Chapter 5:
Oh Heaven!
[Anika's POV]
"san tayo pupunta?"
he just gave me a smile. and then he leaned towards me at may ibinulong siya.
"dadalhin kita sa lugar na makakapag-solo tayong dalawa.
gusto kong iparamdam sayo ang langit." he said in his sexy and husky voice.
bigla akong kinilabutan sa sinabi niya. pakiramdam ko umakyat lahat ng dugo sa mukha ko. at malamang mas mapula pa ako ngayon sa ilong ni rudolph.
i totally lost all my senses! hindi ko magawang magsalita o magreact man lang sa mga sinabi niya. the next thing i know was we're here standing infront of his car na naka park malapit sa bar kung san kami tumugtog kanina.
"babe! sakay na..."
nakaabang siya sa pinto ng passenger side ng kotse na binuksan niya. i just nod at him. then sumakay na ako sa kotse. after niya isara yung pinto. pumunta na din siya sa driver side ng car at sumakay na rin.
he was smilling ear-to-ear nung umupo siya sa seat ng kotse.
"babe, are you ready?"
"y-yes?" i'm still puzzled on what he said a while ago. kaya hindi ako sigurado kung ready na ba talaga ako.
"i think you're not." sabi niya habang umiiling.
nakatitig lang siya sa mga mata ko then lumapit siya bigla sa akin.
"w-why?" medyo napa atras ako sa paglapit niya.
"safety first." ikinabit niya ang seat belt ko. and then he kissed my forehead.
"just relax babe. you can sleep for awhile habang nagdadrive ako."
seat belt lang pala akala ko kung ano na. (>__<)
"i'm fine. di pa naman ako inaantok" i smiled at him.
he just smiled back at me. and he started the engine atsaka nagdrive.
naka upo lang ako patiently for the whole ride. i still don't have any idea kung saan kami pupunta. he said lately na sa LANGIT daw. and where in this world is that place? ang alam ko pag namatay lang ang tao bago makapunta doon.
nakatanaw lang ako sa labas ng bintana buong byahe. hindi naman ako dapat magworry kung anong plano niya cause i know Luigi would do no harm.
pero saan ba talaga kami pupunta? almost 30 minutes na din kaming nagbibyahe. kaya medyo hindi na rin ako mapakali.
naramdaman ko na lang ang paghawak ni Luigi sa left hand ko na naka rest sa lap ko. kaya napatingin ako sa kanya.
"any problem babe? you look so uneasy." he asked me in his worried tone.
"ah... hehe! nothing--" i shook my head. "hmm gutom lang ako."
"don't worry babe. in a few minutes nandoon na tayo." then he held my hand firmly.
*ring* *ring* *ring*
bigla naman tumunog yung phone niya.
"wait lang babe. i'll just gonna answer this." then he picked up that call.
tumingin ulit ako sa labas ng bintana. napansin ko na naka labas na pala kami ng city. saan ba talaga kami pupunta?
wala ng masyadong houses sa dinaraanan namin at medyo pataas na din yung kalsada.
"good... good... ok sige bye." i heard him said then i faced him with full of questions in my face.
"where are we goin' Luigi?"
"you'll see." he answered without giving me a glance.
magtatanong pa sana ako sa kanya pero naramdaman ko nalang na biglang bumagal yung andar ng kotse. then the car stopped.
"we're here!"
bumaba siya ng kotse para buksan yung pinto sa side ko.
"let's go!" aya niya sakin pagbukas niya ng pinto.
pagkababa ko ng kotse. naglakad lakad muna ako para tinignan ko yung lugar habang chinecheck niya yung loob ng kotse niya.
ang tanging masasabi ko sa lugar... nakakatakot. wala man lang akong makitang establishment o bahay man lang dito. medyo madilim din pero may maaaninag ka pa naman dahil sa liwanag ng buwan.
"babe are you really sure we're here? dito talaga tayo pupunta sa secluded place na 'to?" humarap ako sa direksyon niya.
"yep! dito nga."
"pero wala namang mga bahay or establishment dito. wala nga rin yatang mga tao dito eh."
"this is the perfect place. walang sagabal, just you and me." he walked towards me in small steps with a devilish grin in his face.
"hehehe... w-wala ka naman sigurong planong i-murder ako dito? r-right Luigi? hehehe.." he just chuckled. suddenly his face turned serious.
"well if that's the case, may magagawa ka ba? huh?" he answered coldly.
what? anung ibig niyang sabihin? na may plano talaga siyang i-murder ako dito?
he glared at me. "why babe? are you scared?" kakaiba ang mga kinikilos niya. di ko maiwasang matakot.
"babe stop fooling around... it's not funny!" nakakaramdam na talaga ako ng takot. parang hindi si Luigi ang kaharap ko. para siyang nasaniban ng kung ano. kulang na lang bigla siyang tubuan ng sungay.
"kahit magsisigaw ka pa para humingi ng tulong walang makakarinig sa iyo dito."
i can feel my heart beat so fast. sobrang takot ang nararamdaman ko ngayon. gusto kong isipin na nagbibiro lang siya pero hindi ko pa siya nakitang ganyan dati.
"Luigi let's go home. pagod na ako." naglakad ako papunta sa kotse but he grabbed my arm.
"not so fast Anika." he's smilling at me like a crazy man. what is really happening with him? ramdam ko yung higpit ng hawak niya sa braso ko.
i can't manage to move. nanginginig na ang mga kamay at tuhod ko. pakiramdam ko sa oras na bitawan niya ang braso ko babagsak na lang ako bigla. and i can't even find a strength to scream and call for help. pero wala rin naman magagawa ang pagsigaw ko dahil walang makakarinig sa akin dito.
"L-luigi please... l-let me go. i'm scared." gusto ko na umiyak pero pati yata luha ko natakot na sa kanya. binitawan niya ang braso ko.
"i'll count from one to ten. and all you need to do is run for your life."
is he really dead serious? papatayin niya talaga ako? hindi pwedeng mangyari to! i need to save my life. my heart is pounding so fast. i steped back ayoko alisin ang tingin ko sa kanya. he is smilling crazily habang umaatras ako. tapos...
"pfffttt... hahaha! my god babe! hahaha!" he burst in laughter.
"iniisip mo ba talaga na may gagawin akong masama sayo? hahaha!" nakahawak siya sa tyan niya na halos sumakit na yata sa katatawa.
wait parang ayaw magprocess ng utak ko. ano ba talaga nangyayari? nasisiraan na ba siya ng bait?!
"haha..i'm just joking babe. haha!" tawa pa din siya ng tawa.
so this is a joke?! halos atakihin na ako sa puso dahil sa takot. tapos joke lang pala to sa kanya! my goodness!
"I HATE YOU!!! muntik na ako malagutan ng hininga sa biro mo! how could you!" pinaghahampas ko siya. nakakainis naman kasi. sino ba matutuwa sa biro niya.
pinigilan niya yung kamay ko then he hugged me. "i'm sorry babe. ikaw naman kasi kung ano ano naiisip mo eh."
i hugged him back. nanginginig pa din ang buong katawan ko dahil sa takot. naramdaman ko na lang na tumulo ang mga luha ko.
"ikaw naman kasi eh tinakot mo ako." T_T
he moved back and he cupped my face with his hands and wiped my tears. "sorry na babe. don't cry. i'm just joking."
"eh bakit ba kasi dito mo ako dinala?!"
"come with me! i'll show you something." he held my hand tapos hinila niya ako.
huminto ako sa paglalakad. "Luigi?"
he gazed at me. "trust me..."
wala na ako nagawa kundi ang sumunod sa kanya. maya-maya pa may natatanaw na akong liwanag pero dim light lang. huminto kami sa isang grassy plain.
OMO! (@_@)
may nakita akong nakalatag na blanket at picnic basket na napapaligiran ng candles at rose petals. kyaaaa~! ang sweet! hihi ^_^
"B-babe..." humarap ako sa kanya.
"yep. i know i'm sweet and kinikilig ka kahit di mo sabihin. hehe" he said boastfully.
he held my hands and gave me a soft kiss sa lips. "i love you babe. and i'm so sorry sa mga nagawa ko. gusto ko lang bumawi sayo."
i'm so surprised. niyakap ko siya ng mahigpit. i feel so happy and blessed. this evening is full of surprises for me
"thank you babe. i love you too."
he moved back and gave me a smile. "so kain na tayo? di ba gutom kana?" i just nod at him and we both chuckled.
umupo kami sa blanket tapos nilabas na niya yung mga laman ng basket. may clubhouse sandwich, barbeque, chips, juice... bigla siyang huminto sa paglalabas ng food tapos tumingin sa akin ng nakakaloko. tapos may inilabas siya sa basket.
"and Siomai! because i want to siomai love for you." he smiled at me.
"oh! my favorite. thank you so much!" ^__^
kyaaaaa~! favorite ko ang siomai at mas masarap pag siya ang nagbibigay kahit medyo korni. nagiging cheesy naman ang siomai. hihi
halos langamin na kami dito sa sobrang sweet. nagsusubuan kami ng pakain habang nagkukwentuhan. at para sa kaalaman ng lahat! wa ako care sa earth ngayon kahit magkaroon pa ng delubyo sa mga oras na ito. basta masaya ako ngayon! hihi ^___^
after namin kumain tumayo bigla si Luigi and he offered his hand to me.
"tara babe! i want to show you something." i reached his hand tapos sumunod na ako sa kanya.
"wow! ang ganda!" i exclaimed to my surprise.
"you love the view?" tumango lang ako na parang bata. niyakap niya ako mula sa likuran.
"para na nga akong nasa langit. sa ganda ng view dito." sagot ko sa kanya.
"talaga? pero alam mo ba babe kung nasaan ang langit?"
"hmm... ewan ko babe. di ba yung nasa itaas." itinuro ko yung langit na puno ng mga bituin.
"mali..."
"eh saan pala?"
"para sa akin ang langit ay yung taong nakakulong sa mga braso ko." hinigpitan nya yung pagkakayakap niya sa akin. "babe, when i'm with you i feel like i'm in heaven."
ano daw?? me?? heaven?? i don't know what to say. speechless ako. grabeey kinikilig talaga ako ng sobra. (>_<)
he rested his head over my shoulder. "i love you babe."
"i love you too babe."
nakatingin lang kami sa view ng city. kitang kita namin yung maliliit na ilaw ng siyudad. parang mga stars sa lupa.
"gabi-gabi mo ng makikita yan kapag tumira na tayo dito."
"huh? what do you mean babe?" takang taka kong tanong sa kanya.
"hmmm dito kasi itatayo ang future house natin." napaharap ako bigla sa kanya.
"a-ano yon? d-dito? h-house?" tumango lang siya.
"well... actually babe, surprise gift ko dapat sayo ito sa fourth anniversary natin." tapos nagkamot siya ng ulo. "kaso naexcite ako masyado eh kaya dinala na kita dito. hehe"
tears rolled down on my cheeks. and it's not because of pain but because of overflowing happiness.
"L-luigi. y-you don't know how much you made me happy tonight."
masayang masaya talaga ako sa mga sinabi niya. hindi man lang sumagi sa isip ko na may mga plano pala siya para sa future namin.
pinunasan nya yung pisngi ko na nabasa ng luha.
"tears of joy, i guess?" then he gave me a smile. i just smiled back and nod at him.
he moved closer to me then he put his arms around my waist. our eyes met, pakiramdam ko matutunaw ako sa mga titig niya sa mga sandaling iyon.
mas nilapit pa niya ang mukha niya sa akin and i can even smell his breath and i'm loving it. i closed my eyes as he gave me a soft kiss.
"i love you babe." he said after he break our kiss.
he gave me another kiss and now it's more passionate. i responded to his invitation. we explored each others mouth. napadilat ako bigla ng bumitaw siya sa pagkakayakap sa akin.
kitang kita ko sa mukha niya ang pagkagulat. ano ba nangyayari? mabaho ba hininga ko? Haist kasalanan ng siomai to eh!
"what's the matter babe?" i asked him.
"k-kasi may..." bigla siyang kumembot pa kaliwa. "p-parang..." kumembot siya pa kanan. "g-gumagapang sa loob ng damit ko!"
bigla may lumabas na ipis sa damit niya at gumapang papunta sa leeg niya.
0_0 "Luigi ipis!"
nagpanic sya bigla ng marinig niya yung ipis. kalalaking tao kasi neto takot sa ipis.
"aaaaaaah!!! get off me!" nagtatatalon na siya at di alam kung saan punta. hahaha
"ahaha! ipis lang naman yan eh. ahaha!" sumasakit na yung tyan ko katatawa.
"shoooo!!! aaaaaaah!!!" tinanggal niya yung shirt niya kaya nalaglag yung ipis. pinagaapakan niya yung ipis hangang sa mapulbos ito.
"ahaha tama na yan babe. patay na yung ipis."
"grr! ito ang bagay sayo! ipis ka!"
"haha--" napahinto ako sa pagtawa nung tumingin siya bigla sa akin. at napatingin ako sa...
*gulp* nasa heaven na ba ako? my gahd! ABS! exposed na exposed ang maganda niyang katawan na basa ng pawis.
diyosme kumain naman na ako ah. pero bakit parang nagutom ako bigla? Anika naman eh!
"mukhang gusto mo ng desert ah?" napatingin ako sa mukha niya and his wearing a big smile. nahuli niya siguro akong nakatitig sa katawan niya. (>_<)
"ah... eh... b-busog pa a-ako. hehe." sheeet why i'm stammering.
"are you sure babe?"
kyaaaa~! naglalakad na siya papalapit sa akin. ano gagawin ko?! baka mawala ako ng tuluyan sa sarili kapag lumapit pa siya sa akin.
takbo!!! yeah bigla nga akong tumakbo. whaha! ewan ko din kung bakit eh.
"ah! habulan pala ang gusto mo ah. nandyan na ako!"
malapit na ako sa pinagkainan namin kanina ng bigla niya akong naabutan.
"kyaaa~! Luigi!" binuhat niya ako bigla na parang newly wed lang kami.
"let me go! haha let me go!" oh sige na ako na talaga ang pakipot. XD
"babe wag kang malikot baka matu--" di pa niya natatapos ang sasabihin niya at natumba nga kami sa blanket.
hindi naman masakit ang pagkatumba namin. pero hindi ako makagalaw dahil sa posisyon naming dalawa.
he was on top of me. naka support naman yung dalawang braso niya sa side kaya hindi ako masyadong nadadaganan.
he brushed my hair off my face gamit ang isang kamay niya. i don't know but it felt strange nung dumapi ang daliri niya sa balat ko. para akong nakuryente. biglang bilis din ang tibok ng puso ko. i can feel the heat of his skin against my skin. and the feeling is so good.
hindi niya inaalis ang tingin niya sa akin. i'm drowning with his gaze. he leaned closer and gave me a deep and passionate kiss on my lips. a kiss that made me weak. and the next thing happened is...
Heaven.
:::Author's Note:::
aigoo~! sana nagustuhan niyo ang chapter na ito. please leave your comments, vote and be a fan sa mga gusto. ^___^
i dedicate this story to yeobo alexa. hehe a new friend of mine. (^_~)
sa mga susunod na araw baka ilagay ko ang special chapter nito. and i'll upload it privately. for fans only!