Days had passed. Dark and I are peacefully living here in Manila. I actually don't know his plans yet; where we would go next, or how long we would stay here more in the Philippines. I don't know but it seems like he's busy about something important so I just let him be. Kung may plano naman na siya ay siguradong sasabihin niya sa akin.
I glanced at the clock beside me, it's already one in the afternoon yet I'm still here in my bed, lying lazily, I haven't even had my lunch nor breakfast yet. Umalis si Dark kaya walang magpipilit sa akin para kumain.
Napabuntong hininga ako. Today is Saturday. The day I'm supposed to go to him. Yes, just supposed. Dahil hindi ko na iyon gagawin ngayon. Hell will freeze first bago ako magpakita sa kanya.
Bahala nang maangasan kami ng karibal kong kompanya, marami pa namang paraan para muli kaming makabawi. I just don't wanna see him anymore.
Kumulo ang tyan ko kaya napagdesisyunan ko nang bumangon. May pagkain na sa mesang paniguradong hinanda ni Dark kanina kaya hindi ko na kailangang magluto pa. So I satisfied my hunger by eating all of the foods served on the table.
After this, I don't know what to do anymore. It's boring to be left here all alone, but I feel lazy going out, too.
My phone's ringtone suddenly filled the silence of the whole dining room. Napatingin ako roon na nakalapag lamang sa mesa habang kumakain ako. It was Silvestre...
I bit my lower lip. I'm sure he's calling just to remind me of his stupid condition. Pero nakapagdesisyon na ako, I will never go to his place.
Even though today is his birthday...
And was our anniversary.
Pinilig ko ang ulo ko. Hinayaan ko na lang na magring nang magring ang phone ko hanggang sa nagsawa rin ang tumatawag do'n.
Just as I thought there would be no disturbance anymore, someone knocked at the door. Napakunot ang noo ko. Siguradong hindi iyon si Dark dahil hindi na kumakatok iyon dahil may susi naman siya, of course, this is his condo after all.
Tumayo na ako para tignan kung sino iyon. Sumilip ako sa peephole. At nang makita ko kung sino ang naroon ay literal na namilog ang mga mata ko. I immediately opened the door.
"Axle!" Surprise is evident in my voice.
He grinned. He opened his arms wide, like waiting for my big hug which I obliged. He hugged me tightly, showing me how much he missed me. I hugged him back though I am still confused on why he's here and how he found me. We didn't had that much communication when I came here in the Philippines. So I never had a chance to tell him my whereabouts. So how did he able to find me?
Lumayo na ako sa kanya para tignan siya. His hands are still on my waist. Malawak siyang nakangiti, kumikislap pa ang mata niya habang nakatingin sa akin, like he's really happy he got to see me now.
"Why are you here?"
His smile quickly faded. He slightly pouted his pinkish lips. "Don't you want me here?"
"That's not what I mean! I'm just... I don't know what possible reason is that brought you here." I honestly stated.
He smiled warmly at me, ang kamay niya'y pumisil sa aking bewang. "You... You're the reason. You brought me here."
Tumawa ako at hinampas ang kanyang dibdib. "Sira. Kailan ka pa dumating?" I changed the topic.
"Kadarating ko lang."
"Paano mo nalamang nandito ako?"
"Your brother. He told me to go here."
Kaagad napakunot ang noo ko.
My brother... what?
"Dark told you to go here?"
He nodded. "I was calling you all the time in U.S. but you're always out of reach. So I tried asking your brother instead, but when I was just about to call him, naunahan niya na ako. He told me to go here, I don't know the reason why he wanted me to be here, but since he stated that you're here in Manila, pumunta na lang din ako dito. Iyon din naman ang dahilan kung bakit ko siya dapat tatawagan, naunahan niya lang ako."
He once again pulled me for a tight hug right after he finished explaining. Nagpatianod lamang ako dahil lumipad na ang isip ko sa sinabi niya. Dark was the one who told him to go here? But why? For business purposes? Perhaps. Iyon lang ang naiisip kong dahilan.
Nang humiwalay na siya sa akin ay naroon pa rin ang kanyang sinserong ngiti sa labi.
"Can we go out? You know, let's catch up?"
"Hindi ka ba pagod sa byahe? You flew all the way from US to Philippines. I think you need to rest first, Axle."
Tumagilid ang kanyang ulo. "But I missed you." Mahinang sabi nito.
Napabuntong hininga ako. "Rest first. Then we'll go out later tonight."
Mukhang hindi pa rin siya sang-ayon sa sinabi ko pero napipilitan na lang siyang tumango.
"Fine," pagsuko nito. "What time? I'll fetch you here."
"Where are you staying? Dito ka na lang kaya magpahinga? Babyahe ka na naman."
"No, I'll be fine. Sa itaas na unit lang ako magi-stay, your brother bought it for me to stay at."
Muli na namang kumunot ang noo ko. Why did Dark do that? Axle has his own wealth, he can pay even for the most expensive hotel. Bakit kailangan pang bumili ni Dark ng condo? As if Axle will stay here for so long.
Kailan pa naging mapagbigay ang kapatid ko?
Despite the confusion, I just shoved it away. I'll ask Dark later when he come home.
"Okay," iyon na lamang ang tinugon ko kay Axle.
"I'll come down here, hmm, how 'bout nine in the evening? Let's go to a bar. What do you think?"
"Sounds fine with me."
Yes, bar, liquors, noise, those are probably what I need right now to remove all unimportant things in my head.
"It's settled then. I'll see you later."
He kissed my forehead goodbye. Hinintay ko muna siyang tuluyang mawala sa paningin ko bago ako muling pumasok sa unit ni Dark.
Niligpit ko ang kaninang pinagkainan ko bago ako naupo sa sofa. Eventually, muli na namang bumalik sa utak ko ang sinabi ni Axle tungkol sa ginawa ng kapatid ko. Hindi ako nakatiis at kinuha ko ang cellphone ko para tawagan siya.
This is something I don't see everyday from Dark. He might have a reasonable purpose.
It took few rings before he finally answered. Hindi pa siya nakakapagsalita ay nagsalita na kaagad ako.
"Where are you?"
[Doing something important. Why? Does my Light has something to request?]
"Nothing. I just have something to ask."
[What is it?]
"I heard that you bought a condo unit for Axle. Is that true?"
[Oh, I guess he already arrived?]
"Yes. Now answer me."
[I did bought him a unit.]
"And that is because?" Naiinip kong tanong.
[I ordered him to go here, might as well give him a place to stay, right?]
"And why did you ordered him to go here at the first place?"
[To give you an accompany, and I know Axle will be the best accompany for you. I've noticed you're getting bored each day.]
That makes sense. But still...
"That doesn't mean you have to buy him a condo." Nagdududa kong pahayag. "Umamin ka nga sa akin, Dark. May gusto ka ba kay Axle?"
[WHAT THE FUCK?!]
Nailayo ko ang cellphone sa aking tenga dahil sa nakakabinging sigaw niya. Pinigilan ko ang matawa.
"Naisip ko lang naman. Wala kang nakakasamang babae, tapos malalaman ko na lang na may lalake kang binilhan ng condo unit? Lahat naman siguro iisipin na—-"
[Stop the crap, Light!]
"Huwag kang mag-alala. Tanggap pa rin naman kita—-"
[I said stop!]
"Sa lahat ng lalake, si Axle pa talaga? Sige, pwede namang ibalato ko na lang siya sayo, sabihin mo lang sa akin—-"
[FUCK!]
Iyon lang at narinig ko na ang pagkaputol ng linya. Napatawa na ako.
I was just teasing him. Syempre kampante ako na lalakeng-lalake naman talaga ang kapatid ko. Masarap lang talaga siyang asarin. My day will never be complete without teasing my dear, hot-headed brother.
Naiiling na binuksan ko ang tv gamit ang remote control. Nag-indian seat ako sa sofa nang bumungad sa akin ang balita sa telebisyon. It was a weather forecast, stating that there would be a storm soon. Oh, then that means hindi pa talaga kami makakauwi gayung may paparating na bagyo.
Nagpatuloy ako sa panunuod. Kumain ako nang mag-alas sais na bago ako muling nanuod ng pelikula. Ganoon lamang ang ginawa ko hanggang sa sumapit ang alas otso.
Pinatay ko na ang tv para makapaghanda sa usapan namin ni Axle. Dark isn't home yet, pero may spare key naman siya kaya ayos lang na umalis ako.
I took a quick shower then blow dried my hair. Dahil sa bar kami pupunta ay nagsuot ako ng black fitted, spaghetti strap na top, paired with my high waisted skirt na umaabot lang hanggang sa gitna ng aking hita. I wore black high heeled boots na umaabot naman hanggang sa ibaba ng aking hita. Then I preferred to put smokey eyeshadow on me, and a dark red lipstick.
I kind of look like... A completely different person. But that's what I want tonight. I don't want to be myself. I don't want to be that stupid, reckless Zafina who always fall for a certain man's trap. Tonight, I want to get wasted, but I know my limitations.
I reached for the door when Axle texted me that he's already here. His bright smile is what I noticed first, he was about to greet me but then his words stopped in midair, his lips slowly parted as his eyes roam all over my body, from my face, down to my feet, then slowly got back at my face again. But his expression never changed, he's still shocked because of my appearance, only that I can now see amusement in his eyes.
"Wow, Zarina. You look... Different." He bit his lip. "Damn, you look wonderful."
I lightly smiled. "You think this is just fine? Uhm... Isn't it too..." Pinilig ko ang aking ulo. Here comes the conservative Zafina. No matter how much I want to be a different person right now, there's still hesitance deep inside of me.
"No. You don't have to worry, you're with me."
He offered his hand for me to hold. I released a deep breath before reaching it. It's now or never.
As Axle drive, I feel something different. Pamilyar ang tinatahak naming daan ngunit hindi ko matukoy kung saan ko nakita ang lugar na ito. Hindi ako mapakali sa kinauupuan ko. Parang hindi ko yata magugustuhan ang pupuntahan namin kahit na kanina ay desidido naman akong magtungo sa isang bar para makalimot panandalian.
The car stopped as Axle declared that we already arrived in our destination. Kaagad akong tumingin sa bintana at ganoon na lamang ang pagharumentado ng puso ko nang mapagtanto kung saang bar iyon.
Kaya pala... Kaya pala pamilyar sa akin ang daan na tinatahak namin kanina! This is the bar where I used to work before! And... And where I first met Tyler!
Napapikit ako ng mariin. Of course, Axle will lead us here. This is his brother's bar! Maxwell Black's bar!
Bumukas ang pinto sa tabi ko dahilan para muli akong mapadilat. Hindi ko namalayang bumaba na pala si Axle at pinagbuksan ako ng pinto.
With a heavy heart, I got out of the car.
A smokey, loud place welcomed us when we entered the high end bar. It's so noisy just as I thought it would be, just like a usual bar, pero hindi maipagkakailang angat ang bar ni Maxwell kaysa sa iba. His are more classy and modern, since his bar is only meant for powerful people, exclusively for them. You need to have a membership first before having the privilege to enter. But since I'm with the owner's brother, I was free to enter without a membership card.
We sat in the bar stool, tutal dalawa lang naman kami. He immediately ordered us a drink, then faced me afterwards.
"Do you have further plans here in the Philippines? What happened to your talk with the well-known author they are saying?"
Thanks to the DJ who turned the music into a sensual one, the noise subsided and I can freely hear what Axle is saying without difficulty.
"I haven't asked Dark yet about our plans. And about that author..." Tumingin ako sa kopita ng alak na kalalapag lang ng bartender sa harap namin. "Well, let's just say our meeting didn't end up well."
Iyon na lamang ang sinabi ko. I can't tell him what really happened. I don't want to. I'm not looking back.
"Oh," he tilted his head on the other side before staring at me. "Bad for him. He doesn't know what company he's missing."
I tiredly grinned. Sa inumin ko lamang ako nakatingin, pinapaikot-ikot ko ang baso sa counter.
"Let's just respect his decision."
"Yeah, whatever his decision is. I bet his reason behind is so important that he chose it over a big opportunity."
I almost smirked bitterly. I can't believe Kiv is willing to reject my offer just because of his boss. Na kapag hindi ako pumayag sa gusto niyang kondisyon, hindi rin siya papayag sa gusto ko. Maybe his boss pays him so much that he doesn't need to accept other company's offer.
Pero iba naman ang magiging trabaho niya sa akin kung nagkataon. It's about him being a certified writer! It's not just about a simple job anymore, we're already talking about passion here.
Or maybe his current job is also his passion? What? Being a secretary? I almost rolled my eyes.
Axle opened another topic and I was able to get along with it. Lagi naman, wala naman kaming naging pag-uusap na hindi ko nasasabayan. Axle's easy to be with. He has this light, jolly aura. Though he could be serious at times. But he's comfortable to be with once you get to know him more. He's sweet, loving, and undeniably caring. Probably every woman's ideal guy.
"Let's dance?" Aya niya nang muling lumakas ang musika. It turned into an electronic one making the crowd wild. Maghahataing gabi na rin kasi.
"Sure," I accepted his hand then we went to the dancefloor.
It's been awhile since I went to a party. Hindi rin naman kasi ako mahilig sa mga ganito, pero ito ang kailangan ko ngayon. I need to divert my mind or it might explode.
I raised my hands and started dancing with the beat, swaying my hips with my eyes shut close. I can feel Axle in front of me, also dancing with the beat. Our bodies crashing with each other due to the wild crowd, but I don't mind. What I mind is the feeling of...
Napatigil ako sa pagsayaw at napadilat.
The feeling of being stared at.
Inilibot ko ang paningin ko sa paligid ngunit wala naman akong nakitang mali. Everyone's still dancing like crazy.
"Is there something wrong?" Naramdaman ko ang mainit na hininga ni Axle sa aking tenga.
Masyadong maingay kaya kailangan niya pang lumapit sa akin ng ganito kalapit para magkarinigan kami. Tumingin ako sa kanya at pilit na ngumiti.
"Yes, I'm fine."
We continued dancing. I just shrugged what I thought of awhile ago, I'm probably just being paranoid.
We danced and danced until we got sick of it. Eventually we went back to our seats and ordered some drinks again. Nang nilapag ang inumin namin ay kaagad kong tinungga ang akin, I felt thirsty dancing.
"Aw fuck..." Napatingin ako kay Axle nang bigla niyang sapuin ang kanyang ulo pagkatapos niya ring tunggain ang kanyang inumin.
"What happened?" Nagaalala kong hinawakan ang kanyang braso.
"My world's spinning..."
Binaba ko ang baso ko.
"You're getting drunk, Axle. I think we should go home now."
Hindi siya sumagot. Tumayo na ako at aalalayan na sana siya paalis pero nakaramdam ako ng pangangailangang pumunta ng cr. I need to pee.
"Uhm... Wait for me here, Axle. I'll just go to the powder room. I'll be quick."
Tumango lang ito nang hindi nakatingin sa akin at sapo-sapo pa rin ang ulo. Kaagad na akong nakipagsiksikan para marating ang toilet room. Good thing naaalala ko pa kung saan banda iyon.
Ginawa ko na ang dapat kong gawin. I am washing my hands when I felt my phone vibrated. Kaya nang matapos akong maghugas ay kinuha ko iyon para tignan.
I received a message from Dark. He told me that he won't be going home tonight and he'll be staying in a hotel near his office due to the raging storm. Nataranta kaagad ako, kailangan na talaga naming makauwi kung ganoon. Ngayon na pala ang paghasik ng bagyo na iyon na napanuod ko kanina.
I went out of the toilet room and rushed to Axle. Pero ilang hakbang mula sa pwesto namin ay napatigil ako.
I can't believe what my eyes are seeing right now.
Axle... with a girl... hungrily kissing each other.
My lips literally parted... I had to blink several times just to confirm if I really am right with what I'm seeing. But no matter how long and hard I blink, the scenery isn't changing.
Until their lips parted and the girl whispered something to Axle. May tinawag na isang bouncer iyong babae para alalayang tumayo at lumabas si Axle. And together... They got out of my sight.
I released a heavy breath that I didn't know I've been holding since I saw them. I felt my chest contracted. Axle and I are not together. He's just kind of courting me. And seeing him kissing another woman made me feel betrayed.
But no... Axle is not like that. He's a good man. Sa tatlong taong pagsasama namin ay napatunayan niya iyon sa akin.
Then what is the meaning of what I just witnessed? The product of too much alcohol in his system? Was that even an enough reason to betray someone? Just because you're drunk?
I flinched when someone held my arm... Tight.
Napatingin ako sa taong iyon at ganoon na lamang ang pagdagundong ng puso ko nang makita kung sino ang seryosong nakatingin sa akin ngayon. What is he...
"We're going home..."
Hindi pa lubusang pumapasok sa utak ko na narito nga talaga siya nang bigla niyang higitin ang braso ko palabas ng bar.
"Get in..."
Doon lang tuluyang pumasok sa utak ko ang lahat nang makita ko siyang hawak na ang pinto ng kanyang sasakyan para pumasok ako. Kaagad akong umatras.
"Why would I?" Kunot-noo kong tanong.
Huminga siya nang malalim na tila tinitimpi ang galit na gustong kumawala.
"I'll drive you home."
Mas lalong napakunot ang noo ko. Wala sa sarili akong napatingin sa paligid at nanlaki ang mata ko nang mapagtanto kung gaano kalakas ang ulan. May silong lang talaga sa pwesto namin kaya hindi kami nababasa.
"Get in now, Zafina..." Madiing sabi nito ngunit hindi ko siya pinansin.
Nilibot ko ang paningin ko para makita ang pinagparadahan namin ni Axle nang sasakyan niya ngunit wala na iyon doon. Napakagat ako sa aking ibabang labi, ayoko nang isipin kung saan na sila nagpunta ng babaeng kasama niya. It mush have been to a motel or somewhere only two of them are present.
Tumingin ako kay Tyler na ngayon ay tila nauubusan na ng pasensya.
"I'll just grab a taxi. You can go--"
"I said... Get. Fucking. In."
Napatigil ako sa tindi ng galit na nakikita ko sa mga mata niya.
The last time I saw him he's so vulnerable—- no... he isn't. The last time I saw him, I witnessed how happy he is with his family.
Lihim na kumuyom ang mga kamao ko. Tila nagbabaga na ang kalooban ko sa galit. Ngunit pinanatili kong walang emosyon ang aking mukha.
"And I also said, I'll just grab a taxi." Nagmamatigas kong wika.
Bahala nang mabasa ng ulan, basta't hindi pa rin ako sasama sa kanya kahit ano pa mang mangyari.
Tatalikod na sana ako nang maramdaman ko ang biglang pag-angat ko sa ere at sa isang iglap ay masa loob na ako ng sasakyan ni Tyler! What the heck!
Kaagad akong umambang lalabas pero naipit ako nang pumasok rin si Tyler sa sasakyan, take note, sa front seat! Sa front seat siya dumaan para pumunta sa driver seat! Halos maramdaman ko ang buong bigat niya!
Agaran niyang sinara ang pinto sa tabi ko nang makaupo na siya sa pwesto niya saka mabilis na pinaharurot ang sasakyan.
I groaned in irritation. How dare he?! Ni wala man lang akong nagawa sa bilis ng pangyayari!
"Stop the car!"
"No! You stop defying me! You're acting like I'm gonna hurt when I won't! For Pete's sake Zafina, I'm just gonna drive you home!" Galit nitong sigaw bago niliko ang kotse palabas na ng parking lot. Naupos na talaga ang tinitimpi niyang inis.
Pwes! Mas naiinis ako! Hindi naman siya obligadong ihatid ako pauwi! Napabuga na lang ako ng hangin sa inis. Pinili ko na lang ang manahimik. Kaysa sa magmukhang apektadong-apektado ako. I'm not! Ayaw ko lang talaga siyang makasama! Worse, iyong kaming dalawa lang.
"Where are you staying?" Tanong niya.
"Vergara Condominiums." Hindi nakatingin sa kanyang sagot ko. Pero kahit na ganoon ay nakita ko pa rin mula sa gilid ng mata ko ang pagtiim ng kanyang bagang. Hindi ko na lamang iyon pinansin.
Naging tahimik ang sunod na mga sandali sa amin. Nakatingin lang ako sa bintana, pinapanuod ang malakas na pagbuhos ng ulan.
Hanggang sa bigla siyang nagpreno dahilan ng pagtingin ko sa kanya. Kunot-noo siyang nakatingin sa harap kaya napatingin din ako. Nanlaki ang mga mata ko. May nakabagsak na puno! D*mn! Ganito na ba kalakas ang bagyo? Saan na kami dadaan ngayon? The tree is covering the entire road!
Napamura ako. "Paano 'yan?" Dismiyado kong tanong.
Iniatras niya ang sasakyan at nagmaniobra pabalik sa dinaanan namin kanina. "We have no option, we'll look somewhere else to stay. Probably in a hotel."
Halos bumagsak ang panga ko sa sinabi niya.
"What?! Seryoso ka ba?!"
"Do I look like someone who joke?" Seryosong tanong nito habang diretso pa rin ang tingin.
"You just said that 'we'll look somewhere else to stay'! Bakit kasama ka? Hindi ba dapat ay ako lang?! Dito rin ba ang daan papunta sa tinutuluyan mo at hindi ka rin makakauwi, ha?!"
"Yes," hindi nagbabagong ekspresyong sagot nito.
Inis akong napasandal sa inuupuan ko. Bakit kasi ngayon pa bumagyo?!
"Calm down, Zafina. As if we'll stay in the same room." Nakahinga ako ng maluwag sa sinabi nito. He's right. I shouldn't worry too much. Pero bumagsak ang balikat ko sa idinugtong niya. "But expect that to happen though, it's raining so hotel rooms are all probably taken."
Magrereak pa lang ako nang inihinto niya na ang sasakyan dahil nakarating na kami sa isang motel. Yes, motel. Dahil ito ang pinakamalapit. Godd-mn it.
Malaya siyang lumabas ng sasakyan dahil nasa basement parking kami, hindi kami mababasa. Lumabas na rin ako at sinundan siya. Kinailangan pa naming sumakay ng elevator para makaakyat at marating ang lobby. Tahimik lang muli kami sa elevator hanggang sa maabot na namin ang reception desk.
Nakipag-usap siya sa lalakeng naroon habang ako ay naka-krus ang mga daliri. Lihim na nagdarasal na sana ay higit pa sa isa ang available na hotel rooms.
"Glad to say you're just in time, sir. We still have one available hotel room left."
Bumagsak ang balikat ko sa sinabi noong lalake. Hindi nadinig ang dasal ko.
Inabot na kay Tyler iyong susi at kinuha niya naman iyon. Naglakad na siya patungo uli sa elevator. Pero napahinto siya nang mapansing hindi ako sumunod. Nilingon niya ako ng may kunot sa noo.
"What else are you waiting for?"
"Dito ka na. I'll search for another hotel to stay." There's no way I'm staying in the same room with you.
Mas lumalim ang kunot ng noo niya pero wala na akong pakialam doon. Tatalikod na ako nang mabilis siyang lumapit sa akin at hinigit ang braso ko para kaladkarin ako papasok ng elevator.
"Ano ba?!"
"I said stop defying me, Zafina! We'll both stay here and you have nothing to do about it anymore!"
"How could you say that?! I have something to do about this and that is to—-"
"Oh come on, Zafina! Are we really arguing about this? Don't worry! If there's a couch then I'm sleeping on the couch. Happy now?"
Humarap ako sa kanya. "And if there's no couch?"
"Then I'm sleeping on the bed." Sagot nito kasabay nang pagbukas ng pinto.
Sisigaw na naman sana ako nang nauna na siyang lumabas kaya sinundan ko siya. He opened the door of our motel room and walked in so did I.
Napaawang ang labi ko nang makita ang kwarto. This is the smallest room I've ever seen! Tanging isang maliit na kama lang ang gamit at ang telebisyon na nakadikit sa pader. No way. You've got to be kidding me.
Pero parang wala lang ito kay Tyler. Kaagad siyang naupo sa kama na tila para sa pang-dalawang tao lang talaga ang size. Tinatanggal niya ang kanyang sapatos habang ako ay hindi alam ang gagawin.
I don't even have spare clothes for goodness sake! Nilibot ko ang tingin sa kwarto at nakitang may isang pinto sa tapat ng kama, paniguradong banyo iyon. Dumiretso ako doon, and as expected, maliit lang din ang espasyo sa loob. There's two bathrobes inside but I won't take the risk of wearing just a mere bathrobe the whole night with Tyler!
Okay nang matulog ako nang ganitong suot. Lumabas na ako ng banyo ngunit hindi ko nagustuhan ang nasaksihan ko pagkalabas na pagkalabas ko.
Tanging pantalon at sinturon na lang ang suot ni Tyler, at malalim siyang nakatitig sa akin. He already has no shirt on revealing his bare chest and pack of abs. He became more muscular compared before.
"You won't take a half bath?" Malamig na tanong nito habang hindi pa rin naaalis ang titig sa akin. Ngunit pagkatapos niyang magtanong ay kitang-kita ko ang pagbaba niya ng tingin sa buo kong katawan.
I can't help but to feel conscious. Nakaupo siya sa kama habang ako ay nasa tapat ng banyo kaya panigurado ay malaya niyang napagmamasdan ang kabuuan ko. Hindi pa naman pangkaraniwan ang suot ko ngayon. I'm still wearing my black fitted, spaghetti strap top, high waisted skirt and black high heeled boots.
I wonder what he's thinking. But on the second thought, ano bang pakialam ko sa iniisip niya? Ito naman ang gusto ko, hindi ba? Ang isipin niya na hindi na ako ang dating Zafina. Right. The old Zafina doesn't wear this kind of clothing. Siguro naman ngayon ay kumbinsado na siya na wala nang bakas ng dating Zafina sa akin.
I raised my chin a little to show him how I don't feel any anxiety right now, even though that's the complete opposite of what I'm feeling. "I don't have spare clothes so I won't."
"Does your husband know you're not coming home?" Sunod na tanong nito at bumalik na ang mga mata sa akin. Sasagot pa lang ako nang nasundan na kaagad ang tanong niya.
"Does your husband know you're wearing that kind of clothes?" Kumunot ang noo ko. "Does your husband know where you've been? Or shall I say, that you've been flirting with someone else?" Madiin na tanong nito.
Muntik nang malaglag ang aking panga. He's probably referring to Axle dahil siya lang naman ang kasama ko magdamag.
"I didn't know you're into cheating now." Muling wika nito habang nagtatagis ang mga bagang at nanlilisik ang mga mata.
Tila umakyat lahat ng dugo ko sa aking ulo dahil sa sinabi niya. Wala siyang alam! I'm not cheating because in the first place Dark is not my husband! But hell! I won't tell him that! Mas mabuti nang isipin niyang asawa ko ang kapatid ko!
"Ano naman sayo?!" Iritadong-iritado kong singhal sa kanya.
Mas lalong nagsalubong ang kanyang mga kilay.
"And you're not gonna deny it?" Hindi makapaniwala nitong tanong.
I smirked. "Didn't I tell you already? I'm not the old naïve Zafina anymore. I'm Zarina now! A woman who just wants to taste different recipes of God. So sleeping with different men is not new to me anymore." I answered rolling my eyes, na tila ba napaka-normal lang ng mga sinabi ko kahit na ang totoo ay walang katotohanan ang lahat ng iyon.
Pagbalik ko ng tingin sa kanya ay saktong pagtayo niya ng mabilis. Kitang-kita ko ang panginginig ng katawan niya sa galit lalo na't wala siyang pang-itaas. Kuyom na kuyom ang namumuti niya nang kamao at halos magputukan na ang mga ugat niya sa braso. Nagtataas-baba ang dibdib niya dahil sa malalim na paghinga at halos maging itim na ang asul niyang mga mata sa dilim.
Hindi ko napigilan ang mapaatras ng isang beses. Kumabog ang dibdib ko sa takot at ramdam ko agad ang pagtulo ng malamig kong pawis kahit napakalamig sa loob ng silid.
Ngayon ko na lang siya ulit makitang magalit ng ganito kalala... ng ganito katindi. And God knows how I terrified I am whenever he's mad like this. Dahil hindi maganda ang nagagawa niya. Hinding-hindi...
Nang makita ko ang paggalaw niya palapit sa akin ay kaagad akong tumakbo patungo sa pintuan palabas ng kwarto pero katulad ng laging nangyayari.. lagi niya akong naaabutan.
Marahas niya akong tinulak kaya napasubsob ako sa pinto. Ang kaliwang pisngi ko ay nakadikit doon. Naramdaman ko kaagad ang init ng kanyang katawan sa aking likod na iniipit ako para hindi ako makawala. Shit.
Dinig na dinig ko na ang malakas na tibok ng puso ko. Lalo na nang maramdaman ko ang mainit niyang hininga sa aking tenga.
"You're not the old Zafina now?" Paos ang boses na bulong nito, pero sa bawat katagang binibitawan niya ay ramdam ko ang matinding panggigigil. Kung dahil sa galit o sa kasabikan, ay hindi ko alam. Basta't ang alam ko ay nangangatog na ang tuhod ko sa takot at kaba. "Then I will prove to you how wrong you are." No not again!
Narinig ko ang pagkalas ng sinturon niya dahilan para manlaki ang mga mata ko.
"No!!!"
Kaagad akong nagtangkang umalis ngunit mabilis niya ring hinuli ang dalawang kamay ko at idinikit iyon sa pinto sa ibabaw ng ulo ko gamit lang ang isa niyang kamay! Hindi pa rin ako tumigil sa kakapiglas ngunit tuluyan niya nang inipit ang katawan ko sa pinto gamit ang katawan niya. I can already feel his hardness behind me goddamnit!
"Baby, why are you defying me again?" Tanong nito sa aking tenga. Malambing ang tono ng boses niya ngunit may halo iyong pang-aasar. "I thought you want to taste different recipes of God?"
Naramdaman ko ang mainit at malaki niyang kamay na unti-unting humaplos sa hita ko, pataas at pababa. Nang maramdaman kong malapit na iyong pumasok sa skirt ko ay muli na naman akong nagpumiglas ngunit hindi ko man lang maigalaw ni isang hita ko!
"Stop this shit now, Tyler!"
"Why would I? After years of waiting you think I'll stop?" Nagngingitngit ang mga ngipin na sabi nito.
Bigla niyang binaba ang mga kamay ko at nilagay sa aking likod habang mahigpit pa rin ang pagkakahawak niya roon. Hinila niya ako palapit sa kanya kaya kung kanina ay sa pinto ako nakasandal, ngayon ay sa hubad niya nang dibdib ako nakasandal!
"Let me go!" I protested. Ngunit kailan niya ba ako pinakinggan? He never did!
"Shhh, baby, calm down. I won't hurt you." Malambing nitong bulong sa tenga ko habang ang kamay niya ay nagsisimula na namang gumalaw.
Napatingin ako roon, dahil nakasandal ako sa kanya ay kitang-kita ko ang pangahas niyang kamay na tuluyan nang pumasok sa skirt ko!
"Tyler! Stop! Now!" Pinilit kong patapangin ang boses ko kahit nanginginig na iyon.
Ramdam ko ang daliri niyang naabot na ang opening ng underwear ko sa inner thigh. Pinaglalaruan niya ang garter na iyon at tuwing sumasagi ang daliri niya malapit sa pagkababae ko ay napapakislot ako. Mas lalo akong nanghihina.
"T-Tama na..."
"You're still defying me?"
Binitawan niya na ang garter ng underwear ko. Makakahinga na sana ako nang maluwag pero napasinghap ako nang maramdaman ang makapal niyang daliri sa ibabaw ng underwear ko at sa tapat mismo ng pagkababae ko! Hayop siya!
Bumuka ang labi ko para muling sumigaw pero nanginig lang iyon nang humaplos ang isang daliri niya, mula sa itaas ng pagkababae ko, pababa, sinusundan ang linya ng hiwa ko. Tsaka niya iyon muling dahan-dahang hinaplos pataas, at pababa, pataas muli, ngunit nang inulit niya iyon pababa ay diniinan niya iyon! Tsaka niya pinanginig ang daliri niya dahilan para mariin kong itikom ang bibig ko para pigilan ang paglabas ng isang tunog sa akin.
Sh-t. This isn't happening.
"Baby, I'm actually giving you a favor." Naramdaman ko ang mukha niya sa pisngi ko, ang labi niya sa gilid ng leeg ko.
"You want to taste different recipes of God, right?" Nahaluan na ng pait ang boses niya. "Well, let me tell you what..." Kinilabutan ako nang unti-unting naging seryoso ang boses niya, na para bang unti-unti ring lumalabas ang pagka-demonyo sa kanya. Ang demonyo sa kanya na ayaw ko nang makaharap pa. Dahil alam kong pag nangyari iyon, wala na akong kawala.
"I'm willingly offering myself to you. And I fucking assure you baby, I'm the fucking yummiest recipe you would ever tasted!"
"Tyler no!!!"