Party ပြဲ တစ္ခုတြင္ျဖစ္သည္.....
က်ေနာ့္ရဲ႕မိတ္ေဆြ လည္းျဖစ္ၿပီး....
လုပ္ငန္း႐ွင္တစ္ဦးလည္းျဖစ္သည့္
ဥကၠဌ Lee ၏ ေမြးေန႔ပြဲမို႔...
က်ေနာ္တို႔ ဇနီးေမာင္ႏွံႏွစ္ေယာက္လံုး
တက္ေရာက္လာျခင္းပင္.....
"လာေပးတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္
Shinmi ေရာပဲ......"
"ရပါတယ္ ဥကၠဌ နဲ႔ က်ေနာ္က...
ေျပာရမယ့္လူေတြလား...."
"ဟုတ္ပါၿပီ.....
ဒါနဲ႔.....ဘယ္ေတာ့....
သတင္းေကာင္းၾကားရမွာလဲ....."
႐ုတ္တရက္ေၾကာင္သြားေသာ...က်ေနာ္....
Shin ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္း...
အိုးတိုးအမ္းတမ္း....
ကိုယ့္အေၾကာင္းနဲ႔....ကိုယ္မို႔....
က်ေနာ္ကပဲ....
စကားလမ္းေၾကာင္း လႊဲမိသည္.....
"အင္း......
ဒါနဲ႔.....လူေတြလာတာမ်ားသားပဲ......
ဘာလို႔ အိမ္မွာ မလုပ္ဘဲ
ဟိုတယ္မွာ လုပ္တာလဲ....."
ဥကၠဌ က ျပံဳးသည္.....
"အိမ္မွာက....အဘြားႀကီး႐ွိတယ္ေလ....
ဒီမွာက စကီေလးေတြနဲ႔....."
က်ေနာ္ကေတာ့...
သူ႔အေၾကာင္းသိၿပီးသားမို႔
မထူးဆန္းေနေတာ့ပါ.....
Shinကေတာ့....ခုမွသိသူမို႔....
မ်က္ႏွာပ်က္ေနသည္.....
"ဒါနဲ႔ ဥကၠဌ ဒီပြဲက်င္းပတာ
သူေဌးကေတာ္သိသြားရင္ေရာ...."
႐ုတ္တရက္ထေမးလာေသာ Shin.....
"ေျသာ္....ဒါမ်ားကြာ...
မိန္းမေတြက ေယာက္်ားေတြလွိမ့္သမွ်
ခံရ႐ွာတာပါ....
ယံုေအာင္ေျပာလိုက္ရင္...ၿပီးတာပဲ....."
က်ေနာ့္မွာ...ၾကားထဲက
အားနာလာသည္.....
Shin ကေတာ့ မ်က္ႏွာပ်က္၍...
အံျသေနသလို.....
"ဒါနဲ႔....မင္းခင္ပြန္းကိုလည္း...မယံုေနနဲ႔ဦး
ေသခ်ာေစာင့္ၾကည့္ထား....
ေယာက္်ားဆိုတာယံုရတာမဟုတ္ဘူး..."
Lee ေျပာတဲ့စကားက...
အ႐ိႈက္ထိထိမွန္သည္.....
က်ေနာ္ ဘယ္လိုေနရမယ္မသိေပ....
ျပသနာေတြ ျဖစ္ေနပါတယ္ဆိုမွ.....
သူမကေတာ့....ခ်က္ခ်င္းျပန္ႁပံဳးပါသည္....
"ကြၽန္မက ကြၽန္မခင္ပြန္းကို
အျပည့္အ၀ယံုပါတယ္...."
"Haaaaaaa
ဟုတ္ပါၿပီဗ်ာ....
က်ေနာ္တို႔ကေတာ့....အျပင္မွာ
က်င္လည္ပါမ်ားေတာ့....
အိမ္က အဘြားႀကီးကို
ထိေတာင္မထိခ်င္ေတာ့ဘူး....."
Shin က အားတံု႔အားနာျပန္ျပံဳးျပၿပီး....
ဘာမွဆက္မေျပာေတာ့သည္မို႔.....
စကား၀ိုင္းကတိတ္သြားသည္.....
Birthday party က မစေသးတာမို႔....
အားလံုး စားေသာက္တုန္း႐ွိေသးသည္....
ထိုစဥ္.....
"ဟာ....အစ္မ ေတာင္းပန္ပါတယ္ဗ်ာ..
မျမင္လို႔ပါ....."
က်ေနာ္တုိ႔ေဘးမွ.... ျဖတ္သြားေသာ
ဧည့္သည္ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က
Shin ကိုတိုက္မိသြားသျဖင့္....
ေတာင္းပန္ေနျခင္း...ျဖစ္သည္....
ထိုေကာင္ေလး လက္ထဲမွ.၀ိုင္ခြက္ေၾကာင့္..
Shin ရဲ႕ ဂါ၀န္အျဖဴ လည္း...
ေပသြားသည္.....
"ရတယ္...ေမာင္ေလး...ရတယ္
မေတာ္တဆပဲဟာ..."
ခ်က္ခ်င္း....မဆိုင္းမတြ......
.ျပန္ေျပာသူShin.....
က်ေနာ္ Shin ကို
သေဘာက်တဲ့ အခ်က္ထဲတြင္...
သူမရဲ႕ စိတ္ဓာတ္လည္းပါသည္.....
သူမ၀တ္ထားေသာ ဂါ၀န္သည္....
တန္ဖိုးႀကီးလြန္းလွသည္.....
ဂါ၀န္မွာ အျဖဴ စြတ္စြတ္မို႔...
ေလွ်ာ္ရင္
ေျပာင္မွာမေသခ်ာေသာ္လည္း....
ထိုေကာင္ေလးကို
ေဒါသမထြက္ေသာသူမသည္
ေလးစားဖြယ္ပင္.....
ထိုစိတ္ဓာတ္မ်ိဴ းသည္...ေတာ္ရံုလူတြင္မ႐ွိ...
ယုတ္ဆြအဆံုး...
က်ေနာ့္ Ma တြင္ေတာင္မရွိခဲ့ေပ....
"Shin ဘယ္လိုလုပ္မလဲ.....
က်ေနာ္ အသစ္ယူလာခိုင္းလိုက္ရမလား.."
၀င္ေရာက္ကူညီလို႔ ေမးေပးသူ ဥကၠဌ Lee
"ရပါတယ္...မလဲေတာ့ဘူး....
ဒါနဲ႔ .....ဥကၠဌ.. ...
ကြၽန္မတို႔ေစာေစာျပန္လို႔ရမလား...
ကြၽန္မ ၀ိုင္နည္းနည္းေသာက္ၿပီး....
မူးသလိုျဖစ္လာလို႔...."
အားနာဟန္ျဖင့္...ႏႈတ္ဆက္ေသာသူမ...
"အာ....Shin သက္သာရဲ႕လား....
အဲ့ဒါဆို...ျပန္ေလေနာ္...."
"ဟုတ္ကဲ့....ဥကၠဌ Lee
က်ေနာ္တို႔ျပန္ေတာ့မယ္...
အားလည္းနာပါတယ္
Happy Birthday ပါ...."
က်ေနာ္ပါ ၀င္ေရာက္ႏႈတ္ဆက္လိုက္သည္..
တကယ္ဆို Shin က ၀ိုင္ခြက္ကို
ထိေတာင္ ထိေသးတာမဟုတ္.....
သူမ ဒီမွာ မေနခ်င္ေတာ့တာ
က်ေနာ္သိသည္.....
ဥကၠဌ Lee ကို သူမ မႏွစ္သက္တာျဖစ္မည္
က်ေနာ္ေတာင္ အလုပ္ကိစၥနဲ႔မို႔...
မျဖစ္မေနပက္သက္ေနရျခငး္.....
"No problem
ျပန္လို႔ရပါတယ္....Shin
ဒါေပမယ့္....ကိုယ္ မင္းခင္ပြန္းကို
လူတစ္ေယာက္နဲ့....
မိတ္ဆက္ေပးခ်င္ေသးတယ္....
China က Deer Company ရဲ႕...
တစ္ဦးတည္းေသာ....ေမြးစားသားနဲ႔ေလ....
သူ႔ကို ဘယ္သူမွ မသိဘူး...မျမင္ဖူးဘူး...
သူကလူလံုးမျပဖူးဘူ.....
ခုပြဲေတာင္...
ကိုယ္မနည္းဖိတ္လို႔လာေပးတာ...
သူဒီေရာက္ေနတာေၾကာင့္လည္းပါတယ္...
သူနဲ႔ရင္းႏွီးသြားလို႔႐ွိရင္....
မင္းတို႔လုပ္ငန္းအတြက္....
အလားအလာေကာင္းေတြအမ်ားႀကီးပဲ...."
ဒီအေၾကာင္းအရာေတြအားလံုုးကို
က်ေနာ္ သိၿပီးသား.ပါ......
ဒါေပမယ့္...သူက်ေနာ့္ကို...
ေနခဲ့ေစခ်င္လို႔....
Shin ကို ျပန္ေျပာျပေနျခင္းျဖစ္မည္....
Shin ပံုစံမွာလည္း....
က်ေနာ့္ကို မထားခဲ့ခ်င္ပံုေပၚသည္....
ဒါေပမယ့္....သေဘာထားႀကီးသူမို႔....
"အဲ့ဒါဆို..Hun.....ေနခဲ့ေလ....
Shin ျပန္ႏွင့္မယ္....."
"ျဖစ္ရဲ႕လား...."
"ျဖစ္ပါတယ္....
ေစာေစာျပန္လာခဲ့ေနာ္....
သိပ္မေသာက္နဲ႔ဦး...."
"အင္းပါ....."
.
.
.
.
.
.
.က်ေနာ္ သူမ ကို Taxi ေပၚတင္ေပးလို႔
Party ဆီ ျပန္လာခဲ့ပါသည္.....
ညဘက္မို႔....သူမကို...စိတ္မခ်ေသာ္လည္း
က်ေနာ္ျပန္လိုက္လို႔မျဖစ္ေသးပါ....
ဥကၠဌ Lee မ်က္ႏွာလည္းရွိေသးတာမို႔....
.
.
.
.
Party ေရာက္ေတာ့.....
ဥကၠဌ Lee က
အျခားဧည့္သည္ေတြနဲ႔.....
စကားေျပာေနတာမို႔....
က်ေနာ္....ခံုတစ္ခံုမွာထိုင္ေနလိုက္ပါသည္...
"ဥကၠဌ Oh ....
ဒီမွာ....မိတ္ဆက္ေပးမယ္..."
ဥကၠဌ Lee အသံၾကားတာမို႔....
လွည့္ၾကည့္ကာ...မတ္တပ္ရပ္လိုက္ေတာ့...
သူ႔ေဘးကပါလာတာ.....သူ.....သူ....သူ....
ဟုတ္တယ္.....Xiao Luhan.....
အျဖဴ ေရာင္႐ွပ္ကို ၀တ္ထားၿပီး.....
လက္ေတြက ၾကယ္သီးေတြကို
ျဖဳတ္ထားသည္.....
ၾကယ္သီးကိုလည္း အျပည့္မတပ္ထားတာမို႔
ရင္ဘတ္သားေဖြးေဖြးတို႔က....အထင္းသား
ခါး နားက ၾကယ္သီးကိုပါ
မတပ္ထားတာေၾကာင့္....
ကိုယ္ေနထား နည္းနည္းေျပာင္းလိုက္တာနဲ႔
အတြင္းခံေဘာင္းဘီရဲ႕ ခါးစည္းက...
နည္းနည္းေပၚလာသည္......
အကႌ် ကက်ယ္လြန္းၿပီးပါးတာေၾကာင့္
မီးေရာင္ဟပ္လိုက္တာနဲ႔....
အတြင္းသားတို႔က ထင္းကနဲျမင္သာစြာ...
ကြၽတ္.......ဒီလိုပြဲကို....ဘာလို႔..ဒီေလာက္
မ်က္စိေနာက္စရာေတြ ၀တ္လာတာလဲ....
သူက Lee နဲ႔ ဘယ္လိုသိတာလဲ....
မဟုတ္မွလြဲေရာ......
"ဒါ Xiao Luhan တဲ့....
ကိုယ္ေျပာတဲ့တစ္ေယာက္ေလ...."
က်ေနာ့္အာရံုေတြ ခုမွ စကား၀ိုင္းဆီ
ျပန္လာသည္...
ေျသာ္...ဒါဆို.....သူ ဒီကထြက္သြားၿပီး...
ေမြးစားခံလိုက္ရတာေပါ့....
ခ်မ္းသာတဲ့ဘ၀မွာ....ေအးေဆးမေနဘဲ...
က်ေနာ့္ဆီ...ျပန္လာၿပီး....
ဗီလိန္ဆန္ေနတာေပါ့သူက.....
က်ေနာ္...အံ့ျသသြားေပမယ့္...
သူ႔ပံုစံကို စိတ္ပ်က္မိလို႔....
႐ွံု႔မဲ့မဲ့ျဖစ္ေနလို႔ထင့္....
"ဟာ....ဥကၠဌ Oh
Mr.Xiao ကို သိေနတာလား....
အံ့ျသပံုလည္းမ႐ွိဘူး...."
၀င္ေရာက္ ေျပာလာသူက ဥကၠဌ Lee...
က်ေနာ္ဘာမွမေျပာႏိုင္ခင္မွာ...
Luhan က က်ေနာ့္အား...
တစ္ခ်က္စိုက္ၾကည့္လို႔ မ်က္ႏွာလႊဲသည္...ၿပီးမွ....
"Mr.Lee....
က်ေနာ္သူ႔ကို ရင္းရင္းႏွီးႏွီးသိသလိုပဲ....
ဘယ္မွာ..ျမင္ဖူးပါလိမ့္...
လည္ပင္းကမွဲ႔ပါတာေရာ....
က်ေနာ္သိသလိုပဲ......"
အေႏွာင့္အသြားမလြတ္စြာ....ေျပာလာသူ...
ခင္ဗ်ား......ဘာေတြကို......
ေဖာင္ေကာင္လုပ္ခ်င္ေနတာလဲ....
ဒီေနရာမွာေတာ့....
က်ေနာ့္သိကၡာမခ်ပါနဲ႔ ခင္ဗ်ားရာ...
က်ေနာ္သတ္မိလိမ့္မယ္...ခင္ဗ်ားကို...
"လူမွားတာေနမွာပါ..
က်ေနာ္ကေတာ့..မသိပါဘူး.
.Mr.Xiao..."
က်ေနာ္ ဇြတ္ကန္ျငင္းလိုက္ေတာ့...
သူ႔မ်က္ႏွာေပးက....ျပံဳးစိစိ....
"ဟုတ္လား....အမည္တူ လူတူ မ႐ွားဘူးပဲ"
ရြဲ႔ေျပာေနတာသူ.....
"ဥကၠဌ Oh ေတာ့ မသိဘူး....
က်ေနာ္ေတာ့ Mr.Xiao ကိုျမင္ၿပီး....
အံ့ျသ သြားတာေလ....
Deer ရဲ႕ ဆက္ခံသူက...
ဒီေလာက္ေခ်ာေနမယ္မထင္လို႔....
ဟားဟားဟား.. ..."
ေျပာရင္းဆိုရင္း.....
သူ႔ေက်ာကို လက္ျဖင့္...ပြတ္ဆြဲေနေသာ
Lee ကို ျမင္ရတာ....
က်ေနာ္ သေဘာမက်လွ....
သူကလည္း....
Lee ကို ၾကည့္လို႔ ျပံဳးေနသည္......
ခင္ဗ်ားေတာ္ေတာ္သာယာေနလား..ဟမ္....
အဲ့လူက ဘယ္လိုလူစားလဲသိလို႔လား....
ေယာက္်ားမေရြး....မိန္းမမေ႐ွာင္.....
ဘူးထေနတဲ့.....တဏွာ႐ူးႀကီးေလ...
အဲ့လိုလူကို .....ခင္ဗ်ားမို႔.....မေ႐ွာင္တယ္....
က်ေနာ္စိတ္ထဲမွာ...ေျပာရင္း....
ေဒါသကိုၿမိဳ ခ်ရသည္....
တကယ္ဆို....Xiao Luhan ကို...
က်ေနာ္ပူပန္စရာမွမလိုဘဲ.....ေနာ္
.
.
.
.
.
.
.
သံုးေယာက္ထိုင္ေနကာ......
လုပ္ငန္းအေၾကာင္း....ေရာက္တတ္ရာရာ
ေျပာေနရင္း....သူျမန္ျမန္ထြက္သြားဖို႔...
က်ေနာ္ဆုေတာင္းေနရသည္....
တကယ္ေျပာေနတာက သူတို႔ႏွစ္ေယာက္...
က်ေနာ္ကေတာ့....ကိုယ့္အပူနဲ႔ကိုယ္မို႔....
တိတ္တိတ္သာေနမိသည္.....
႐ိုက္လားပုတ္လား
စကားေျပာေနတဲ႔Leeနဲ့....
အဲ့လူ ျပဳသမွ်ျငိမ္ေနေသာသူ႕ကိုျမင္ရတာ..
စိတ္မခ်မ္းသာသလိုျဖစ္ေနတဲ့ၾကားကပင္....
က်ေနာ့္မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာ...ထိုင္ေနတဲ့....
သူ႔ေျခေထာက္က
က်ေနာ့္ ေပါင္ၾကားသို႔ေရာက္လာတာမို႔...
က်ေနာ္ အသက္ပင္၀၀မ႐ွဴ ႏိုင္....
သူမ်ားေတြေတြ႔သြားရင္....
ခင္ဗ်ား....ဗ်ာ....ဒီေလာက္ထိ....
က်ေနာ္ လက္သီးသာ
တင္းတင္းဆုပ္ထားမိသည္....
က်ေနာ္.....ေျပးထြက္ခ်င္လာေသာ္လည္း..
.အေၾကာင္းေပါင္းမ်ားစြာကို
ေထာက္႐ႈလို႔....ၿငိမ္ေနရသည္.....
ဒီခ်ိန္မွာ....က်ေနာ္ အေငြ႔ေတြလို ပ်ံၿပီး
ေပ်ာက္သြားခ်င္လိုက္တာ....
လူေတြကိုလည္း...လိုက္ၾကည့္ရင္း
မသိမသာေ႐ွာင္ထြက္ေသာ္လည္းမရ....
သူ႔ဖိနပ္ဦးက....ေနရာမေရြ႕ပါ....
က်ေနာ္ကသာ ျပာယာေနတာ...
သူကေတာ့...သူမဟုတ္သလို..
ခပ္တည္တည္.....ျပံဳးရႊင္လို႔.....
ခင္ဗ်ားကမ်က္ႏွာေျပာင္တိုက္လြန္းတဲ့
...ဗီလိန္.....
ထိုစဥ္......
"ဦး......Happy Birthday ေနာ္...."
႐ုတ္တရက္ေရာက္လာေသာ....
ဥကၠဌ Lee ရဲ႕ အသိ
မိန္းမေတြထဲက တစ္ေယာက္ေၾကာင့္....
သူသတိလြတ္လို႔....ေမာ့ၾကည့္လိုက္စဥ္...
က်ေနာ္ မတ္တပ္ထရပ္လိုက္သည္....
"အိုး.....Rosy....Thks ကြာ....."
"yep...."
ခပ္ခြၽဲခြၽဲနဲ႔ ပလီပလာ လုပ္ေနေသာသူမက
Luhan ကို တစ္ခ်က္ၾကည့္ကာ....
"၀ိုး...ဦး....
ဒါ ဘယ္သူေလးလဲ.....
ဦး လိုင္းေျပာင္းသြားတာလား....ခိခိ.."
ဘာေျပာလိုက္တာ...ဒီမိန္းမ...
က်ေနာ္ကသာ...စိတ္တိုလို႔..
ေျပးကန္ခ်င္ေနတာ....
သူကေတာ့ၿဖီးေနသလိုပင္.....
"ဒီမွာ........Lady....
မင္းကိုယ့္ကိုဘယ္လိုထင္ေနတာလဲ..."
႐ုတ္တရက္ မတ္တပ္ရပ္ထကာ....
ထိုမိန္းမရဲ႕လက္ထဲ က ၀ိုင္ခြက္ကို
ဆြဲယူလို႔....ပစ္ခ်ခြဲလိုက္ေသာသူ......
"အိုး.....ယူက အလာႀကီးပဲ....."
"ဟားဟားဟား Rosy
မင္းျမင္ၿပီလား.....
ကိုယ့္မိတ္ေဆြက က်ားေနာ္..."
"က်ားလားေျကာင္လားဆိုတာ...
တို႔ကိုျပႏိုင္လား....."
သူမက Luhan ရဲ႕ ရင္ဘတ္ကို
လက္ညႇိဳးနဲ႔ထိုးလို႔ ကညဳတုတုေျပာေနသည္
ဘယ္လိုမိန္းမလဲကြာ....
ဟိုတစ္ေယာက္ကလည္း......ျငိမ္ခံေနတာ
သူလည္း....အလိုတူ အလိုပါကိုး.....
တကယ္ေတာ့သူဘာျဖစ္ျဖစ္....
က်ေနာ္နဲ႔မဆိုင္ပါ....
သို႔ေပမယ့္.....
ပတ္၀န္းက်င္က
.ေအာ္ဂလီဆန္စရာျဖစ္လာတာမို႔....
က်ေနာ္ ဆက္မေနခ်င္ေတာ့ပါ....
ကြၽတ္.....မုန္းစရာ.....
"ဥကၠဌ Lee
က်ေနာ္ ျပန္ေတာ့မယ္.....
အိမ္မွာ....Shin ေစာင့္ေနေတာ့မယ္...."
Shin..အမည္ကို
တမင္ထည့္ေျပာလိုက္ျခင္းဟာ...
က်ေနာ့္ကိုယ္ က်ေနာ္သတိေပးခဲ့ျခင္းလား
သူ႔ကိုပဲ သတိေပးခဲ့ျခင္းလားမေသခ်ာပါ...
"ေအာ္...အင္း...အင္း...ျပန္ေလ...."
ဥကၠဌ Lee က ေခါင္းညိတ္ရင္း ခြင့္ျပဳသည္
"ေကာင္းေကာင္းသြားပါ....Sehun..."
က်ေနာ့္အား....
႐ုတ္တရက္ ႏႈတ္ဆက္လို႔...ျပံဳးျပေနသူက
ဟိုမိန္းမရဲ႕....
လက္ခ်ိတ္ထားျခင္းကိုခံေနရျပီးၿပီ...
ျမင္ရတာ.....ရြံတယ္....ခင္ဗ်ားလိုလူကို....
က်ေနာ္ ဘာမွမေျပာဘဲ.....
လွည့္ထြက္လာခဲ့ပါသည္.....
ဒီရြံစရာေကာင္းတဲ့ျမင္ကြင္းမွ...ေ၀းရာဆီ....
.
.
.
.
.
."ဟဲ့....မိန္မေတြ....
Rosy ေဘးက ဘဲကိုၾကည့္စမ္း....
လံုး၀အမိုက္စား...."
"ျဖဴ ႏုေနတာပဲ....ေဘာစိျဖစ္မယ္....
Rosy ကံေကာင္းေနခ်က္....ဟယ္....."
"သူ အဲ့ဘဲကို ဒီည အပိုင္ဖမ္းမယ္တဲ့...."
"တို႔ Rosy ေတာ့
ဒီတစ္ခါ
တရား၀င္လင္ရေတာ့မယ္ထင္တယ္..
....ခ္ခ္ခ္ခ္..."
"ဟဲ့....ေသခ်ာၾကည့္....
ဟိုက...မူးသြားရင္ပြဲၿပီးၿပီပဲ....."
"ဟုတ္ပဟုတ္ပ....
ဟို Lee အဘိုးႀကီးကလည္း....
ဒီဟိုတယ္ရဲ႕....
ဒုတိယအထပ္ တစ္ထပ္လံုးက
ဘယ္အခန္းကိုမဆို
.ဒီည ႀကိဳက္တာသံုးတဲ့....."
"ေအးေဆးပဲေလေနာ....."
"ဟားဟား ဟားဟား ဟားဟား "
က်ေနာ္ျပန္ထြက္လာေသာအခါ.......
ပြဲနဲ႔ ခပ္လွမ္းလွမ္း သီးသန့္တစ္၀ိုင္းမွ....
Rosy ဆိုတဲ့မိန္းမရဲ႕ အေပါင္းအပါမ်ား
ေျပာေနေသာစကားမ်ားက....
က်ေနာ့္နားထဲ ႐ွင္းလင္းစြာ ၀င္လာသည္.....
မသိမသာ ရပ္၍ နားေထာင္ေနခဲ့မိျခင္းဟာ
အေၾကာင္းျပခ်က္မ႐ွိပါ....
သူ႔ကိုလွည့္ၾကည့္မိေတာ့.....
ဟိုမိန္းမ....အတင္းတိုက္ေနသမွ်၀ိုင္ေတြကို
တစ္ခြက္ၿပီးတစ္ခြက္ေသာက္ေနသည္....
ဥကၠဌ Lee ကေတာ့ မ႐ွိေတာ့ပါ....
သူေသာက္ႏိုင္တာသိေပမယ့္....
ေဆးေတြဘာေတြ ခပ္ထားရင္...
သူလြယ္မွာမဟုတ္ေပ.....
က်ေနာ္....ဘာလုပ္သင့္သည္လဲ.....
တကယ္ဆို
သူ႔ကို က်ေနာ္နဲ႔ မပက္သက္ဖို႔ေျပာတာ...
က်ေနာ္ ကိုယ္တိုင္ပင္.....
သူက ဗီလိန္သက္သက္ပဲ....
က်ေနာ့္ကို အမ်ိဴ းမ်ိဴ းလွည့္စားၿပီး...
ဒုကၡ ေပးခဲ့ဖူးသူ...
ဒုကၡ ေပးေနဆဲသူ....
ဟုတ္တယ္
သူဘာျဖစ္ျဖစ္...က်ေနာ္နဲ႔.မဆိုင္ဘူး.......
က်ေနာ္ဂ႐ုမစိုက္သင့္ဘူး....
က်ေနာ္ဂ႐ုစိုက္ရမွာက....
Shinဆိုတဲ့....က်ေနာ့္ဇနီး.....
က်ေနာ့္ကို ျဖဴ စင္စြာခ်စ္ျမတ္ႏိုးၿပီး
သူ႔လိုမေကာက္က်စ္တတ္ေသာ ဇနီး....
ဟုတ္တယ္....က်ေနာ္နဲ႔မဆိုင္ဘူး....
ခံစားၾကည့္လိုက္ Xiao Luhan....
က်ေနာ့္ကို....
အျမဲ ေကာက္က်စ္ ယုတ္မာတတ္တဲ့ခင္ဗ်ား
ဒီတစ္ခါေတာ့....
အျခားတစ္ေယာက္ ယုတ္မာတာ
ျပန္ခံစားၾကည့္စမ္း.....
ကိုယ္ခ်င္းစာၾကည့္စမ္း....
၀ဋ္ လည္ဖူးၾကည့္စမ္း.....
က်ေနာ္ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လို႔....
ကားဆီသာ....
ဆက္ေလွ်ာက္သြားလိုက္ပါေတာ့သည္.....
"ခင္ဗ်ားထိုက္နဲ႔ ခင္ဗ်ားကံမို႔
ခံလိုက္ပါ...ဗီလိန္....."
...........................TBC.........................
ဟုတ္ကဲ့
ဖတ္ေပးလို႔...ေက်းဇူးပါ....
ႏွလံုးသားျဖင့္...စာေရးခ်င္သူ...
#TD
#Hunhan-is-my-heart.