Jan’s PoV
Bukas, Dylan asked me to eat with them in breakfast. Hindi ko alam kung paano tatanggi. Hindi yata napaliwanag ni Kieffer sa kanya lahat. Just the sleeping thingy. Ngayon, di ko alam isasagot ko while I am being asked by his relatives.
Nag nod nalang ako.
Nung mag isa na ako sa may artificial coi pond, kinuha ko yung phone ko. May message pala ako from Krull.
{Thanks for joining us kanina. Kala ko talaga hindi ka mauupo or kakain sa gamit namin Prinsesa.}
Napa tingin ako bigla sa text nya.
I remembered everything. I ate in Krull’s place even unbelievably occupy the seat. Hindi sa sinanitized ni Krull yun kase kahit gaanong ka-sanitize payun, may matitira paring germs pero…
She looks so happy and dreamy.
Parang ako na ang pinakamasamang tao sa buong mundo pag nasira ko yung mood nya.
It’s just like… I didn’t want to disappoint Krull.
Di ko rin mapaniwalaan yung sarili ko pero ngayong sa pamilya ni Dylan, hindi ko alam. Hindi ko na maimagine.
{I don’t know either. Your cooking is really great tho} I replied and searched everywhere in the place kung nandito sila. Wala. Nasa bahay siguro nila.
{*Blushed*} Reply nya at napangiti ako.
Wait. Bakit ako ngingiti?
Automatically, I formed a straight line with my lips. Saka ko nalang nakita na dina-diall na pala ako ni Dylan.
//Asan ka?// he asked.
“Sa coi pond sa harap ng mansyon. Ikaw?”
//Pupuntahan kita.//
“Ok.” and I ended the call. Dylan is there, tailing him is a crying toddler.
“Kuya Dylannn aba moko!!” Iyak nung bata pero hindi sya pinapansin ni Dylan. Pumunta lang agad sakin and he grab my wrist.
“Halika, kakausapin ka nila Tita.”
“Iaba mo daw sya Dylan.” sabi ko kasi ang kyut nung bata. Kahapon ko pa sila pinagmamasdan habang nakikipag laro si Krull sa kanila. And kyut. Di ko alam na may side pala ako na warm para sa mga bata.
“Inaaba kase nung babae yan e. Kaya namimihasa.” sinabi ni Dylan at bigla akong naasar nung akmang hahatawin nya ito para takutin. Umiyak yung bata at nanakbo sa loob.
“Ano ba! Bata yun, Dylan!”
“I hate them! Mga abusado kala mo close kami.” napailing lang ako habang unti-unti kong nalalaman yung mga bagay na ayaw ko sa kanya. So far, blank space pa yung list ng mga gusto ko sa kanya maliban sa profile nya.
I let him dragged me inside the mansion and fake a smile to his relatives.
“Wala ba yung bastarda?” narining ko na sabi ng isang Tita ni Dylan. Di ko naman kinakabisado sinu-sino sila e. Na interes lang ako sa topic nila.
“Wala. Buti hindi pumunta. Nandidiri ako. Ang kapal ng mukha magpakita dito kala siguro may makukuha sa abuloy.”
“Maganda lang yung anak ipinagmamayabang na. Ampon naman nya yun.”
So I’m correct. Its about Ms. Kris.
“Ay ampon ba nya yun? Ganda ah. San napulot?” napangiti lang ako. Wait. Dapat bang ngitian yun?
“Kana yata yan. Sa Australia sa pinsan nya sa side ng malandi nyang ama.” at sumosobra na sila. At the same time, I am relieved na hindi pinsan ni Krull yang Dylan na yan. Nakakasulasok ugali ng pamilya nya.
“Janhae. You listening?” Dylan asked me before I realized na kinakausap pala ako ng Mama nya.
“Uh- sorry, masakit lang ulo ko. Where are we?” tanong ko before they repeat what they had discussed. A breakfast with family.
Oh God,
Kieffer,
Krull,
Help me!—wait. Bakit Krull?
Bahala na.
-
{Good Morning Prinsesa. I hear about the breakfast thing with you and Dylan’s fam. I don’t want to be sounds so pa-epal pero ano maitutulong ko?}
Bungad na text ni Krull sakin at napa face-palm ako. Oo nga pala. Breakfast with Dylan’s family.
I opened Dylan’s text.
{I will fetch you 6am}
6? e 5:30am na!
O.o
No. Mag hintay sya. I need my full 2hrs shower. I decided to sent Dylan a message.
{8am ako pupunta jan. I can drive myself thank you}
{No Janhae. Breakfast is 7.}
{Then tell them I can’t go.}
{I will fetch you}
Napa roll nalang ako ng mata. “Bahala kang hudas ka. Hindi ko babaguhin routine ko para lang sayo!” I lectured my innocent phone.
It answered.
No. Krull is calling me.
Immediately, I swiped the answer button. “Good morning.” di naman ako excited no?
//Good morning gorgeous. Anu na po?//
“Di ko rin alam Krull. Susunduin ako ni Dylan ng 6 e 5:30 na ko nagising.” hindi ko rin alam bakit ako parang bata na nagsusumbong ><
//You need your proper shower, Princess. Gusto mo mejo ipa move ko? Nandito kasi sila nag p-prepare na. Pede naman ako umeksena hehe.//
“Anjan ka na sa burial?”
//Opo. Di kasi kami nakapunta kagabi dahil sa blood pressure ni Mama kaya maaga nalang kami pumunta ngayon.//
“Usap tayo mamaya. I think I need a quick bath.”
//Queens are never late. Everyone is just so early kaya take your time, Princess. My Queen//
Oh my God she is so—sweet.
“Salamat Krull.”
//Anytime//
Sana naiiintindihan din ako ni Dylan.
Baket ba kase ako ganto >„<
-
Wala ako gaano sa mood kaya hindi ko talaga maatim kumain ng pagkain. Naiirita pa ako sa upuan ><
“Are you okay?” Dylan asked.
“No. I already spoil my appetite sa kape kanina.” sagot ko at naniwala naman sila. Sana.
“Hija. Kain ka kahit etong ham and cheese.” OH MY GOD. HINAWAKAN NYA YUNG BREAD TAS IBIBIGAY SAKIN ><
“Hindi na po. Ansaya nyo tignan kumain. Okay na ko.” Sagot ko at mukhang naniwala naman. Kumain sila habang nag kuwentuhan. I just keep on watching them and keep on realizing na hindi pala parties ang hate ko. Peoples.
Ayoko sa kanila.
My eye lands in two young boys na nagtatalo sa isang fried chicken sa tabi ko. Ngumiti ako at inoffer yung pagkain ko sa kanila nung bigla akong pigilan ni Dylan. “Hayaan mo nga sila Janhae.”
“Pero—”
“Hindi yan pataygutom. Gumagawa lang ng eksena yang mga yan.” bulong nya at parang narinig yata sya ng isa. Sumimangot ito at umalis. Sinundan ko naman ng paningin kung san sila pupunta.
“Krull!” masayang tawag nila at tumakbo sila sa bahaging di ko na nakikita. “Krull is cool!”
Anjan lang pala si Krull hindi manlang sumilip.
Mayamaya nagtatawanan na yung mga bata and I can hear Krull’s playing with them.
A daddy material.
Sana ganyan nalang si Dylan. I liked kids :(
Natapos nalang yung breakfast at lumabas ako ng mansyon. There I saw the kids with Krull playing basketball. They are all loud, cheery and happy. Suddenly, another young kid joins in hanggang nakay Krull na lahat ng bata.
Bagay syang clown. Haha.
They are almost seven playing trains at ansaya-saya nila. Krull and I’s eye met and ngumiti sya sakin. I mirrored the smile and the kids points at me.
“Look she’s the pretty girl!”
“Krull is pretty too!”
“She’s prettier!”
“No its Krull!” hanggang sa nagtalu-talo na yung mga bata. Nauwi sila sa peekaboo at lahat sila pipitik at si Krull lang yung taya. Natatawa ako kapag pinagtutulungan nila yung PINAKA BATA nilang kalaro. Nagtantrums pa sya na parang sya yung pinaka bata talaga.
“Ma’am Janhae?” napalingon ako sa likod ko nung makita ko yung Mama ni Janhae.
“Ms. Kris!”
“Isip bata no?” tanung nya before she joined me in my place while watching Krull plays with kids.
“It’s cute. Actually.” sagot ko at kahit hindi ako nakatingin sa side nya, I know she smiled at me.
“I hear about Krull being under your department when she’s still working at Pear Bank building.” sabi ni Ms. Kris at sa sobrang gulat ko, napatingin ako sa kanya. By her natural ethnolinguistic accent and the way she move, hindi ko akalain na kaya nya mag sound as boss. Literally, her English is on point and the way she fight the stares with me, parang business partner yung kaharap ko.
“P-pardon?”
“Janhae Tan ka diba?” and that changed back into bisaya accent and I suddenly felt amazed by her alter ego.
“Yes, why?”
“Papa mo si Luis Tan?”
“Yes po.” at nag nod lang sya. Binalik namin yung tingin namin kay Krull, kids are being fetched by their parents so sya nalang mag isang naglalaro ng bola.
“Nililigawan ka ba ni Krull?” tanong nya and I felt awkward about it. Gumagawa ba sya ng topic na mapag uusapan namin o plain na nagtatanong lang? At ako? Nililigawan ni Krull? Ano nga ba?
“Hindi ko po alam e.”
“Ah ok.” and that’s how it ends, Krull run into us before she put the ball in rack. She’s kinda sweaty but it still looks good on her.
I don’t know.
On her plain grey v-neck, the marks of sweat on it should look madungis pero para sakin, she’s cool.
Really.
“Busabos ka na nak, anlakilaki mo na eh. Magbihis ka nga don!” sabi ni Ms. Kris at nag salute sakin si Krull bago umalis. Magpapalit yata. Sumunod nalang si Ms. Kris at iniwan ako ng isang misteryong ngiti.
What’s with her?