*dugdugdugdugdugdugdugdug* half inch nlng at nakapikit na din ako .. I miss her so much, na-miss ko ang mapupulang labi niya. Namiss ko ang lambot at sarap ng labi niya.. this is it!!
Ng biglang…..
*bababa babanana potatonanana bababananana* -> ringtone ni cindy.
Sh*t! sino ba yang bwiset na abala na tumawag sakanya?! Who the hell is!?
“ *sigh* sorry cindz, nadala lang ng emotion. I miss you” – sabi ko sakanya, nakakahiya! After ko siyang iwan, bigla ko na lang siya hahalikan? Tsk!
“okay lang, excuse me… sagutin ko lng yung tawag..” – sabi niya.
Owhyeah! Bakit nag ba-blush ang cindy ko?! Hahaha.. kinikilig tuloy ako! Mahal ko siya! Sana mahal pa din niya ako.. ^_______^
*** Cindy’s POV
*dugdugdugdugdugdugdugdug* ang lakas pa din ng tibok ng puso ko.. hinihintay ko na lang na dumikit ang labi niya sa labi ko…
*bababa babanana potatonanana bababananana* -> ringtone ko.
Ayy shemay naman! Wrong timing! Moment na eh!! Ay este! Yess! MY SAVIOR! Grabe.. muntik na akong hindi makahinga dun ha! Sino ba itong tumatawag?
|CHARLES <3 calling…|
“ *sigh* sorry cindz, nadala lang ng emotion. I miss you” – sabi saakin ni kurt
“okay lang, excuse me… sagutin ko lng yung tawag..” – sabi ko and I smiled a bit. Nahihiya ako.. alam kong ang pula pula na ng muka ko.. sobrang init na ng muka ko >.<
|CHARLES <3 calling…..|
Hello?
Hello baby! Goodmorning. Where are you? Gusto mo sunduin kita?
Wag na, okay lang. im on my way. Thanks! Bye..
Okay baby! I lo…..
>end<
Hindi ko na siya pinatapos.. sobrang gulong gulo na utak ko.. sa tingin ko nahuhulog na ako kay Charles.. pero feeling ko naman mahal ko pa din si Kurt >.< waaahh.. I really don’t know what to do.. TT.TT I think I need space and time para makapagisip ng tama… ang hirap!
“ehem. Tara na?” – biglang sabi ni Kurt pagka-END ko ng CALL.
“sure” – malamig kong sagot sakanya.
Wala talaga ako sa mood ngayon , alam niyo yung feeling na gusto mo ibalik yung time na Masaya kayo ng mahal mo? Yung feeling na sana hindi na lang siya umalis. Edi sana hindi ko rin masyado tinuunan ng pansin si Charles di ba? Ang hirap.. gulong gulo na utak ko.. ang sakit sakit na sa puso >.<
“cindy?” – tawag saakin ni Kent.
“hhmm?”
“pwede ba tayo magusap?” – sabi niya habang naka-focus sa pagdadrive.
“naguusap na tayo ngayon di ba?” – pilosopo kong sagot.
“I mean, seryosong usapan, ayusin na natin kung ano ang problema saatin” –tumingin siya bahagya saakin atsaka ulit nag-focus sa pagdaDrive.
“saatin? Meron pa bang tayo? Wala na tayo, kaya wala na tayo dapat ayusin!” – medyo napalakas sigaw ko
at nagulat ako ng biglang….
.
.
.
.
.
.
*EEEEEEEEENNNNNNNNNNNNKKKKKKKK* -tunog yan ng break.
0____________________________0 -> itsura ko
-________________________- ->itsura ni kent
Bigla kasi siya ng preno ng sobrang lakas, muntik na nga ngumudngod muka ko sa windshield eh! Ano bang problema nito!? At bigla nagPark sa gilid ng kalsada!
“im sorry cindy, ayos ka lang ba?” – tanong niya.
Umiling na lang ako, shocked pa din ako. My goodness! Ano ba!?
“hey, honey, im sorry. Sorry!” – sabi ni kent habang hinahawakan buhok ko.
“don’t call me honey! Stop being so nice kurt! Sasanayin mo lang ako! Tas ano? Iiwan mo nanaman ako? Kurt! Enough please!*sniff* Wag ka ng bumalik *sniff* saakin. *sniff* Ang sakit sakit na eh… *sniff* gulong gulo na utak ko *sniff* sanay na ako ng wala ka eh *sniff*” – naiiyak ako habang sinasabi kay Kurt.
“cindy look at me” – sabi ni kurt saakin at hinawakan ang baba ko ng right hand niya at pinaharap niya ako sakanya, atsaka niya pinunasan ang luha ko gamit ang left hand niya…
Nakatingin lang ako sa mata niya, nakikita ko ang kalungkutan sa mata niya >.<
At ang lintik kong mga mata ay ayaw tumigil sa kakaiyak! Shit lang! papasok ako sa office ng namamaga ang mata ko? Hays..
“cindy *tsup* I miss you so much *tsup*” – kiniss niya ako dalawang beses sa lips…
“stop!” – sabi ko sakanya, atsaka ko siya tinulak papalayo saakin.
“sorry cindy, sana bigyan mo ako, for at least one day, to explain my side. ieExplain ko lahat sayo. Promise. But please give me another chance! I want you back, and ill do everything to win your heart back! I still love you CINDY FORTEZ. Please don’t cry, sorry” – mahinahon na sabi ni kurt saakin at pinunasan ang luha ko.
“I don’t know . let’s go. Late na ako.” – mahinahon na sagot ko sakanya.
Agad naman niyang pinaandar ulit ang kotse niya..
Gustong gusto ko siya bigyan ng isa pang chance.. pero natatakot ako na baka sayangin niya lang yung chance na yun.. natatakot ako na iwanan niya ako ulit.. natatakot ako sa mga pwede mangyari.. natatakot ako na baka kapag binigyan ko pa siya ng isa pang chance, baka naman si Charles ang mawala saakin.. natatakot ako na baka dumating yung time na parehas silang mawala saakin.. natatakot ako!
Ang awkward ng moment naming ngayon, kasi parehas kami walang imik hanggang sa dumating na kami sa labas ng building ng music school..
Pinag buksan niya ako ng pinto ng kotse niya.
“thank you” – cold na sabi ko sakanya.
Bumaba na ako ng kotse niya, at tumingin lang ako sa eyes niya,
“mag-usap tayo bukas. Hindi ako papasok bukas, sa bahay nlng tayo mag-usap okay? Just go there! Bye! Thanks for the ride!” – nag wave na ako.
“THANK YOU SO MUCH CINDY! THANK YOU SO MUCH HONEY! I LOVE YOU!!!!” – SIGAW NI KURT yan habang papasok ako ng building, habang siya naiwan sa labas , talon ng talon at sigaw ng sigaw.
**fast forward**
Nandito na ako ngayon sa office ko, nakakapanibago, hindi ako binati ng mga staff, si maestro jack at si jen nag-smile lang saakin, pero ang masakit , si Charles, dinaanan lang ako.. ano nangyari dun? Kanina lang kausap ko siya ha? Tss… text ko nga..
To: Charles <3
Hey baby. Are you mad at me?
>msg sent<
Hays.. ano nga ba tlga paguusapan naming ni Kurt >.< ready na kaya ako marinig ang explanation niya >.< tama ba ang gagawin ko?
*vibrate vibrate*
Ay anak ng pusang galang malandi!
Dali – dali kong kinuha ung phone ko, sana si Charles ang nagreply.
From: kurt
See you tomorrow honey! <3 thank you so much!
You made my day ms.CINDY FORTEZ! I LOVE YOU SO MUCH!
_endofmsg_
Napa-Smile na lang ako sa message ni kurt.. Hindi ko alam kung kinikilig ba ako o ano? Siguro nga tama naman na bigyan ko siya ng chance para mag explain ng side niya. Bukas na lang din ako mag dedecide kung bibigyan ko pa ban g chance ang relationship namin o hanggang friends na lang..
To: Kurt
Okay. See ya!
_msg sent_
Ang cold ng reply ko. At least.. hahaha ^_^
*KNOCK KNOCK KNOCK*
“Come In” – matipid kong sagot… pag-pasok niya…
~______________________________________^ -> itsura ko , inshort Taas kilay, with NAGTATAKA LOOK >.<
___________________________________________________________________
A/N : Hello Readers ^_^ SUPER SORRY po sa LAME, SHORT and LATE UPDATE >.< meron po kasi ako ginagawang NEW STORY, actually STORY namin siya ng mga FRIENDS ko, medyo based on true story kasi yun.. kaya nahahati ung attention ko, plus ung ONE SHOT STORY pa po na ginagawa and yung KOREAN LESSON. SO SORRY po tlga! Babawi po talaga ako.. Gigising ako ng maaga mamaya para makapag-Update ulit! ^_^
Thanks for reading po ^______________^
Comments and suggestions are higly appreciated!
“BECOME A FAN” is waiting for you! :D
DONT FORGET TO VOTE! ^_^ PENGE naman po . ^_^
Its more FUN to be a FAN of SWEETJHAMIE ^_________^ hahaha :D