"Hun......."
သတိရလာေသာ Shin က ေဖ်ာ့ေတာ့ေသာ အသံျဖင့္....ေခၚ၏......
"ဟင္.....Shin....သက္သာရဲ႕လား.....
လည္ပင္းေရာ.....ဘယ္လိုေနလဲ....."
က်ေနာ္ေမးေတာ့....
သူမက...သူမလည္ပင္းအားလက္နဲ႔စမ္း၏
"ဟင္...အင္း...သက္သာပါတယ္.....
သိပ္မနာပါဘူး.....
Shin ဘာသာ လန္႔ၿပီးေမ့သြားတာ....."
သူမက ေျဖသိမ့္ကာေျပာေနေပမယ့္....
က်ေနာ္.....စိတ္ပူသည္....
လည္ပင္းျဖဴ ျဖဴ မွာ...လက္ရာကထင္းေနတာ
က်ေနာ္ မ်က္ႏွာမျပရဲေလာက္ေအာင္ကို...
အားနာမိပါသည္....
က်ေနာ္မေကာင္းလို႔......
"Hun .....ဘယ္လိုေရာက္လာတာလဲ...."
"မီဒီယာ သမား...အတုအေၾကာင္း
ကိုယ္သိသြားလို႔......သူ႔ဆီလာတာ..."
သူမက လွဲေနရာမွ ထထိုင္သည္.....
"ေတာင္းပန္ပါတယ္......Shin....
ကိုယ္....မ်က္ႏွာ...မျပ၀ံ့ပါဘူး.....
ကိုယ့္ေၾကာင့္....Shin ထိခိုက္ရျပန္ၿပီ...."
"ကိုယ့္ေၾကာင့္.....ကိုယ္မေကာင္းလို႔....
ကိုယ္...ကိုယ္..ဘာျပန္လုပ္ေပးရမလဲဟင္"
က်ေနာ္ သူမကို
ထပ္ခါထပ္ခါ ေတာင္းပန္သည့္တိုင္.....
သူမကၿငိမ္ေနသည္မို႔.....
က်ေနာ္စိတ္ပူလွပါသည္...
သူမ.....က်ေနာ့္ကို..အထင္ေသးသြားၿပီလား
"Shin ရယ္ ဒီလိုႃကီးၿငိမ္မေနပါနဲ႔....
ေျပာပါ...ကိုယ့္ကို.....အျပစ္ေျပာပါ....
ဒါမွမဟုတ္...
ကိုယ့္ကို တစ္ခုခုျပန္လုပ္ပါ...."
က်ေနာ္ ေနမရ ထိုင္မရျဖစ္လာသည္....
သူမ က်ေနာ့္ကို အျပစ္ေျပာေတာ့မည္လား..
သူမက်ေနာ့္ကို...
ဆိုးရြားတဲ့တစ္ခုခုျပန္တံု႔ျပန္ရင္ေတာင္..
က်ေနာ္.......ေက်နပ္မိဦးမည္.....
အခုလိုႀကီးက်.....က်ေနာ္ပိုအားနာလာသည္
တကယ္ဆို.....ျဖစ္ခဲ့သမွ်....
က်ေနာ့္အျပစ္ေတြခ်ည္း......
က်ေနာ္......ထိုအျပစ္တို႔ကို...
မည္သို႔...ေခ်ဖ်က္ရမည္နည္း....
ၾကံရာမရ ျဖစ္လာသည္မို႔.....
သူမလက္ကိုသာ...ဆြဲကိုင္လ်က္....
က်ေနာ့္လည္ပင္းေပၚ ထိကိုင္ေစလိုက္သည္
"ေတာင္း.....ေတာင္း...ပန္ပါတယ္.....
ကိုယ့္ေၾကာင့္....ကိုယ္မေကာင္းလို႔....
ဟင္....Shin ခြင့္မလႊတ္ႏိုင္ရင္...
ကိုယ့္ကို ထိခိုက္ေအာင္ျပန္လုပ္ေလေနာ္"
က်ေနာ္ ကေလးဆန္သြားမလား....
႐ူးေၾကာင္ေၾကာင္ျဖစ္ေနမလား...
မေတြးနိုင္ေတာ့ပါ....
ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္.....
သူမကိုေတာင္းပန္ဖို႔သာအဓိကမလား.....
ဒါေပမယ့္....
သူမက ျပာျပာသလဲတားသည္....
"Hun.....မေတာင္းပန္ပါနဲ႔....
Hun အျပစ္မဟုတ္ဘူး.....
Shin မွားတာ.....Shin....သူ႔ကို..
ရန္စသလိုျဖစ္သြားတာ......
Hun နဲ႔မဆိုင္တာမို႔...
မေတာင္းပန္ပါနဲ့ေနာ္........."
အသက္ကိုထိခိုက္မလိုျဖစ္တာေတာင္....
ေအးေဆးျဖစ္ေနေသာသူမက...
က်ေနာ့္ကိုဘယ္ေလာက္ထိခ်စ္ပါသလဲ....
က်ေနာ္...ပထမဆံုးအၾကိမ္....သိခ်င္မိသည္
"မ...ဟုတ္.....ဘူး..
Shin..ဒါေတြ အကုန္...ကိုယ့္ေၾကာင့္...."
က်ေနာ့္စကားမဆံုးလိုက္ပါ....
သူမက .....က်ေနာ့္ကို....
႐ုတ္တရက္...လွမ္းလို႔...
သိုင္းဖက္လိုက္သည္မို႔.....
"ဟင့္အင္း.....မေတာင္းပန္ပါနဲ႔ေတာ့.....
Hun.....ေတာင္းပန္ရင္.....
Shin...ပို၀မ္းနည္းတယ္....."
"ဟင္....."
က်ေနာ္...သူမေျပာတာ...
သေဘာမေပါက္သည္မို႔.....
သူမခါးကိုကိုင္လို႔....
ဆြဲခြာဖို႕ျကိုးစားမိသည္......
သူမမ်က္ႏွာကိုၾကည့္၍..ေမးျမန္းရန္......
ႀကိဳးပမ္းေနမိသည္....
သို႔ေသာ္လည္း.....မရပါ...
သူမကတင္းတင္းဖက္လို႔....
က်ေနာ့္ ပုခံုးေပၚ...မ်က္ႏွာေမွာက္ထားဆဲ...
ပခံုးေပၚက စိုစြတ္လာတာမို႔....
သူမငိုေနၿပီ.....
"ဟုတ္တယ္....
Hunအဲ့လိုေတာင္းပန္ေနရင္...
Shin...ပိုနာက်င္တယ္.....
ေတာင္းပန္ပါတယ္.....Shin...ေၾကာင့္...
အဟင့္.....Shin ေၾကာင့္....
Hun....လည္းနာက်င္ေနရၿပီ.....
Shin....ေၾကာင့္....
Hun ကိုယ္ Hun အျပစ္႐ွိသလို...
ခံစားေနရတာ...."
က်ေနာ္....ဘယ္လိုစကားလံုးတို႔ျဖင့္.....
ေဖာ္ျပသင့္လဲ...မသိေအာင္အထိကို...
ေတြေ၀ရသည္.....
ဘယ္လိုမွန္းမသိေသာ....
ခံစားမႈတို႔က.....ရင္ထဲ ႏွလံုးသားထဲထိ
တိုး၀င္.....စိုးမိုးေနသည္....
"ဘာေတြေျပာေနျပန္တာလဲ...Shin ရယ္"
ခပ္တိုးတိုး ညည္းမိရံုသာ....
က်ေနာ္တတ္စြမ္းႏိုင္၏.....
သူမကို ေခ်ာ့ဖို႔လည္း...က်ေနာ္မသိ.....
"ဟုတ္တယ္.....
Hunကို...
အျမဲ အားနာၿပီး...အျပစ္႐ွိသလို...
ခံစားေနရေအာင္.....လုပ္မိတဲ့အတြက္...
ေတာင္းပန္ပါတယ္......
တကယ္ဆို...Shin..သူ႔ဆီမသြားသင့္ဘူး..
သူ႕ေဒါသကိုလည္း မဆြလိုက္သင့္ဘူး...
Shin မွားတာ.....Shin...မွားတာ..."
က်ေနာ္.....ဘာစကားမွမထြက္ေတာ့ပဲ...
သူမေက်ာျပင္ကိုသာ......
တဖြဖြပုတ္ေပးမိသည္.....
"Shin....ရယ္....."
က်ေနာ္ ခပ္တိုးတိုးသာ ဆိုလိုက္ေတာ့....
သူမက ဖက္ထားရာမွ ခြာလို႔.......
က်ေနာ့္ကို....ျပန္ၾကည့္ျပန္သည္.....
"အားလံုးကေလ...Shin အမွားေတြမို႔...
Hun ဘာမွမခံစားပါနဲ႔....
ၿပီးေတာ့....Luhan....သူ....သူ...
ဒီ့ထက္ဆိုးတာေတြ...လုပ္လိမ့္မယ္....
Hun နဲ႔ပံုေတြကို...သူ public မွာ..
ဖြင့္ဟျပမယ္တဲ့....."
မ်က္လံုးမ်ား၀ိုင္းလို႔.......
အလန္႔တၾကားေျပာေသာသူမ.....
Xiao Luhan ခင္ဗ်ားက...
ထပ္ျခိမ္းေျခာက္လိုက္ျပန္ၿပီ....
ခင္ဗ်ား....ဘယ္ေလာက္ထိ......
က်ေနာ့္ကို....ဒုကၡေပးမွာလဲဟင္.....
"လုပ္ပေစ....Shin...ကိုယ္အခု...
ဘာမွမေၾကာက္ေတာ့ဘူး....
သူေတာင္းဆိုတာ....လိုက္ေလ်ာမိရင္....
ကိုယ္တို႔...အျမဲေၾကာက္ေနရလိမ့္မယ္....."
သူမက က်ေနာ့္လက္တို႔အား....
လာေရာက္ဆုပ္ကိုင္သည္.....
"ၾကံဳလာသမွ်ကိစၥေတြကို.....
Hun နဲ႔ အတူ ရင္ဆိုင္ခြင့္ေပးပါေနာ္...."
"Shin...စိတ္မပ်က္ဘူးဆိုရင္....
ကိုယ့္အနားမွာ....ေနပါ....
ေနခ်င္သေလာက္..."
"Hun......
Shin ကိုလိုအပ္မယ့္အခ်ိန္ထိ...ေနမွာ...."
"Shin.....ရယ္....."
အားတက္သေရာေျပာေနတဲ့....သူမကို...
စကားတစ္ခြန္းသာ....တံု႔ျပန္မိသည္....
XiaoLuhan...ခင္ဗ်ား...
ဘာထပ္လုပ္ဦးမွာလဲ.....
က်ေနာ့္ကို..ရက္စက္တုန္းက.....
ရက္စက္ခဲ့ၿပီး.....
အခုမွ.....ဘာလို႔.....
ဘာေတြထပ္ၿပီး....ရက္စက္မလို႔.....
က်ေနာ့္ကို....
အသည္းအသန္ ျပန္ေခၚခ်င္ေနလဲ......
ခင္ဗ်ားဟာ...တကယ့္နတ္ဆိုး.....ပဲ...
ခင္ဗ်ားကို....က်ေနာ္မုန္းမိေတာ့မယ္...
က်ေနာ္ေၾကာက္ပါသည္....
က်ေနာ့္အတိတ္ကို.....လူေတြသိမွာ...
ေၾကာက္ပါသည္.....
လူေတြ လက္ညႇိဳ းထိုးတာခံရမွာလည္း
ေၾကာက္ပါသည္....
အသိုင္းအ၀ိုင္းၾကားမွာ...
က်ေနာ္ အ႐ွက္ကြဲမွာလည္း....
ေၾကာက္ပါသည္....
က်ေနာ့္ကို....ရက္စက္ဖူးတဲ့....
သူ႔ကိုလည္း....ေၾကာက္ပါသည္...
ဒါေပမယ့္.....အခု...ေၾကာက္ေနလို႔မျဖစ္...
က်ေနာ္
တစ္ေယာက္တည္းမွမဟုတ္ေတာ့တာ...
က်ေနာ့္ေနာက္မွာ.....အင္း....တကယ္ဆို...
က်ေနာ့္ေဘးမွာ....သူမ႐ွိေနၿပီ.....
က်ေနာ္ကာကြယ္ေပးႏိုင္ဖို႔....
ႀကိဳးပမ္းရေတာ့မည္.......
က်ေနာ္ ခင္ပြန္းေကာင္း......
ေယာက္်ားေကာင္းပီသခ်င္ပါသည္.....
က်ေနာ္....ခင္ဗ်ားကို....တစ္ခါေလာက္ေတာ့
ႏိုင္ဖူးခ်င္ပါသည္.....
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.တင္းက်ပ္စြာ....ဖက္ထားေသာ...
သူ႔လက္မ်ားသည္....ကြၽ်န္မအား..
အားအင္မ်ား..ဖန္တီးေပး၏.....
ကြၽန္မ....ခို၀င္ေနေသာ....
သူ႔ရင္ခြင္က်ယ္ကလည္း.....
ကြၽန္မကို......
အရာရာစိတ္သက္သာရာရေစသည္....
တကယ္ေတာ့......
ကြၽန္မသိပ္ေၾကာက္ေနခဲ့တာ.....
Luhan ကိုလည္း...မဟုတ္ဘူး....
ေသမွာကိုလည္း.....မဟုတ္ဘူး.....
Hun နဲ႔ေ၀းမွာကိုေၾကာက္တာ....
Hun...ကြၽန္မကို မလိုခ်င္ေတာ့မွာ.....
ထားခဲ့မွာကိုေၾကာက္တာ....
အခုေတာ့....ကြၽန္မ
အနည္းငယ္စိတ္သက္သာရာရေနၿပီျဖစ္ပါသည္.....
Hun က သူ႔အနားမွာ....ေနဖို႔...
တရား၀င္ခြင့္ျပဳလိုက္ျပီမို႔.....
စာရြက္စာတမ္း အရ....မဟုတ္ဘဲ....
သူ႔စိတ္သေဘာ သူကိုယ္တိုင္.....
ခြင့္ျပဳေပးလိုက္သည္မို႔.....
ကြၽန္မ ေပ်ာ္မိပါသည္.....
တကယ္ဆို...Luhan ခိုင္းသမွ်....
လိုက္လုပ္ေပးမယ့္...ခပ္တံုးတံုးမိန္းမ...
ကြၽန္မ မျဖစ္ခ်င္ပါ....
ိHun ကို ဒုကၡေရာက္ေစဖို႔...
ႀကိဳးပမ္းေတာ့မည့္ Luhan...ကို
ကြၽန္မ တားလိုက္ႏိုင္ၿပီထင္ပါသည္....
သူ႔ေဒါသတို႔အား....ကြၽန္မအေပၚ..
သြန္ခ်ေစလိုက္္ျခင္းျဖင့္လည္းေကာင္း....
Hun ဆီ...သူခ်ိန္သည့္ ျမႇားဦးတို႔အား.....
ကြၽန္မကိုယ္တိုင္....ကြၽန္မဆီ....
ဆြဲယူ ခ်ိန္ဆေစျခင္းျဖင့္လည္းေကာင္း....
Hun ရဲ႕ သိကၡာတရားတို႔ကို...
ကြၽန္မအသက္ကိုသံုး၍....
ကာကြယ္ေပးလိုက္ႏိုင္ၿပီျဖစ္သည္မို႔....
ကြၽန္မ....၀မ္းသာမိပါသည္.....
ကြၽန္မကိုယ္တိုင္.....ဖန္တီးယူလိုက္သည့္...
ထိခိုက္မႈတို႔အတြက္....
Hun က သူ႔အျပစ္လို႔....ယူဆေနသည္ကို
ကြၽန္မ....တကယ္...အားနာလွပါသည္....
ကြၽန္မအသက္ထက္....Hun အနားမွာ..
ေနရဖို႔က....ပိုအေရးပါသည္မို႔.....
Hun ရဲ႕ ႏွလံုးသားေတြ...နာက်င္ခဲ့ရေသာ
အတိတ္တို႔ကို....ေဖ်ာက္ဖ်က္ရာမွာ....
အတတ္ႏိုင္ဆံုး...ကူညီေပးခ်င္တာမို႔....
ဆက္လက္လို႔ တြယ္ကပ္ေနပါရေစ....
Hun နဲ႔အတူ...အရာရာရင္ဆိုင္ရင္း.....
တကယ္ဆို.......
အတတ္ႏိုင္ဆံုးကြၽန္မသာ အနစ္နာခံရင္း...
သူ႕ေဘးမွာ...အျမဲေနခ်င္ပါသည္.....
အမ်ားတကာရဲ႕......
ခ်ီးက်ဴ းခံရဖို႔လည္းမလိုခ်င္.......
Hun သနားတာကိုလည္း......မလိုခ်င္....
ရယူလိုျခင္းကင္းမဲ့စြာ
ေပးဆပ္ေနရတယ္လို႔လည္း....
ေခါင္းစဥ္မတပ္၀ံ႕ပါ....
ေလာဘမ႐ွိဘူးရယ္လို႔လည္း....
ႀကြားလံုးမထုတ္ခ်င္ပါ....
Hun အခ်စ္ကို လိုခ်င္လို႔.......
ေပးဆပ္ေနတာမို႔.....
ကြၽန္မသည္လည္း......
စိတ္ထားျဖဴ စင္သူမဟုတ္ပါ....
Hun....
ကြၽန္မကို....ခ်စ္ဖို႔..
ႀကိဳးစားေပးမယ္မလားဟင္......
ကြၽန္မေမွ်ာ္လင့္ေနပါရေစ.....
Luhan....ဆီ...
Hun.....ျပန္မသြားခ်င္ေသးသေရြ႕....
ဒီပြဲမွာ....
ဗီလိန္ကို..ကြၽန္မႏိုင္ေလာက္ပါတယ္....
.............................................................
Company ကို....က်ေနာ္၀င္လာသည့္အခါ
လူေတြ အၾကည့္က...က်ေနာ့္ဆီျပံဳလာသည္
တစ္ခုခုကို.....ေျပာေနသလို....
ရြံ႐ွာသလို....မ်က္၀န္းေတြ.....
က်ေနာ္...အျမင္မွားတာေနမွာပါလို႔...
ေျဖသိမ့္၍သာ...
ဆက္ေလွ်ာက္လာလိုက္ပါသည္.....
၀န္ထမ္းမ်ား၀င္ေနေသာ..
ဓာတ္ေလွကားထဲ၀င္ဖို႔ျပင္လိုက္သည္....
ဒါေပမယ့္.....မရပါ.....
အထဲက....တစ္ေယာက္က....
က်ေနာ့္ကို တြန္းထုတ္လိုက္သည္....
လက္ေအာက္ငယ္သားကမ်ား......
ရာရာစစ......
က်ေနာ္ျပန္ေျပာဖို႔ျပင္လိုက္ေပမယ့္....
သူတို႔တံု႔ျပန္ေသာ..စကားေၾကာင့္....
ဘာမွဆက္မေျပာလိုက္နိုင္ပါ.....
"အေျခာက္ကမ်ား.....
ငါတို႔ ဥကၠဌ လုပ္ေနေသးတယ္.....
ေယာက္်ားတစ္ေယာက္နဲ႔....
ျဖစ္ခ်င္တိုင္းျဖစ္ထားၿပီး...
အခုမွလူေကာင္းေယာင္ေဆာင္ေနေသးတယ္...."
ဟင္.....ဘယ္လို...အေျခာက္.....
က်ေနာ္.....က်ေနာ္......
"မဟုတ္...ဘူး.....မဟုတ္ဘူး....
ငါအေျခာက္မဟုတ္ဘူး....မစြပ္စြဲနဲ႔...."
က်ေနာ္....အလန္႔တၾကား.....
စြတ္ကန္ေအာ္လို႔ျငင္းပစ္သည္...
သို႔ေသာ္...သူတို႔က....က်ေနာ့္မ်က္ႏွာဆီ
တစ္စံုတစ္ရာတို႔ႏွင့္...ေကာက္ေပါက္သည္
ေသခ်ာၾကည့္မိေတာ့.....ဓာတ္ပံုမ်ား...
အ၀တ္မပါေသာ....က်ေနာ္ႏွင့္...သူရဲ႕..
အိပ္ရာေပၚမွ.....ပံုမ်ား.....
ဒါေတြ...ဒါေတြကို....
အားလံုး...ျမင္ဖူးၿပီးသြားၿပီလား......
က်ေနာ္......ေခါင္းေတြမူးလာသည္....
ေျခေထာက္ေတြက
႐ုတ္တရက္တုန္လာတာမို႔....
ပစ္လွဲထိုင္ခ်ျခင္းျဖင့္....သက္သာေစသည္
"ဟမ္.....
ဒီေလာက္သက္ေသေတြ႐ွိတာေတာင္
မဟုတ္ဘူးတဲ့...."
"....အေျခာက္.....ထြက္သြားစမ္း...."
"ဟုတ္တယ္....
ထြက္သြား....ထြက္သြား..."
က်ေနာ္....ဘာလုပ္ရမည္မသိ....
ဘာလုပ္သင့္သည္...က်ေနာ္မသိ.....
"မ....ဟုတ္ .....ဘူး......"
ကုန္းရံုးေအာ္လို႔ ျငင္းဆန္မိေသာ္လည္း
ဘာမွ အရာမထင္ပါ........
"အေျခာက္....ထြက္သြားစမ္း...."
"ထြက္သြား....."
တျဖည္းျဖည္း......
က်ေနာ့္ေ႐ွ႕တိုးလာေသာလူအုပ္......
အားလံုးေျပာေနၾကေသာ...စကားလံုးတို႔က
အေျခာက္...ဟူသည့္....
စကားလံုးတစ္လံုးတည္း....
က်ေနာ္....ျငင္းဆန္ဖို႔...အင္အားမ႐ွိ....
ေၾကာက္တာေရာ....႐ွက္တာေရာ...
ေရာေထြးေနသည့္ ခံစားခ်က္တို႔ေၾကာင့္....
က်ေနာ္....ဘာမွမေတြးႏိုင္.....
ဘာ....လုပ္...ရမလဲ....
က်ေနာ့္ အျမင္ေတြ ေ၀၀ါးလာသည္မွာ...
တကယ္အမွန္ပင္......
ဘာလုပ္သင့္လဲ.....
ထြက္ေျပးရမယ္.....ဟုတ္တယ္...
ဒါေတြ...မၾကားရေအာင္....
ဒီလူေတြနဲ႔....ေ၀းရာကို....ေျပးရမယ္...
က်ေနာ္ထဖို႔ႀကိဳးစားသည္....
သို႔ေသာ္.....မရ...
အေရးထဲ....ဒီေျခေထာက္ေတြကကြာ....
ေျခေထာက္ကို....
အားျပဳကာရပ္ဖို႔ႀကိဳးစားေနရင္းမွ....
က်ေနာ့္ကိုလက္ညႇိဳးထိုး၍...
က်ေနာ္မၾကားခ်င္ဆံုးစကားကို...ေျပာရင္း...
က်ေနာ့္ေ႐ွ႕တိုးလာေသာ လူေတြေၾကာင့္....
က်ေနာ္....ဖင္တရြတ္ဆြဲကာ...
ေနာက္ဆုတ္ရသည္....
က်ေနာ္ဘာပံုျဖစ္ေနၿပီလဲ...မသိေတာ့....
က်ေနာ္....ဘာမွမမႈေတာ့.....
က်ေနာ္သိတာ...သူတို႔နဲ႔ေ၀းသြားဖို႔....
ေနာက္ဆုတ္ရင္းပဲ....
နံရံဆီေက်ာကပ္သြားတဲ့အခါ...
က်ေနာ့္မွာေျပးစရာလမ္းမ႐ွိ.....
ေျပးလမ္း႐ွာစဥ္.....
႐ုတ္တရက္....က်ေနာ့္ေပၚက်လာေသာ...
ၾကက္ဥမ်ားေၾကာင့္....
က်ေနာ့္တစ္ကိုယ္လံုး....
ၾကက္ဥ အခြံေတြေရာ....အႏွစ္ေတြေရာ...
ေပက်ံသြားသည္....
က်ေနာ္ ေၾကာက္တယ္.....
မား....က်ေနာ္ေၾကာက္တယ္....
မားသာ က်ေနာ့္နား႐ွိရင္....
မားက.....ကာကြယ္ေပးဦးမွာ....
ခုေတာ့......က်ေနာ္ေၾကာက္ေနတယ္....မား
က်ေနာ့္ေ႐ွ႕မွာေလ.....
ကင္မရာေတြနဲ႔ခ်ိန္ကာ....
ဟားတိုက္ ေလွာင္လို႔.....
ရက္စက္ေနေသာလူအုပ္....
က်ေနာ္ ေသခ်င္တယ္ ေသခ်င္တယ္....
က်ေနာ္ေပ်ာက္ကြယ္သြားခ်င္တယ္.....
ေျပးလို့လည္းမရ.ပါ...
တစ္ကိုယ္လံုး....ဆတ္ဆတ္တုန္ေနသည္...
ဘာမွမတတ္နိုင္တာမို႔....
ဒူးႏွစ္ဖက္ကို...ပိုက္လို႔သာ....
ေခါင္းငံု႔၍ ငိုေနမိသည္.....
အဆက္မျပတ္က်လာေသာ....
ၾကက္ဥတို႔ဒဏ္ကို ခံရင္းေပါ့.....
ထိုစဥ္....ေခါင္းငံု႕ထားေသာ.....
က်ေနာ့္မ်က္ႏွာေ႐ွ႕ကို....
ကမ္းလင့္က်ေရာက္လာေသာ......
လက္တစ္ဖက္....
ဆြဲထူေပးေနသည့္သေဘာ....
Shin....ဟုတ္တယ္....သူမျဖစ္မယ္....
က်ေနာ္ခ်က္ခ်င္းဆုပ္ကိုင္လို႔...ေမာ့အၾကည့္
"ဟင္......L.....u....h...a....n....."
က်ေနာ္လက္ကို ခ်က္ခ်င္းျပန္႐ုတ္မိသည္...
က်ေနာ္...သူ႔ကိုေၾကာက္တယ္....
က်ေနာ္ေၾကာက္ေနေသာ္ျငား.....
သူကေတာ့....က်ေနာ့္ေ႐ွ႕လာထိုင္လို႔....
က်ေနာ့္အား....ငံု႔ၾကည့္ေနသည္....
ထို႔ေနာက္.....
သူ႔လက္ေခ်ာင္းသြယ္သြယ္တို႔က....
က်ေနာ့္ေမးဖ်ားကို ကိုင္လို႔ေမာ့ေစသည္...
က်ေနာ့္ေခါင္းမွ ဆီးက်လာေသာ
ၾကက္ဥ အႏွစ္တို႔ေၾကာင့္....
သူ႔လက္ပါ ေပသြားသည္....
ထို႔ေၾကာင့္ သူက သူ႔လက္ကိုျပန္႐ုတ္ရင္း...
"ကဲ....ကေလးမွတ္ၿပီလား....
ကေလး....ကိုယ့္ကို...စြန္႔ခြာရင္...
ဘယ္လိုျဖစ္မလဲ...ကေလးသိၿပီလား....
ကိုယ္လည္း ဒီေလာက္ထိ မျဖစ္ေစခ်င္ပါဘူး
ခုေတာ့....ဒါေတြလုပ္ေနရၿပီ
အခုေတြ႔လား.....
ကေလးခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့....
ဟိုေကာင္မေတာင္ ကေလးဆီမလာဘူး...
ျမင္ၿပီလား...
တကယ့္တကယ္ဆို...ကေလးနားမွာ..
ကိုယ္ကလြဲၿပီး..
ဘယ္သူမွမ႐ွိဘူးဆိုတာ...."
သူက အျမင္ကပ္ဖြယ္...
က်ေနာ့္အားေျပာလို႔....ဆြဲထူရန္ျပင္သည္....
ဒါေပမယ့္.....က်ေနာ္ လက္မခံပါ....
"ခင္.....ဗ်ား....မလာနဲ႔....
က်ေနာ့္ဆီ....မလာနဲ႔....
က်ေနာ္ေၾကာက္တယ္....
မလာနဲ႔....မလာနဲ႔...ေနာ္...."
က်ေနာ္အား႐ွိသမွ်သံုးကာ....
သူ႔လက္မွလြတ္ေအာင္ ေ႐ွာင္သည္....
သူၾကားႏိုင္ေအာင္....ေအာ္သည္.......
သူကေတာ့.....ျပံဳးကာျဖင့္သာ...
က်ေနာ့္ကို...မရမက...ဆြဲထူသည္...
သူက်ေနာ့္ကို ထိေလ....က်ေနာ္ေအာ္ေလ...
"တစ္ေလာကလံုးမွာ ခင္ဗ်ားက....
အယုတ္မာဆံုးပဲ....ဗီလိန္......."
............................TBC..........................
ဟုတ္ကဲ့....
ဖတ္ေပးတာ...ေက်းဇူးပါ.....
Next ep is ဗီလိန္၏ သက္ေသျပခ်က္
ၾကာေလခ်ာေလမို႔....သည္းခံေပးၾကပါလို႔...
ႏွလံုးသားျဖင့္...စာေရးခ်င္သူ...
#TD
#Hunhan-is-my-heart.