like this?"
Mariing umiling si Jenna. "Ngayon pa lang. Where are the spoon and fork?"
Natawa ng pagak ang binata. "Maghugas ka ng kamay mo dahil iyan ang gagamitin mo."
"Seriously?!" nanlalaki ang mata ng dalaga.
"Bahala ka kung ayaw mo." Nagkibit ng mga balikat si Adam.
"O-kay. Para yun lang pala eh." Naghugas siya ng kamay. Nakita niya ang maganang pagsubo ni Adam.
Hindi pa talaga niya nasusubukang kumain ng nakakamay kaya bago para sa kanya ang pinapagawa sa kanya ni Adam. Ginaya niya ang ginagawa nito at nag-eenjoy naman siya. Sunod-sunod ang kanyang pagsubo.
"We have to seize the day. Babalik a tayo ng Maynila this afternoon." wika ng binata.
"Hindi ba puwedeng mag-extend?" bigla siyang nalungkot sa nalaman. Ibig sabihin kailangan na niyang harapin ang kanyang mga iniwang problema.
"I'm afraid we just can't dahil may mga naiwan akong trabaho."
"I see." Tumango siya. Naiintindihan naman niyang busy ito. Napilitan lang ata itong samahan siya dahil talaga namang nakakaawa ang kalagayan niya.
"I'll go on swimming. Hindi ka ba maliligo?"
"Later, mauna ka na."
Bumaba siya sa malaking bato at naramdaman niya ang napakalamig na temperatura ng tubig.
"Gosh, the water is really cold." Pasigaw niya sa nakaupong si Adam na tahimik lang na nakamasid sa kanya.
"Enjoy!" tipid na saad nito. Nagthumbs up na lang siya rito at tuluyan siyang nagdive.
Pabalik-balik siya sa paglangoy dahil napakalamig ng tubig. Pakiramdam niya ay natanggal ang lahat ng stress sa katawan niya. Bigla siyang napatili nang tumama sa kung ano ang kanyang katawan. Until she realized Adam was holding her hips.
"You're going to kill me, ano ka ba!" inis na wika niya. Tumawa lang ang binata, "Hindi ka man lang nang-aalok." Nag-dive na din pala ito kanina hindi niya lang napansin.
"Let's play." anito may hawak itong malaking puting bato, I'm going to throw this into the deepest part of the water at paunahan tayong hanapin ito. Okay ba?"
"Ano naman ang mahihita ko kung sakaling ako ang unang makahanap sa batong iyan?" aniya na nakataas ang isang kilay.
"Well, kung ikaw ang unang makakuha papayagan kitang magstay sa bahay ko hanggang gusto mo, kung ako naman ang makakuha mamaya pagdating natin sa Maynila babalik ka na sainyo."
"Deal. Simulan na natin!"
Magkasabay nilang itinapon ang bato sa pinakamalalim na bahagi ng tubig. Tinandaan niya kung saang parte ito lumubog. Sabay silang nagbilang ng tatlo bago lumangoy at hinanap ang bato. To her dismay masyadong malalim ang tubig at hindi niya makita ang hinahanap bago pa man niya ito nahanap ay umahon na si Adam hawak ang bato.
"Dinadaya mo ata ako eh." Nanulis ang nguso niya.
"Well, dahil mabait naman ako. You can trade this stone for something."
"Like what?"
"How about a kiss?" pilyong wika ng binata.
Napalunok si Jenna. Mukhang tinutukso na naman siya nito at siya naman mahina ang tolerance kapag ito ang nagpoprovoke sa kanya.
"I'm just kidding sineryoso mo naman. Umuwi na tayo." Natatawang wika ni Adam.
"Kidding pala ah," dahil sa inis inilapit niya ang mukha rito at ikinawit niya ang mga kamay sa batok nito. She kissed him and Adam pulled her closer. Bumaba ang labi nito sa kanyang leeg at muling tumaas patungo sa kanyang tainga. "Your'e so refreshing..." he whispered. She could feel his hand cupping her one breast.
"A-Adam..." itinulak niya ito habang may katinuan pang natitira sa kanyang utak.
"Alright, let's go home." Walang anumang saad ng binata. Kitang-kita niya ang pagtaas-baba ng dibdib nito.
Pinauna siya nitong magbihis sa loob ng sasakyan at sumunod naman ito. Nakabalik sila sa bahay ng walang imikan. Hindi rin naman niya alam kung ano ang sasabihin. Isa lang ang sigurado niya, nahuhulog na naman ang loob siya kay Adam.
'Be still Jenna.' paalala niya sa sarili. She just can't afford another heartache.
Akma siyang papasok sa sariling silid nang pigilan siya ni Adam. Malakas ang kabog ng kanyang dibdib. Sila lang ang naroon dahil may pinuntahan ang tiyahin nito.
She was unaware that she parted her lips. Tinangka niyang magpumiglas ngunit mahigpit ang pagkakahawak ni Adam sa braso niya.
"A-Adam..." pakiramdam niya ay biglang may bumara sa kanyang lalamunan.
"I want you, Jenna," his voice soft and husky.
Akala niya buong puso na niya ang ibinigay niya kay Nick. Ngayon lang niya napagtantong si Adam lang ang tanging nagmamay-ari niyon noon at ngayon. She know the consequences if she gave in into his charm. Batid niyang nakikita nito sa kanyang mata ang pagsang-ayon. Hanggang namalayan na lang niya na iginiya siya nito sa loob ng silid. She even heard the loud click when he locked the door. She was feeling nervous but she tried to relax.
Ang sunod niyang naramdaman ay ang paglapat ng kanyang likuran sa malambot na kama. Adam started kissing her and she raised her arms to his neck. Tinulungan nila ang isa't-isang tanggalin ang mga saplot. They weye both in hurry as if there was an emergency.
"I need you naked." swabeng saad nito. He lowered his mouth for a deep hot kiss that let them both panting.
"Adam..." bulong niya sa pangalan nito. She was caught in a moment that was real and passionate. Nararamdaman niya ang pag-aalab ng kanilang mga damdamin, bumaba ang labi ni Adam sa kanyang dibdib patungo sa kanyang puson pausing to dip his tongue into her navel at pababa pa. She wanted more, so much more, nagtagpo ang kanilang mata and it is full of unspoken emotions.
Her pulse pounded even harder as his hand cupped her breast, she felt the heat of his touch.
"Sweetheart, are you ready?" he said huskily.
Marahan siyang tumango. "Yes."
He positioned himself and his lean hips pressed to hers na muntik na niyang ikasigaw. And he went on, niyakap niya ito ng mahigpit para mabawasan ang sakit na nararamdaman. He began to move with the frantic rhythym that made her lost.
"Oh my God, I didn't know, did I hurt you?" nag-aalalang tanong nito.
He hugged her close and kissed her deeply. "I don't know what to say, sweetheart."
Ngumiti siya. Wala siyang pinagsisisihan sa naganap, she felt the wonderful sensation of his touch all over her body. Naipikit niya ang mga mata, muling nagtagpo ang kanilang mga labi. This time, it is more intense.
"Adam!" she cried out, her hands stroked over his back. They went back to the same rhythym that had driven her and she was lost again.
Tonight she offered him everything and she is ready for the consequence that lies ahead.
"I love you." She murmured. Pero sapat na iyon para makarating sa pandinig ni Adam.
Ngumiti lang ito.
GABI na nang makarating sila sa bahay nito. Nagtuloy-tuloy siyang pumasok sa kanyang silid at inayos ang kanyang mga gamit. Kailangan niyang makaalis sa poder ni Adam dahil masyado na siyang naattached sa binata. Madadamay lang ito sa galit ng kanyang ama lalo pa at may nangyari na sa kanila. Nahiga muna siya sa kama at dinama ang kalambutan niyon. Mamimiss niya ang lugar na ito. Ngayon na bumalik na siya sa totoong mundo niya, kailangan na niyang harapin ang mga naiwang problema. Ang mga panahong magkasama sila ni Adam ay para lang isang masayang panaginip. Hindi niya namalayang nakatulog na pala siya.
Nagmadali niyang kinuha ang kanyang mga gamit at lumabas ng kanyang silid. Natigilan siya sa paghakbang dahil naulinigan niya ang boses ni Adam. Nagulat siya sa nakita, kausap nito ang daddy niya. Paano nito nalaman na naroon siya? Bahagya siyang napaatras dahil hindi siya makapaniwala sa mga narinig.
"Hanggang ngayon hindi pa rin nagbabago si Jenna. She is the same brat who fell in love with me eight years ago." Si Adam.
"Yes, mukhang nakaganti ka na at nadamay pa si Jenna. But I understand." Mahinahong wika ng kanyang ama. Nagtataka siya dahil walang bakas ng galit ang tinig nito.
"We are now even." Tumango ang binata.
"I guess so." Napapailing na wika ng matandang lalaki.
"Well, that's life. I am just being honest." Adam slightly raised his shoulders.
Tumango ang daddy niya. "Susunduin ko na ang anak ko."
"Go ahead. Sa tingin ko hindi siya sasama sainyo." tiwalang wika ni Adam.
Wala sa sariling lumabas siya sa kanyang pinagkukublihan. Totoo ba ang mga narinig niya? Na kaya ginawa nitog muling mapalapit sa kanya dahil gusto siya nitong gantihan?
'Kahit kailan talaga Jenna, ang tanga mo!' pinagalitan niya ang sarili. Hindi man lang siya nakahalatang planado nito ang lahat. Ano pa ba ang bago? Hindi ba hindi rin niya nahalatang nagpapanggap lang si Nick na mahal siya nito noon?
"Yes dad, I'm here. Let's go home." walang emosyong wika niya.
"Wait Jenna, You're leaving me? I thought you love me?" natatarantang wika ni Adam. He is definitely a very good actor. Hindi na siya nito mapapaniwala sa pagpapakitang tao nito.
"I lied. Let's go dad." Taas noong nagmatartsa siya palabas at hindi ito nilingon. Nagulat pa siya dahil may kasama ang daddy niyang dalawang body guard. Marahil kung hindi siya sumama sa ama ay idadaan siya nito sa dahas.
Wala sa sariling pinaharurot niya ang sasakyan. Nakasunod lang siya sa sinasakyan ng ama. Malayang bumubuhos ang luha sa kanyang mga mata. Mapait siyang ngumiti, now this is the price she have to pay for giving everything to Adam. Alam niya sa sarili niyang wala siyang pinagsisisihan. Dahil alam niya sa sariling mahal niya ito at minsan sa buhay niya ay napasaya siya nito.
WALA siyang imik nang makarating siya sa mansion nila. Bumakas ang tuwa sa mukha ng kanyang ina nang makita siya.
"You're back!" yumakap ito sa kanya.
"I'm tired mom. Gusto ko munang magpahinga." Nagtuloy-tuloy siyang umakyat sa hagdan at pumasok na kanyang kuwarto. Pasalampak niyang inihiga ang katawan. She wanted to hate herself for being such a brat. Kung hindi niya sinira ang buhay ni Adam noon baka hindi siya nakakarma ngayon.
"Jenna, can we talk?" narinig niyang tawag ng kanyang ama.
"Not now dad!" sigaw niya. Masyadong magulo ang isip niya kaya gusto muna niyang mapag-isa.
"Please Jenna, we really need to." His voice was begging. Napilitan siyang buksan ang pinto.
"I know you are still mad at me. Inaamin ko naman na kasalan ko kung bakit ka nagkakaganyan."
"Kalimutan na natin iyon dad. It will not do any good."
"I'm sorry Jenna. Kung mahal mo si Adam hindi na ako makikialam."
Mariin siyang umiling. "I'm thinking of having a European tour malapit na naman ang international exhibit. Hindi na muna ako sasali. Maglilibot na lang siguro ako sa mga museums sa France."
"Ikaw ang bahala. Patawarin mo ako Jenna." Niyakap siya nito. She can't help but cry.
"I'm sorry too dad for being such a brat."
Napahagulhol siya sa pinagsama-samang emosyon sa kanyang dibdib. Pagod na pagod na ang puso niya. Hinigpitan niya ang pagyakap sa kanyang ama.
"I'm really sorry dad,"