Sevgilin Jin ile birlikte oldukça işlek ve kahveleri ile meşhur bir kafede çalışıyordun. Genellikle sabır müşterisi çok olurdu. Türkiye'den geldiğin için Koreli'lerin görmediği ve bilmediği bir güzelliktin. O yüzden sabit müşteriler arasındaki erkeklerin çoğu seni görmek için gelirdi, ki kız müşterilerde aynı bahane ile Jin'i görmeye gelirdi.
Bugün diğerlerine kıyasla daha kalabalıktı kafe. Kasayı diğer arkadaşına devredip, Jin'e yardıma koştun. Elindeki dolu tepsileri aldın.
J: Sağol bebeğim.
Deyip sana göz kırptı. Tepsileri düşürmemek için kendine gelip muyfağa doğru yürüdün. Döndüğünde bayan bir müşterinin Jin'e sulandığını gördün.
Kadın: Seçmemde yardımcı olur musun?
J: Ne arzu etmiştiniz?
Kadın: Sen seç benim için. Aslında seninle içmek saha zevkli olurdu, çok yakışıklısın.
Hep başınıza geldiği için aldırmamaya çalışarak çağıran müşterinin yanına gittin.
"Buyrun?"
Adam: B-ben acı bir kahve alıyim.
"Tabi. Başka birşey?"
Adam: Sen...
"Pardon?"
Yüksek sesle öksüren kişiye döndüğünde Jin'in adamı yemek üzere olduğunu gördün.
"Bay Kim? Siparişleri getirelim."
Adamı süzmeyi bitirip seninle birlikte mutfağa yürüdü.
J: Herife bak be! Resmen kızımın içine düştü!
"Hah! Senin hatuna ne demeli?! Güzel kız gerçi..."
Yanağına uzunca bir öpücük kondurdu.
J: Sen daha güzelsin. Ayrıca... Biz ne demiştik?
"Başımıza gelenlerden biz sorumlu değiliz, kavga yok."
J: Aynen. Bırak onlar kendi kendilerine hallere girsinler. Sen benimsin, ben seninim.
Gülümseyip bu sefer sen onu öptün. Kadının sipariş ettiği kahve geldiğinde Jin'den önce kahveyi aldın ve tepsine koydun.
"Yine de... Suspus sevgilime yavşamasına izin veremem."
Adam için gelen kahveyi de o aldı ve birlikte mutfaktan çıktınız. Jin adamın kahvesini birazcık sert bir şekilde masaya koydu.
J: Buyrun. Biricik sevgilimin başka bir masaya bakması gerekti. Afiyet olsun.
Tıslayarak söylediği cümleleri bitirip sana döndü. Sende ondan geri kalır değildin.
"Buyrunuz. Yakışıklım siparişi verdin mi?"
J: Evet güzelim.
Diyerek seni onayladı ve müşterileriniz önünde hafifçe eğilip yerlerinize geçtiniz. Jin kulağıma doğru eğildi.
J: Sen bana yakışıklım dedin? Aynı evde kalmadığımıza dua etmelisin. Yoksa elimden kurtulama- Ugh!
Elindeki tepsiyi kafasına geçirdin.
"Yah! Edepsiz seni..."
Sana gülümseyip havadan öpücük attı. Ah şimdi şurada gerçekten onu öpmek vardı...
Yazar ne saçmalıyor? O da bilmiyor?