My Fancy Girl.
Chapter5
#help_me
#Claude
Ano ba kasi!!!
Anong oras na ba,bakit may nagdodorbell pa!??
Haisst kainis!
Ang sarap na ng tulog ko!!
2am na.
Hay,bumangon na ako kahit ang totoo,antok na antok na ako.
"sandali lang,!"ang kulit,nako lagot talaga sa akin kung sino man tong nangbulahaw sa masarap kung tulog!
"ano ba?!!! Natutulog ako...."shit di ko na naituloy ang sasabihin ko,nabigla ako sa nakita. "bakit ka nandito?"
Nakayuko siya.
Pero ng mag-angat siya ng tingin kitang-kita ko ang lungkot sa mga mata niya.
Halata din na galing siya sa pag-iyak.
Pero kahit ganon,ang ganda pa rin niya!
Damn!!
"help me,please!"nakayukong wika niya.
Kinabahan ako dahil sa sinabi niya. Ano kayang nangyari.
"bakit? Anong nangyari?"
Hindi siya sumagot,basta tinulak niya lang ako papasok,at inangkin niya ang labi ko.
Bahagya ko siyang itinulak.
"wait!"
Alam ko nainsulto siya sa ginawa ko.
"sorry,ano ba kasing meron? Anong problem mo?"
"help me!"tanging sagot niya. Nanlaki ang mata ko ng dahan dahan niyang tinanggal ang butones ng suot niyang blouse,napalunok ako dahil sa ginawa niya.
Agad akong lumapit sa kanya at pinigilan ang kamay niya.
Nanginginig ito.
"what happened?"tanong ko sa kanya at wala sa loob na niyakap ko siya.
Huh?
Agad ko siyang binitawan ng maalala,ang ginawa ko.
"tell me,what happened?"this time my distance na sa pagitan namin.
Inangat niya ang ulo niya at tumingin siya sa mga mata ko.
"help me,please"
"why? Anong nangyari?"
"yong anak ko nasa hospital,at wala akong perang pambili ng mga gamot niya,ilang araw kasi akong di nagtrabaho!"
Nagulat ako sa sinabi niya,may anak na siya?
Wow naman talaga,paano ako nainvolve sa ganitong uri ng babae.
Natigilan ako,hindi agad nagresponse ang utak ko sa nalaman ko buhat sa kanya.
Napansin yata niya ang reaksiyon ko.
"sorry,akala ko kasi..."hindi na niya itinuloy ang iba niyang sasabihin dahil nagmamadali na siyang umalis sa harapan ko.
"wait!!"
Pero di na siya nakinig sa akin.
Hindi ko siya mahabol agad dahil nakaboxer lang ako at wala akong damit.
#Venice
Ang tanga ko,ang tanga ko!
Ang tanga ko para umasa na matutulungan niya ako.
Ano ba kasi ang iniisip ko?
Bakit ba kasi sa kanya ako lumapit.
Hay,nakakahiya.
Mas tama na nga sigurong iwasan ko na siya.
Akala ko matutulungan niya ako pero nagkakamali pala ako,dahil mas lalo lang siyang lumayo sa akin ng malaman niya na may anak ako.
Baka nga mas lalo pa siyang lumayo kapag nalaman niya na narape ako dati!
Matapang ako,malalampasan ko din ang lahat ng ito.
"o,ano kailangan mo,Venice,"tanong sa akin ng amo kung si Mr. Ho.
"pwede bang mangutang?"mas mabuti pang mangutang kaysa umasa ako na may taong tutulong sa akin pero wala rin naman pala.
Tiningnan niya ang ayos ko,nahinto ang tingin niya sa may dibdib ko,dahil sa pagmamadali kong makalayo kanina kay Claude nakalimutan kung ibalik ang pagkakabutones ng damit ko.
Kaya lantad tuloy ngayon sa mga mata ni Mr. Ho ang cleavage ko.
"ako ba inaakit mo?"
Shit!
Kainis ang tanga ko.
Hindi na ako sumagot,bahala na.
"o bakit di ka makasagot?"tanong na naman niya sa akin.
"bakit gusto mo ba ako?"matapang kung tanong!
Sa buhay kung to,isa lang ang kasabihan na patok sa akin!
Kapag nagigipit kahit sa patalim kumakapit!
Ito yon,ito talaga yon.
"alam mo naman matagal na kita gusto,kaso ayaw mo akin,!"
Shit,nangilabot ako sa sinabi niya.
Kung sana tinulungan ako ni Claude,hindi na sana marurumihan ang pagkababae ko,pero gipit nga kaya kakapit na ako sa patalim!
Isa-isa ko ng tinanggal ang butones ng damit ko,tutal ilang piraso na lang naman.
Kung tutuusin,bata pa si Mr. Ho mukhang matanda lang siya sa akin ng pitong taon.
Halos hindi na kumukurap si Mr. Ho sa pagkakatingin sa katawan ko!
Wala na ito na talaga.
Lunod na lunod na ako sa kumunoy ng kasamaan.
"ang ganda mo talaga,Venice"halos mautal na wika niya. Manyak talaga ang lalaking to!!
Lumapit na siya sa akin,at hinawakan ang dibdib ko na natatabunan pa ng bra.
Gamit ang dalawang kamay niya ay pinisil-pisil niya ito.
Lumayo ako sa kanya,nagtaka siya sa ginawa ko.
"bakit?"halatang nabitin siya.
"money down sir.!"
Napakamot siya sa ulo niya,wala akong utang sa kanya,pero nakapirma ako ng kontrata sa kanya.
Tumalikod siya sa akin,at nagpunta sa mesa niya.
" ito! Para sa isang buwan na serbisyo mo sa akin!"at inabot niya sa akin ang isang bundle na tig-isang libong piso.
"100thousand yan! Just make sure na ako lang sa loob ng isang buwan,kung hindi,ipapatay kita sa mga tauhan ko!"
Ginapangan ako ng takot dahil sa sinabi niya,totoo yon kaya niyang pumatay,pinapatay niya nga yong kalive-in niya dati dahil nalaman niya na may iba pa pala ito bukod sa kanya.
Pero wala na akong choice nasa mga kamay ko na ang kaligtasan ng anak ko.
"deal,Mr. Ho,"matapang na wika ko.
"kung ganon,halika lapit ka akin,"
Lumapit naman ako sa kanya.
Hinila niya ako palapit sa kanya ,"ang bagal mo."
Napasubsub tuloy ako sa dibdib niya.
Ang bango din niya.
"akin ka lang Venice. Akin lang to!"sabi niya sabay sapo sa pagkababae ko na ikinaungol ko.
Napapikit na lang ako,habang nilamas niya,isang dibdib ko."pati to akin!"
Tumango lang ako,para sa kaligtasan mo anak gagawin ko ang lahat!
Ramdam na ramdam ko na ang paghalik niya sa leeg ko,pababa sa dibdib ko.
Hinayaan ko na lang siya,nasa kamay ko na man na ang kabayaran niya.
Nakapa-upo siya sa swivel chair niya,at nakapatong ako sa lap niya paharap sa kanya.
Nang biglang bumukas ang pinto ng office mi Mr. Ho.
"sino ba yan!!! Istorbo!!!"galit na wika niya,
Nang lumingon ako para makita kung sino ang dumating namula ako sa hiya ng makita si Claude.
Bakit ba kasi kailangan niyang makita ang nakakapandiring ayos ko?
Halfnaked ako habang nakaupo sa lap ni Mr. Ho,habang inaangkin niya ang dibdib ko!
Shit!
Ang puta ko talaga.
Agad akong tumayo,at umalis sa lap ni Mr. Ho.
"sino ka???"
" Claude Ganz."kampanteng wika niya.
Pero ang sama ng tingin niya kay Mr. Ho!
:hindi kita kilala! Istorbo ka sa,kaligayan ko!"galit na wika niya.
Tinapunan ako ng malamig na tingin ni Claude.
Hiyang-hiya ako sa sarili ko.
"kukunin ko siya!"
"bakit may pera ka ba pantubos sa kanya?"
"magkano?"
"5 million!"
"tsskkk,small amount!!"
At may tinawagan siya,ilang minuto ang dumaan ay may dumating dala ang attachecase.
Binuksan ito ni Claude sa harap ni Mr. Ho.
"five million for that girl!!"turo niya sa akin.
Wala ng nagawa si Mr. Ho,kundi ang ibigay ako kay Claude.
"sige alis na kayo dito! Ako bitin nyo! Sakit tuloy puson ko!"
Hindi ako makagalaw.
Ang bilis ng mga pangyayari.
Pinulot ni Claude ang damit na nagkalat sa sahig.
Binigay niya sa akin,tapos pinasuot. Binigay din niya sa akin ang jacket niya.
Wala ng maraming tanong,hinila niya ako palabas sa office ni Mr. Ho.
Wala akong imik,wala akong masabi,nahihiya ako sa eksenang naabutan niya.
"sakay!"
Walang kibo akong sumakay sa sasakyan niya,hiyang-hiya talaga ako nakayuko lang ako.
Binili niya ako kay Mr. Ho ng Five Million!
Wala kaming imikan sa buong byahe!
"so youre desperate,huh?!"malamig na wika niya. Nakayuko lang ako. "anong iniisip mo Venice?"
"gusto ko lang maligtas ang anak ko!"nakayukong wika ko.
Hindi na siya sumagot.
"saang hospital mo siya dinala?"
Sinabi ko sa kanya kung saang hospital,at mayamaya pa ay binabaktas na namin,ang daan patungo doon.
.
"anak? Mabuti dumating ka na!"
"bakit nay?"
"kailangan na ng doktor yong gamot,daw. May pambili ka na ba?"
Tumango ako,hindi ko na isinoli kay Mr. Ho ang pera niya.
"dito ka lang,ako ng bahala sa lahat!"malamig pa rin na wika ni Claude.
Tumango na lang ako,hindi ko alam kung bakit niya ako tinutulungan!!😈