Chapter 24
Carlos Gabriel Montevallo
Nagpaka-busy ako sa trabaho, pagdating ko ng Pilipinas. i want to forget the pain, kahit man lamang sandali. pero kahit anong gawin ko, naalala ko pa din si Lianna. yeah i know that she'll be back soon, dahil palagi kong kinukulit si Liam.
I tried to call her, simula ng umuwi ako. kaso isang voice mail lamang ang palagi kong natatanggap.
tumayo ako mula sa aking swivel chair at napahilamos sa aking mukha. God! what is happening to me?. i miss my girl so much. narinig ko ang mahinang tunog ng buzzer mula sa pintuan ng aking opisina.
i entrust my hand into my pocket while walking towards to my table. i press the open button, para pagbuksan kung sino man ang dumating. nadismaya ako bigla ng makita ko ang pigura ni Brenda sa may pinto.
she's wearing her sexy outfit na kulang na lamang ay maghubad ito. hindi ito nakasout ng office suit niya.
" hey' there handsome. missed me?."
maarteng tanong nito sa akin, kasabay ng pagakap ng kanyang dalawang kamay sa batok ko ng makalapit ito sa akin. agad kong kinalas ang kanyang kamay sa aking batok.
'' i didn't missed you. and for fuck sake Brenda, pwede ba tigilan mo na ako. may fiancee na ako, and i don't have a fucking time to play with your fucking game!."
mariin kong sabi dito. he traced the button of my office suit, down to my pants. inis kong tinabig ang kanyang kamay.
" oh' C'mon Gab. ilang ulit na natin ito ginawa, ngayon ka pa aayaw?. and i heard Lianna is not here in our country. we can do whatever we want to. you used to be a fuckboy Carlos Gabriel, i don't think ang pervert na isang katulad mo ay bigla-bigla na lamang magbabago."
she sexily said to me, nakataas ang isang kilay nito. i saw her hand smoothly rubbing the thick line of her dress. na tila ba pinapakita sa akin ang kanyang mayayamang dibdib. i closed my eyes dahil sa inis.
naglakad ako patungo sa pintuan na nakasara, i lazily open it. widely at sinenyasan siya. pero imbes na umalis sumandig lamang ito sa aking table.
" leave..now..Brenda."
diin kong sabi, sinamaan ko ito ng tingin. nang hindi pa din ito gumagalaw muli akong nagsalita
" aalis ka o ipapakaladkad kita sa mga guard ko dito?. whatever you say or do to me, hinding-hindi ako sasama sayo brenda. i love Lianna, so if you don't mind?..get out from my office, now!"
bigla itong nagmartsa palabas at masama akong tiningnan ng dumaan ito sa harap ko.
I decided to go to ACM stadium to drive fast as i could. my patience is losing and the best way to release is to engage myself doing my hobby. Oh how i missed car drifting dahil simula noong umikot na ng tuluyan ang mundo ko kay lianna, nawalan na ako ng oras para mag car drifting.
"Hi tito!" Bati sa akin ni Zara na halos araw araw dito sa stadium.
"How are you princess?" I patted her head nang mapatingin ako sa lalaking katabi ng dalaga.
"I'm good tito! Mukhang ngayon ka lang po nakabalik dito sa stadium.. You missed racing noh?" Tudyo pa ng pamangkin ko sa akin.
"Yeah of course zara I just want to check on my car baka kinakalawang na sa tagal kong hindi pagpunta dito..and who's with you my dear princess?."
I asked her, while she's smiling. nilingon nito ang lalaking nasa may likuran niya, napangisi ito sa akin ng ibalik muli ang kanyang tingin papunta sa akin.
" oh' come on! tito, you forgot him already?. siya si Kuya Samuel, Tita Ericka's son remember him?."
namulsa ako habang napaisip sa sinabi ni Zara. i'm snapping my finger trying to remember kung sino iyong binabanggit sa akin nito.
" oh yeah! i'm so sorry, princess. masyado na yatang ulyanin ang Tito Gab mo ngayon." i laugh a bit. " oh' well Samuel, nice to see you again, you've grown up kid!."
inilahad ko ang aking kamay dito. he extended his hand at nakipagkamayan sa akin. tumango lamang ito sa akin at ngumiti.
" well, i'd better get going kiddos, nice seeing you two here. keep safe to both of you, alright?." nagpaalam na ako sa mga ito
"Alright tito you better get going hinihintay ka na ng mga chika babes doon sa baba" humagikgik pang sabi ni Zara sa akin.
"Nah I love your tita lianna so much I don't wanna get punch on the face.. I gotta go now princess." i saw Zara, giggling herself after i said that. nagtungo na ako sa kinalalagyan ng aking kotse. ayokong mahalata ng kahit na sino ang aklungkutan sa aking mata, dahil sa pagka-miss ko kay Lianna.
Nagtungo sa underground parking ng stadium upang kunin ang sasakyan at magbihis.
Sumakay ako sa aking Laferrari Aperta, damn! i missed doing this. I started the engine and let out a breathe. Then i did the usual maneuver.
I was on the race with Zara and Samuel. The race started and my mind is out of nowhere. i can't focus on the fact that we're not in good terms.
Hindi ko na rin matiis ang kaartehan ni lianna to the point na tinutulak na niya ako palayo. Nang dahil sa aking tulirong isip nawalan ako ng balanse at kontrol. Tumaob ang aking sasakyan sa gilid ng race track.
"Oh my god Tito Carlos!."
Ang huling boses na narinig ko. Everything went black and the last thing on my mind before i shut my eyes is Lianna.
I was rushed to the hospital. The paramedic suspected multiple injury ngunit kailangan pa mag conduct ng tests para masiguro ang aking kalagayan. nasa wisyo pa din ang utak ko, kahit na nakapikit ako ng aking mata.
I'm wearing a neck brace and my left leg is cemented. I also suffering from a broken rib. Bakit hindi pa ba ako namatay? Mas masakit pa ang pambabalewala sa akin ng aking babaeng mahal ko, kesa sa mga bali na buto.
"Hey dude, are you awake?" It's AL na kakapasok pa lang sa aking private hospital room. Halatang nag alala ito sa akin. at kailan pa kaya nagaalala sa akin ang mokong na ito?.
i can't move my neck because of the braces. mahina kong naitaas ang aking kaliwang kamay, at sumenyas okay sign. nakatayo ito sa may gilid ko, he crossed his arms while eyeing me.
"Kelan ka pa sumemplang Montevallo ha? Even in taipei and france no one has defeated you pero ngayon look at yourself! You are such a loser!."
Sermon ni AL sa akin at natawa pa ito ng pagak. kung hindi lang ako nakaratay ngayon baka nasapak ko na ang gagong ito. akala ko pa naman nagaalala sa akin, iyon pala mam-bully lang.
"I'm fine dude i didnt die a'ryt!. Kumalma ka nga! Mukhang ikaw ang papatay sa akin."
mariin kong sabi dito. i can't laugh because of my broken rib.
"May first aid din ba sa broken heart?. " sabi ko pa kay Al. he give me that death glare of him, at mariin pang napamura ito.
"damn! Carlos, muntik ka na nga mamatay puso mo pa din inaalala mo?. you're crazy man!"
umiling iling pa ito. napangiti na lamang ako ng hilaw sa kanya. naisip ko tuloy alam kaya ni Lianna nangyari sa akin?.siguro hindi, dahil busy siya ngayon sa trabaho niya. sana hindi niya kasama ang Lawrence iyon. sa tuwing naalala ko iyon hindi ako mapakali na parang gusto ko na lamang pumunta ulit ng New York at sugurin ang lalaking iyon. but then i Can't, Lianna will get mad at me again. at ayoko na mangyari pa iyon.
"Liam's gonna be here in a minute." AL's walking back and forth on my side. hindi ko mapigilan hindi mapapikit ng aking mata. Gusto ko magpahinga at nahihilo ako sa kakalakad ni AL.
"Carlos! Ayos ka lang ba.?" Dumating na si liam na labis din ang pag aalala sa akin. hindi ko pa nasasagot ang tanong ni Liam ng biglang narinig ko ang boses ni mommy.
" Son are you alright?." kasabay ng pagsulpot ni Liam, ay ang siya ding pagdating nina Mama at Papa. agad ko pang sinamaan ng tingin ang dalawa, what the! tinawagan nila ang parents ko?.
hindi ako nakasagot sa lahat ng katanungan ng Mama ko. or should i say wala ako naintindihan ni isa, dahil agad ako nitong dinaluhong ng yakap. humikbi pa ang mama ko, habang hinahagod ni papa ang likod niya.
" i told you to stop that nonsense hobby of yours! pero hindi ka pa din nakinig sa akin anak. tingnan mo iyan? muntik ka ng mapahamak dahil sa walang kwentang racing car na iyan."
god! ang haba ng sermon ni mama. tumikhim ang dalawa, kaya naagaw ang atensyon ni mama. tumingin ito kina Liam at Al.
" thank you gentlemen, for taking care of my son."
hinawakan ni mama ang aking ulo. sinuklay ang aking buhok, gamit ang kanyang kamay habang nagsasalita sa dalawa. parang bata tuloy ako sa ginagawa ni mama. tahimik lang si dad sa gilid.
" wala iyon Tita, parang kapatid na din namin si Gab."
si Liam habang nakapamulsa itong sumagot kay mom. tumango tango si mammy sa sinasabi nito, nasa ganoon kaming sitwasyon lahat. when i heard a familiar voice. galing sa pintuan ng aking private room.
" Carlos Gabriel?." Inalis nito ang camera na nakasabit sa kanyang leeg dahil mabigat iyon. my girl is here, i want to stand up, para salubungin siya ng yakap. i can see her misty eyes. umiiyak ba siya?
" o-okay ka lang ba?." tanong pa nito sa akin. saglit pa siyang napatingin sa aking mga magulang ng magpaalam ito saglit. pati ang dalawa kong kaibigan na asungot tila nakaintindi, kumindat pa sa akin si AL. loko to 'ah.
Nakakabingi ang katahimikan sa pagitan naming dalawa ng wala na ang lahat sa paligid.
"I am so sorry." nilingon ko siya nakatakip ang dalawang palad nito sa kanyang mukha at humihikbi.
" ssh..Hush now baby, its alright wala kang kasalanan. i should be the one saying sorry. kasi masyado akong padalos dalos minsan."
inalo ko siya, hinila nito ang isang chair at umupo sa gilid ko. mas lalo itong humikbi na parang bata ng mapagmasdan niya ang hitsura ko.
yumuko ito, nagtakip ito ng dalawang kamay sa kanyang mukha muli. doon ito humagulgol ng marinig niya muling nagsalita si Lianna.
"You told me you love me.. Why did you go away?." Umiiyak nga ito. Lianna's crying hard because of guilt and heartache.
" yes! i love you, Li. pero ikaw itong ayaw makita ako. i just give you some space, so that you can think of everything. i didn't leave you baby, i just give you time. okay na iyon, huwag ka ng umiyak."
pagkasabi ko noon agad niya akong niyakap na siyang nagpasigaw sa akin. dahil nga sa broken rib ko at sa leeg kong may braces pa.
"Oh my god im sorry!" Humihikbi na natatawa si lianna. He kissed my cheeks and held my hand.
"Ang sakit babe! Ouch!."
"Saan masakit? Tatawag na ba ako ng doktor?." paglalambing niya pa sa akin.
"Kiss mo ako para mawala ang sakit."
"Ugh Carlos Gabriel Montevallo nakaratay ka na nga malandi ka pa rin."
Bibitawan sana ni Lianna ang kamay ko ngunit mahigpit kong hinawakan ito.
"Just one kiss para mawala ang sakit."
Napairap lamang si Lianna sa akin. napangisi lamang ako sa reaction niya.
"Okay fine just one kiss."
"Okay." I pouted my lips and lianna gave me a peck.
"Pagaling ka na ha."
"Masakit pa ito oh." turo ko sa aking dibdib
"Oh? Anong gusto mong gawin diyan sa masakit mong dibdib?."
mataray nitong sabi sa akin, habang pinapahid ang kanyang mga tuyong luha.
"Kiss mo babe."
"Haist! Ayoko nga!."
That awkward moment. Hirap din ako tumawa kaya akalain talaga ni Lianna na seryoso ako. i suppressed my laughter, baka bigla ito mapikon at magalit na naman.
"You said I should get well soon."
i said to her, while suppressing my laughter.
"Hindi gamot ang halik ko."
nakaingos nitong sabi. damn! she's really cute.
"But for me it is the best medicine."
panunudyo ko pa sa kanya.
"Tigil tigilan mo ko sa kalandian mo montevallo baka sakalin kita."
"You're so brutal babe."
"Just kidding babe.!" Tinawanan naman ito ni Lianna dahil sineryoso ang kanyang pahayag.
biglang pumasok ang nurse sa gitna ng kanilang harutan.
" ump' Mr. Montevallo, pwede ko po kayo madistorbo?. oras na ng paginom niyo ng gamot sir."
malamyos nitong sabi sa akin, nakangiti ito ngunit agad din napawi ng makita si Lianna sa gilid nko na ngayon tila tinatanya ang babae. she looked at the nurse from head to toe. i know that looks, kaya nginitian ko ang babaeng nurse para mas lalo magselos ito.
" sure miss, hindi ka naman nakakaistorbo. kaso iinom na ba ako ng gamot hindi pa ako kumain eh, nasa labas pa si mom para bumili ng pagkain ko."
malambing kong sabi sa nurse. napunta sa akin ang paningin ni Lianna, naniningkit ito dahil sa pagsasalita ko ng ganoon. alam noto na hindi ako ganoon.
" what are you doing,? i'm warning you Gab. " mariin niyang sabi.
" ah ma'am, excuse me nga po. titingnan ko lang kasi mga sugat ni Mr. Monyevallo, pwede tumabi muna kayo?".
sobra na itong nurse ah, nabigla si Lianna sa ginawa ng nurse na basta na lamang ito nagsumiksik upang i-check ako. hindi niya yata kilala ang binabangga niya.
tumayo si Lianna, she raised her brow while crossing her arms. napangiti tuloy ako alam kong nabubwisit na ito sa babae but she knows ro control herself. halata kasi nilalandi ako ng nurse. nah' ang hirap talaga kapag inborn na gwapo…
ngumiti sa akin ang nurse ng pagkatamis tamis habang tinitingnan ang sugat ko sa paa. masyado yara nito binabagalan ang kilos para tumagal siya doon sa silid ko.
" are you done, miss?." mataray na sagot ni Lianna.
nilingon siya ng nurse na nakataas din ang kilay.
" sandali na lang po." tila mariin pagkasabi nito.
" ahm, sweetheart? lalabas muna ako sandali. susundan ko lang sina mama. you must eat first, bago ka uminom ng gamot."
sabi ni Lianna sa akin. pumunta ito sa kabilang pwesto ko, yumuko siya and swear i saw sparkling stars ng dahil sa ginawa niya. she kiss me on the lips, hindi pa nakaligtas sa akin ang pamumula niya after niya gawin iyon. pagkatapos tiningnan niya ang nurse, na ngayon parang na-estatwa sa ginawa ni Lianna.
" lalabas lang ako sandali miss, pabantay muna sa HUSBAND ko. "
pinagdiinan nito ang salitang husband. atubiling tumango ang babaeng nurse, i saw Lianna smirking bago pa kinuha ang camera at purse niya sa may gilid. nangiti ako sa ginawa nito. nasa may pintuan na siya saka pa lamang nagsalit ang nurse.
" may asawa na po pala kayo sir?. wala po sa hitsura niyo ah." tila pa nahihiyang sabi nito.
tumango ako sa kanya at tiningnan ang door kung saan lumabas si Lianna. that's my woman, simpleng magselos.
hanggang sa bumalik na silang lahat sa private room kung saan ako naroon, hindi ko pa din matanggal ang ngiti sa labi ko. nakita ko si mom na unang pumasok, habang si dad hawak ang isang paper bag.
" ngiting champion ang ngiti ng anak natin, 'my?. mukhang may nangyari yata ng wala tayo."
biglang sabi ni dad, habang nilalapag nito sa maliit na mesa sa may gilid ko ang kanyang dala. samantala ang dalawang ugok kong kaibigan prenteng umupo sa sofa sa may kaliwa ko. ngingiti ngiti ang mga loko.
" mukha nga 'dy." pagsangayon naman ni mom.
" oh' come on dad, mom. alam ko yang tumatakbo sa mga utak niyo. syempre i am just happy kasi nandito kayo."
sabi ko sa kanila, ng biglang pumasok si Lianna na busangot ang mukha.
" oh' iha, okay ka lang ba. para kang nakakain ng sampalok dahil sa mukha mo ngayon.?."
malmbing na sabi ng mom sa kanya.
" don't mind me tita, may nakita lang kasi akong clown. papunta dito para bisitahin iyang malandi mong anak."
pabagsak siyang naupo sa tabi ng kanyang ni Liam. bigla napahinto sa pagkagat ng turks na kinakain niya si AL. sabay pa sila ni Liam na napatingin kay Lianna.
i was about to asked her, ng isang matinis na boses babae ang biglang narinig namin. what the hell! kapal talaga ng babaeng ito. its brenda again.
" oh' my god! Carlos honey are you alright. " lalapit sana siya sa akin habang sinasabi iyon ng mapansin niya ang mga magulang ko.
" omy! Tita, Tito. kailan pa kayo dumating. nice seeing you two here."
yumakap siya kina mom and dad. nginitian siya ni daddy, habang ang mahal kong ina tila nakalunok ng ampalaya dahil sa pait nitong ngumiti.
" Gabriel? anak, we have to go. babalik na lang kami mamaya ng daddy mo. magpahinga ka mabuti, i know Lianna will take good care of you." sabi ni momma, ng lumapit sa akin.
hindi man lang ito nagabala na kausapin si Brenda. na ngayon ay nakatingin sa direksyon nina Lianna. napataas ang kilay nito.
" we have to go son. huwag pasaway dito." biro pa sa akin ni dad.
i smiled at them, ng thumbs up ako sa kanilang dalawa.
" Lianna anak, ikaw na muna bahala dito. Liam, Lucas? uwi muna kami sandali gentlemen."
paalam ni mom sa kanila. ngumiti lamang ang tatlo, tumayo si Lianna para ihatid ang mga mgulang ko sa labas.
" honey, i was so worried about you. what happen? how come naakasidente ka?."
" oh' come on Brenda will you stop calling me that endearment?. hindi ka ba nahihiya sa mga kasama ko dito. tsaka huwag ka ng magaalala sa akin, i can take care of myself. and besides tigilan mo na ako sa kadramahan mo iyan. you are just wasting your time on me. ilang beses ko bang ulitin at sabihin sayo, na kahit kailan hinding hindi kita magugustuhan. whatever happen to us in the past year,nakaraan na iyon. isa pa sa pagkakaalam ko walang tayo eh. it was just a pure lust." mariin kong sabi sa kanya.
" damn! ang sakit 'nun." dinig ko pang bulong ni Liam kay Al.
" tagos bro!" segunda pa ng isa. sabay itong tumawa.
tumaad lamang ang kilay ni Brenda sa akin.
" you can't stop me Gab. mahal kita at ipaglalaban kita, alam kong mahal mo pa rin ako-"
hindi niya natapos ang kanyang sasabihin ng marinig niya ang isang mahinang palakpak mula sa may pintuan. it was my girl, she's smirking while clapping her hand in slow motion.
" what a beautiful scene. isang deaperadang babae naghahabol sa isang lalaking walang gusto sa kanya. how pathetic, are you done Miss.? kasi kailangan na ng pasyente ko ang kumain at magpahinga. so if i were you, the door is open my dear. balik ka na lamang sa ibang araw kapag hindi na tuyo iyang utak mo."
she clasp her hand while saying it. hindi ko mapigilan na hindi matawa, habang ang dalawang ugok kong kaibigan pigil ang tawa sa gilid. i saw Brenda form her hands into fist. pulang pula na ito sa galit.
nagmartsa ito paalis ngunit sandali itong tumigil sa tabi ni Lianna.
" we're not done yet, Ms. Finley. isa ka lamang rebound kay Carlos Gabriel! makikita mo he'll be mine again."
" oh' really? i'll wait for that time. miss red riding clown."
Lianna said while crossing her arms. galit na lumabas sa aking kwarto si Brenda.
"Fierce..." sabay naming sabi nina Liam at AL.
my girl just flipped her hair and winked at us.
God! i'm so inlove with her.